TERUGRONDE
|
Datum
Dinsdag 14 januari 2025
Woensdag 22 januari 2025 Woensdag 5 februari 2025 Donderdag 13 februari 2025 Woensdag 26 februari 2025 Woensdag 5 maart 2025 Woensdag 19 maart 2025 Maandag 24 maart 2025 Woensdag 9 april 2025 Woensdag 16 april 2025 Donderdag 1 mei 2025 Dinsdag 6 mei 2025 Woensdag 21 mei 2025 Woensdag 28 mei 2025 Woensdag 4 juni 2025 |
Plaats
Heist op den Berg
Berchem Berchem Antwerpen Berchem Zoersel Berchem Aartselaar Berchem Berchem Kapellen Lier Berchem Wechelderzande Berchem |
Wedstrijd
KBC Kot Goor - JOE PILERS
JOE PILERS - Garage Vandoninck JOE PILERS - AS Keukens Euro Enterprises - JOE PILERS JOE PILERS - Den Bonten Os 2014 De Willy's - JOE PILERS JOE PILERS - De Plezante Hoek 1 Billiard Promotion Team - JOE PILERS JOE PILERS - BC 't Zandhof 1 JOE PILERS - BC 't Zandhof 2 Starrenhof 1 - JOE PILERS De Plezante Hoek Kartuizers - JOE PILERS JOE PILERS - EG-Elec Electro Jacobs - JOE PILERS JOE PILERS - De Kolonie |
Uitslag
0,5 - 3,5
2 - 2 1 - 3 1 - 3 2 - 2 1,5 - 2,5 3 - 1 1,5 - 2,5 0,5 - 3,5 2,5 - 1,5 1,5 - 2,5 3 - 1 |
Wed.punten
15,58 -,26,90
23,96 - 22,69 21,79 - 26,63 15,62 - 24,30 27,87 - 24,81 22,24 - 29,38 28,66 - 16,48 15,89 - 26,14 19,20 - 30,30 26,38 - 19,59 23,02 - 26,63 30,97 - 19,26 |
06/05/2025 © Joe Pilers
|
|
01/05/2025 © Joe Pilers
Vandaag trokken we naar Kapellen voor de eerste wedstrijd van een moeilijk tweeluik (volgende week De Plezante Hoek Kartuizers). En eerlijk gezegd… we waren er niet gerust in. De mannen van Starrenhof 1 zijn aan een sterk seizoen bezig, maar zakten door hun twee laatste (mindere) wedstrijden van plaats 4 naar plaats 6 in het klassement. Maar dat drie van de vier geselecteerden momenteel in promotie staan zegt toch veel over de sterkte van dit team…
■ KEVIN (28) – DIRK Hermans (28)
Kevin startte vandaag als eerste man omdat onze cap vandaag werd gevierd om zijn pensionering en daardoor wat later bij de groep zou aansluiten. Kevin en Dirk kwamen elkaar al eens tegen in de heenronde, met Dirk toen als nipte winnaar in 33 beurten (28-27). Dirk verloor dit seizoen op 20 wedstrijden (beker inbegrepen) nog maar vijf keer, en is met een gemiddelde van 6,74 per wedstrijd met voorsprong dé puntenpakker in afdeling A. Onze ploegmakker vergaat het iets minder goed dit seizoen maar hij pakte wel meteen de leiding (4-0 na 2 beurten). Een veelbelovend begin maar van zeer korte duur. Tijdens de volgende beurt pakte Dirk uit met zijn hoogste serie van het seizoen (9), wat Kevin meteen onder druk zette (4-9). Na drie gezamenlijke nulbeurten was Kevin nog’ns aan een feest met een duootje (6-9 in de 7de beurt) maar Dirk plaatste daar meteen drie stuks tegenover (6-12). En wanneer Dirk aansluitend nog eens een reeksje van 2,1,1 lukte kwam onze Kev wel in heel nauwe schoentjes te zitten (6-16 na 10 beurten). De volgende beurt maakte hij dan weer wat achterstand goed met zijn tweede triootje van de avond (9-16 na 11 beurten), maar er was tegen Dirk weinig te beginnen vandaag. Met een reeks van 7,3,2 finishte hij genadeloos. In een half uurtje had hij de klus geklaard. Ok, hier en daar wel met wat meeval misschien, maar dat heb je dan vaak als je zeer goed speelt.
■ MARC (28) – LUC Busschots (32)
Tijdens de opwarming ontstond er een woordenwisseling tussen twee dames van een groepje mannen en vrouwen die ook aan het biljarten waren. Na wat duw- en trekwerk werden er enkele rake klappen uitgedeeld, maar na een tijdje keerde de rust dan toch terug en konden we er aan beginnen. Marc opende de score van acquit (1-0) maar voelde al onmiddellijk aan dat de armen niet zo goed waren vandaag. Maar wat dan gezegd van Luc? Die bakte er tot eenieders verbazing helemaal niets van (6-1 na 11 beurten). Niet meteen een tussenstand die je van deze twee verwacht, maar Luc herpakte zich en vocht zich met een mooie reeks van 2,1,3,1,3 terug in de match (10-11 na 16 beurten). Marc reageerde meteen tegen met een serie van vier (14-11 na 17 beurten) maar Luc deed iets later met vijf stuks nog beter (15-16 na 19 beurten). De gemiddelden van beide spelers begonnen nu toch meer acceptabele proporties aan te nemen, tenminste tot de rode bal pal in de hoek belande. Niemand voelde zich onmiddellijk geroepen om op rood te spelen, tot Marc het na zes nulbeurten welletjes vond. Hij maakte het punt niet (15-16 na 25 beurten) maar we konden tenminste terug biljarten. Er werden terug met regelmaat punten aangetekend (18-20 na 29 beurten), maar denderende wedstrijdpunten leken het - volgens het geleverde spel - niet meer te gaan worden. Maar Marc had nog wat cartouches in zijn achterzak. Met zijn tweede adem knalde hij een reeks van 3,2,2,3 bijeen en finishte alzo nog verrassend in relatief mooie beurten (28-25 in 34 beurten). Voor Luc was het veruit zijn slechtste prestatie van het seizoen.
■ MARCO (23) – LUDO Van Looy (19)
Onze kersverse gepensioneerde topper moest het nu opnemen tegen man met de pet, Ludo. Volgens Marco had hij al dikwijls tegen Ludo gespeeld en nog nooit gewonnen. Nu, dat laatste klopte wel, maar wij vonden in onze archieven maar één onderling duel terug. Maar gene paniek makker… dat het geheugen je al eens in de steek laat op gezegende leeftijd is normaal (we hebben het gegoocheld). Ludo pakte de leiding in beurt twee (1-2) maar voor de rest was het hoofdzakelijk in de beginfase al Marco wat de klok sloeg (5-3 na 6 beurten en 8-3 na 9 beurten). Vier nulbeurten volgden, maar van enig weerwerk van Ludo hoefde hij zich geen zorgen te maken. Die schoffelde de ganse wedstrijd letterlijk en figuurlijk van het ene naar het andere punt. Vanaf beurt veertien kwam onze ploegmakker pas echt op dreef met een reeks van 1,1,1,3,3, en pakte daarmee afgetekend de leiding (17-4 in de 18de beurt). Ludo beleefde in dezelfde beurt zijn hoogtepunt met een triootje (17-7) maar verder had hij niets meer in de pap te brokken. Marco had de touwtjes stevig in handen en finishte tot slot nog zeer sterk met een reeksje van 1,2,2 (23-8 in 25 beurten). Ruim voldoende voor zijn 11de ‘man van de match’ notering dit seizoen, en opnieuw de eerste stek in het individuele klassement. Toppie!
■ NICK (32) – WALTER Goossens (36)
Nick moest het nu opnemen tegen Walter waartegen hij naar eigen zeggen nog nooit had gespeeld. Ook hij schijnt een geheugenprobleempje te hebben want hij ontmoette hem al eens in het seizoen 2019-2020. Walter speelde toen nog voor Amai 1 en won die confrontatie overtuigend met 32-13 in 24 beurten. In tegenstelling tot Marco zijn bij Nick wellicht te veel zeezichtjes de oorzaak van zijn vergeetachtigheid. Net als in zijn vorige wedstrijd diende onze ploegmakker nu minstens een gelijkspel te behalen om de drie punten te pakken en hij startte van acquit alvast hoopgevend (3-0 na 1 beurt). Maar nadat Walter zijn twee nulbeurt had laten noteren haalde die plots uit met een knappe reeks van 2,1,2,3,3,1, en dit terwijl Nick zich gelijkertijd met een serie van vier moest tevreden stellen (7-12 na 8 beurten). Blijkbaar had Walter zich wat vergaloppeerd want tijdens de volgende negen beurten scoorde hij slechts twee punten. Nick daarentegen ging op zijn elan verder en stak zelfs nog een tandje bij. Met een reeks van 2,2,0,3,0,1,1,5 liet hij Walter alle hoeken van de Kapelse biljarttempel zien en leek de 3-1 zo goed als binnen (21-14 na 16 beurten). Handicap meegerekend had hij nu een voorsprong van elf punten, wat eigenlijk niet meer mis kon lopen. Maar dat deed het toch. Nick scoorde nu op zijn beurt slechts één keer in zes beurten, en dit terwijl Walter verschroeiend uitpakte met een reeks van 1,3,5,3,2 (22-28 na 22 beurten). 14 punten in 5 beurten, het kon tellen. Nick probeerde met man en macht het tij te keren, maar opnieuw scoorde hij tijdens de volgende zes beurten slechts één keer (23-33 na 28 beurten). Zijn geklungel zoals hij het vaak zelf verwoordde, deed de frustratie bij hem hoog oplopen, met menig gevloek van ergernis tot gevolg. Het zag er dan ook hopeloos uit op dat moment, maar uit het niets schudde hij plots vier stuks uit zijn mouwen en voegde er aansluitend nog twee losse puntjes aan toe (29-34 na 31 beurten). Dat gaf de burger terug moed en weinig later finishte hij alsnog verrassend met waarmee hij de match begonnen was, een triootje (32-34). Walter stelde uiteindelijk nog gelijk in zijn nabeurt, maar dat kon de pret niet bederven. Door dit tweede opeenvolgende gelijkspel waren de drie punten immers al binnen en meer moest dat eigenlijk niet zijn. In één woord: Super!
Kevin startte vandaag als eerste man omdat onze cap vandaag werd gevierd om zijn pensionering en daardoor wat later bij de groep zou aansluiten. Kevin en Dirk kwamen elkaar al eens tegen in de heenronde, met Dirk toen als nipte winnaar in 33 beurten (28-27). Dirk verloor dit seizoen op 20 wedstrijden (beker inbegrepen) nog maar vijf keer, en is met een gemiddelde van 6,74 per wedstrijd met voorsprong dé puntenpakker in afdeling A. Onze ploegmakker vergaat het iets minder goed dit seizoen maar hij pakte wel meteen de leiding (4-0 na 2 beurten). Een veelbelovend begin maar van zeer korte duur. Tijdens de volgende beurt pakte Dirk uit met zijn hoogste serie van het seizoen (9), wat Kevin meteen onder druk zette (4-9). Na drie gezamenlijke nulbeurten was Kevin nog’ns aan een feest met een duootje (6-9 in de 7de beurt) maar Dirk plaatste daar meteen drie stuks tegenover (6-12). En wanneer Dirk aansluitend nog eens een reeksje van 2,1,1 lukte kwam onze Kev wel in heel nauwe schoentjes te zitten (6-16 na 10 beurten). De volgende beurt maakte hij dan weer wat achterstand goed met zijn tweede triootje van de avond (9-16 na 11 beurten), maar er was tegen Dirk weinig te beginnen vandaag. Met een reeks van 7,3,2 finishte hij genadeloos. In een half uurtje had hij de klus geklaard. Ok, hier en daar wel met wat meeval misschien, maar dat heb je dan vaak als je zeer goed speelt.
■ MARC (28) – LUC Busschots (32)
Tijdens de opwarming ontstond er een woordenwisseling tussen twee dames van een groepje mannen en vrouwen die ook aan het biljarten waren. Na wat duw- en trekwerk werden er enkele rake klappen uitgedeeld, maar na een tijdje keerde de rust dan toch terug en konden we er aan beginnen. Marc opende de score van acquit (1-0) maar voelde al onmiddellijk aan dat de armen niet zo goed waren vandaag. Maar wat dan gezegd van Luc? Die bakte er tot eenieders verbazing helemaal niets van (6-1 na 11 beurten). Niet meteen een tussenstand die je van deze twee verwacht, maar Luc herpakte zich en vocht zich met een mooie reeks van 2,1,3,1,3 terug in de match (10-11 na 16 beurten). Marc reageerde meteen tegen met een serie van vier (14-11 na 17 beurten) maar Luc deed iets later met vijf stuks nog beter (15-16 na 19 beurten). De gemiddelden van beide spelers begonnen nu toch meer acceptabele proporties aan te nemen, tenminste tot de rode bal pal in de hoek belande. Niemand voelde zich onmiddellijk geroepen om op rood te spelen, tot Marc het na zes nulbeurten welletjes vond. Hij maakte het punt niet (15-16 na 25 beurten) maar we konden tenminste terug biljarten. Er werden terug met regelmaat punten aangetekend (18-20 na 29 beurten), maar denderende wedstrijdpunten leken het - volgens het geleverde spel - niet meer te gaan worden. Maar Marc had nog wat cartouches in zijn achterzak. Met zijn tweede adem knalde hij een reeks van 3,2,2,3 bijeen en finishte alzo nog verrassend in relatief mooie beurten (28-25 in 34 beurten). Voor Luc was het veruit zijn slechtste prestatie van het seizoen.
■ MARCO (23) – LUDO Van Looy (19)
Onze kersverse gepensioneerde topper moest het nu opnemen tegen man met de pet, Ludo. Volgens Marco had hij al dikwijls tegen Ludo gespeeld en nog nooit gewonnen. Nu, dat laatste klopte wel, maar wij vonden in onze archieven maar één onderling duel terug. Maar gene paniek makker… dat het geheugen je al eens in de steek laat op gezegende leeftijd is normaal (we hebben het gegoocheld). Ludo pakte de leiding in beurt twee (1-2) maar voor de rest was het hoofdzakelijk in de beginfase al Marco wat de klok sloeg (5-3 na 6 beurten en 8-3 na 9 beurten). Vier nulbeurten volgden, maar van enig weerwerk van Ludo hoefde hij zich geen zorgen te maken. Die schoffelde de ganse wedstrijd letterlijk en figuurlijk van het ene naar het andere punt. Vanaf beurt veertien kwam onze ploegmakker pas echt op dreef met een reeks van 1,1,1,3,3, en pakte daarmee afgetekend de leiding (17-4 in de 18de beurt). Ludo beleefde in dezelfde beurt zijn hoogtepunt met een triootje (17-7) maar verder had hij niets meer in de pap te brokken. Marco had de touwtjes stevig in handen en finishte tot slot nog zeer sterk met een reeksje van 1,2,2 (23-8 in 25 beurten). Ruim voldoende voor zijn 11de ‘man van de match’ notering dit seizoen, en opnieuw de eerste stek in het individuele klassement. Toppie!
■ NICK (32) – WALTER Goossens (36)
Nick moest het nu opnemen tegen Walter waartegen hij naar eigen zeggen nog nooit had gespeeld. Ook hij schijnt een geheugenprobleempje te hebben want hij ontmoette hem al eens in het seizoen 2019-2020. Walter speelde toen nog voor Amai 1 en won die confrontatie overtuigend met 32-13 in 24 beurten. In tegenstelling tot Marco zijn bij Nick wellicht te veel zeezichtjes de oorzaak van zijn vergeetachtigheid. Net als in zijn vorige wedstrijd diende onze ploegmakker nu minstens een gelijkspel te behalen om de drie punten te pakken en hij startte van acquit alvast hoopgevend (3-0 na 1 beurt). Maar nadat Walter zijn twee nulbeurt had laten noteren haalde die plots uit met een knappe reeks van 2,1,2,3,3,1, en dit terwijl Nick zich gelijkertijd met een serie van vier moest tevreden stellen (7-12 na 8 beurten). Blijkbaar had Walter zich wat vergaloppeerd want tijdens de volgende negen beurten scoorde hij slechts twee punten. Nick daarentegen ging op zijn elan verder en stak zelfs nog een tandje bij. Met een reeks van 2,2,0,3,0,1,1,5 liet hij Walter alle hoeken van de Kapelse biljarttempel zien en leek de 3-1 zo goed als binnen (21-14 na 16 beurten). Handicap meegerekend had hij nu een voorsprong van elf punten, wat eigenlijk niet meer mis kon lopen. Maar dat deed het toch. Nick scoorde nu op zijn beurt slechts één keer in zes beurten, en dit terwijl Walter verschroeiend uitpakte met een reeks van 1,3,5,3,2 (22-28 na 22 beurten). 14 punten in 5 beurten, het kon tellen. Nick probeerde met man en macht het tij te keren, maar opnieuw scoorde hij tijdens de volgende zes beurten slechts één keer (23-33 na 28 beurten). Zijn geklungel zoals hij het vaak zelf verwoordde, deed de frustratie bij hem hoog oplopen, met menig gevloek van ergernis tot gevolg. Het zag er dan ook hopeloos uit op dat moment, maar uit het niets schudde hij plots vier stuks uit zijn mouwen en voegde er aansluitend nog twee losse puntjes aan toe (29-34 na 31 beurten). Dat gaf de burger terug moed en weinig later finishte hij alsnog verrassend met waarmee hij de match begonnen was, een triootje (32-34). Walter stelde uiteindelijk nog gelijk in zijn nabeurt, maar dat kon de pret niet bederven. Door dit tweede opeenvolgende gelijkspel waren de drie punten immers al binnen en meer moest dat eigenlijk niet zijn. In één woord: Super!
|
|
16/04/2025 © Joe Pilers
Door het verlies vorige week tegen BC ’t Zandhof 1 en het daaraan verbonden matige resultaat (19,20) komt onze tweede plaats meer en meer onder druk te staan. Het worden nog spannende weken nu ook nog eens De Willy’s zich in de debatten komen mengen. Er moest vandaag dus tegen de voorlaatste van het klassement kost wat kost gewonnen worden…
■ MARK Lauwers (32) – MARC (28)
Op vraag van de tegenstrevers begon Marc vanavond als eerste man. In de onderlinge confrontaties tussen deze twee stond de teller op 2-1 in het voordeel van de immer sympathieke Mark L. Mark L. begon van acquit uitstekend met een triootje (3-0) maar Marc was bij de les en scoorde de beurt daarop onmiddellijk een reeks tegen van 1,3,1,3,1 (5-9 na 6 beurten). Hierna had onze ploegmakker het niet makkelijk om zijn voorsprong te verdedigen (13-13 na 13 beurten), maar na zijn derde triootje van de avond bedroeg zijn voorsprong mathematisch opnieuw zeven punten (14-18 na 17 beurten). Vijf beurten later waren dat er al elf (15-22 na 21 beurten) maar zes nulbeurten later terug zeven (19-22 na 27 beurten). Hierna lukte onze ploegmakker nog n’s een triootje (20-25 na 28 beurten) en een beurtje later had het net zo goed gedaan kunnen zijn maar Marc mistte het voorlaatste punt op een haartje (22-26). Een dure misser bleek weinig later want opnieuw volgden zes nulbeurten. Op die manier werd het enigszins nog spannend want ondertussen had Mark L. in beurt 33 de stand in evenwicht gebracht (26-26). Hierdoor kwam Marc toch nog ietwat onder druk te staan, maar in beurt 36 was het dan toch (eindelijk) bingo met zijn vierde duootje van de avond (26-28).
