HEENRONDE
|
Datum
Woensdag 4 september 2024
Zaterdag 14 september 2024 Zaterdag 21 september 2024 Woensdag 25 september 2024 Dinsdag 1 oktober 2024 Woensdag 9 oktober 2024 Donderdag 17 oktober 2024 Woensdag 23 oktober 2024 Woensdag 6 november 2024 Woensdag 30 oktober 2024 Woensdag 13 november 2024 Woensdag 20 november 2024 Dinsdag 3 december 2024 Woensdag 11 december 2024 Maandag 16 december 2024 |
Plaats
Berchem
Pulderbos Pulderbos Berchem Nijlen Berchem Lier Berchem Bornem Bornem Berchem Berchem Zoersel Berchem Brecht |
Wedstrijd
JOE PILERS - KBC Kot Goor
Garage Vandoninck - JOE PILERS AS Keukens - JOE PILERS JOE PILERS - Euro Enterprises Den Bonten Os 2014 - JOE PILERS JOE PILERS - De Willy's De Plezante Hoek 1 - JOE PILERS JOE PILERS - Billiard Promotion Team BC 't Zandhof 1 - JOE PILERS BC 't Zandhof 2 - JOE PILERS JOE PILERS - Starrenhof 1 JOE PILERS - De Plezante Hoek Kartuizers EG-Elec - JOE PILERS JOE PILERS - Electro Jacobs De Kolonie - JOE PILERS |
Uitslag
2 - 2
0,5 - 3,5 2 - 2 2 - 2 1 - 3 2,5 - 1,5 0 - 4 1 - 3 2 - 2 2 - 2 2,5 - 1,5 2 - 2 2 - 2 2,5 - 1,5 3 - 1 |
Wed.punten
21,92 - 22,88
19,66 - 30,90 21,96 - 21,22 21,41 - 20,40 14,65 - 25,00 29,43 - 21,48 17,62 - 32,20 24,09 - 31,17 19,35 - 18,31 21,64 - 20,62 28,89 - 21,97 23,25 - 22,10 27,55 - 22,97 26,49 - 17,24 29,07 - 20,94 |
16/12/2024 © Joe Pilers
Net als vorig seizoen moesten we voor onze laatste wedstrijd tegen De Kolonie, het vroegere BC Goorhof 1. Dat het niet makkelijk zou worden wisten we op voorhand (op bezoek wonnen we er nog nooit tegen), maar dat het voor sommigen van ons de ergelijkste avond van het lopende seizoen zou worden…
■ GUY (19) – RONNY Van Dooren (17)
Beide spelers hadden vanaf het begin heel wat moeite om punten op het scorebord te zetten (1-2 na 9 beurten) maar vanaf beurt tien kwamen zowel Guy als Ronny beter in hun spel en was er zelfs sprake van een complete metamorfose. Vooral Ronny met 11 punten in 9 beurten (8-13 na 18 beurten) maar zeker ook Guy met 11 punten in 13 beurten (12-13 na 22 beurten) maakten er uiteindelijk toch een aangenaam en spannend kijkstuk van. Tussendoor had onze ploegmakker het wel op zijn zenuwen gekregen omdat hij nogal tergend lang op een bestelde pint moest wachten (ze waren het vergeten). Het was wellicht wel niet zo bedoeld maar hij had het zitten. Guy maakte geen punt meer en zodoende fietste de bij momenten zeer sterk spelende Ronny nog vrij makkelijk naar zijn tweede beste van het seizoen (12-17 in 29 beurten).