■ MARCO (23) – MARC De Munck (23)
Marco en Marc stonden voor het eerst tegenover mekaar en het was de bezoeker die het best van start ging (0-2 na 3 beurten). Na Marco’s eerste puntjes in beurt vier (2-2) kon Marc rekenen op de gekende Joe Pilers sportiviteit wanneer Marco hem attent maakte aan het spelen met de verkeerde bal. De Bornemnaar bedankte vriendelijk en gaf onze ploegmakker doodleuk vier stuks om de oren (2-6). Een flinke domper, maar twee beurtjes later stonden de bordjes - na een mooie serie van vier - al terug in evenwicht (6-6 na 6 beurten). Wat volgde was een mooie pittige strijd met werkelijk schitterend biljartspel en sterke gemiddelden van beide spelers (9-10, 11-10 en 12-12 na 11 beurten). Dit kon uiteraard niet blijven duren, maar het vervolg was op z’n zachtst gezegd toch verrassend te noemen. De eens zo sterk spelende bezoeker kreeg plots gene salade meer uit de grond gestampt, en begon nu non-stop nulbeurten op te stapelen. Het was alsof een toverdrankje plots was uitgewerkt. Echt zot was het. En Marco? Tja, die speelde gewoon verder op zijn elan en behaalde alzo nog één van zijn makkelijkste overwinningen van het seizoen (23-15 in 29 beurten). Dik verdiend bekroond met zijn tiende! ‘man van de match’ notering van het seizoen. Respect captain!
■ PATRICK Pauwels (23) – MARCEL (23)
Marcel vertoefd al een tijd in bloedvorm. Op training speelt hij zowat iedereen in de vernieling en ook wanneer het om de knikkers gaat is hij bijzonder sterk bezig (laatste 2 wedstrijden (beker): winst in 18 en 26 beurten). Hij moest het nu opnemen tegen Patrick P. (geen familie van), die hij twee seizoenen geleden al eens klopte. We hadden er dus het volste vertrouwen in dat hij voor ons nu de drie punten zou gaan pakken, maar dat liep niet als gewenst. Marcel begon nochtans sterk aan de partij, maar had vanaf beurt 1 meteen al verschillende keren pech met missers op een haartje. Patrick daarentegen had meer geluk. Hij scoorde in de beginfase meteen twee opeenvolgende varkens en voegde er nog twee stuks aan toe (5-1 na 2 beurten en 6-1 na 4 beurten). Onze ploegmakker zette meteen resoluut de achtervolging in met vaak oogstrelend biljartspel. Niet altijd succesvol, want pech bleef hem achtervolgen, maar er waren toch verschillende losse bandstoten bij die zelfs Kevin’s mond deed openvallen van bewondering. Marcel kwam wel vrij vlug dichter in de stand (7-5 na 7 beurten) maar stationeerde dan een tijdlang (11-9 na 12 beurten, 12-10 na 16 beurten en 13-11 na 19 beurten). Pas in beurt 21 kreeg hij eindelijk loon naar werken en veroverde hij voor het eerst de koppositie (13-14). Erop en erover denk je dan, maar de biljartgoden lieten hem nog maar ‘ns in de steek. Patrick vlamde uit het niets plots zes stuks bijeen en bezorgde daarmee de voltallige Berchemse aanhang (spelers incluis) een delirium dat nog een tijdje nazinderde (20-15 na 25 beurten). Marcel kreeg hierna nog kansen bij de vleet om het gat nog te dichten, maar dame fortuna bleef de bitch uithangen (20-18 na 30 beurten). Patrick finishte een beurtje later met een triootje (23-18) en Marcel mistte in zijn nabeurt het voorlaatste punt voor de zoveelste keer op… een haartje (23-21 in 31 beurten). Achteraf waren we het er met z’n allen over eens. Marcel was - ondanks het verlies - de beste Joe Piler van de avond.
■ NICK (32) – KOEN Cools (40)
Door het verlies van Marcel moest Nick nu minstens een gelijkspel behalen om de oh zo belangrijke drie punten te pakken. Tegenstrever van dienst was Koen, een speler die hij zeer weet te waarderen, en één van de beste kopmannen in onze afdeling vind (en wie zijn wij om dit tegen te spreken). Nochtans kon diezelfde Koen in het verleden nog nooit winnen van onze Nick (3-0). Maar Koen was erg gemotiveerd vandaag en geloofde nog stellig in het behoud van zijn team in afdeling A. Hoop doet leven natuurlijk, maar wij achten die kans eerlijk gezegd toch bijzonder klein. Daarvoor is het team van BC ’t Zandhof 2 naar ons inziens te zwak in de breedte. Maar zoals gezegd de Bornemse captain geloofde er nog sterk in en dat was er in de beginfase ook aan te zien. Met onder andere een serie van vier in beurt drie had hij Nick al laten voelen dat het ‘m menens was (3-8 na 6 beurten) en even later na een duootje en twee triootjes had hij zijn handicap van acht punten al volledig weggewerkt (6-16 na 11 beurten). Op dat moment vreesden we het ergste want Nick had er nog niet veel van terecht gebracht. Maar onze topper wist zich tijdig te herpakken en bracht met een mooi reeksje van 3,2,3 de stand in no time terug in evenwicht (14-16 na 14 beurten). Ons Georgette kreeg terug een kleurtje, maar lang duurde dat niet. Koen begon met serietjes van twee en drie te strooien en ploeterde zich terug in de match (21-28 na 26 beurten). Maar opnieuw wist Nick diens aanval tijdig in de kiem te smoren met een reeksje van 2,1,4 (28-30 na 30 beurten). Koen leek nu uitgeteld maar hij bleef zich weren als een duiveltje in een wijwatervat. Met zijn tweede adem haalde hij in beurt 34 nog ‘ns fors uit met een serie van zeven en bracht daarmee de stand mathematisch opnieuw in evenwicht (29-37). Georgettes bloeddruk nogmaals serieus in ’t rood, maar gelukkig kon onze ploegmakker nog tijdig finishen met drie losse puntjes (32-37 in de 37ste beurt). Koen wist in zijn nabeurt met een triootje nog een gelijkspel te verzilveren (32-40 in 37 beurten), maar de drie punten waren dan al lang binnen. Well done mate!
Op vraag van de tegenstrevers begon Marc vanavond als eerste man. In de onderlinge confrontaties tussen deze twee stond de teller op 2-1 in het voordeel van de immer sympathieke Mark L. Mark L. begon van acquit uitstekend met een triootje (3-0) maar Marc was bij de les en scoorde de beurt daarop onmiddellijk een reeks tegen van 1,3,1,3,1 (5-9 na 6 beurten). Hierna had onze ploegmakker het niet makkelijk om zijn voorsprong te verdedigen (13-13 na 13 beurten), maar na zijn derde triootje van de avond bedroeg zijn voorsprong mathematisch opnieuw zeven punten (14-18 na 17 beurten). Vijf beurten later waren dat er al elf (15-22 na 21 beurten) maar zes nulbeurten later terug zeven (19-22 na 27 beurten). Hierna lukte onze ploegmakker nog n’s een triootje (20-25 na 28 beurten) en een beurtje later had het net zo goed gedaan kunnen zijn maar Marc mistte het voorlaatste punt op een haartje (22-26). Een dure misser bleek weinig later want opnieuw volgden zes nulbeurten. Op die manier werd het enigszins nog spannend want ondertussen had Mark L. in beurt 33 de stand in evenwicht gebracht (26-26). Hierdoor kwam Marc toch nog ietwat onder druk te staan, maar in beurt 36 was het dan toch (eindelijk) bingo met zijn vierde duootje van de avond (26-28).
■ MARCO (23) – MARC De Munck (23)
Marco en Marc stonden voor het eerst tegenover mekaar en het was de bezoeker die het best van start ging (0-2 na 3 beurten). Na Marco’s eerste puntjes in beurt vier (2-2) kon Marc rekenen op de gekende Joe Pilers sportiviteit wanneer Marco hem attent maakte aan het spelen met de verkeerde bal. De Bornemnaar bedankte vriendelijk en gaf onze ploegmakker doodleuk vier stuks om de oren (2-6). Een flinke domper, maar twee beurtjes later stonden de bordjes - na een mooie serie van vier - al terug in evenwicht (6-6 na 6 beurten). Wat volgde was een mooie pittige strijd met werkelijk schitterend biljartspel en sterke gemiddelden van beide spelers (9-10, 11-10 en 12-12 na 11 beurten). Dit kon uiteraard niet blijven duren, maar het vervolg was op z’n zachtst gezegd toch verrassend te noemen. De eens zo sterk spelende bezoeker kreeg plots gene salade meer uit de grond gestampt, en begon nu non-stop nulbeurten op te stapelen. Het was alsof een toverdrankje plots was uitgewerkt. Echt zot was het. En Marco? Tja, die speelde gewoon verder op zijn elan en behaalde alzo nog één van zijn makkelijkste overwinningen van het seizoen (23-15 in 29 beurten). Dik verdiend bekroond met zijn tiende! ‘man van de match’ notering van het seizoen. Respect captain!
■ PATRICK Pauwels (23) – MARCEL (23)
Marcel vertoefd al een tijd in bloedvorm. Op training speelt hij zowat iedereen in de vernieling en ook wanneer het om de knikkers gaat is hij bijzonder sterk bezig (laatste 2 wedstrijden (beker): winst in 18 en 26 beurten). Hij moest het nu opnemen tegen Patrick P. (geen familie van), die hij twee seizoenen geleden al eens klopte. We hadden er dus het volste vertrouwen in dat hij voor ons nu de drie punten zou gaan pakken, maar dat liep niet als gewenst. Marcel begon nochtans sterk aan de partij, maar had vanaf beurt 1 meteen al verschillende keren pech met missers op een haartje. Patrick daarentegen had meer geluk. Hij scoorde in de beginfase meteen twee opeenvolgende varkens en voegde er nog twee stuks aan toe (5-1 na 2 beurten en 6-1 na 4 beurten). Onze ploegmakker zette meteen resoluut de achtervolging in met vaak oogstrelend biljartspel. Niet altijd succesvol, want pech bleef hem achtervolgen, maar er waren toch verschillende losse bandstoten bij die zelfs Kevin’s mond deed openvallen van bewondering. Marcel kwam wel vrij vlug dichter in de stand (7-5 na 7 beurten) maar stationeerde dan een tijdlang (11-9 na 12 beurten, 12-10 na 16 beurten en 13-11 na 19 beurten). Pas in beurt 21 kreeg hij eindelijk loon naar werken en veroverde hij voor het eerst de koppositie (13-14). Erop en erover denk je dan, maar de biljartgoden lieten hem nog maar ‘ns in de steek. Patrick vlamde uit het niets plots zes stuks bijeen en bezorgde daarmee de voltallige Berchemse aanhang (spelers incluis) een delirium dat nog een tijdje nazinderde (20-15 na 25 beurten). Marcel kreeg hierna nog kansen bij de vleet om het gat nog te dichten, maar dame fortuna bleef de bitch uithangen (20-18 na 30 beurten). Patrick finishte een beurtje later met een triootje (23-18) en Marcel mistte in zijn nabeurt het voorlaatste punt voor de zoveelste keer op… een haartje (23-21 in 31 beurten). Achteraf waren we het er met z’n allen over eens. Marcel was - ondanks het verlies - de beste Joe Piler van de avond.
■ NICK (32) – KOEN Cools (40)
Door het verlies van Marcel moest Nick nu minstens een gelijkspel behalen om de oh zo belangrijke drie punten te pakken. Tegenstrever van dienst was Koen, een speler die hij zeer weet te waarderen, en één van de beste kopmannen in onze afdeling vind (en wie zijn wij om dit tegen te spreken). Nochtans kon diezelfde Koen in het verleden nog nooit winnen van onze Nick (3-0). Maar Koen was erg gemotiveerd vandaag en geloofde nog stellig in het behoud van zijn team in afdeling A. Hoop doet leven natuurlijk, maar wij achten die kans eerlijk gezegd toch bijzonder klein. Daarvoor is het team van BC ’t Zandhof 2 naar ons inziens te zwak in de breedte. Maar zoals gezegd de Bornemse captain geloofde er nog sterk in en dat was er in de beginfase ook aan te zien. Met onder andere een serie van vier in beurt drie had hij Nick al laten voelen dat het ‘m menens was (3-8 na 6 beurten) en even later na een duootje en twee triootjes had hij zijn handicap van acht punten al volledig weggewerkt (6-16 na 11 beurten). Op dat moment vreesden we het ergste want Nick had er nog niet veel van terecht gebracht. Maar onze topper wist zich tijdig te herpakken en bracht met een mooi reeksje van 3,2,3 de stand in no time terug in evenwicht (14-16 na 14 beurten). Ons Georgette kreeg terug een kleurtje, maar lang duurde dat niet. Koen begon met serietjes van twee en drie te strooien en ploeterde zich terug in de match (21-28 na 26 beurten). Maar opnieuw wist Nick diens aanval tijdig in de kiem te smoren met een reeksje van 2,1,4 (28-30 na 30 beurten). Koen leek nu uitgeteld maar hij bleef zich weren als een duiveltje in een wijwatervat. Met zijn tweede adem haalde hij in beurt 34 nog ‘ns fors uit met een serie van zeven en bracht daarmee de stand mathematisch opnieuw in evenwicht (29-37). Georgettes bloeddruk nogmaals serieus in ’t rood, maar gelukkig kon onze ploegmakker nog tijdig finishen met drie losse puntjes (32-37 in de 37ste beurt). Koen wist in zijn nabeurt met een triootje nog een gelijkspel te verzilveren (32-40 in 37 beurten), maar de drie punten waren dan al lang binnen. Well done mate!
|
|
09/04/2025 © Joe Pilers
Na onze uitschakeling in de beker ligt de focus nu volledig op de competitie. In eerste instantie om onze tweede plaats te vrijwaren, maar heel misschien zit er wel nog meer in. De te kloppen ploeg vanavond was de nummer twaalf in het klassement BC ’t Zandhof 1, een team dat eigenlijk niets meer te winnen of verliezen had...
■ MARCO (23) – WILFRIED De Wachter (21)
Vorige week leverde Marco in de bekercompetitie nog een geslaagde test af naar zijn nieuwe te spelen punten (23 in 30 beurten). We hadden dus het volste vertrouwen in een goede afloop, ook al omdat hij in het verleden nog nooit verloor van Wilfried (3 x winst, 1 x gelijk). Marco startte van acquit meteen al met een geluksbal (1-0). maar verder was het toch Wilfried die de aanvangsfase voor zijn rekening nam (1-5 na 4 beurten). In beurt vijf rinkelde de kassa al een de tweede keer (3-5) maar dat was dan ook een hele tijd het enige positieve wat er te melden viel (4-6 na 10 beurten). Wilfried deed amper beter, tot hij in beurt twaalf verrassend uitpakte met een serie van vier (7-11). Marco had duidelijk niet de armen van vorige week, maar aan geluk ontbrak het hem alvast niet vandaag. In beurt vijftien moest Marc bij Marco’s tweede punt al voor de derde keer zijn notitieboekje bovenhalen, wat uiteindelijk leidde tot een serie van vier voor onze ploegmakker (11-11). Hierna bleef de situatie een tijdlang zo goed als ongewijzigd (12-12 na 18 beurten en 13-13 na 21 beurten) tot Wilfried voor een tweede keer verrassend uitpakte, deze keer met een serie van vijf (13-18 na 22 beurten). De definitieve kloof was nu geslagen en amper een beurtje later was de onverwachte 0-1 een pijnlijk feit (14-21 in 23 beurten).
■ KEVIN (28) – MARK Hautman (25)
Na zijn schitterende match van vorige week (28 in 28 beurten) schreven we op het eind ‘Kev is back’. Om die profetische woorden te verwezenlijken moest hij vandaag voorbij Mark, een speler waartegen hij vorig seizoen nog verloor (19-25). Gelukkig zijn statistieken niet alleszeggend, al kwam hij heel vroeg in de match al in een zeer penibele situatie te zitten. Kevin startte van acquit met een misser, kwam na een duootje 0-2 achter, en na Marks schitterende reeks van 2,1,3,2 stond er al een zeer zorgwekkende 2-10 op het scorebord. Mathematisch had Kevin nu al elf punten goed te maken, en dat na amper zeven beurten. Maar gelukkig kon Mark dat moordend tempo niet volhouden en Kevin kwam langzaam maar zeker terug in de stand (5-12 na 11 beurten, 9-15 na 16 beurten en 12-15 na 21 beurten). Mark, die aanvankelijk sterk begonnen was, had dus tijdens de laatste veertien beurten slechts vijf puntjes vergaard. De aansluiting zat er nu aan te komen en lang moesten we daarvoor niet wachten. Met een mooie serie van zes (met onder meer enkele pareltjes) kwam hij in beurt 22 voor het eerst aan de leiding (18-15). Lang duurde onze pret niet want Mark antwoorde meteen tegen met twee en drie stuks (19-20 na 23 beurten). Onze ploegmakker bleef echter goed geconcentreerd en bewees met een reeksje van 1,2,2 dat hij echt ‘back’ was (24-21 na 27 beurten). Maar opnieuw plooide Mark niet en even later stonden de bordjes terug gelijk (24-24 na 29 beurten). Met voor Mark nog maar één puntje te gaan leek het voor onze Kev een net niet verhaal te gaan worden, maar net dan rechten de toppers onder ons nog eens de rug. Met een reeksje van 1,2,1 finishte onze Kev alsnog in mooie beurten. Maar Mark had voor de gelijkmaker nog een nabeurt natuurlijk, en die kans liet hij niet aan zich voorbij gaan (28-25 in 33 beurten). Niettemin was Kevin’s geweldige comeback ruim voldoende voor een dik verdiende tweede opeenvolgende ‘man van de match’ notering. Toppie!
■ WILLY De Leeuw (25) – MARC (28)
Door het gelijkspel van Kevin hadden we nog altijd de mogelijkheid om de drie punten te pakken, maar om dat te bewerkstelligen moesten de laatste twee wedstrijden wel gewonnen worden natuurlijk. En wie was er nu beter geschikt dan Marc (met zeven overwinningen op rij) om ons daarvoor op het juiste pad te zetten. In de onderlinge confrontaties stond het 3-2 voor Marc, maar Willy was in het verleden altijd een moeilijk te bekampen speler gebleken. Bovendien voert hij momenteel het klassement aan van de hoogste serie (13) van spelers tussen 21 en 28 punten. Om maar te zeggen dat er makkelijker te nemen hindernissen zijn. Maar Marc ging uitstekend van start en had met onder meer series van vier en vijf al heel vroeg een mooie voorsprong bijeen geknald (4-13 na 10 beurten). Maar bij een 6-15 stand in de 16de beurt gebeurde er eigenlijk iets onbeduidend maar wel het verdere verloop van de wedstrijd beïnvloedde. Marc mistte een punt op een haartje en kreeg aansluitend vijf stuks om de oren (11-15). Hiermee was er nog niets gebeurd natuurlijk, maar Willy kwam nu beter in zijn spel en Marc kreeg het lastig. Hij bleef nog wel lange tijd de strijd aanvoeren, maar Willy zat hem steeds korter op de hielen en nam mathematisch tussendoor zelfs enkele keren de leiding over (13-15 na 18 beurten, 17-18 na 22 beurten en 18-20 na 26 beurten). Ondertussen voelde Marc de bui al een tijdje halvelings hangen, en in beurt 27 had hij prijs. Willy scoorde met veel geluk (het tweede punt) een serie van vier en bracht Marc daarmee op de knieën (22-20). Tijd om dit alsnog recht te zetten werd hem niet meer gegund want een beurtje later maakte Willy de klus al af met een triootje (25-20 in de 28ste beurt). Onze ploegmakker lukte nog een duootje in de nabeurt maar echt opbeurend was dat niet. Jammer!
■ NICK (32) – FRANCOIS Pauwels (36)
Om de avond nog enigszins positief af te sluiten rekenden we nu op onze Nick. Tegenstrever van dienst was Swa, een speler waartegen hij in het verleden meestal een goed resultaat boekte (3-1). Onze topper had er alvast zin in want hij opende de wedstrijd van acquit met een schitterende serie van zes (6-0 na 1 beurt). Swa had niet onmiddellijk een reactie in huis maar wel wat later met een al even mooie serie van zeven (8-8 na 5 beurten). Meteen was de toon gezet voor een zeer spannend duel. De strijd verliep nu lange tijd gelijkopgaand (13-12 na 9 beurten en 16-17 na 14 beurten) tot onze ploegmakker een tweede keer uitpakte met zes stuks (22-17 na 15 beurten). Vier nulbeurten later had Swa het geslagen gat alweer gedicht (22-23 na 19 beurten) en het kat-en-muis spel kon opnieuw beginnen. Soms met Nick aan de leiding (26-23 na 24 beurten), dan weer eens gelijk (26-26 na 28 beurten), en opnieuw Swa (27-28 na 32 beurten). Ondertussen hadden de sterke gemiddelden door de (te) vele nulbeurten al een flinke deuk gekregen, maar het bleef wel razend spannend. Die spanning steeg even later helemaal ten top wanneer Swa een triootje lukte, maar mathematisch behield Nick nog altijd wel de leiding (28-31 na 33 beurten). Het zal toch niet waar zijn dachten we met z’n allen. Een volledige match gewonnen spel hebben en op het eind nog het deksel op de neus krijgen? Maar jawel hoor. Met een tweede opeenvolgend triootje gaf Swa hem de definitieve doodsteek (28-34 na 34 beurten) en drie beurtjes later was zijn zesde overwinning van het seizoen (op 23!) een feit. Een pijnlijke nederlaag die hopelijk niet al te lang zal nazinderen.
Vorige week leverde Marco in de bekercompetitie nog een geslaagde test af naar zijn nieuwe te spelen punten (23 in 30 beurten). We hadden dus het volste vertrouwen in een goede afloop, ook al omdat hij in het verleden nog nooit verloor van Wilfried (3 x winst, 1 x gelijk). Marco startte van acquit meteen al met een geluksbal (1-0). maar verder was het toch Wilfried die de aanvangsfase voor zijn rekening nam (1-5 na 4 beurten). In beurt vijf rinkelde de kassa al een de tweede keer (3-5) maar dat was dan ook een hele tijd het enige positieve wat er te melden viel (4-6 na 10 beurten). Wilfried deed amper beter, tot hij in beurt twaalf verrassend uitpakte met een serie van vier (7-11). Marco had duidelijk niet de armen van vorige week, maar aan geluk ontbrak het hem alvast niet vandaag. In beurt vijftien moest Marc bij Marco’s tweede punt al voor de derde keer zijn notitieboekje bovenhalen, wat uiteindelijk leidde tot een serie van vier voor onze ploegmakker (11-11). Hierna bleef de situatie een tijdlang zo goed als ongewijzigd (12-12 na 18 beurten en 13-13 na 21 beurten) tot Wilfried voor een tweede keer verrassend uitpakte, deze keer met een serie van vijf (13-18 na 22 beurten). De definitieve kloof was nu geslagen en amper een beurtje later was de onverwachte 0-1 een pijnlijk feit (14-21 in 23 beurten).
■ KEVIN (28) – MARK Hautman (25)
Na zijn schitterende match van vorige week (28 in 28 beurten) schreven we op het eind ‘Kev is back’. Om die profetische woorden te verwezenlijken moest hij vandaag voorbij Mark, een speler waartegen hij vorig seizoen nog verloor (19-25). Gelukkig zijn statistieken niet alleszeggend, al kwam hij heel vroeg in de match al in een zeer penibele situatie te zitten. Kevin startte van acquit met een misser, kwam na een duootje 0-2 achter, en na Marks schitterende reeks van 2,1,3,2 stond er al een zeer zorgwekkende 2-10 op het scorebord. Mathematisch had Kevin nu al elf punten goed te maken, en dat na amper zeven beurten. Maar gelukkig kon Mark dat moordend tempo niet volhouden en Kevin kwam langzaam maar zeker terug in de stand (5-12 na 11 beurten, 9-15 na 16 beurten en 12-15 na 21 beurten). Mark, die aanvankelijk sterk begonnen was, had dus tijdens de laatste veertien beurten slechts vijf puntjes vergaard. De aansluiting zat er nu aan te komen en lang moesten we daarvoor niet wachten. Met een mooie serie van zes (met onder meer enkele pareltjes) kwam hij in beurt 22 voor het eerst aan de leiding (18-15). Lang duurde onze pret niet want Mark antwoorde meteen tegen met twee en drie stuks (19-20 na 23 beurten). Onze ploegmakker bleef echter goed geconcentreerd en bewees met een reeksje van 1,2,2 dat hij echt ‘back’ was (24-21 na 27 beurten). Maar opnieuw plooide Mark niet en even later stonden de bordjes terug gelijk (24-24 na 29 beurten). Met voor Mark nog maar één puntje te gaan leek het voor onze Kev een net niet verhaal te gaan worden, maar net dan rechten de toppers onder ons nog eens de rug. Met een reeksje van 1,2,1 finishte onze Kev alsnog in mooie beurten. Maar Mark had voor de gelijkmaker nog een nabeurt natuurlijk, en die kans liet hij niet aan zich voorbij gaan (28-25 in 33 beurten). Niettemin was Kevin’s geweldige comeback ruim voldoende voor een dik verdiende tweede opeenvolgende ‘man van de match’ notering. Toppie!
■ WILLY De Leeuw (25) – MARC (28)
Door het gelijkspel van Kevin hadden we nog altijd de mogelijkheid om de drie punten te pakken, maar om dat te bewerkstelligen moesten de laatste twee wedstrijden wel gewonnen worden natuurlijk. En wie was er nu beter geschikt dan Marc (met zeven overwinningen op rij) om ons daarvoor op het juiste pad te zetten. In de onderlinge confrontaties stond het 3-2 voor Marc, maar Willy was in het verleden altijd een moeilijk te bekampen speler gebleken. Bovendien voert hij momenteel het klassement aan van de hoogste serie (13) van spelers tussen 21 en 28 punten. Om maar te zeggen dat er makkelijker te nemen hindernissen zijn. Maar Marc ging uitstekend van start en had met onder meer series van vier en vijf al heel vroeg een mooie voorsprong bijeen geknald (4-13 na 10 beurten). Maar bij een 6-15 stand in de 16de beurt gebeurde er eigenlijk iets onbeduidend maar wel het verdere verloop van de wedstrijd beïnvloedde. Marc mistte een punt op een haartje en kreeg aansluitend vijf stuks om de oren (11-15). Hiermee was er nog niets gebeurd natuurlijk, maar Willy kwam nu beter in zijn spel en Marc kreeg het lastig. Hij bleef nog wel lange tijd de strijd aanvoeren, maar Willy zat hem steeds korter op de hielen en nam mathematisch tussendoor zelfs enkele keren de leiding over (13-15 na 18 beurten, 17-18 na 22 beurten en 18-20 na 26 beurten). Ondertussen voelde Marc de bui al een tijdje halvelings hangen, en in beurt 27 had hij prijs. Willy scoorde met veel geluk (het tweede punt) een serie van vier en bracht Marc daarmee op de knieën (22-20). Tijd om dit alsnog recht te zetten werd hem niet meer gegund want een beurtje later maakte Willy de klus al af met een triootje (25-20 in de 28ste beurt). Onze ploegmakker lukte nog een duootje in de nabeurt maar echt opbeurend was dat niet. Jammer!
■ NICK (32) – FRANCOIS Pauwels (36)
Om de avond nog enigszins positief af te sluiten rekenden we nu op onze Nick. Tegenstrever van dienst was Swa, een speler waartegen hij in het verleden meestal een goed resultaat boekte (3-1). Onze topper had er alvast zin in want hij opende de wedstrijd van acquit met een schitterende serie van zes (6-0 na 1 beurt). Swa had niet onmiddellijk een reactie in huis maar wel wat later met een al even mooie serie van zeven (8-8 na 5 beurten). Meteen was de toon gezet voor een zeer spannend duel. De strijd verliep nu lange tijd gelijkopgaand (13-12 na 9 beurten en 16-17 na 14 beurten) tot onze ploegmakker een tweede keer uitpakte met zes stuks (22-17 na 15 beurten). Vier nulbeurten later had Swa het geslagen gat alweer gedicht (22-23 na 19 beurten) en het kat-en-muis spel kon opnieuw beginnen. Soms met Nick aan de leiding (26-23 na 24 beurten), dan weer eens gelijk (26-26 na 28 beurten), en opnieuw Swa (27-28 na 32 beurten). Ondertussen hadden de sterke gemiddelden door de (te) vele nulbeurten al een flinke deuk gekregen, maar het bleef wel razend spannend. Die spanning steeg even later helemaal ten top wanneer Swa een triootje lukte, maar mathematisch behield Nick nog altijd wel de leiding (28-31 na 33 beurten). Het zal toch niet waar zijn dachten we met z’n allen. Een volledige match gewonnen spel hebben en op het eind nog het deksel op de neus krijgen? Maar jawel hoor. Met een tweede opeenvolgend triootje gaf Swa hem de definitieve doodsteek (28-34 na 34 beurten) en drie beurtjes later was zijn zesde overwinning van het seizoen (op 23!) een feit. Een pijnlijke nederlaag die hopelijk niet al te lang zal nazinderen.
|
|
24/03/2025 © Joe Pilers
Onder het motto ‘never change a winning team’ trokken we met dezelfde vier spelers van vorige week naar Aartselaar waar we de keuen moesten kruisen tegen de mannen van Billiard Promotion Team, de promovendus van vorig seizoen. Naar één match keken we alvast uit: de clash of the titans tussen onze Flor en Peter Meersman…
■ JAN Buelens (23) – MARC (28)
Omdat de eerste man van de thuisploeg wat later zou arriveren moest Marc als eerste aan de slag. Geen probleem, maar toch nooit leuk als dit niet op voorhand gecommuniceerd wordt. Marc en Jan vochten in het verleden al eens twee battles uit in het lokaal van BC Schildebergen (wat niet bepaald onze place to be was) en telkens beet Marc serieus in het zand (23-13 en 25-15). Hoog tijd dus om de nul weg te vegen. Marc startte met een reeksje van 2,1,2 (2-5 na 3 beurten), bleef daarna nog een tijdje een moyenne spelen (3-7 na 7 beurten), om dan weg te zakken naar om en bij de 0,800 (5-9 na 11 beurten en 10-12 na 15 beurten). Echt slecht was het niet, maar onze ploegmakker zat naar eigen zeggen niet goed in de match en begon zich vooral meer en meer te ergeren aan het trage spel van zijn tegenstrever. Marc maakte aansluitend - met veel geklaag en gezaag - vijf nulbeurten op rij (11-12 na 20 beurten) en kreeg het mentaal wat moeilijk. Maar gelukkig was er buddy Nick (hij weer) die hem met de nodige peptalk weer op de rails kreeg. Met een reeksje van 4,3,1 kwam hij dan even later voor het eerst mathematisch aan de leiding (12-20 na 23 beurten) en de trein was vertrokken. Niet onmiddellijk, want vier nulbeurten volgden (13-20 na 27 beurten), maar het gevoel zat alvast terug goed. En hoe! Marc schudde nu een serie van zes uit zijn mouwen (13-26 na 28 beurten) en een beurt later was zijn zevende opeenvolgende overwinning een feit (14-28 in 29 beurten).
Omdat de eerste man van de thuisploeg wat later zou arriveren moest Marc als eerste aan de slag. Geen probleem, maar toch nooit leuk als dit niet op voorhand gecommuniceerd wordt. Marc en Jan vochten in het verleden al eens twee battles uit in het lokaal van BC Schildebergen (wat niet bepaald onze place to be was) en telkens beet Marc serieus in het zand (23-13 en 25-15). Hoog tijd dus om de nul weg te vegen. Marc startte met een reeksje van 2,1,2 (2-5 na 3 beurten), bleef daarna nog een tijdje een moyenne spelen (3-7 na 7 beurten), om dan weg te zakken naar om en bij de 0,800 (5-9 na 11 beurten en 10-12 na 15 beurten). Echt slecht was het niet, maar onze ploegmakker zat naar eigen zeggen niet goed in de match en begon zich vooral meer en meer te ergeren aan het trage spel van zijn tegenstrever. Marc maakte aansluitend - met veel geklaag en gezaag - vijf nulbeurten op rij (11-12 na 20 beurten) en kreeg het mentaal wat moeilijk. Maar gelukkig was er buddy Nick (hij weer) die hem met de nodige peptalk weer op de rails kreeg. Met een reeksje van 4,3,1 kwam hij dan even later voor het eerst mathematisch aan de leiding (12-20 na 23 beurten) en de trein was vertrokken. Niet onmiddellijk, want vier nulbeurten volgden (13-20 na 27 beurten), maar het gevoel zat alvast terug goed. En hoe! Marc schudde nu een serie van zes uit zijn mouwen (13-26 na 28 beurten) en een beurt later was zijn zevende opeenvolgende overwinning een feit (14-28 in 29 beurten).
■ SVEND Olbrechts (21) – MARCO (21)
Marco moest het opnemen tegen Svend, één van de beteren bij BPT die al vijf wedstrijden ongeslagen was en in totaal meer wedstrijden had gewonnen dan verloren (10 op 15). Onze ploegmakker verloor (na zes winstpartijen) vorige week nog onverwacht van S.Melis en ging vandaag dus op zoek naar eerherstel. In de vorige confrontatie tegen Svend was Marco de sterkste (21-18), benieuwd wat het nu zou worden. Beide spelers gingen meteen fel van start. Svend met 2,2,1 en Marco met 2 en 4 stuks (5-6 na 3 beurten). Het beloofde dus een bitsige strijd te gaan worden maar hierna bleek Marco met o.a. een triootje toch duidelijk de betere van de twee (5-10 na 8 beurten). Svend had dus net vijf nulbeurten achter zijn naam gezet maar pakte dan plots uit met een mooie serie van vier (9-10 in de 9de beurt). Doch Marco was niet alleen spelend suberp vandaag, maar ook mentaal. Marco prikte op het juiste moment meteen tegen met twee stuks en twee beurtjes later kwam hij na een mooi triootje opnieuw afgetekend aan de leiding (9-15 na 11 beurten). Met de moed der wanhoop spartelde Svend nog tegen met een duootje (11-15 in de 13de beurt), maar ook die inspanning werd meteen teniet gedaan (11-17 na 13 beurten). Nee, onze ploegmakker was zó sterk vandaag dat niemand, maar dan ook niemand er tegen opgewassen was vandaag. Het was werkelijk een feest voor het oog om hem bezig te zien. Twee beurtjes later stond de verbluffende eindscore op het scorebord te pronken (11-21 in… 15 beurten!). Ruim voldoende uiteraard voor zijn negende ‘man van de match’ notering, én een voorlopige eerste plek in het individuele klassement van onze afdeling. Bravo! Één minpuntje aan dit succesverhaal misschien… de onvermijdelijke promotie naar 23 punten. Maar dat zal wel lukken zekers? Toppie captain!
Marco moest het opnemen tegen Svend, één van de beteren bij BPT die al vijf wedstrijden ongeslagen was en in totaal meer wedstrijden had gewonnen dan verloren (10 op 15). Onze ploegmakker verloor (na zes winstpartijen) vorige week nog onverwacht van S.Melis en ging vandaag dus op zoek naar eerherstel. In de vorige confrontatie tegen Svend was Marco de sterkste (21-18), benieuwd wat het nu zou worden. Beide spelers gingen meteen fel van start. Svend met 2,2,1 en Marco met 2 en 4 stuks (5-6 na 3 beurten). Het beloofde dus een bitsige strijd te gaan worden maar hierna bleek Marco met o.a. een triootje toch duidelijk de betere van de twee (5-10 na 8 beurten). Svend had dus net vijf nulbeurten achter zijn naam gezet maar pakte dan plots uit met een mooie serie van vier (9-10 in de 9de beurt). Doch Marco was niet alleen spelend suberp vandaag, maar ook mentaal. Marco prikte op het juiste moment meteen tegen met twee stuks en twee beurtjes later kwam hij na een mooi triootje opnieuw afgetekend aan de leiding (9-15 na 11 beurten). Met de moed der wanhoop spartelde Svend nog tegen met een duootje (11-15 in de 13de beurt), maar ook die inspanning werd meteen teniet gedaan (11-17 na 13 beurten). Nee, onze ploegmakker was zó sterk vandaag dat niemand, maar dan ook niemand er tegen opgewassen was vandaag. Het was werkelijk een feest voor het oog om hem bezig te zien. Twee beurtjes later stond de verbluffende eindscore op het scorebord te pronken (11-21 in… 15 beurten!). Ruim voldoende uiteraard voor zijn negende ‘man van de match’ notering, én een voorlopige eerste plek in het individuele klassement van onze afdeling. Bravo! Één minpuntje aan dit succesverhaal misschien… de onvermijdelijke promotie naar 23 punten. Maar dat zal wel lukken zekers? Toppie captain!
■ FRANS Hendrickx (25) – NICK (32)
Met al minstens één wedstrijdpunt meegerekend hadden we nu al ruim 18 punten verzameld en dan moesten onze twee kanonnen nog komen. Er zat dus een dikke dertiger aan te komen maar dat verliep niet als gewenst. Nick startte met vijf nulbeurten op rij (5-0) en ook daarna werd hoe langer hoe meer duidelijk dat het op z’n zachtst gezegd zijn dagje niet was (7-5 na 10 beurten, 12-8 na 15 beurten, 12-12 na 20 beurten, 17-15 na 25 beurten en 17-21 na 30 beurten). Pas in beurt 35 kwam hij voor het eerst mathematisch op gelijke hoogte van zijn al even zwakke tegenstrever, en een beurtje later voor het eerst op voorsprong na zijn zevende duootje van de avond (18-27 na 36 beurten). Frans zijn lot leek nu bezegeld, maar wie nu dacht dat hij dood en begraven was had het duidelijk mis. Uit het niets toverde die plots een serie van vijf uit zijn mouwen en kwam daarmee tot op twee puntjes van de overwinning (23-27 na 37 beurten). Let op, één voor één mooi gespeelde punten, maar wat een contrast met de vorige dertien beurten waarin hij slechts één schamel puntje scoorde. Jammer toch dat het na zo’n lange fel bevochten achtervolging uiteindelijk nog mis liep (25-29 in 39 beurten). Voor onze ploegmakker was het qua puntengewin (3,64) zijn slechtste van het seizoen. Maar wat komt er nu weer na regen?...
■ PETER Meersman (50) – FLOR (45)
Op het uur dat de meesten onder ons richting slaapkamer trekken voor een welverdiende nachtrust moesten deze twee kleppers er nog aan beginnen. Peter profileerde zich in de beginfase alvast als de friste van de twee want hij leidde de dans na 4 beurten met 8-1. Onze Flor had wat meer tijd nodig om in zijn ritme te komen, wat een tijdje later vrij aardig lukte met 4 en 3 stuks (12-13 na 12 beurten). Beide spelers bleven een nu tijdje aan elkaar gewaagd (15-14 na 16 beurten en 17-17 na 20 beurten) tot Flor met een reeksje van 2,4,0,2,1 toch al aardig op weg leek om voor ons de drie punten te pakken (19-26 na 25 beurten). Mathematisch had onze ploegmakker nu toch al een voorsprong van twaalf punten, maar Peter was nog niet uitgeteld. Peter liet nu met regelmaat een duo- of triootje noteren, terwijl er voor Flor gelijktijdig grotendeels nulbeurten werden genoteerd. Hierdoor kwam Peter mondjesmaat terug in de stand (24-27 na 30 beurten, 28-29 na 35 beurten en 35-32 na 40 beurten) tot hij na een 37 beurten durende achtervolging uiteindelijk de leiding overnam (41-34 na 44 beurten). Handicap meegerekend was het verschil zeker nog niet dramatisch maar dat werd het even later wel na Peter’s derde tweeluik van 2 en 3 punten (47-36 in de 49ste beurt). Maar alleen dan, en alleen dan, kunnen de allergrootsten nog de rug rechten. Flor prikte in dezelfde beurt tegen met een mooie serie van vijf en plots was alles weer mogelijk (47-41 na 49 beurten). Een puntenloze beurt volgde, maar een beurtje later was het dan toch Peter die met zijn vijfde triootje van de avond de tinanenstrijd in zijn voordeel beslechte (50-41 in de 51ste beurt). Onze ploegmakker had dan nog wel een nabeurt, maar vier stuks? Ondertussen was het al 0u55 geworden maar hij flikte het toch zekers! Met vier stuks zorgde Flor alsnog voor de dik verdiende gelijkmaker (50-45 in 51 beurten) en de daaraan verbonden drie wedstrijdpunten. Toppie!