■ IVO Vandoninck (36) – NICK (32)
Doordat Nick ’s anderendaags met de vroege moest werken hadden we gevraagd of hij als tweede man mocht aantreden. Voor Ivo was dit geen enkel probleem (waarvoor dank) al kwam die wel juist uit verlof van de Dominicaanse Republiek. In de onderlinge confrontaties stond de stand op 3-1 in het voordeel van Ivo en onze topper verwachtte ook deze keer een moeilijke match. En gelijk had ie. Ivo startte als een kruisraket aan de partij (12-2 na 5 beurten) en ook daarna hield hij er een moordend tempo op na. Nick kreeg het ene na het andere duootje om de oren - en ondanks hij zeker ook niet slecht speelde - werd zijn achterstand na 20 beurten op z’n zachts gezegd zorgwekkend (30-18). De Caraïbische vakantie had Ivo duidelijk deugd gedaan maar de wedstrijd kreeg nog een verrassende wending. Nick schudde plots een serie van vier en zes uit zijn mouwen en de strijd lag opnieuw open (31-28 na 22 beurten). Maar Ivo was nog niet uitgeteld en kwam even later tot op twee punten van de overwinning (34-28 na 25 beurten). Onze ploegmakker had dan al heel wat goede mogelijkheden de nek omgewrongen maar bleef in zichzelf geloven. En dat loonde. Mede door een ijzersterke Catenaccio verdediging wist hij na zenuwslopende strijd de totaal ontredderde Ivo toch nog te vloeren (34-32 in 31 beurten). Een knalprestatie en comeback om U tegen te zeggen, dik verdiend bekroond met zijn zesde ‘man van de match’ notering. In Nick we trust!
■ FRANK Colfs (21) – MARCO (21)
Onze ‘man van de match’ van vorige week moest het nu opnemen tegen Frank, een speler waartegen hij bij eerdere confrontaties telkens won (3-0). Frank startte van acquit onmiddellijk met een bommetje van drie maar Marco plaatste daar meteen vier stuks tegenover (3-4 na 1 beurten). Beide spelers moesten nu even naar adem happen maar dan duwde onze cap een gaspedaal nog eens stevig in met een serie van vijf en een duootje (4-11 na 5 beurten). Onze ploegmakker was dus goed op weg om de 1-2 binnen te halen maar Frank (in oorlogsmodus) bleef hardnekkig aanklampen (8-14 na 10 beurten en 10-14 na 12 beurten. Ondertussen was toch al meer en meer duidelijk geworden dat het tussen deze twee niet de gemoedelijkste match van de avond ging worden. Bij Frank was de verbetenheid duidelijk van zijn gezicht af te lezen - waar uiteindelijk niets mis mee is - maar bij hem ging het net iets te ver. Zijn attitude leidde vaak tot onsportieve uitingen tegenover onze ploegmakker (geklaag en gezaag over de afleg) en andere intimiderende trucjes. Dit alles begon zodanig op Marco’s systeem te werken dat hij op den duur nog nauwelijks een punt gemaakt kreeg. Frank kwam nu met goed biljartspel op zijn sokken terug in de stand (17-17 na 21 beurten) en voor het eerst aan de leiding (19-17 na 23 beurten). Ondertussen stond Marco’s bloeddruk al dik in het rood maar ook die van Frank schoot hierna met rasse schreden de hoogte in vanwege Marco’s verdedigend werk. Frank was tijdens de volgende tien beurten slechts tweemaal succesvol, maar Marco kreeg ondanks kansen (zie video) de ontspoorde trein niet meer op de rails (21-19 in de 33ste beurt). Met nog twee puntjes te gaan in de nabeurt had Marco nog een reële kans om een gelijkspel te verzilveren, maar Frank had bij het laatst te maken punt nog een finale truc in huis (zie video). Let op de reactie van scheids Ivo (21-20 in 33 beurten). Foei Frank!
■ GUY Bossijns (23) – MARC (28)
Marc wist op voorhand dat het moeilijk zou worden om nog een punt (2-2) uit de brand te slepen. Tegenstrever Guy speelde vorig seizoen nog naar 25 punten maar medische problemen zorgden ervoor dat hij dat niveau in de verste verte niet meer haalde. Het logische gevolg was dat hij een categorie daalde, maar ondertussen heeft hij wel de goede armen van weleer teruggevonden. In onderlinge confrontaties stond de teller op 2-1 in het voordeel van Marc, maar desondanks begon hij toch met twijfels aan de partij. Onterecht bleek even later want beter dan Marc kon je aan een partij nauwelijks beginnen. Guy startte nochtans ook sterk met drie duootjes op rij, maar dat kon niet optornen tegen het reeksje van 1,2,8 dat Marc uit zijn mouwen schudde (6-11 na 3 beurten). Een schitterende start maar reden tot euforie was er nog niet. Mathematisch stonden de bordjes immers nog maar gelijk en de weg was nog lang. Tot een echte voorsprong kwam het echter niet want om de één of andere reden maakte onze ploegmakker nu negen! nulbeurten op rij. Meer gelegenheid had de goed spelende Guy niet nodig om stevig aan de leiding te komen (12-11 na 12 beurten). Marc had het nu mentaal wat moeilijk, nam even later de leiding wel weer over na een serie van vier (15-16 na 15 beurten), maar kreeg het gat mathematisch nergens meer dicht gereden (16-20 na 19 beurten en 18-22 na 22 beurten). Maar ook hier had Frank (hij weer) een vinger in de pap. Frank was scheids en liep bij momenten ongepast over en weer telkens Marc zich opmaakte om af te stoten (om te gaan drinken bv.). Maar wat er in beurt 25 gebeurde spande toch wel de kroon. Marc speelde een moeilijk figuur nogal hard en snel, zijn bal raakte een eerste en een tweede band, kreeg dan een klosje van de terugkerende bal 2 en pakte alzo de derde band en tenslotte bal 3. Marc keek naar de scheids, liet de beslissing bij Frank die even twijfelde, maar dan resoluut neen schudde met het hoofd en ook nadien halsstarrig bij die beslissing bleef. De volledige Berchemse aanhang had gezien dat het een geldig punt was, en ook tegenstrever Guy gaf aan Marc te kennen dat het een punt was. Even later volgde ook Ivo de stelling dat het drie banden waren, maar ondertussen had Guy zijn eerste punt van een duootje al gescoord (21-22 na 26 beurten). Heel wat punten in de kering dus. Marc wist ondanks alle voorafgaande tumult de kalmte wel te bewaren maar kreeg niet meer de mogelijkheden om het tij nog te doen keren (23-24 in 30 beurten). Life is a bitch!
Beide spelers hadden vanaf het begin heel wat moeite om punten op het scorebord te zetten (1-2 na 9 beurten) maar vanaf beurt tien kwamen zowel Guy als Ronny beter in hun spel en was er zelfs sprake van een complete metamorfose. Vooral Ronny met 11 punten in 9 beurten (8-13 na 18 beurten) maar zeker ook Guy met 11 punten in 13 beurten (12-13 na 22 beurten) maakten er uiteindelijk toch een aangenaam en spannend kijkstuk van. Tussendoor had onze ploegmakker het wel op zijn zenuwen gekregen omdat hij nogal tergend lang op een bestelde pint moest wachten (ze waren het vergeten). Het was wellicht wel niet zo bedoeld maar hij had het zitten. Guy maakte geen punt meer en zodoende fietste de bij momenten zeer sterk spelende Ronny nog vrij makkelijk naar zijn tweede beste van het seizoen (12-17 in 29 beurten).
■ IVO Vandoninck (36) – NICK (32)
Doordat Nick ’s anderendaags met de vroege moest werken hadden we gevraagd of hij als tweede man mocht aantreden. Voor Ivo was dit geen enkel probleem (waarvoor dank) al kwam die wel juist uit verlof van de Dominicaanse Republiek. In de onderlinge confrontaties stond de stand op 3-1 in het voordeel van Ivo en onze topper verwachtte ook deze keer een moeilijke match. En gelijk had ie. Ivo startte als een kruisraket aan de partij (12-2 na 5 beurten) en ook daarna hield hij er een moordend tempo op na. Nick kreeg het ene na het andere duootje om de oren - en ondanks hij zeker ook niet slecht speelde - werd zijn achterstand na 20 beurten op z’n zachts gezegd zorgwekkend (30-18). De Caraïbische vakantie had Ivo duidelijk deugd gedaan maar de wedstrijd kreeg nog een verrassende wending. Nick schudde plots een serie van vier en zes uit zijn mouwen en de strijd lag opnieuw open (31-28 na 22 beurten). Maar Ivo was nog niet uitgeteld en kwam even later tot op twee punten van de overwinning (34-28 na 25 beurten). Onze ploegmakker had dan al heel wat goede mogelijkheden de nek omgewrongen maar bleef in zichzelf geloven. En dat loonde. Mede door een ijzersterke Catenaccio verdediging wist hij na zenuwslopende strijd de totaal ontredderde Ivo toch nog te vloeren (34-32 in 31 beurten). Een knalprestatie en comeback om U tegen te zeggen, dik verdiend bekroond met zijn zesde ‘man van de match’ notering. In Nick we trust!