Met al minstens één wedstrijdpunt meegerekend hadden we nu al ruim 18 punten verzameld en dan moesten onze twee kanonnen nog komen. Er zat dus een dikke dertiger aan te komen maar dat verliep niet als gewenst. Nick startte met vijf nulbeurten op rij (5-0) en ook daarna werd hoe langer hoe meer duidelijk dat het op z’n zachtst gezegd zijn dagje niet was (7-5 na 10 beurten, 12-8 na 15 beurten, 12-12 na 20 beurten, 17-15 na 25 beurten en 17-21 na 30 beurten). Pas in beurt 35 kwam hij voor het eerst mathematisch op gelijke hoogte van zijn al even zwakke tegenstrever, en een beurtje later voor het eerst op voorsprong na zijn zevende duootje van de avond (18-27 na 36 beurten). Frans zijn lot leek nu bezegeld, maar wie nu dacht dat hij dood en begraven was had het duidelijk mis. Uit het niets toverde die plots een serie van vijf uit zijn mouwen en kwam daarmee tot op twee puntjes van de overwinning (23-27 na 37 beurten). Let op, één voor één mooi gespeelde punten, maar wat een contrast met de vorige dertien beurten waarin hij slechts één schamel puntje scoorde. Jammer toch dat het na zo’n lange fel bevochten achtervolging uiteindelijk nog mis liep (25-29 in 39 beurten). Voor onze ploegmakker was het qua puntengewin (3,64) zijn slechtste van het seizoen. Maar wat komt er nu weer na regen?...
■ PETER Meersman (50) – FLOR (45)
Op het uur dat de meesten onder ons richting slaapkamer trekken voor een welverdiende nachtrust moesten deze twee kleppers er nog aan beginnen. Peter profileerde zich in de beginfase alvast als de friste van de twee want hij leidde de dans na 4 beurten met 8-1. Onze Flor had wat meer tijd nodig om in zijn ritme te komen, wat een tijdje later vrij aardig lukte met 4 en 3 stuks (12-13 na 12 beurten). Beide spelers bleven een nu tijdje aan elkaar gewaagd (15-14 na 16 beurten en 17-17 na 20 beurten) tot Flor met een reeksje van 2,4,0,2,1 toch al aardig op weg leek om voor ons de drie punten te pakken (19-26 na 25 beurten). Mathematisch had onze ploegmakker nu toch al een voorsprong van twaalf punten, maar Peter was nog niet uitgeteld. Peter liet nu met regelmaat een duo- of triootje noteren, terwijl er voor Flor gelijktijdig grotendeels nulbeurten werden genoteerd. Hierdoor kwam Peter mondjesmaat terug in de stand (24-27 na 30 beurten, 28-29 na 35 beurten en 35-32 na 40 beurten) tot hij na een 37 beurten durende achtervolging uiteindelijk de leiding overnam (41-34 na 44 beurten). Handicap meegerekend was het verschil zeker nog niet dramatisch maar dat werd het even later wel na Peter’s derde tweeluik van 2 en 3 punten (47-36 in de 49ste beurt). Maar alleen dan, en alleen dan, kunnen de allergrootsten nog de rug rechten. Flor prikte in dezelfde beurt tegen met een mooie serie van vijf en plots was alles weer mogelijk (47-41 na 49 beurten). Een puntenloze beurt volgde, maar een beurtje later was het dan toch Peter die met zijn vijfde triootje van de avond de tinanenstrijd in zijn voordeel beslechte (50-41 in de 51ste beurt). Onze ploegmakker had dan nog wel een nabeurt, maar vier stuks? Ondertussen was het al 0u55 geworden maar hij flikte het toch zekers! Met vier stuks zorgde Flor alsnog voor de dik verdiende gelijkmaker (50-45 in 51 beurten) en de daaraan verbonden drie wedstrijdpunten. Toppie!
|
|
19/03/2025 © Joe Pilers
Als je mede bovenaan het klassement staat is er elke wedstrijd wel wat druk op de ketel. De koploper (KBC Kot Goor) haalde gisteren nog een dertiger, dus was (in het slechtste geval) niet te veel terrein verliezen vandaag de opdracht. Tegenstrevers van dienst waren de mannen van De Plezante Hoek 1 uit Lier, een team waarvan we vorig seizoen thuis nog verloren (25,88 - 30,41)...
■ STEVEN Melis (17) – MARCO (21)
Als je de prestaties van deze twee dit seizoen gaar vergelijken zou dit niet al te veel problemen mogen opleveren voor onze captain. Marco flirt eigenlijk al een heel seizoen met promotie, heeft een uitstekende kans om het individueel klassement binnen te rijven, terwijl Steven enkel zijn stempel kon drukken in de bekercompetitie. In de onderlinge confrontaties stond het 2-1 voor onze cap, dus wij met ons geld naar de bookmaker. Onze ploegmaker ging veelbelovend van start (3-6 na 6 beurten) maar had daarna toch behoorlijk wat problemen om nog punten aan te tekenen. Maar ondanks de vele nulbeurten bleef hij toch nog steeds de strijd aanvoeren (5-10 na 15 beurten, 7-12 na 20 beurten en 8-14 na 25 beurten). Steven bakte er tot dan werkelijk niets van, en met de wetenschap dat er nog altijd wel een serietje voor Marco uit de lucht kon vallen, leken onze centen bij de bookmaker goed besteed. Maar dan knalde Steven plots een trio- en duootje bijeen en ons inmiddels gepland snoepreisje leek plots heel ver weg (13-14 na 27 beurten). Het verhoopte serietje kwam er niet, en zodoende waren we na Stevens derde duootje van de avond onze zuurverdiende centjes kwijt (17-17 in 34 beurten). Slik.
■ RONALD Van Nuffel (21) – MARC (28)
Onze man in vorm moest het nu opnemen tegen de kapitein van de Lierenaars. Ronald en Marc troffen elkaar al eens in 2021 en het was Marc die toen aan het langste eind trok. Beide spelers speelden toen naar 25 punten, dit in schril contrast van wat ze nu moeten spelen. Marc had dus een handicap van zeven punten goed te maken en dat werden er na twee beurten al tien (3-0). Lang kon Ronald niet genieten van zijn voorsprong want na een reeksje van 2,1,3,1,1,1 stonden de bordjes al zo goed als in evenwicht (3-9 na 9 beurten). Marc leek nu op weg naar een vlotte overwinning maar dat verliep lange niet naar wens. Want ondanks dat Ronald het ‘m niet al te moeilijk maakte, kreeg hij zijn goed te maken handicap maar niet verwezenlijkt (6-10 na 14 beurten en 7-13 na 18 beurten). Pas na een duootje in beurt 19 kwam hij voor het eerst mathematisch aan de leiding (7-15), en even later na een serie van vier leken de kaarten geschud (8-19 na 21 beurten). Maar dat was zonder Ronald gerekend want die verraste plots vriend en (vijand) met een mooi gespeelde serie van zes (14-19 in de 23ste beurt). Dat was even slikken, maar gelukkig bleef onze ploegmakker olympisch kalm en deed het met twee triootje in twee beurten even goed (14-25 na 24 beurten). Marc deed nu het spreekwoordelijke deurtje dicht en weinig later was de 1-1 een feit (14-28 in 28 beurten). Zijn zesde overwinning op rij, verdiend bekroond met een ‘man van de match’ notering.
■ REGINALD Van Reeth (23) – NICK (32)
Nick moest het nu voor het eerst opnemen tegen Marc’s zwart beest Regi. Regi was eigenlijk sinds 6 november 2024 gestopt bij dit team, maar werd nog eens opgetrommeld omdat de Lierenaars anders niet aan een volledige ploeg geraakten. Van de zeven wedstrijden die hij tot nu speelde won hij er slechts één, maar hoe het nu met zijn vorm gesteld was… dat was koffiedik kijken. Vrij goed bleek even later, want met een serie van vijf zette hij onze Nick al op een achterstand van (handicap meegerekend) 14 punten (5-0 na 3 beurten). Het voorspelde dus een moeilijke woensdagavond te gaan worden voor onze topper, maar dat werd het niet. Integendeel. Regi kreeg nog amper een punt gemaakt en dit terwijl onze ploegmakker nu het ene na het andere punt aaneen rijgde. In eerste instantie met een reeks van 2,1,3,1 (6-7 na 8 beurten), wat later gevolgd door een nog beter reeksje van 2,3,4 (6-16 na 12 beurten). Nick laste nu willens nillens een rustpauze in van een zestal beurten maar veel veranderde dat niet aan de situatie (8-16 na 18 beurten). Vanaf beurt 19 vond Nick dan zijn goede armen terug, en in geen tijd stoomde hij met een fraaie reeks van 4,1,0,1,2,1,0,1,2,3,1 door naar een schitterende 12-32 overwinning in 29 beurten. Thumbs up mate!
■ FLOR (45) – NOËL Aras (40)
Om de drie punten in Berchem te houden moest onze Flor nu voorbij ene Noël Aras. Noël, net als Flor een nieuwe doch federatie gerelateerde speler, klopte in zijn debuutseizoen toch al enkele kleppers zoals Roger Roefs, Ivo Vandoninck, Walter Goossens en Toon Bollansee. Tegen onze Nick beet hij in het zand, maar dat is dan ook niet de eerste de beste. Het aanpassingsproces van grote- naar kleine biljarttafel verliep bij Flor misschien iets minder vlot, maar er viel bij elke match toch beterschap te noteren. Of onze ploegmakker nog een eitje te pellen had met Noël weten we niet, maar hij begon alvast bijzonder gemotiveerd en strijdvaardig aan de partij. Flor startte van acquit meteen met drie en twee stuks (5-0 na 2 beurten), deed daar even later nog een triootje bij (8-2 na 4 beurten), om dan verschroeiend uit te halen met een allesvernietigende reeks van 5,1,3,3,4 (16 punten in 5 beurten). Een indrukwekkende start die hem meteen al op rozen zette (24-3 na 10 beurten). De ietwat onder de indruk zijnde Noël kon daarna met een mooi reeksje van 3,2,2 wel wat van zijn achterstand goed maken, maar de kloof bleef nog altijd aanzienlijk (25-10 na 13 beurten). Het moordende tempo waarmee Flor begon kon hij uiteraard niet een volledige wedstrijd aanhouden (alhoewel), maar echt verzwakken deed hij nu ook weer niet. Beurt om beurt viel er wel minstens één puntje te noteren, en dit met vaak oogstrelend biljartspel en van een niveau dat we nog nooit eerder gezien hadden. Nee, dit was biljart op Champions League niveau. Flor zette zijn triomftocht dus onverminderd verder (31-14 na 18 beurten, 36-15 na 22 beurten en 39-15 na 26 beurten) zodat er voor de tot figurantenrol gedegradeerde Noël niets anders meer op zat dan de kelk tot op de bodem te ledigen (45-19 in 30 beurten). A Joe Piler is born!
Als je de prestaties van deze twee dit seizoen gaar vergelijken zou dit niet al te veel problemen mogen opleveren voor onze captain. Marco flirt eigenlijk al een heel seizoen met promotie, heeft een uitstekende kans om het individueel klassement binnen te rijven, terwijl Steven enkel zijn stempel kon drukken in de bekercompetitie. In de onderlinge confrontaties stond het 2-1 voor onze cap, dus wij met ons geld naar de bookmaker. Onze ploegmaker ging veelbelovend van start (3-6 na 6 beurten) maar had daarna toch behoorlijk wat problemen om nog punten aan te tekenen. Maar ondanks de vele nulbeurten bleef hij toch nog steeds de strijd aanvoeren (5-10 na 15 beurten, 7-12 na 20 beurten en 8-14 na 25 beurten). Steven bakte er tot dan werkelijk niets van, en met de wetenschap dat er nog altijd wel een serietje voor Marco uit de lucht kon vallen, leken onze centen bij de bookmaker goed besteed. Maar dan knalde Steven plots een trio- en duootje bijeen en ons inmiddels gepland snoepreisje leek plots heel ver weg (13-14 na 27 beurten). Het verhoopte serietje kwam er niet, en zodoende waren we na Stevens derde duootje van de avond onze zuurverdiende centjes kwijt (17-17 in 34 beurten). Slik.
■ RONALD Van Nuffel (21) – MARC (28)
Onze man in vorm moest het nu opnemen tegen de kapitein van de Lierenaars. Ronald en Marc troffen elkaar al eens in 2021 en het was Marc die toen aan het langste eind trok. Beide spelers speelden toen naar 25 punten, dit in schril contrast van wat ze nu moeten spelen. Marc had dus een handicap van zeven punten goed te maken en dat werden er na twee beurten al tien (3-0). Lang kon Ronald niet genieten van zijn voorsprong want na een reeksje van 2,1,3,1,1,1 stonden de bordjes al zo goed als in evenwicht (3-9 na 9 beurten). Marc leek nu op weg naar een vlotte overwinning maar dat verliep lange niet naar wens. Want ondanks dat Ronald het ‘m niet al te moeilijk maakte, kreeg hij zijn goed te maken handicap maar niet verwezenlijkt (6-10 na 14 beurten en 7-13 na 18 beurten). Pas na een duootje in beurt 19 kwam hij voor het eerst mathematisch aan de leiding (7-15), en even later na een serie van vier leken de kaarten geschud (8-19 na 21 beurten). Maar dat was zonder Ronald gerekend want die verraste plots vriend en (vijand) met een mooi gespeelde serie van zes (14-19 in de 23ste beurt). Dat was even slikken, maar gelukkig bleef onze ploegmakker olympisch kalm en deed het met twee triootje in twee beurten even goed (14-25 na 24 beurten). Marc deed nu het spreekwoordelijke deurtje dicht en weinig later was de 1-1 een feit (14-28 in 28 beurten). Zijn zesde overwinning op rij, verdiend bekroond met een ‘man van de match’ notering.
■ REGINALD Van Reeth (23) – NICK (32)
Nick moest het nu voor het eerst opnemen tegen Marc’s zwart beest Regi. Regi was eigenlijk sinds 6 november 2024 gestopt bij dit team, maar werd nog eens opgetrommeld omdat de Lierenaars anders niet aan een volledige ploeg geraakten. Van de zeven wedstrijden die hij tot nu speelde won hij er slechts één, maar hoe het nu met zijn vorm gesteld was… dat was koffiedik kijken. Vrij goed bleek even later, want met een serie van vijf zette hij onze Nick al op een achterstand van (handicap meegerekend) 14 punten (5-0 na 3 beurten). Het voorspelde dus een moeilijke woensdagavond te gaan worden voor onze topper, maar dat werd het niet. Integendeel. Regi kreeg nog amper een punt gemaakt en dit terwijl onze ploegmakker nu het ene na het andere punt aaneen rijgde. In eerste instantie met een reeks van 2,1,3,1 (6-7 na 8 beurten), wat later gevolgd door een nog beter reeksje van 2,3,4 (6-16 na 12 beurten). Nick laste nu willens nillens een rustpauze in van een zestal beurten maar veel veranderde dat niet aan de situatie (8-16 na 18 beurten). Vanaf beurt 19 vond Nick dan zijn goede armen terug, en in geen tijd stoomde hij met een fraaie reeks van 4,1,0,1,2,1,0,1,2,3,1 door naar een schitterende 12-32 overwinning in 29 beurten. Thumbs up mate!
■ FLOR (45) – NOËL Aras (40)
Om de drie punten in Berchem te houden moest onze Flor nu voorbij ene Noël Aras. Noël, net als Flor een nieuwe doch federatie gerelateerde speler, klopte in zijn debuutseizoen toch al enkele kleppers zoals Roger Roefs, Ivo Vandoninck, Walter Goossens en Toon Bollansee. Tegen onze Nick beet hij in het zand, maar dat is dan ook niet de eerste de beste. Het aanpassingsproces van grote- naar kleine biljarttafel verliep bij Flor misschien iets minder vlot, maar er viel bij elke match toch beterschap te noteren. Of onze ploegmakker nog een eitje te pellen had met Noël weten we niet, maar hij begon alvast bijzonder gemotiveerd en strijdvaardig aan de partij. Flor startte van acquit meteen met drie en twee stuks (5-0 na 2 beurten), deed daar even later nog een triootje bij (8-2 na 4 beurten), om dan verschroeiend uit te halen met een allesvernietigende reeks van 5,1,3,3,4 (16 punten in 5 beurten). Een indrukwekkende start die hem meteen al op rozen zette (24-3 na 10 beurten). De ietwat onder de indruk zijnde Noël kon daarna met een mooi reeksje van 3,2,2 wel wat van zijn achterstand goed maken, maar de kloof bleef nog altijd aanzienlijk (25-10 na 13 beurten). Het moordende tempo waarmee Flor begon kon hij uiteraard niet een volledige wedstrijd aanhouden (alhoewel), maar echt verzwakken deed hij nu ook weer niet. Beurt om beurt viel er wel minstens één puntje te noteren, en dit met vaak oogstrelend biljartspel en van een niveau dat we nog nooit eerder gezien hadden. Nee, dit was biljart op Champions League niveau. Flor zette zijn triomftocht dus onverminderd verder (31-14 na 18 beurten, 36-15 na 22 beurten en 39-15 na 26 beurten) zodat er voor de tot figurantenrol gedegradeerde Noël niets anders meer op zat dan de kelk tot op de bodem te ledigen (45-19 in 30 beurten). A Joe Piler is born!
|
|
05/03/2025 © Joe Pilers
Vandaag waren we te gast in de Zoerselse biljarttempel van Danielle Le Bruyn, achtvoudig Belgisch kampioene bij de vrouwen. Blijkbaar voelen we ons daar goed thuis want tot onze eigen verbazing lieten we daar in het verleden nog nooit punten liggen (0-4, 0-4, 1-3, 1-3). De mannen van De Willy’s zijn nochtans geen prutsers want in het seizoen 2021-22 pakten ze nog de hoofdprijs en in het eerste coronajaar (2019-20) voerden ze na 22 wedstrijden (bij stopzetting van de competitie) ook al de tabel aan. De laatste seizoenen vergaat het hen wat minder (7de en 11de na de heenronde), maar nu zijn ze met voorsprong toch weer dé ploeg van de terugronde. Twee teams in de flow, dat moest knallen…
■ GERD Van Hoeydonck (17) – MARCO (21)
Onze captain is momenteel met een vier op vier en drie ‘man van de match’ noteringen (in totaal 7) aan een sterke terugronde bezig (0,7500 gemiddeld). Opponent van dienst was Gerd, een speler die vorige week nog won in 23 beurten en Marco in 2023 al eens klopte in 24 beurten (17-15). Gerd pakte van acquit meteen de leiding (2-1) en ook daarna bleef hij nog een tijdje de score aanvoeren (4-3 na 6 beurten). Maar eens de speeltijd voorbij was het Marco-time. Met twee series van vier nam hij in geen tijd resoluut de leiding over (6-11 na 8 beurten). Tijdens de volgende zes beurten liet onze ploegmakker het wat afweten en Gerd speelde nu op zijn beurt haasje-over (9-12 na 14 beurten). Zo konden we nog een tijdje doorgaan natuurlijk want na een trio- en duootje van Marco was hij weer aan het feest (10-17 na 16 beurten). Maar op een gegeven moment tikte Gerd uit frustratie niet al te hard met zijn keu tegen het vasttapijt, maar wel hard genoeg om het in twee stukken te doen breken. Dan maar verder met de reservestok - maar toeval of niet - Gerd haalde nergens meer het niveau van voordien. Dit had echter niet onmiddellijk gevolgen want ook Marco kende weer een mindere periode (11-18 na 22 beurten), maar in beurt 23 was het met zijn tweede triootje van de avond dan toch bingo (11-21). Andermaal goed voor een ‘man van de match’ notering, al moest hij die deze keer wel delen. Toppie!