■ FRANK Colfs (21) – MARCO (21)
Onze ‘man van de match’ van vorige week moest het nu opnemen tegen Frank, een speler waartegen hij bij eerdere confrontaties telkens won (3-0). Frank startte van acquit onmiddellijk met een bommetje van drie maar Marco plaatste daar meteen vier stuks tegenover (3-4 na 1 beurten). Beide spelers moesten nu even naar adem happen maar dan duwde onze cap een gaspedaal nog eens stevig in met een serie van vijf en een duootje (4-11 na 5 beurten). Onze ploegmakker was dus goed op weg om de 1-2 binnen te halen maar Frank (in oorlogsmodus) bleef hardnekkig aanklampen (8-14 na 10 beurten en 10-14 na 12 beurten. Ondertussen was toch al meer en meer duidelijk geworden dat het tussen deze twee niet de gemoedelijkste match van de avond ging worden. Bij Frank was de verbetenheid duidelijk van zijn gezicht af te lezen - waar uiteindelijk niets mis mee is - maar bij hem ging het net iets te ver. Zijn attitude leidde vaak tot onsportieve uitingen tegenover onze ploegmakker (geklaag en gezaag over de afleg) en andere intimiderende trucjes. Dit alles begon zodanig op Marco’s systeem te werken dat hij op den duur nog nauwelijks een punt gemaakt kreeg. Frank kwam nu met goed biljartspel op zijn sokken terug in de stand (17-17 na 21 beurten) en voor het eerst aan de leiding (19-17 na 23 beurten). Ondertussen stond Marco’s bloeddruk al dik in het rood maar ook die van Frank schoot hierna met rasse schreden de hoogte in vanwege Marco’s verdedigend werk. Frank was tijdens de volgende tien beurten slechts tweemaal succesvol, maar Marco kreeg ondanks kansen (zie video) de ontspoorde trein niet meer op de rails (21-19 in de 33ste beurt). Met nog twee puntjes te gaan in de nabeurt had Marco nog een reële kans om een gelijkspel te verzilveren, maar Frank had bij het laatst te maken punt nog een finale truc in huis (zie video). Let op de reactie van scheids Ivo (21-20 in 33 beurten). Foei Frank!
■ GUY Bossijns (23) – MARC (28)
Marc wist op voorhand dat het moeilijk zou worden om nog een punt (2-2) uit de brand te slepen. Tegenstrever Guy speelde vorig seizoen nog naar 25 punten maar medische problemen zorgden ervoor dat hij dat niveau in de verste verte niet meer haalde. Het logische gevolg was dat hij een categorie daalde, maar ondertussen heeft hij wel de goede armen van weleer teruggevonden. In onderlinge confrontaties stond de teller op 2-1 in het voordeel van Marc, maar desondanks begon hij toch met twijfels aan de partij. Onterecht bleek even later want beter dan Marc kon je aan een partij nauwelijks beginnen. Guy startte nochtans ook sterk met drie duootjes op rij, maar dat kon niet optornen tegen het reeksje van 1,2,8 dat Marc uit zijn mouwen schudde (6-11 na 3 beurten). Een schitterende start maar reden tot euforie was er nog niet. Mathematisch stonden de bordjes immers nog maar gelijk en de weg was nog lang. Tot een echte voorsprong kwam het echter niet want om de één of andere reden maakte onze ploegmakker nu negen! nulbeurten op rij. Meer gelegenheid had de goed spelende Guy niet nodig om stevig aan de leiding te komen (12-11 na 12 beurten). Marc had het nu mentaal wat moeilijk, nam even later de leiding wel weer over na een serie van vier (15-16 na 15 beurten), maar kreeg het gat mathematisch nergens meer dicht gereden (16-20 na 19 beurten en 18-22 na 22 beurten). Maar ook hier had Frank (hij weer) een vinger in de pap. Frank was scheids en liep bij momenten ongepast over en weer telkens Marc zich opmaakte om af te stoten (om te gaan drinken bv.). Maar wat er in beurt 25 gebeurde spande toch wel de kroon. Marc speelde een moeilijk figuur nogal hard en snel, zijn bal raakte een eerste en een tweede band, kreeg dan een klosje van de terugkerende bal 2 en pakte alzo de derde band en tenslotte bal 3. Marc keek naar de scheids, liet de beslissing bij Frank die even twijfelde, maar dan resoluut neen schudde met het hoofd en ook nadien halsstarrig bij die beslissing bleef. De volledige Berchemse aanhang had gezien dat het een geldig punt was, en ook tegenstrever Guy gaf aan Marc te kennen dat het een punt was. Even later volgde ook Ivo de stelling dat het drie banden waren, maar ondertussen had Guy zijn eerste punt van een duootje al gescoord (21-22 na 26 beurten). Heel wat punten in de kering dus. Marc wist ondanks alle voorafgaande tumult de kalmte wel te bewaren maar kreeg niet meer de mogelijkheden om het tij nog te doen keren (23-24 in 30 beurten). Life is a bitch!
|
|
11/12/2024 © Joe Pilers
Vandaag moesten we voor het vierde opeenvolgende seizoen op de voorlaatste speeldag Electro Jacobs bekampen. We mogen het team uit Wechelderzande gerust ons zwart beest noemen want: 1) thuis wonnen we er nog nooit van (1-3, 2-2, 2,2 en 1,5-2,5), 2) vorig seizoen werden we nog door hen uit de beker gewipt met 0,02 punten, en 3) het seizoen daarvoor klopten ze ons voor de tweede plaats met 0,01 punten. De bijgelovigen onder ons zouden al gaan denken dat hier hekserij of voodoo mee gemoeid is, maar aan ons nu om de toverspreuk of wat dan ook te doorbreken…
■ STEVEN Geerts (21) – MARCEL (23)
Omdat Marco’s tegenstander moest werken tot 19u30 begon Marcel vandaag voor ons als eerste man. Tegenstrever was Steven en in de onderlinge duels stond de stand op 1-1. Marcel begon vrij indrukwekkend aan de partij en liet zijn tegenstander Steven in de beginfase behoorlijk zweten. Met een duo- en drie triootjes leidde hij de dans na amper zes beurten al met 2-11. Hierna verging het onze ploegmakker heel wat minder (5 stuks in 19 beurten) maar dan nog bleef hij ruim de strijd aanvoeren (7-16 na 25 beurten). Het was dus duidelijk Stevens dagje niet, maar wanneer die dan toch een reeks van 1,1,2,1,0,1,2 wist bijeen te spelen begonnen we ons toch lichtjes zorgen te maken (15-20 na 32 beurten). Handicap meegerekend bedroeg Marcels voorsprong nu nog maar drie punten, maar gelukkig was het maar een storm in een glas water bleek even later (16-23 in 36 beurten). Bravo Marcel!