■ MARC (28) – FRANK Vanderhallen (21)
Marc en Frank kwamen mekaar in het verleden al driemaal tegen en telkens waren het spannende maar wel uitgesponnen wedstrijden (37, 38 en 39 beurten). De teller stond op 2-1 in het voordeel van Frank en ook nu beloofde het weer een moeilijke klus te gaan worden. Maar onze ploegmakker verkeert sinds de jaarwisseling in supervorm en werkte zijn zes wedstrijden (beker inbegrepen) in 2025 af tegen een gemiddelde van 1,012. Marc startte van acquit met een triootje (3-0) maar vier beurtjes later stond Frank al terug op gelijke hoogte (4-4 na 5 beurten). Met een tweede triootje pakte Marc even later opnieuw de leiding (7-4 na 7 beurten) maar mathematisch was er voor Frank nog altijd niets aan de hand natuurlijk. Wel zorgwekkend werd het voor Frank wanneer Marc in beurt elf een serie van acht bijeen knalde (15-4 in de 11de beurt), maar Frank remonteerde onmiddellijk met een sterke reeks van 2,1,1,4,1. Marc had tussentijds ook nog wel een duootje laten optekenen maar onze ploegmakker was opnieuw op achtervolgen aangewezen (17-13 na 15 beurten). De eveneens goed spelende Frank bleef dus maar de wet dicteren en dat bleef zo nog een tijdje duren (19-14 na 21 beurten). Tot Marc nog eens verrassend uitpakte met een mooie serie van zes (25-14 na 22 beurten) en aansluitend Frank’s lot bezegelde met zijn derde triootje van de avond (28-14 in de 23ste beurt). Frank milderde in zijn nabeurt nog met drie stuks, maar meer dan een fait divers was dat niet (28-17 in 23 beurten). Twee flitsen bleken dus voldoende voor een gedeelde ‘man van de match’ notering. Toppie!
■ NICK (32) – GEERT Van Roy (28)
Onze Nick moest het nu voor de eerste keer opnemen tegen Geert, een speler die vooral vorig seizoen het mooie weer maakte. Geert werd toen tweede individueel en behaalde op 18 wedstrijden een waanzinnig hoog puntengemiddelde (7,05). Dat huzarenstukje kostte hem wel twee promoties (van 23 naar 28) en daar draagt hij dit seizoen de gevolgen van. Een zeer matige heenronde (0,661), maar net als onze Marc sinds de jaarwisseling goed bezig (0,903). Toch maar opletten dus. Nick zette er van acquit meteen de beuk in met een mooie reeks van 1,2,5,1,1,2 (12-6 na 6 beurten) maar maakte dan vijf nulbeurten op rij (12-7 na 11 beurten). Een kortstondig dipje want hierna pakte hij terug uit met twee en vier stuks (18-7 na 13 beurten). So far so good, maar ondanks die ruime voorsprong begon onze ploegmakker zich hoe langer hoe meer te ergeren aan gemiste kansen, en niet in het minst van waar hij moest gaan zitten. Hij vond zijn draai niet en besloot dan maar staand telkens zijn beurt af te wachten. Dat was het ook niet natuurlijk, maar ondanks al die opgestapelde irritatie bleef hij nog steeds de stand aanvoeren met ruim verschil (22-11 na 17 beurten en 24-14 na 21 beurten). Er was dus helemaal geen reden om zich druk te maken, tot Geert dan in beurt 22 plots verrassend uithaalde met een bommetje van zes (24-20). Dat gaf de burger moed natuurlijk want mathematisch stonden de bordjes nu gelijk, en al was er nog niets gebeurd, Nick kreeg wel een serieuze tik te verwerken. Veel tijd om te bekomen was hem echter niet gegund want twee beurten later stuntte Geert nog’ns met een tweede van zes (25-26 na 24 beurten). Een mokerslag te veel want twee beurtjes later lag onze topper na een duootje van Geert uitgeteld tegen het canvas (26-28 in 26 beurten). Een opdoffer die nog dagen nazinderde. Cheer up mate!
■ FLOR (45) – JURGEN Peeters (32)
Flor moest nu vol aan de bak om ons de drie punten te bezorgen, al leek dat op voorhand makkelijker gezegd dan gedaan. Hij moest het immers opnemen tegen Jurgen - nog zo’n coryfee bij de Zoerselse topclub (ze hebben er wel wat) - die zich in het kampioenenseizoen 2021-22 nog tot individueel kampioen kroonde. Onze celebrity heeft ook wel zijn strepen verdiend, maar vooral dan op de matchtafel. De switch van groot naar klein verloopt vooralsnog niet als gewenst, maar dat gaat toekomstgericht ongetwijfeld beteren. In Flor we trust! Wanneer ze er dan aan begonnen hadden beide kopmannen zich wellicht een heel ander wedstrijdbegin voorgesteld dan de magere 3-5 na 7 beurten. Maar vanaf beurt acht liet onze Flor met een reeks van 4,2,1,5 toch al wat van zijn kunnen bewonderen (15-6 na 11 beurten). Bij Jurgen hadden we dan al gezien dat de armen niet al te best waren vandaag, maar toch nog goed genoeg om daarna nog een tijdje mathematisch aan de leiding te blijven (17-8 na 15 beurten en 22-11 na 19 beurten). Flor was zeker ook niet top, maar met een mooie serie van 7 in beurt 20 leek hij toch al aardig op weg richting overwinning (29-13). Jurgen weerde zich kranig en liet af en toe ook wel wat van zijn skills bewonderen, maar veel te weinig om onze ploegmakker nog maar enigszins te bedreigen (32-14 na 24 beurten, 35-17 na 28 beurten en 40-22 na 32 beurten). Flor liep dus nog wat verder uit in de stand en op de Berchemse tribunes werden de feestelijkheden al half ingezet. Met een voorsprong van vijf punten en nog vijf caramboles te gaan zag het er inderdaad heel goed uit. Maar Flor’s motor begon wat te sputteren, en dit terwijl Jurgen nu vlotjes begon te scoren. Jurgen kwam nu mondjesmaat terug in de stand, tot er in beurt 39 een nagelbijtende 44-31 op het scorebord stond geprojecteerd. Tijdens de volgende beurt mistte Flor het laatst te maken punt op een haar, maar bij de herkansing in beurt 41 was het dan toch raak (45-31). Zoals verwacht finishte ook Jurgen nog in zijn nabeurt (45-32 in 41 beurten), maar dat kon de pret niet bederven want de drie punten waren dan al lang binnen. Thumbs up champ!
Onze captain is momenteel met een vier op vier en drie ‘man van de match’ noteringen (in totaal 7) aan een sterke terugronde bezig (0,7500 gemiddeld). Opponent van dienst was Gerd, een speler die vorige week nog won in 23 beurten en Marco in 2023 al eens klopte in 24 beurten (17-15). Gerd pakte van acquit meteen de leiding (2-1) en ook daarna bleef hij nog een tijdje de score aanvoeren (4-3 na 6 beurten). Maar eens de speeltijd voorbij was het Marco-time. Met twee series van vier nam hij in geen tijd resoluut de leiding over (6-11 na 8 beurten). Tijdens de volgende zes beurten liet onze ploegmakker het wat afweten en Gerd speelde nu op zijn beurt haasje-over (9-12 na 14 beurten). Zo konden we nog een tijdje doorgaan natuurlijk want na een trio- en duootje van Marco was hij weer aan het feest (10-17 na 16 beurten). Maar op een gegeven moment tikte Gerd uit frustratie niet al te hard met zijn keu tegen het vasttapijt, maar wel hard genoeg om het in twee stukken te doen breken. Dan maar verder met de reservestok - maar toeval of niet - Gerd haalde nergens meer het niveau van voordien. Dit had echter niet onmiddellijk gevolgen want ook Marco kende weer een mindere periode (11-18 na 22 beurten), maar in beurt 23 was het met zijn tweede triootje van de avond dan toch bingo (11-21). Andermaal goed voor een ‘man van de match’ notering, al moest hij die deze keer wel delen. Toppie!
■ MARC (28) – FRANK Vanderhallen (21)
Marc en Frank kwamen mekaar in het verleden al driemaal tegen en telkens waren het spannende maar wel uitgesponnen wedstrijden (37, 38 en 39 beurten). De teller stond op 2-1 in het voordeel van Frank en ook nu beloofde het weer een moeilijke klus te gaan worden. Maar onze ploegmakker verkeert sinds de jaarwisseling in supervorm en werkte zijn zes wedstrijden (beker inbegrepen) in 2025 af tegen een gemiddelde van 1,012. Marc startte van acquit met een triootje (3-0) maar vier beurtjes later stond Frank al terug op gelijke hoogte (4-4 na 5 beurten). Met een tweede triootje pakte Marc even later opnieuw de leiding (7-4 na 7 beurten) maar mathematisch was er voor Frank nog altijd niets aan de hand natuurlijk. Wel zorgwekkend werd het voor Frank wanneer Marc in beurt elf een serie van acht bijeen knalde (15-4 in de 11de beurt), maar Frank remonteerde onmiddellijk met een sterke reeks van 2,1,1,4,1. Marc had tussentijds ook nog wel een duootje laten optekenen maar onze ploegmakker was opnieuw op achtervolgen aangewezen (17-13 na 15 beurten). De eveneens goed spelende Frank bleef dus maar de wet dicteren en dat bleef zo nog een tijdje duren (19-14 na 21 beurten). Tot Marc nog eens verrassend uitpakte met een mooie serie van zes (25-14 na 22 beurten) en aansluitend Frank’s lot bezegelde met zijn derde triootje van de avond (28-14 in de 23ste beurt). Frank milderde in zijn nabeurt nog met drie stuks, maar meer dan een fait divers was dat niet (28-17 in 23 beurten). Twee flitsen bleken dus voldoende voor een gedeelde ‘man van de match’ notering. Toppie!
■ NICK (32) – GEERT Van Roy (28)
Onze Nick moest het nu voor de eerste keer opnemen tegen Geert, een speler die vooral vorig seizoen het mooie weer maakte. Geert werd toen tweede individueel en behaalde op 18 wedstrijden een waanzinnig hoog puntengemiddelde (7,05). Dat huzarenstukje kostte hem wel twee promoties (van 23 naar 28) en daar draagt hij dit seizoen de gevolgen van. Een zeer matige heenronde (0,661), maar net als onze Marc sinds de jaarwisseling goed bezig (0,903). Toch maar opletten dus. Nick zette er van acquit meteen de beuk in met een mooie reeks van 1,2,5,1,1,2 (12-6 na 6 beurten) maar maakte dan vijf nulbeurten op rij (12-7 na 11 beurten). Een kortstondig dipje want hierna pakte hij terug uit met twee en vier stuks (18-7 na 13 beurten). So far so good, maar ondanks die ruime voorsprong begon onze ploegmakker zich hoe langer hoe meer te ergeren aan gemiste kansen, en niet in het minst van waar hij moest gaan zitten. Hij vond zijn draai niet en besloot dan maar staand telkens zijn beurt af te wachten. Dat was het ook niet natuurlijk, maar ondanks al die opgestapelde irritatie bleef hij nog steeds de stand aanvoeren met ruim verschil (22-11 na 17 beurten en 24-14 na 21 beurten). Er was dus helemaal geen reden om zich druk te maken, tot Geert dan in beurt 22 plots verrassend uithaalde met een bommetje van zes (24-20). Dat gaf de burger moed natuurlijk want mathematisch stonden de bordjes nu gelijk, en al was er nog niets gebeurd, Nick kreeg wel een serieuze tik te verwerken. Veel tijd om te bekomen was hem echter niet gegund want twee beurten later stuntte Geert nog’ns met een tweede van zes (25-26 na 24 beurten). Een mokerslag te veel want twee beurtjes later lag onze topper na een duootje van Geert uitgeteld tegen het canvas (26-28 in 26 beurten). Een opdoffer die nog dagen nazinderde. Cheer up mate!
■ FLOR (45) – JURGEN Peeters (32)
Flor moest nu vol aan de bak om ons de drie punten te bezorgen, al leek dat op voorhand makkelijker gezegd dan gedaan. Hij moest het immers opnemen tegen Jurgen - nog zo’n coryfee bij de Zoerselse topclub (ze hebben er wel wat) - die zich in het kampioenenseizoen 2021-22 nog tot individueel kampioen kroonde. Onze celebrity heeft ook wel zijn strepen verdiend, maar vooral dan op de matchtafel. De switch van groot naar klein verloopt vooralsnog niet als gewenst, maar dat gaat toekomstgericht ongetwijfeld beteren. In Flor we trust! Wanneer ze er dan aan begonnen hadden beide kopmannen zich wellicht een heel ander wedstrijdbegin voorgesteld dan de magere 3-5 na 7 beurten. Maar vanaf beurt acht liet onze Flor met een reeks van 4,2,1,5 toch al wat van zijn kunnen bewonderen (15-6 na 11 beurten). Bij Jurgen hadden we dan al gezien dat de armen niet al te best waren vandaag, maar toch nog goed genoeg om daarna nog een tijdje mathematisch aan de leiding te blijven (17-8 na 15 beurten en 22-11 na 19 beurten). Flor was zeker ook niet top, maar met een mooie serie van 7 in beurt 20 leek hij toch al aardig op weg richting overwinning (29-13). Jurgen weerde zich kranig en liet af en toe ook wel wat van zijn skills bewonderen, maar veel te weinig om onze ploegmakker nog maar enigszins te bedreigen (32-14 na 24 beurten, 35-17 na 28 beurten en 40-22 na 32 beurten). Flor liep dus nog wat verder uit in de stand en op de Berchemse tribunes werden de feestelijkheden al half ingezet. Met een voorsprong van vijf punten en nog vijf caramboles te gaan zag het er inderdaad heel goed uit. Maar Flor’s motor begon wat te sputteren, en dit terwijl Jurgen nu vlotjes begon te scoren. Jurgen kwam nu mondjesmaat terug in de stand, tot er in beurt 39 een nagelbijtende 44-31 op het scorebord stond geprojecteerd. Tijdens de volgende beurt mistte Flor het laatst te maken punt op een haar, maar bij de herkansing in beurt 41 was het dan toch raak (45-31). Zoals verwacht finishte ook Jurgen nog in zijn nabeurt (45-32 in 41 beurten), maar dat kon de pret niet bederven want de drie punten waren dan al lang binnen. Thumbs up champ!
|
|
26/02/2025 © Joe Pilers
Na enkele topwedstrijden moesten we vandaag nog’ns tegen een ploeg uit de onderste regionen en dan weten we uit ervaring dat het dan altijd opletten is. Vorig seizoen wonnen we nog vlotjes met 3-1 (29,29-20,62) maar momenteel zijn de mannen uit Nijlen in hun tweede seizoen aan een sterke terugronde bezig. Voor ons was het dan weer de zoveelste poging om ein-de-lijk die derde plaats te pakken…
■ TONY Martinez (17) – GUY (19)
Na een dikke maand van inactiviteit stond onze kleine nog’ns in de basis. Tegenstrever van dienst was Tony, een nieuwe speler die na drie wedstrijden een gemiddelde van 0,4242 (13) bijeen speelde. Op papier een meer dan haalbare kaart dus. Maar hoe zat het eigenlijk met het vormpeil van onze ploegmakker want die hadden we al een tijdje niet meer in actie gezien. Niet zo goed bleek in de beginfase (1-0 na 4 beurten) en ook daarna kon hij ons lange tijd nauwelijks bekoren (7-4 na 12 beurten). Maar er was beterschap op komst. Hierna wist Guy ons toch enkele keren te charmeren met onder meer twee mooi gespeelde triootjes, maar het gat dichten op de naar geforceerde punten spelende Tony lukte telkens net niet (9-8 na 14 beurten en 12-11 na 17 beurten). Guy botste dus op een tegenstrever in een zeer begenadigende dag, en ook al blonk hij zoals steeds uit in een niet-aflatende strijdvaardigheid (14-11 na 19 beurten, 16-13 na 22 beurten en 16-15 na 25 beurten), hij kreeg het gat niet gedicht (17-16 in 27 beurten). Toch nog goed voor zeer verdienstelijke verliespunten (5,35). Goed voor een voorzichtige toppie!
■ MARCO (21) – PATRICK De Maesschalck (21)
Marco had op papier de minst sterke tegenstrever tegenover zich, maar stond daarom zeker niet met minder respect tegenover Patrick, integendeel. Marco schoot als verwacht het best uit de startblokken in deze Battle of the captains (5-1 na 4 beurten) en had na amper acht beurten al een geruststellende 9-3 voorsprong bijeen gespeeld. Na een korte stagnatie in de score zette hij er pas echt de pees op met een schitterend gespeelde reeks van 2,0,3,2,2 (18-5 na 15 beurten). Alles klopte vandaag: tempo, plaatsing, verdediging. Een ware streling voor het oog. De immer sympathieke Patrick bood nog wat weerwerk met een bescheiden reeksje van 1,1,2 (20-9 na 18 beurten), maar een beurt later stonden de definitieve eindcijfers al op het scorebord (21-9 in 19 beurten). Wederom een knappe prestatie van onze captain, uiteraard dik verdiend bekroond met zin 8ste ‘man van de match’ notering. Bovendien stijgt hij door deze prestatie naar de zevende stek in het individueel klassement. De concurrentie is gewaarschuwd. Thumbs up!
■ GEERT Verreet (23) – MARCEL (23)
Marcel had veruit de beste speler van de bezoekers tegenover zich. Geert gaat op twee na momenteel alle spelers in afdeling A vooraf wat betreft gemiddeld behaalde wedstrijdpunten (6,48), en staat voorlopig op een tweede plaats in het individueel klassement. Vorig seizoen was hij nog derde… om maar te zeggen, gene pannenkoek! Maar ondanks Geert’s adelbrieven was onze Marcel zeker niet kansloos. Onze ploegmakker gaf vorige week nog een demonstratie in zijn bekerwedstrijd (23 in 18 beurten) en bovendien moest Geert (21) vandaag starten naar geforceerde punten. Dat laatste scheen hem aanvankelijk niet veel te deren want de Nijlse superster startte van acquit meteen met een bommetje van vier (4-1). Een blitzstart maar blijkbaar had hij zich toch een beetje vergaloppeerd. Acht nulbeurten volgden, en dit terwijl Marcel verder speelde op zijn elan van vorige week (4-9 na beurten). Den beer was dan nog wel niet geschoten, laat staan zijn vel verkocht, maar twee beurten later leek de buit toch al zo goed als binnen (5-13 na 11 beurten). Maar Geert kraakte niet en liet Marcel met een trio- en duootje verstaan dat hij nog wel degelijk meedeed voor de knikkers (10-15 na 14 beurten). Marcel was niet meteen onder de indruk, bleef tegen de moyenne verder acteren, maar van wat Geert daarna in vijf beurten uit zijn mouw schudde moest hij toch even slikken. 4,0,2,1,5 en Geert plots op één punt van de overwinning (22-20 na 21 beurten). Marcel kreeg daarna nog voldoende kansen (5) om de match alsnog in zijn voordeel te beslissen (zie video) maar hij was duidelijk het noorden kwijt. Het eindresultaat was uiteindelijk een opdoffer vanjewelste voor eenieder die Joe Pilers nauw aan het hart lag (23-20 in 27 beurten). Quel Dommage!
■ IVO Faes (28) – MARC (28)
Voor de laatste partij van de avond moest kopman ad interim Marc het opnemen tegen Ivo, een speler waarmee hij nog een rekening te vereffenen had. Ivo had namelijk vorig seizoen in drie beurten twee geldige punten van Marc niet gevalideerd en stond daardoor met stip op één van zijn bucketlist. Marc stond dus scherp, klaar om Ivo de pandoering van zijn leven te geven, maar dat verliep op z’n zachtst gezegd niet naar wens. Ivo startte van acquit met een triootje, scoorde dan om de twee beurten een duootje en een serie van vier, en dit terwijl onze ploegmakker amper een maakbaar punt had gezien (11-3 na 7 beurten). En ook tijdens de volgende tien beurten veranderde de situatie nauwelijks. Ivo kreeg veruit het beste spel, terwijl Marc nauwelijks oplossingen vond op de gepresenteerde figuren (13-4 na 12 beurten en 18-9 in de 18de beurt). We weten dan wel dan opgeven niet tot zijn vocabularium behoort, maar die aanhoudende situatie begon hem toch serieus te enerveren en moedeloosheid loerde om de hoek. Maar gelukkig was er maatje Nick die instinctief aanvoelde dat Marc nood had aan een babbel om zijn frustraties eens tegen iemand te uiten. Nick nestelde zich aan tafel bij onze ploegmakker en de match kantelde volledig. In geen tijd bracht Marc nu terug leven in de supportersmeute met een schitterende reeks van 3,6,1,1,1,2 (14 in 6 beurten) en pakte daarmee voor het eerst de leiding (22-24 na 22 beurten). Ivo was nu duidelijk aangeslagen en had verder nog maar weinig weerwerk te bieden. Toch koste het nog heel wat beurten, zweet, tranen en Jupiler alvorens hij met gebalde vuist kon zegevieren (24-28 in 31 beurten). Een deugddoende overwinning na een sterke comeback. Maar eerlijk is eerlijk, zonder mental coach Nick was het ‘m naar eigen zeggen niet gelukt. Toppie!
Na een dikke maand van inactiviteit stond onze kleine nog’ns in de basis. Tegenstrever van dienst was Tony, een nieuwe speler die na drie wedstrijden een gemiddelde van 0,4242 (13) bijeen speelde. Op papier een meer dan haalbare kaart dus. Maar hoe zat het eigenlijk met het vormpeil van onze ploegmakker want die hadden we al een tijdje niet meer in actie gezien. Niet zo goed bleek in de beginfase (1-0 na 4 beurten) en ook daarna kon hij ons lange tijd nauwelijks bekoren (7-4 na 12 beurten). Maar er was beterschap op komst. Hierna wist Guy ons toch enkele keren te charmeren met onder meer twee mooi gespeelde triootjes, maar het gat dichten op de naar geforceerde punten spelende Tony lukte telkens net niet (9-8 na 14 beurten en 12-11 na 17 beurten). Guy botste dus op een tegenstrever in een zeer begenadigende dag, en ook al blonk hij zoals steeds uit in een niet-aflatende strijdvaardigheid (14-11 na 19 beurten, 16-13 na 22 beurten en 16-15 na 25 beurten), hij kreeg het gat niet gedicht (17-16 in 27 beurten). Toch nog goed voor zeer verdienstelijke verliespunten (5,35). Goed voor een voorzichtige toppie!
■ MARCO (21) – PATRICK De Maesschalck (21)
Marco had op papier de minst sterke tegenstrever tegenover zich, maar stond daarom zeker niet met minder respect tegenover Patrick, integendeel. Marco schoot als verwacht het best uit de startblokken in deze Battle of the captains (5-1 na 4 beurten) en had na amper acht beurten al een geruststellende 9-3 voorsprong bijeen gespeeld. Na een korte stagnatie in de score zette hij er pas echt de pees op met een schitterend gespeelde reeks van 2,0,3,2,2 (18-5 na 15 beurten). Alles klopte vandaag: tempo, plaatsing, verdediging. Een ware streling voor het oog. De immer sympathieke Patrick bood nog wat weerwerk met een bescheiden reeksje van 1,1,2 (20-9 na 18 beurten), maar een beurt later stonden de definitieve eindcijfers al op het scorebord (21-9 in 19 beurten). Wederom een knappe prestatie van onze captain, uiteraard dik verdiend bekroond met zin 8ste ‘man van de match’ notering. Bovendien stijgt hij door deze prestatie naar de zevende stek in het individueel klassement. De concurrentie is gewaarschuwd. Thumbs up!
■ GEERT Verreet (23) – MARCEL (23)
Marcel had veruit de beste speler van de bezoekers tegenover zich. Geert gaat op twee na momenteel alle spelers in afdeling A vooraf wat betreft gemiddeld behaalde wedstrijdpunten (6,48), en staat voorlopig op een tweede plaats in het individueel klassement. Vorig seizoen was hij nog derde… om maar te zeggen, gene pannenkoek! Maar ondanks Geert’s adelbrieven was onze Marcel zeker niet kansloos. Onze ploegmakker gaf vorige week nog een demonstratie in zijn bekerwedstrijd (23 in 18 beurten) en bovendien moest Geert (21) vandaag starten naar geforceerde punten. Dat laatste scheen hem aanvankelijk niet veel te deren want de Nijlse superster startte van acquit meteen met een bommetje van vier (4-1). Een blitzstart maar blijkbaar had hij zich toch een beetje vergaloppeerd. Acht nulbeurten volgden, en dit terwijl Marcel verder speelde op zijn elan van vorige week (4-9 na beurten). Den beer was dan nog wel niet geschoten, laat staan zijn vel verkocht, maar twee beurten later leek de buit toch al zo goed als binnen (5-13 na 11 beurten). Maar Geert kraakte niet en liet Marcel met een trio- en duootje verstaan dat hij nog wel degelijk meedeed voor de knikkers (10-15 na 14 beurten). Marcel was niet meteen onder de indruk, bleef tegen de moyenne verder acteren, maar van wat Geert daarna in vijf beurten uit zijn mouw schudde moest hij toch even slikken. 4,0,2,1,5 en Geert plots op één punt van de overwinning (22-20 na 21 beurten). Marcel kreeg daarna nog voldoende kansen (5) om de match alsnog in zijn voordeel te beslissen (zie video) maar hij was duidelijk het noorden kwijt. Het eindresultaat was uiteindelijk een opdoffer vanjewelste voor eenieder die Joe Pilers nauw aan het hart lag (23-20 in 27 beurten). Quel Dommage!
■ IVO Faes (28) – MARC (28)
Voor de laatste partij van de avond moest kopman ad interim Marc het opnemen tegen Ivo, een speler waarmee hij nog een rekening te vereffenen had. Ivo had namelijk vorig seizoen in drie beurten twee geldige punten van Marc niet gevalideerd en stond daardoor met stip op één van zijn bucketlist. Marc stond dus scherp, klaar om Ivo de pandoering van zijn leven te geven, maar dat verliep op z’n zachtst gezegd niet naar wens. Ivo startte van acquit met een triootje, scoorde dan om de twee beurten een duootje en een serie van vier, en dit terwijl onze ploegmakker amper een maakbaar punt had gezien (11-3 na 7 beurten). En ook tijdens de volgende tien beurten veranderde de situatie nauwelijks. Ivo kreeg veruit het beste spel, terwijl Marc nauwelijks oplossingen vond op de gepresenteerde figuren (13-4 na 12 beurten en 18-9 in de 18de beurt). We weten dan wel dan opgeven niet tot zijn vocabularium behoort, maar die aanhoudende situatie begon hem toch serieus te enerveren en moedeloosheid loerde om de hoek. Maar gelukkig was er maatje Nick die instinctief aanvoelde dat Marc nood had aan een babbel om zijn frustraties eens tegen iemand te uiten. Nick nestelde zich aan tafel bij onze ploegmakker en de match kantelde volledig. In geen tijd bracht Marc nu terug leven in de supportersmeute met een schitterende reeks van 3,6,1,1,1,2 (14 in 6 beurten) en pakte daarmee voor het eerst de leiding (22-24 na 22 beurten). Ivo was nu duidelijk aangeslagen en had verder nog maar weinig weerwerk te bieden. Toch koste het nog heel wat beurten, zweet, tranen en Jupiler alvorens hij met gebalde vuist kon zegevieren (24-28 in 31 beurten). Een deugddoende overwinning na een sterke comeback. Maar eerlijk is eerlijk, zonder mental coach Nick was het ‘m naar eigen zeggen niet gelukt. Toppie!
|
|
13/02/2025 © Joe Pilers
Vandaag waren we te gast in Taverne New Avenue waar we strijd moesten leveren tegen de nummer drie van het klassement, Euro Enterprises. Het verschil in punten bedroeg maar 4,76, zodat we na wekenlang achtervolgen weer eens een kans kregen om eindelijk die derde plaats eens te pakken. Onze doelstelling werd met 8,68 punten verschil ruimschoots bereikt, maar nu wipte Starrenhof 1 weer over ons met 0,02 punten door een sterk resultaat neer te zetten tegen de nummer twee, AS Keukens (30,10). Maar we blijven het proberen…
■ MARCO (21) – PIERRE Van Damme (23)
Voor de eerste wedstrijd van de avond was de vergelijking met de rit naar linkeroever, die vol horten en stoten verliep, nooit ver weg. We waren nochtans ruim op tijd vertrokken maar de nodige files zorgden ervoor dat we maar juist op tijd arriveerden zodat Marco quasi onmiddellijk na aankomst aan de bak moest. Het gevolg was dat onze nog naar adem happende ploegmakker voor de tweede week op rij zijn openingsstoot van acquit mistte (0-1) maar zich even later toch ook mooi herpakte met twee duootjes op rij (4-1 na 5 beurten). Maar we zeiden het al… horten en stoten. Onnoemelijk veel nulbeurten van zowel Marco als Pierre volgden elkaar snel op, wat na 20 beurten voor een weinig benijdenswaardige tussenstand van 7-9 zorgde. Aan dit tempo gingen we steevast richting 40 beurten en meer, en dat deed het ook. Marco scoorde hierna nog wel eens tweemaal twee stuks na elkaar (11-10 na 22 beurten) maar laten we dan gewoon verder poelen naar beurt 37 bij een 16-14 tussenstand. Vette punten konden beide spelers dan al lang vergeten, enkel winst kon de matige vertoning nu nog wat kleur geven. Met een voorsprong van vier punten leek Marco het te gaan halen maar dan knalde Pierre plots een reeksje van 1,1,1,2 bijeen. Pierre leidde nu de dans (18-19 na 41 beurten) maar onze cap had nog een cartouche op zak. Met zijn tweede triootje van de avond had hij een beurt later ein-de-lijk zijn 21 punten te pakken. Pierre had nog wel een nabeurt maar deed er uiteindelijk niets mee (21-19 in 42 beurten).
■ RAYMOND Peeters (25) – KEVIN (28)
Onze Kev die al een paar maanden op zoek is naar de vorm van weleer (zijn laatste overwinning dateert van 13 november 2024) moest het nu opnemen tegen Raymond, een speler die al vijf wedstrijden niet meer had verloren en waartegen hij in het verleden nog nooit won (2-0). Er was dus heel wat geld te verdienen bij de bookmakers, maar wij pasten wijselijk. De wedstrijd was grotendeels een copy paste van de vorige. Raymond mistte de openingsstoot van acquit, Kevin kwam 0-1 voor, en ook hier een bedroevende tussenstand na 20 beurten (7-10). En ja hoor, ook hier gingen we richting 40 beurten en meer. Doch slaapverwekkend werd het eigenlijk nooit want de spanning voor winst of verlies was alom aanwezig. Beide spelers kwamen nu continue afwisselend aan de leiding waarbij het verschil nooit groter was dan twee punten (13-14 na 26 beurten, 16-15 na 30 beurten, 17-15 na 33 beurten en 17-18 na 38 beurten). Raymond had mathematisch wel steeds de bovenhand, maar mits een sterke eindsprint van onze Kev bleef alles nog steeds mogelijk. Maar helaas, het mocht niet zijn. Het was uiteindelijk nog Raymond die verrassend uit de hoek kwam met een sterk sluitstuk (3,0,3,0,2) en alzo Kevin’s 6de nederlaag op rij aan zijn broek lapte (25-21 in 43 beurten).
■ DAVE Dupont (28) – MARC (28)
Dave speelt dit seizoen in zowel de adl- als de Belgische competitie zowat iedereen in de vernieling en is samen met onze Nick, Constant verhaegen en Toon Bollansee (beide AS Keukens) de absolute veelwinnaar in onze reeks met slechts 4 verliespartijen op 18 wedstrijden. Vorig seizoen werd Dave nog individueel kampioen en ook dit seizoen doet hij nog steeds mee voor de knikkers (3de). Geen makkelijke opdracht dus voor onze ploegmakker maar hij zag dat anders. Ten eerste omdat hij altijd goed speelt in de Antwerpse biljarttempel, en ten tweede omdat Dave in het verleden nog nooit won van hem (3-0). Aan vertrouwen dus geen gebrek maar dat uitte zich niet meteen in de cijfers (4-2 na 7 beurten). Marc had zijn start dan wel volledig gemist maar voelde aan dat het wel zou komen. En of het kwam. Eerst met een bommetje van vijf (5-7 na 8 beurten) en weinig later met een mooie reeks van 5,3,1,1 (12-17 na 16 beurten). Dave vocht zich meteen terug in de wedstrijd met een reeksje van 1,2,1 (16-18 na 19 beurten) maar Marc verwees diens inspanning meteen naar de prullenmand met een betere 1,4,1 (16-24 na 23 beurten). Dave kwam dus telkens een stapje te laat maar hij bleef zich weren als een duiveltje in een wijwatervat. Marc kreeg meteen een tweede van vier om de oren (20-24 na 24 beurten) maar antwoordde in de volgende beurt meteen tegen met een koekje van eigen deeg. Met een dito tweede van vier fusilleerde hij zijn tegenstrever meedogenloos, en zette daarmee uiteindelijk nog zeer significante eindcijfers op het scorebord (20-28 in 25 beurten). 4-0 en Joe Pilers op koers voor de drie punten. Een mooie prestatie, dik verdiend bekroond met de ‘man van de match’ notering.
■ RENE Van Der Sloten (28) – NICK (32)
Nick moest het nu opnemen tegen Rene waarvan hij in de heenronde nog verloor met één puntje, maar in de onderlinge confrontaties stond de teller op 1-1. Beide spelers begonnen met een los puntje en een duootje aan de partij (3-3 na 2 beurten) maar bleven verder lange tijd worstelen met de gepresenteerde figuren op de biljarttafel, wat zich duidelijk weerspiegelde in een zeer matige 4-5 na 12 beurten. Maar toeval of niet, pal in beurt dertien (een magisch getal voor onze ploegmakker) knalde Nick plots vijf stuks bijeen en voegde er even later fijntjes nog een triootje aan toe (6-13 na 15 beurten). Hierna volgde weer even een mindere periode (8-16 na 21 beurten) maar het was dan al vrij duidelijk geworden dat Rene op z’n zachts gezegd zijn dagje niet had. De weg naar de 1-3 lag dus wagenwijd open en zo geschiedde. Middernacht dan al ruim gepasseerd vond Nick plots zijn tweede adem terug, en met een zo goed als onafgebroken reeks van 1,3,1,1,1,3,2,0,3,1 (16 punten in 10 beurten) knalde hij zich in geen tijd naar een overduidelijke en dik verdiende overwinning (19-32 in 31 beurten).
De derde plaats pakken lukte dus net niet, maar dat is nog maar een kwestie van…
Is’t just of ni?
Voor de eerste wedstrijd van de avond was de vergelijking met de rit naar linkeroever, die vol horten en stoten verliep, nooit ver weg. We waren nochtans ruim op tijd vertrokken maar de nodige files zorgden ervoor dat we maar juist op tijd arriveerden zodat Marco quasi onmiddellijk na aankomst aan de bak moest. Het gevolg was dat onze nog naar adem happende ploegmakker voor de tweede week op rij zijn openingsstoot van acquit mistte (0-1) maar zich even later toch ook mooi herpakte met twee duootjes op rij (4-1 na 5 beurten). Maar we zeiden het al… horten en stoten. Onnoemelijk veel nulbeurten van zowel Marco als Pierre volgden elkaar snel op, wat na 20 beurten voor een weinig benijdenswaardige tussenstand van 7-9 zorgde. Aan dit tempo gingen we steevast richting 40 beurten en meer, en dat deed het ook. Marco scoorde hierna nog wel eens tweemaal twee stuks na elkaar (11-10 na 22 beurten) maar laten we dan gewoon verder poelen naar beurt 37 bij een 16-14 tussenstand. Vette punten konden beide spelers dan al lang vergeten, enkel winst kon de matige vertoning nu nog wat kleur geven. Met een voorsprong van vier punten leek Marco het te gaan halen maar dan knalde Pierre plots een reeksje van 1,1,1,2 bijeen. Pierre leidde nu de dans (18-19 na 41 beurten) maar onze cap had nog een cartouche op zak. Met zijn tweede triootje van de avond had hij een beurt later ein-de-lijk zijn 21 punten te pakken. Pierre had nog wel een nabeurt maar deed er uiteindelijk niets mee (21-19 in 42 beurten).
■ RAYMOND Peeters (25) – KEVIN (28)
Onze Kev die al een paar maanden op zoek is naar de vorm van weleer (zijn laatste overwinning dateert van 13 november 2024) moest het nu opnemen tegen Raymond, een speler die al vijf wedstrijden niet meer had verloren en waartegen hij in het verleden nog nooit won (2-0). Er was dus heel wat geld te verdienen bij de bookmakers, maar wij pasten wijselijk. De wedstrijd was grotendeels een copy paste van de vorige. Raymond mistte de openingsstoot van acquit, Kevin kwam 0-1 voor, en ook hier een bedroevende tussenstand na 20 beurten (7-10). En ja hoor, ook hier gingen we richting 40 beurten en meer. Doch slaapverwekkend werd het eigenlijk nooit want de spanning voor winst of verlies was alom aanwezig. Beide spelers kwamen nu continue afwisselend aan de leiding waarbij het verschil nooit groter was dan twee punten (13-14 na 26 beurten, 16-15 na 30 beurten, 17-15 na 33 beurten en 17-18 na 38 beurten). Raymond had mathematisch wel steeds de bovenhand, maar mits een sterke eindsprint van onze Kev bleef alles nog steeds mogelijk. Maar helaas, het mocht niet zijn. Het was uiteindelijk nog Raymond die verrassend uit de hoek kwam met een sterk sluitstuk (3,0,3,0,2) en alzo Kevin’s 6de nederlaag op rij aan zijn broek lapte (25-21 in 43 beurten).
■ DAVE Dupont (28) – MARC (28)
Dave speelt dit seizoen in zowel de adl- als de Belgische competitie zowat iedereen in de vernieling en is samen met onze Nick, Constant verhaegen en Toon Bollansee (beide AS Keukens) de absolute veelwinnaar in onze reeks met slechts 4 verliespartijen op 18 wedstrijden. Vorig seizoen werd Dave nog individueel kampioen en ook dit seizoen doet hij nog steeds mee voor de knikkers (3de). Geen makkelijke opdracht dus voor onze ploegmakker maar hij zag dat anders. Ten eerste omdat hij altijd goed speelt in de Antwerpse biljarttempel, en ten tweede omdat Dave in het verleden nog nooit won van hem (3-0). Aan vertrouwen dus geen gebrek maar dat uitte zich niet meteen in de cijfers (4-2 na 7 beurten). Marc had zijn start dan wel volledig gemist maar voelde aan dat het wel zou komen. En of het kwam. Eerst met een bommetje van vijf (5-7 na 8 beurten) en weinig later met een mooie reeks van 5,3,1,1 (12-17 na 16 beurten). Dave vocht zich meteen terug in de wedstrijd met een reeksje van 1,2,1 (16-18 na 19 beurten) maar Marc verwees diens inspanning meteen naar de prullenmand met een betere 1,4,1 (16-24 na 23 beurten). Dave kwam dus telkens een stapje te laat maar hij bleef zich weren als een duiveltje in een wijwatervat. Marc kreeg meteen een tweede van vier om de oren (20-24 na 24 beurten) maar antwoordde in de volgende beurt meteen tegen met een koekje van eigen deeg. Met een dito tweede van vier fusilleerde hij zijn tegenstrever meedogenloos, en zette daarmee uiteindelijk nog zeer significante eindcijfers op het scorebord (20-28 in 25 beurten). 4-0 en Joe Pilers op koers voor de drie punten. Een mooie prestatie, dik verdiend bekroond met de ‘man van de match’ notering.