■ MARCO (21) – HENDRIKUS (MARCEL) Bosch (21)
Marco moest onze 1-0 voorsprong nu verdedigen tegen Nick’s collega Marcel en hier was de stand in de onderlinge duels 2-0 voor onze captain. Net zoals zijn voorganger begon ook Marco sterk aan de partij en had ook hij - met onder meer een trio- en twee duootjes - al vrij vlug de schaapjes op het droge (11-2 na 9 beurten). Na een korte adempauze pakte onze ploegmakker opnieuw uit met een mooie reeks van 1,1,1,2,3, gedeeltelijk toch met dank aan een uiterst sportieve Marcel, die Marco in beurt 16 (bij een 14-5 stand) verwittigde wanneer die met de verkeerde bal wou gaan spelen. Marco bedankte hem en scoorde doodleuk twee stuks (19-6 na 17 beurten). Foei Marco! De 2-0 was nu wel zo goed als binnen, maar uiteindelijk had onze koele killer nog heel wat beurten nodig alvorens hij de zegebloemen in ontvangst mocht nemen (21-9 in 24 beurten). Zijn beste tot nog toe in de competitie, dik verdiend bekroond met zijn vierde ‘man van de match’ notering. Toppie!
■ KEVIN (28) – ALFONS Vervoort (25)
Kevin kon ons nu al de drie punten bezorgen maar daarvoor diende hij wel de witte langharige Alfons over de knie te leggen. Alfons startte het seizoen met zes nederlagen op rij maar is ondertussen al vier wedstrijden ongeslagen. Onze Kev daarentegen was na drie nederlagen dan weer naarstig op zoek naar eerherstel. Alfons was in de beginfase - met onder meer driemaal twee stuks - alvast de ijverigste van de twee (3-7 na 8 beurten) maar maakte dan zes nulbeurten op rij. Kevin kende gelijktijdig een betere periode en nam met een reeksje van 1,2,0,1,1,1 de leiding over (9-7 na 14 beurten). Een ommekeer die jammer genoeg geen gunstig vervolg kreeg. Kevin kon zijn puntentotaal tijdens de volgende acht beurten maar aandikken met één puntje en kwam nu - handicap meegerekend - al op zeven punten in de stand (10-14 na 22 beurten). Maar er was beterschap op komst. En hoe! Onze ploegmakker vond plots de armen uit zijn beste dagen terug en vlamde een imposante reeks van 4,5,0,4,1,0,1,2 bijeen. Alfons had tussentijds ook wel tweemaal drie stuks, een duootje en los puntje gescoord, maar stond nu wel terug op achterstand (27-23 na 30 beurten). Maar het mocht niet zijn. Na drie matchballen van Kevin besliste Alfons uiteindelijk de partij met zijn zesde duootje van de avond (27-25 in 33 beurten). Jammer maar goed gevochten makker!
■ EDDY Willems Sr. (36) – NICK (32)
Zevende confrontatie al tussen deze twee kleppers en de stand was 3-3. Onze man in bloedvorm moest nu na drie opeenvolgende ‘man van de match’ noteringen minstens een gelijkspel verzilveren om de drie punten binnen te halen. We hadden er alle vertrouwen in dat hij dit tot een goed einde zou brengen, maar naarmate de wedstrijd vorderde kregen we toch meer en meer signalen dat dit niet de Nick was van de laatste weken. In eerste instantie viel de score nog mee omdat Eddy blijkbaar ook zijn dagje niet had (3-8 na 11 beurten), maar die nam even later met onder meer een serie van vier dan toch het heft in handen (11-9 na 16 beurten). Niet meteen het gemiddelde (0,563) dat we van Nick gewend zijn, maar na een reeks(je) van 4,1,4 zag dat er al heel wat beter uit (12-18 na 19 beurten). Nu is hij vertrokken dachten we met z’n allen, maar niets was minder waar. Nick scoorde tijdens de volgende dertien beurten slecht tweemaal en Eddy nam met onder meer een reeksje van 1,1,2,4 de fakkel terug over (21-19 na 30 beurten). Gelukkig kon onze ploegmakker tijdig groter onheil voorkomen met een sterke reeks van 2,1,2,4,1, al had Eddy met onder andere een serie van zes ook niet stil gezeten natuurlijk (29-30 na 27 beurten). Met nog maar twee puntjes te gaan en nog een nabeurt op zak kon (mocht) dit niet meer fout aflopen, maar Eddy kwam met een reeksje van 1,1,4,1 nog roet in het eten gooien (36-31 in de 41ste beurt). Of toch bijna want Nick deed wat ie moest doen en scoorde van acquit de verdiende gelijkmaker (36-32 in 41 beurten). Oef! Meer moest dat niet zijn.
Omdat Marco’s tegenstander moest werken tot 19u30 begon Marcel vandaag voor ons als eerste man. Tegenstrever was Steven en in de onderlinge duels stond de stand op 1-1. Marcel begon vrij indrukwekkend aan de partij en liet zijn tegenstander Steven in de beginfase behoorlijk zweten. Met een duo- en drie triootjes leidde hij de dans na amper zes beurten al met 2-11. Hierna verging het onze ploegmakker heel wat minder (5 stuks in 19 beurten) maar dan nog bleef hij ruim de strijd aanvoeren (7-16 na 25 beurten). Het was dus duidelijk Stevens dagje niet, maar wanneer die dan toch een reeks van 1,1,2,1,0,1,2 wist bijeen te spelen begonnen we ons toch lichtjes zorgen te maken (15-20 na 32 beurten). Handicap meegerekend bedroeg Marcels voorsprong nu nog maar drie punten, maar gelukkig was het maar een storm in een glas water bleek even later (16-23 in 36 beurten). Bravo Marcel!
■ MARCO (21) – HENDRIKUS (MARCEL) Bosch (21)
Marco moest onze 1-0 voorsprong nu verdedigen tegen Nick’s collega Marcel en hier was de stand in de onderlinge duels 2-0 voor onze captain. Net zoals zijn voorganger begon ook Marco sterk aan de partij en had ook hij - met onder meer een trio- en twee duootjes - al vrij vlug de schaapjes op het droge (11-2 na 9 beurten). Na een korte adempauze pakte onze ploegmakker opnieuw uit met een mooie reeks van 1,1,1,2,3, gedeeltelijk toch met dank aan een uiterst sportieve Marcel, die Marco in beurt 16 (bij een 14-5 stand) verwittigde wanneer die met de verkeerde bal wou gaan spelen. Marco bedankte hem en scoorde doodleuk twee stuks (19-6 na 17 beurten). Foei Marco! De 2-0 was nu wel zo goed als binnen, maar uiteindelijk had onze koele killer nog heel wat beurten nodig alvorens hij de zegebloemen in ontvangst mocht nemen (21-9 in 24 beurten). Zijn beste tot nog toe in de competitie, dik verdiend bekroond met zijn vierde ‘man van de match’ notering. Toppie!
■ KEVIN (28) – ALFONS Vervoort (25)
Kevin kon ons nu al de drie punten bezorgen maar daarvoor diende hij wel de witte langharige Alfons over de knie te leggen. Alfons startte het seizoen met zes nederlagen op rij maar is ondertussen al vier wedstrijden ongeslagen. Onze Kev daarentegen was na drie nederlagen dan weer naarstig op zoek naar eerherstel. Alfons was in de beginfase - met onder meer driemaal twee stuks - alvast de ijverigste van de twee (3-7 na 8 beurten) maar maakte dan zes nulbeurten op rij. Kevin kende gelijktijdig een betere periode en nam met een reeksje van 1,2,0,1,1,1 de leiding over (9-7 na 14 beurten). Een ommekeer die jammer genoeg geen gunstig vervolg kreeg. Kevin kon zijn puntentotaal tijdens de volgende acht beurten maar aandikken met één puntje en kwam nu - handicap meegerekend - al op zeven punten in de stand (10-14 na 22 beurten). Maar er was beterschap op komst. En hoe! Onze ploegmakker vond plots de armen uit zijn beste dagen terug en vlamde een imposante reeks van 4,5,0,4,1,0,1,2 bijeen. Alfons had tussentijds ook wel tweemaal drie stuks, een duootje en los puntje gescoord, maar stond nu wel terug op achterstand (27-23 na 30 beurten). Maar het mocht niet zijn. Na drie matchballen van Kevin besliste Alfons uiteindelijk de partij met zijn zesde duootje van de avond (27-25 in 33 beurten). Jammer maar goed gevochten makker!