■ RENE Van Der Sloten (28) – NICK (32)
Nick moest het nu opnemen tegen Rene waarvan hij in de heenronde nog verloor met één puntje, maar in de onderlinge confrontaties stond de teller op 1-1. Beide spelers begonnen met een los puntje en een duootje aan de partij (3-3 na 2 beurten) maar bleven verder lange tijd worstelen met de gepresenteerde figuren op de biljarttafel, wat zich duidelijk weerspiegelde in een zeer matige 4-5 na 12 beurten. Maar toeval of niet, pal in beurt dertien (een magisch getal voor onze ploegmakker) knalde Nick plots vijf stuks bijeen en voegde er even later fijntjes nog een triootje aan toe (6-13 na 15 beurten). Hierna volgde weer even een mindere periode (8-16 na 21 beurten) maar het was dan al vrij duidelijk geworden dat Rene op z’n zachts gezegd zijn dagje niet had. De weg naar de 1-3 lag dus wagenwijd open en zo geschiedde. Middernacht dan al ruim gepasseerd vond Nick plots zijn tweede adem terug, en met een zo goed als onafgebroken reeks van 1,3,1,1,1,3,2,0,3,1 (16 punten in 10 beurten) knalde hij zich in geen tijd naar een overduidelijke en dik verdiende overwinning (19-32 in 31 beurten).
De derde plaats pakken lukte dus net niet, maar dat is nog maar een kwestie van…
Is’t just of ni?
|
|
05/02/2025 © Joe Pilers
Voor deze topper van speelweek 18 moesten we vandaag de keuen kruisen met de kampioen van afdeling B vorig seizoen, AS Keukens. De Kempenaren vertoeven al sinds speeldag 1 continu mee aan de top van het klassement en hebben door het matige resultaat van hun rechtstreekse concurrent voor de titel KBC Kot Goor deze week (18,50 punten, red), dé kans om vandaag weer wat achterstand goed te maken. Maar ook bij ons is het geloof in de titel nog steeds aanwezig maar om dat te bewerkstelligen moest er vandaag al: 1) minstens gewonnen worden en 2) liefst met zoveel mogelijk verschil. De heenwedstrijd in Pulderbos eindigde onbeslist (2-2), maar wel met nipt verlies op punten (21,96 - 21,22). Dat moest vandaag dus beter…
■ MARCO (21) – LUDO Konings (19)
Na een moeizame start van beide spelers (2-3 na 8 beurten) kwam onze ploegmakker vanaf beurt 9 dan toch in zijn ritme. Met twee triootjes in drie beurten zorgde hij er voor dat de score in geen tijd snel opliep, en dit terwijl Ludo niets anders kon dan toekijken (8-3 na 11 beurten). Marco had nu bloed geroken en zette zijn zegentocht onverminderd voort. Eerst met een duootje (10-4 na 14 beurten) en weinig later met een mooie reeks van 2,3,1,2,1, met vaak prachtig gespeelde figuren. Ludo daarentegen bleef ondanks verwoede pogingen om zijn situatie te verbeteren constant worstelen met de op de tafel gepresenteerde figuren (19-4 na 21 beurten). Het verschil in spelkwaliteit was dus overduidelijk, maar zoals zo vaak wogen ook hier de laatste loodjes nog het zwaarst (21-8 na 27 beurten). Zonder meer een overtuigende overwinning, dik verdiend bekroond met zijn zesde ‘man van de match’ notering. Thumbs up mate!
■ CONSTANT Verhaegen (25) – MARCEL (23)
Marcel wint meestal het trekken naar band maar laat telkens de tegenstrever starten van acquit. Nu, ieder zijn ding en het kan voor Marcel een strategische beslissing zijn, maar wij blijven het een merkwaardige keuze vinden. Door de eerste beurt (waar je kan starten met een pruim) aan de tegenstander te geven kom je wellicht in een nadelige positie terecht, vooral als die dan goed vertrekt zoals vandaag (3-0 na 1 beurt en 4-0 na 2 beurten). Er zijn dan nog wel geen potten gebroken, maar het moest eens van onze lever want die staat al genoeg onder druk. Marcel maakte het even later wel goed met een mooie serie van vier (6-5 na 5 beurten) maar daarna was het lange tijd vaak huilen met de pet op. Akkoord, hier en daar kende hij ook wel wat pech, maar toch. De enige reden dat Marcel nog lang in de match bleef was omdat Constant het al niet veel beter deed (11-9 na 19 beurten). Maar die kreeg met Dame Fortuna een bondgenoot aan zijn kant en begon nu plots vlotjes te scoren (18-9 na 25 beurten). Marcel weerde zich nog wel knap (8 punten in 9 beurten) maar de kloof was geslagen (25-17 in 34 beurten). Zonder bitch Fortuna had er mogelijk meer ingezeten. Jammer!
■ RUDY Sysmans (25) – NICK (32)
Onze topper moest het nu opnemen tegen Rudy, een begenadigde vijventwintiger bij de bezoekers die in de heenwedstrijd onze Marcel nog vrij makkelijk over de knie legde in 24 beurten (25-14). Gene sukkelaar dus. Maar wat wij al lang weten, maar Rudy nog niet wist, is dat onze Nick ook gene koekenbakker is natuurlijk. Nick nam meteen de openingsfase voor zijn rekening met een reeks van 6,1,1,2 (4-10 na 4 beurten) en even later had hij zijn goed te maken handicap al volledig weggewerkt (7-14 na 8 beurten). Sterk begin dus en dan had hij zelfs nog verschillende goede mogelijkheden de nek omgewrongen. Erop en erover denk je dan maar vijf nulbeurten volgden. Rudy profiteerde optimaal van Nick’s appelflauwte en bracht met een reeksje van 5,1,1 de stand terug in evenwicht (14-14 na 13 beurten). Nick moest nu alles op alles zetten om weer terug in de wedstrijd te komen, wat in eerste instantie vrij aardig leek te gaan lukken met een reeksje van 1,2,1 (15-18 na 16 beurten), maar daarna volgden opnieuw vijf nulbeurten op rij (20-18 na 21 beurten). Door zijn aanvallende intenties verwaarloosde hij grotendeels zijn verdediging en dat brak hem uiteindelijk zuur op. Rudy kreeg kans na kans in cadeauverpakking aangeboden en vier beurtjes later stonden de verrassende eindcijfers op het bord (25-25 in 24 beurten). Maar dankzij Nick’s sterke eindsprint (3 en 4 stuks) toch nog goed voor 5,29 punten.
■ FLOR (45) – PAUL Lenaerts (28)
Om onze derde nederlaag van het seizoen te ontlopen moest Flor nu de maat nemen van Paul. De Kempische kopman was er in de heenwedstrijd niet bij, dus wisten we niet wat we er konden van verwachten. Niet veel bleek in de aanvangsfase, maar ook Flor voldeed op z’n zachtst gezegd niet aan de verwachtingen (7-5 na 11 beurten). Een voor kopmannen onwaardige tussenstand als je het ons vraagt, maar daarna ontbond Flor al zijn duivels. Met een reeks van 3,2,1,0,1,1,0,3,1,7 (19 punten in 10 beurten!) bewees hij de naam van kopman meer dan waard te zijn (26-11 na 21 beurten). Je zou dan denken dat de tot figurantenrol gedegradeerde Paul het mentaal zou begeven, maar die vocht zich met een ongeziene stoïcijnse zelfbeheersing terug in de wedstrijd met een al even indrukwekkende reeks van 1,1,2,2,5,2,1 (14 punten in 7 beurten!). Onze Flor had tussentijds met series van 4 en 5 ook wel niet stil gezeten, maar Paul had toch - met hier en daar wat meeval – wat van zijn achterstand afgeknabbeld en was nu nog maar 3 puntjes verwijderd van de overwinning (36-25 na 28 beurten). Flor gooide nu het spreekwoordelijke deurtje volledig dicht en kwam met onder meer 2 en 4 stuks voor het eerst mathematisch op gelijke hoogte (43-26 na 32 beurten). Tijdens de volgende beurt kreeg hij voor het laatst te maken punt eigenlijk een makkelijk figuur, maar mistte jammerlijk. De ballen kwamen voor Paul gunstig te liggen en die finishte tenslotte met zijn zesde duootje van de avond (44-28 in 33 beurten). Ontgoocheling alom natuurlijk, maar ook hier waren we nog best tevreden met de verliezende wedstrijdpunten (5,27).
Na een moeizame start van beide spelers (2-3 na 8 beurten) kwam onze ploegmakker vanaf beurt 9 dan toch in zijn ritme. Met twee triootjes in drie beurten zorgde hij er voor dat de score in geen tijd snel opliep, en dit terwijl Ludo niets anders kon dan toekijken (8-3 na 11 beurten). Marco had nu bloed geroken en zette zijn zegentocht onverminderd voort. Eerst met een duootje (10-4 na 14 beurten) en weinig later met een mooie reeks van 2,3,1,2,1, met vaak prachtig gespeelde figuren. Ludo daarentegen bleef ondanks verwoede pogingen om zijn situatie te verbeteren constant worstelen met de op de tafel gepresenteerde figuren (19-4 na 21 beurten). Het verschil in spelkwaliteit was dus overduidelijk, maar zoals zo vaak wogen ook hier de laatste loodjes nog het zwaarst (21-8 na 27 beurten). Zonder meer een overtuigende overwinning, dik verdiend bekroond met zijn zesde ‘man van de match’ notering. Thumbs up mate!
■ CONSTANT Verhaegen (25) – MARCEL (23)
Marcel wint meestal het trekken naar band maar laat telkens de tegenstrever starten van acquit. Nu, ieder zijn ding en het kan voor Marcel een strategische beslissing zijn, maar wij blijven het een merkwaardige keuze vinden. Door de eerste beurt (waar je kan starten met een pruim) aan de tegenstander te geven kom je wellicht in een nadelige positie terecht, vooral als die dan goed vertrekt zoals vandaag (3-0 na 1 beurt en 4-0 na 2 beurten). Er zijn dan nog wel geen potten gebroken, maar het moest eens van onze lever want die staat al genoeg onder druk. Marcel maakte het even later wel goed met een mooie serie van vier (6-5 na 5 beurten) maar daarna was het lange tijd vaak huilen met de pet op. Akkoord, hier en daar kende hij ook wel wat pech, maar toch. De enige reden dat Marcel nog lang in de match bleef was omdat Constant het al niet veel beter deed (11-9 na 19 beurten). Maar die kreeg met Dame Fortuna een bondgenoot aan zijn kant en begon nu plots vlotjes te scoren (18-9 na 25 beurten). Marcel weerde zich nog wel knap (8 punten in 9 beurten) maar de kloof was geslagen (25-17 in 34 beurten). Zonder bitch Fortuna had er mogelijk meer ingezeten. Jammer!
■ RUDY Sysmans (25) – NICK (32)
Onze topper moest het nu opnemen tegen Rudy, een begenadigde vijventwintiger bij de bezoekers die in de heenwedstrijd onze Marcel nog vrij makkelijk over de knie legde in 24 beurten (25-14). Gene sukkelaar dus. Maar wat wij al lang weten, maar Rudy nog niet wist, is dat onze Nick ook gene koekenbakker is natuurlijk. Nick nam meteen de openingsfase voor zijn rekening met een reeks van 6,1,1,2 (4-10 na 4 beurten) en even later had hij zijn goed te maken handicap al volledig weggewerkt (7-14 na 8 beurten). Sterk begin dus en dan had hij zelfs nog verschillende goede mogelijkheden de nek omgewrongen. Erop en erover denk je dan maar vijf nulbeurten volgden. Rudy profiteerde optimaal van Nick’s appelflauwte en bracht met een reeksje van 5,1,1 de stand terug in evenwicht (14-14 na 13 beurten). Nick moest nu alles op alles zetten om weer terug in de wedstrijd te komen, wat in eerste instantie vrij aardig leek te gaan lukken met een reeksje van 1,2,1 (15-18 na 16 beurten), maar daarna volgden opnieuw vijf nulbeurten op rij (20-18 na 21 beurten). Door zijn aanvallende intenties verwaarloosde hij grotendeels zijn verdediging en dat brak hem uiteindelijk zuur op. Rudy kreeg kans na kans in cadeauverpakking aangeboden en vier beurtjes later stonden de verrassende eindcijfers op het bord (25-25 in 24 beurten). Maar dankzij Nick’s sterke eindsprint (3 en 4 stuks) toch nog goed voor 5,29 punten.
■ FLOR (45) – PAUL Lenaerts (28)
Om onze derde nederlaag van het seizoen te ontlopen moest Flor nu de maat nemen van Paul. De Kempische kopman was er in de heenwedstrijd niet bij, dus wisten we niet wat we er konden van verwachten. Niet veel bleek in de aanvangsfase, maar ook Flor voldeed op z’n zachtst gezegd niet aan de verwachtingen (7-5 na 11 beurten). Een voor kopmannen onwaardige tussenstand als je het ons vraagt, maar daarna ontbond Flor al zijn duivels. Met een reeks van 3,2,1,0,1,1,0,3,1,7 (19 punten in 10 beurten!) bewees hij de naam van kopman meer dan waard te zijn (26-11 na 21 beurten). Je zou dan denken dat de tot figurantenrol gedegradeerde Paul het mentaal zou begeven, maar die vocht zich met een ongeziene stoïcijnse zelfbeheersing terug in de wedstrijd met een al even indrukwekkende reeks van 1,1,2,2,5,2,1 (14 punten in 7 beurten!). Onze Flor had tussentijds met series van 4 en 5 ook wel niet stil gezeten, maar Paul had toch - met hier en daar wat meeval – wat van zijn achterstand afgeknabbeld en was nu nog maar 3 puntjes verwijderd van de overwinning (36-25 na 28 beurten). Flor gooide nu het spreekwoordelijke deurtje volledig dicht en kwam met onder meer 2 en 4 stuks voor het eerst mathematisch op gelijke hoogte (43-26 na 32 beurten). Tijdens de volgende beurt kreeg hij voor het laatst te maken punt eigenlijk een makkelijk figuur, maar mistte jammerlijk. De ballen kwamen voor Paul gunstig te liggen en die finishte tenslotte met zijn zesde duootje van de avond (44-28 in 33 beurten). Ontgoocheling alom natuurlijk, maar ook hier waren we nog best tevreden met de verliezende wedstrijdpunten (5,27).
|
|
22/01/2025 © Joe Pilers
Vandaag moesten we voor onze eerste thuiswedstrijd van 2025 de keuen kruisen tegen Garage Vandoninck. De toppers uit Pulderbos doen het niet zo best dit seizoen (derde laatste), maar vorig seizoen behaalden ze nog wel hun zoveelste titel. Met andere woorden: het is en blijft nog altijd een topploeg die op een begenadigde dag van iedereen kan winnen. De heenwedstrijd wonnen we nog vlotjes met 19,66 - 30,90, maar dat zegt niet altijd iets natuurlijk…
■ FRANCOIS Langmans (23) – MARCO (21)
Francois schoot voor de bezoekers de wedstrijd op gang (2-0 na 3 beurten) maar uitgezonderd triootjes van Francois in beurt zeven, en Marco in beurt negen, viel er tijdens het eerste half uur qua uitblinkmomenten maar bitter weinig positiefs te noteren (6-8 na 19 beurten). Onze ploegmakker had dan al enkele keren laten horen “ik voel het niet vandaag” maar er was beterschap op komst. Vanaf beurt 20 vond Marco plots de juiste looplijnen terug en begon hij vlotjes te scoren. Niet met grote getale (meestal 1 puntje), maar wel met regelmaat. Francois wist in eerste instantie nog meer dan goed aan te klampen (10-13 na 22 beurten, 14-14 na 25 beurten en 16-17 na 30 beurten) maar moest na een lange sprint uiteindelijk toch zijn meerdere herkennen (17-21 in 36 beurten). In de onderlinge stand is het nu 2-1 voor onze cap.
■ MARC (28) – GUIDO Bellens (25)
Marc startte voor de tweede keer dit seizoen op plek twee en pakte meteen uit met een reeksje van 3,2,1 (6-2 na 3 beurten). Guido nestelde zich even later terug in het zog van onze ploegmakker (6-5 na 7 beurten) maar die plaatste daar meteen één en vier stuks tegenover (11-5 na 9 beurten). Marc dus ruim aan de leiding maar Guido gaf niet op. Ondanks een tweede triootje van Marc in beurt elf wist Guido met een mooie reeks van 1,2,1,3 toch de achterstand te verkleinen (14-12 na 13 beurten). Wat nog volgde was een nek-aan-nek-race waarbij het moeilijk te voorspellen viel wie het uiteindelijk zou halen. Marc leek kwalitatief de beste kaarten in huis te hebben maar Guido bleef hem het leven zuur maken. De verschillen waren wel steeds miniem maar mathematisch meestal wel in het voordeel van Guido (16-13 na 15 beurten, 17-17 na 18 beurten, 19-20 na 21 beurten en 22-22 na 24 beurten). Alles bleef nog steeds mogelijk, maar wanneer Marc door overconcentratie met de foute kleur speelde (en het punt maakte) was de teerling geworpen. Guido scoorde aansluitend een duootje en twee beurtjes later was onze onfortuinlijke ploegmakker eraan voor de moeite (23-25 in 27 beurten). De mannen uit Pulderbos hadden het voorval met de verkeerde bal allemaal zien aankomen, maar besloten één voor één om niet te reageren. Pfffff!
■ EDDY Bollansee (32) – NICK (32)
Nick moest het nu opnemen tegen Eddy, een tegenstrever die hem blijkbaar niet zo goed ligt want in de onderlinge duels stond het immers 3-1 voor Eddy. Maar Nick verkeert momenteel in bloedvorm en bovendien kon hij vandaag ook nog eens rekenen op zijn diehard fans Pierre en Manu. Beide spelers gaven er vanaf beurt één meteen een petat op. Eddy met een reeks van 2,2,0,2,3 en Nick met een drieluik van 4,2,2 (9-8 na 5 beurten). Ook aansluitend bleven beide protagonisten vlotjes scoren tegen meer dan één moyenne en gaven ze mekaar geen duimbreed toe (12-13 na 9 beurten, 13-14 na 12 beurten en 15-15 na 14 beurten). Net zoals in de vorige partij zag het er hier ook naar uit dat het een spannende strijd zou worden tot het bittere eind, maar dan verkocht Nick Eddy een eerste tik met een bommetje van vijf (15-20 na 15 beurten). Eddy prikte onmiddellijk een duootje tegen (17-20) maar bleef dan zeven beurten puntenloos. Ondertussen had Nick zijn tegenstrever met onder meer een triootje al serieus aan het wankelen gebracht (17-25 na 20 beurten) maar dan moest het ergste voor Eddy nog komen. Nick mepte hem even later definitief tegen de touwen met een serie van zes (18-31 na 24 beurten) en een beurt later was de KO een feit (18-32 in 25 beurten). RIP Eddy! Een knappe overwinning, dik verdiend bekroond met zijn zevende ‘man van de match’ notering, en met deze schitterende prestatie duikelt hij ook nog’ns de top drie binnen van het individuele klassement. Toppie!
■ FRANK Daemen (32) – FLOR (45)
Flor had nu de mogelijkheid om ons voor het eerst door zijn toedoen de drie punten te bezorgen. Tegenstrever van dienst was Frank die vorig seizoen nog vlotjes 28 speelde en op het eind van het seizoen een promotie aan zijn broek kreeg door met slechts 0,022 over te spelen. Nu dus naar 32, en ondanks dat hij nog steeds een veelwinnaar is bij de Kempenaars, lijkt hij met zijn nieuwe punten toch moeilijkheden te hebben (0,8431). Daartegenover stond natuurlijk dat onze Flor sowieso een handicap van dertien punten goed te maken had, wat op zich al geen sinecure is, en zeker niet wanneer je zowat een ganse wedstrijd amper een maakbaar figuur gepresenteerd krijgt. Vooral de eerste tien beurten waren tekenend (11-5). Na een moeizame achtervolging kreeg hij met een reeks van 3,3,2 het geslagen gat dan toch gedicht (12-13 na 15 beurten), en na een tweede reeks van 2,3,2 zag het er plots al heel wat beter uit (15-22 na 21 beurten). Flor leek nu de wedstrijd in handen te nemen, maar nadat het eerst nog 18-25 was geworden kwam Frank met vier stuks terug dichter in de stand (22-26 na 25 beurten). En wanneer Frank even later ook nog eens zijn tweede en derde van vier scoorde waren de kaarten definitief geschud (32-31 in 31 beurten). Het resultaat van onze topper oogt op papier misschien niet zo fraai, maar dat was het - gezien het verkregen spel - zeker wel.
Francois schoot voor de bezoekers de wedstrijd op gang (2-0 na 3 beurten) maar uitgezonderd triootjes van Francois in beurt zeven, en Marco in beurt negen, viel er tijdens het eerste half uur qua uitblinkmomenten maar bitter weinig positiefs te noteren (6-8 na 19 beurten). Onze ploegmakker had dan al enkele keren laten horen “ik voel het niet vandaag” maar er was beterschap op komst. Vanaf beurt 20 vond Marco plots de juiste looplijnen terug en begon hij vlotjes te scoren. Niet met grote getale (meestal 1 puntje), maar wel met regelmaat. Francois wist in eerste instantie nog meer dan goed aan te klampen (10-13 na 22 beurten, 14-14 na 25 beurten en 16-17 na 30 beurten) maar moest na een lange sprint uiteindelijk toch zijn meerdere herkennen (17-21 in 36 beurten). In de onderlinge stand is het nu 2-1 voor onze cap.
■ MARC (28) – GUIDO Bellens (25)
Marc startte voor de tweede keer dit seizoen op plek twee en pakte meteen uit met een reeksje van 3,2,1 (6-2 na 3 beurten). Guido nestelde zich even later terug in het zog van onze ploegmakker (6-5 na 7 beurten) maar die plaatste daar meteen één en vier stuks tegenover (11-5 na 9 beurten). Marc dus ruim aan de leiding maar Guido gaf niet op. Ondanks een tweede triootje van Marc in beurt elf wist Guido met een mooie reeks van 1,2,1,3 toch de achterstand te verkleinen (14-12 na 13 beurten). Wat nog volgde was een nek-aan-nek-race waarbij het moeilijk te voorspellen viel wie het uiteindelijk zou halen. Marc leek kwalitatief de beste kaarten in huis te hebben maar Guido bleef hem het leven zuur maken. De verschillen waren wel steeds miniem maar mathematisch meestal wel in het voordeel van Guido (16-13 na 15 beurten, 17-17 na 18 beurten, 19-20 na 21 beurten en 22-22 na 24 beurten). Alles bleef nog steeds mogelijk, maar wanneer Marc door overconcentratie met de foute kleur speelde (en het punt maakte) was de teerling geworpen. Guido scoorde aansluitend een duootje en twee beurtjes later was onze onfortuinlijke ploegmakker eraan voor de moeite (23-25 in 27 beurten). De mannen uit Pulderbos hadden het voorval met de verkeerde bal allemaal zien aankomen, maar besloten één voor één om niet te reageren. Pfffff!
■ EDDY Bollansee (32) – NICK (32)
Nick moest het nu opnemen tegen Eddy, een tegenstrever die hem blijkbaar niet zo goed ligt want in de onderlinge duels stond het immers 3-1 voor Eddy. Maar Nick verkeert momenteel in bloedvorm en bovendien kon hij vandaag ook nog eens rekenen op zijn diehard fans Pierre en Manu. Beide spelers gaven er vanaf beurt één meteen een petat op. Eddy met een reeks van 2,2,0,2,3 en Nick met een drieluik van 4,2,2 (9-8 na 5 beurten). Ook aansluitend bleven beide protagonisten vlotjes scoren tegen meer dan één moyenne en gaven ze mekaar geen duimbreed toe (12-13 na 9 beurten, 13-14 na 12 beurten en 15-15 na 14 beurten). Net zoals in de vorige partij zag het er hier ook naar uit dat het een spannende strijd zou worden tot het bittere eind, maar dan verkocht Nick Eddy een eerste tik met een bommetje van vijf (15-20 na 15 beurten). Eddy prikte onmiddellijk een duootje tegen (17-20) maar bleef dan zeven beurten puntenloos. Ondertussen had Nick zijn tegenstrever met onder meer een triootje al serieus aan het wankelen gebracht (17-25 na 20 beurten) maar dan moest het ergste voor Eddy nog komen. Nick mepte hem even later definitief tegen de touwen met een serie van zes (18-31 na 24 beurten) en een beurt later was de KO een feit (18-32 in 25 beurten). RIP Eddy! Een knappe overwinning, dik verdiend bekroond met zijn zevende ‘man van de match’ notering, en met deze schitterende prestatie duikelt hij ook nog’ns de top drie binnen van het individuele klassement. Toppie!
■ FRANK Daemen (32) – FLOR (45)
Flor had nu de mogelijkheid om ons voor het eerst door zijn toedoen de drie punten te bezorgen. Tegenstrever van dienst was Frank die vorig seizoen nog vlotjes 28 speelde en op het eind van het seizoen een promotie aan zijn broek kreeg door met slechts 0,022 over te spelen. Nu dus naar 32, en ondanks dat hij nog steeds een veelwinnaar is bij de Kempenaars, lijkt hij met zijn nieuwe punten toch moeilijkheden te hebben (0,8431). Daartegenover stond natuurlijk dat onze Flor sowieso een handicap van dertien punten goed te maken had, wat op zich al geen sinecure is, en zeker niet wanneer je zowat een ganse wedstrijd amper een maakbaar figuur gepresenteerd krijgt. Vooral de eerste tien beurten waren tekenend (11-5). Na een moeizame achtervolging kreeg hij met een reeks van 3,3,2 het geslagen gat dan toch gedicht (12-13 na 15 beurten), en na een tweede reeks van 2,3,2 zag het er plots al heel wat beter uit (15-22 na 21 beurten). Flor leek nu de wedstrijd in handen te nemen, maar nadat het eerst nog 18-25 was geworden kwam Frank met vier stuks terug dichter in de stand (22-26 na 25 beurten). En wanneer Frank even later ook nog eens zijn tweede en derde van vier scoorde waren de kaarten definitief geschud (32-31 in 31 beurten). Het resultaat van onze topper oogt op papier misschien niet zo fraai, maar dat was het - gezien het verkregen spel - zeker wel.
|
|
14/01/2025 © Joe Pilers
Vandaag waren we te gast bij de absolute nummer 1 uit onze competitie, KBC Kot Goor. De mannen uit Heist-op-den-Berg staan al sinds de zesde speeldag aan de leiding, maar geen kat die toen geloofde dat ze dit zouden volhouden. Ondertussen moeten we toch concluderen dat zij met een gemiddelde van 27,22 punten per wedstrijd en een voorsprong van 22,13 punten op de nummer twee (AS Keukens) torenhoog favoriet zijn om het kampioenschap binnen te halen. Vorig seizoen klopten we hen nog met 0-4 cijfers (15,03-29,80) maar vandaag waren we al best tevreden met een gelijkspel. Benieuwd of onze nieuwe aanwinst Flor zijn steentje al zou kunnen bijdragen…
■ MARCO (21) – MARC Schellens (19)
In de onderlinge stand tussen deze twee was het 2-0 in het voordeel van onze ploegmakker. Marco startte deze topper van acquit, mistte zijn shot volledig, maar dankzij een klosje was het toch nog raak (1-0). Meteen was de trend gezet want onze cap zou in totaal vijf lucky shots voor zijn rekening nemen. In beurt vier kwam Marc met een triootje aan de leiding (2-4), maar vanaf beurt zes kwam Marco dan toch beter en beter in de wedstrijd. Met verschillende mooi gespeelde figuren en een reeks van 2,2,0,1,2,1,0,1 had hij halfweg al een mooie voorsprong vergaard (11-6 na 13 beurten). Een mindere periode volgde zodat de spanning er (handicap meegerekend) toch wel steeds inbleef (11-8 na 14 beurten en 14-10 na 19 beurten). In beurt 21 aangekomen viel voor onze cap dan varken nummer vier uit de kast, wat hem op weg zette naar een mooie serie van zeven waarvan het laatste punt ook een... u raad het al was (21-10 in 21 beurten). Het had hem dus flink meegezeten maar desondanks speelde hij ook wel een sterke partij, dik verdiend bekroond met zijn vijfde ‘man van de match’ notering. Thumbs up!
■ MARC (28) – FRANK Fabri (21)
Marc was niet erg gerust in zijn tegenstrever maar bij die 0-1 voorsprong lag er toch al iets minder druk op zijn schouders. Frank verloor na tien matchen immers nog maar twee keer en ontpopte zich dit seizoen met een gemiddelde van 6,58 punten per wedstrijd tot dé puntenpakker van zijn team. Bovendien had Marc bij een vorige ontmoeting ook al eens een serieus pak rammel gekregen. Geen al te beste vooruitzichten dus, maar dat viel uiteindelijk best mee. Onze ploegmakker startte van acquit met een mooie reeks van 2,0,2,1,3,2 en had dan al zijn handicap tegenover Frank goedgemaakt (10-3 na 6 beurten). Hierna volgden vijf puntenloze beurten (10-4 na 11 beurten) gevolgd door een reeksje van 1,1,4 (16-4 in de 14de beurt). Frank had tot dan nog niet veel in de pap te brokken gehad maar pakte in diezelfde beurt plots verrassend uit met een mooie serie van vijf (16-9 na 14 beurten). Opnieuw stonden de bordjes dus mathematisch gelijk en wat nog volgde was letterlijk een kat en muisspelletje met vooral opvallend meer nulbeurten voor Marc. Hij kwam na acht puntenloze beurten van Frank nog wel terug aan de leiding (21-10 na 23 beurten) maar was dat voordeel een tijdje later weer evengoed kwijt (23-16 na 29 beurten). Marc bleef daarna wel non-stop de strijd aanvoeren, maar het verschil (handicap meegerekend) was eigenlijk steeds verwaarloosbaar (26-16 na 33 beurten). Met nog maar twee puntjes te gaan begon winst toch meer en meer te lonken, maar hij verzaakte het af te maken door een bricole iets te stil te spelen (27-19 na 36 beurten). In de volgende beurt was het dan toch bingo maar Frank stelde met een duootje in zijn nabeurt nog gelijk (28-21 in 37 beurten).
NICK (32) – JEFF Cle (25)
Beide ploegen hadden nu nog steeds kans om de drie punten te pakken maar met nog maar twee matchen te gaan hadden wij genoeg aan één overwinning. Onze topper was na zijn flauwe partij van de beker op zoek naar eerherstel en moest het nu opnemen tegen die andere puntenpakker bij de tegenstrevers, Jeff Cle. Jeff startte in 2022 in de A-reeks nog aan 17 te spelen punten, maar moest na enkele promoties de afgelopen seizoenen nu voor het eerst naar 25 punten. Onze Nick startte vrij goed en veruit het best (9-5 na 9 beurten) maar na 17 beurten stond er toch maar een platte 12-10 op het scorebord. Niet meteen een tussenstand die je verwacht tussen deze twee kleppers. Jeff diende zich nog niet direct zorgen te maken, maar onze Nick mocht nu stilaan wel de mouwen gaan opstropen vonden we. Meteen werden we op onze wenken bediend met een knappe reeks van 2,2,6,1 (23-11 na 21 beurten). Dat zag er meteen al wat beter uit, maar ook Jeff kwam hierna beter in de match en kon wat van zijn achterstand wegwerken (26-17 na 25 beurten). Alles bleef nog steeds mogelijk, maar uiteindelijk gaf Nick - na een zenuwslopend slot - zijn minieme voorsprong van twee punten niet meer uit handen (32-22 in 31 beurten). Meer moest dat niet zijn. Toppie!
■ FLOR (45) – DANNY De Rijck (28)
De drie punten waren dus al binnen en dan was het nu tijd voor le moment suprême… het langverwachte debuut van onze nieuwste aanwinst en sterspeler… (tromgeroffel)… Florent Wau(w)mans. De verwachtingen waren dus hooggespannen, en hij (Flor voor de vrienden) moest het in zijn debuut bij de Joe Pilers opnemen tegen Danny De Rijck. Danny kreeg na berekening van een sterke heenronde ook een promotie aan zijn broek, waardoor de winstkansen voor Flor bij de bookmakers prompt de hoogte inschoten. Wij al ons geld op Flor natuurlijk, maar dat werd nog een zenuwslopende bedoening. Flor haalde de zege wel binnen (waarvoor dank voor onze lieve centjes) maar dat liep eerlijk gezegd toch minder makkelijk dan verwacht. Niet dat Danny zo goed was, dat zeker niet, maar onze ploegmakker had 1) een mindere dag en 2) problemen met het (op goed geluk) nagelaten spel van zijn tegenstrever. Maar ook Danny was uitgezonderd het wedstrijdbegin (2-6 na 2 beurten en 9-12 na 14 beurten) op z’n zachts gezegd niet in zijn dagje. Onnoemelijk veel losse bandstootmissers en klosballen deden hem na een lange rit uiteindelijk de das om. Flor haalde de overwinning tenslotte toch binnen dankzij 1) een ijzersterke verdediging tijdens het wedstrijdeinde, en 2) sterke eindsprint van 3 en 6 punten (45-24 in 49 beurten). Well done mate!
In de onderlinge stand tussen deze twee was het 2-0 in het voordeel van onze ploegmakker. Marco startte deze topper van acquit, mistte zijn shot volledig, maar dankzij een klosje was het toch nog raak (1-0). Meteen was de trend gezet want onze cap zou in totaal vijf lucky shots voor zijn rekening nemen. In beurt vier kwam Marc met een triootje aan de leiding (2-4), maar vanaf beurt zes kwam Marco dan toch beter en beter in de wedstrijd. Met verschillende mooi gespeelde figuren en een reeks van 2,2,0,1,2,1,0,1 had hij halfweg al een mooie voorsprong vergaard (11-6 na 13 beurten). Een mindere periode volgde zodat de spanning er (handicap meegerekend) toch wel steeds inbleef (11-8 na 14 beurten en 14-10 na 19 beurten). In beurt 21 aangekomen viel voor onze cap dan varken nummer vier uit de kast, wat hem op weg zette naar een mooie serie van zeven waarvan het laatste punt ook een... u raad het al was (21-10 in 21 beurten). Het had hem dus flink meegezeten maar desondanks speelde hij ook wel een sterke partij, dik verdiend bekroond met zijn vijfde ‘man van de match’ notering. Thumbs up!
■ MARC (28) – FRANK Fabri (21)
Marc was niet erg gerust in zijn tegenstrever maar bij die 0-1 voorsprong lag er toch al iets minder druk op zijn schouders. Frank verloor na tien matchen immers nog maar twee keer en ontpopte zich dit seizoen met een gemiddelde van 6,58 punten per wedstrijd tot dé puntenpakker van zijn team. Bovendien had Marc bij een vorige ontmoeting ook al eens een serieus pak rammel gekregen. Geen al te beste vooruitzichten dus, maar dat viel uiteindelijk best mee. Onze ploegmakker startte van acquit met een mooie reeks van 2,0,2,1,3,2 en had dan al zijn handicap tegenover Frank goedgemaakt (10-3 na 6 beurten). Hierna volgden vijf puntenloze beurten (10-4 na 11 beurten) gevolgd door een reeksje van 1,1,4 (16-4 in de 14de beurt). Frank had tot dan nog niet veel in de pap te brokken gehad maar pakte in diezelfde beurt plots verrassend uit met een mooie serie van vijf (16-9 na 14 beurten). Opnieuw stonden de bordjes dus mathematisch gelijk en wat nog volgde was letterlijk een kat en muisspelletje met vooral opvallend meer nulbeurten voor Marc. Hij kwam na acht puntenloze beurten van Frank nog wel terug aan de leiding (21-10 na 23 beurten) maar was dat voordeel een tijdje later weer evengoed kwijt (23-16 na 29 beurten). Marc bleef daarna wel non-stop de strijd aanvoeren, maar het verschil (handicap meegerekend) was eigenlijk steeds verwaarloosbaar (26-16 na 33 beurten). Met nog maar twee puntjes te gaan begon winst toch meer en meer te lonken, maar hij verzaakte het af te maken door een bricole iets te stil te spelen (27-19 na 36 beurten). In de volgende beurt was het dan toch bingo maar Frank stelde met een duootje in zijn nabeurt nog gelijk (28-21 in 37 beurten).
NICK (32) – JEFF Cle (25)
Beide ploegen hadden nu nog steeds kans om de drie punten te pakken maar met nog maar twee matchen te gaan hadden wij genoeg aan één overwinning. Onze topper was na zijn flauwe partij van de beker op zoek naar eerherstel en moest het nu opnemen tegen die andere puntenpakker bij de tegenstrevers, Jeff Cle. Jeff startte in 2022 in de A-reeks nog aan 17 te spelen punten, maar moest na enkele promoties de afgelopen seizoenen nu voor het eerst naar 25 punten. Onze Nick startte vrij goed en veruit het best (9-5 na 9 beurten) maar na 17 beurten stond er toch maar een platte 12-10 op het scorebord. Niet meteen een tussenstand die je verwacht tussen deze twee kleppers. Jeff diende zich nog niet direct zorgen te maken, maar onze Nick mocht nu stilaan wel de mouwen gaan opstropen vonden we. Meteen werden we op onze wenken bediend met een knappe reeks van 2,2,6,1 (23-11 na 21 beurten). Dat zag er meteen al wat beter uit, maar ook Jeff kwam hierna beter in de match en kon wat van zijn achterstand wegwerken (26-17 na 25 beurten). Alles bleef nog steeds mogelijk, maar uiteindelijk gaf Nick - na een zenuwslopend slot - zijn minieme voorsprong van twee punten niet meer uit handen (32-22 in 31 beurten). Meer moest dat niet zijn. Toppie!
■ FLOR (45) – DANNY De Rijck (28)
De drie punten waren dus al binnen en dan was het nu tijd voor le moment suprême… het langverwachte debuut van onze nieuwste aanwinst en sterspeler… (tromgeroffel)… Florent Wau(w)mans. De verwachtingen waren dus hooggespannen, en hij (Flor voor de vrienden) moest het in zijn debuut bij de Joe Pilers opnemen tegen Danny De Rijck. Danny kreeg na berekening van een sterke heenronde ook een promotie aan zijn broek, waardoor de winstkansen voor Flor bij de bookmakers prompt de hoogte inschoten. Wij al ons geld op Flor natuurlijk, maar dat werd nog een zenuwslopende bedoening. Flor haalde de zege wel binnen (waarvoor dank voor onze lieve centjes) maar dat liep eerlijk gezegd toch minder makkelijk dan verwacht. Niet dat Danny zo goed was, dat zeker niet, maar onze ploegmakker had 1) een mindere dag en 2) problemen met het (op goed geluk) nagelaten spel van zijn tegenstrever. Maar ook Danny was uitgezonderd het wedstrijdbegin (2-6 na 2 beurten en 9-12 na 14 beurten) op z’n zachts gezegd niet in zijn dagje. Onnoemelijk veel losse bandstootmissers en klosballen deden hem na een lange rit uiteindelijk de das om. Flor haalde de overwinning tenslotte toch binnen dankzij 1) een ijzersterke verdediging tijdens het wedstrijdeinde, en 2) sterke eindsprint van 3 en 6 punten (45-24 in 49 beurten). Well done mate!
|
|