■ EDDY Willems Sr. (36) – NICK (32)
Zevende confrontatie al tussen deze twee kleppers en de stand was 3-3. Onze man in bloedvorm moest nu na drie opeenvolgende ‘man van de match’ noteringen minstens een gelijkspel verzilveren om de drie punten binnen te halen. We hadden er alle vertrouwen in dat hij dit tot een goed einde zou brengen, maar naarmate de wedstrijd vorderde kregen we toch meer en meer signalen dat dit niet de Nick was van de laatste weken. In eerste instantie viel de score nog mee omdat Eddy blijkbaar ook zijn dagje niet had (3-8 na 11 beurten), maar die nam even later met onder meer een serie van vier dan toch het heft in handen (11-9 na 16 beurten). Niet meteen het gemiddelde (0,563) dat we van Nick gewend zijn, maar na een reeks(je) van 4,1,4 zag dat er al heel wat beter uit (12-18 na 19 beurten). Nu is hij vertrokken dachten we met z’n allen, maar niets was minder waar. Nick scoorde tijdens de volgende dertien beurten slecht tweemaal en Eddy nam met onder meer een reeksje van 1,1,2,4 de fakkel terug over (21-19 na 30 beurten). Gelukkig kon onze ploegmakker tijdig groter onheil voorkomen met een sterke reeks van 2,1,2,4,1, al had Eddy met onder andere een serie van zes ook niet stil gezeten natuurlijk (29-30 na 27 beurten). Met nog maar twee puntjes te gaan en nog een nabeurt op zak kon (mocht) dit niet meer fout aflopen, maar Eddy kwam met een reeksje van 1,1,4,1 nog roet in het eten gooien (36-31 in de 41ste beurt). Of toch bijna want Nick deed wat ie moest doen en scoorde van acquit de verdiende gelijkmaker (36-32 in 41 beurten). Oef! Meer moest dat niet zijn.
|
|
03/12/2024 © Joe Pilers
Vandaag trokken we richting Zoersel om het team waar ook adl-voorzitter Ludo Laureyssens deel van uit maakt te bekampen. De mannen van EG-Elec werden vorig seizoen in afdeling B mooi tweede met een straat voorsprong (30+ punten), maar het trapje hoger lijken ze vooralsnog moeilijk te verteren. Momenteel flirten ze zelfs met degradatie en gaan ze wellicht nog een moeilijk seizoen tegemoet. Maar na de wedstrijd waren we het er allemaal over eens… dit team is geen degradatiekandidaat!
■ GERIT Denies (23) – MARCO (21)
Hier hadden we er stiekem op gehoopt dat Marco Ludo Laureyssens zou getroffen hebben, maar het werd dus ene Gerit Denies, vorig seizoen in afdeling B nog vierde in het individuele klassement. Gerit speelde toen alle wedstrijden met een gemiddelde van maar liefst 6,35 punten en was daarmee dé puntenpakker bij de Electros. Dus, met alle respect, heel wat andere koek dan Ludo. Maar het was Gerits eerste match van het seizoen en blijkbaar was dat toch weer even wennen. Ludo scoorde wel van acquit maar voor de rest was het in de beginfase slappe kost. Maar hij was niet alleen. Ook Marco mistte zijn start compleet (1-0 na 7 beurten). Hierna kwam er dan toch wat schot in de zaak (4-5 na 11 beurten) maar het was eigenlijk toch wachten tot beurt veertien eer de match echt op gang geschoten werd. Gerit lukte een mooie reeks van 4,1,2,0,2 (13-7 na 18 beurten), onmiddellijk gevolgd (met wat hulp van een donkere Westmalle) door twee en vier stuks van Marco (13-13 na 20 beurten). Gerit kwam even later terug op voorsprong (16-13 na 22 beurten) maar drie beurten later stonden de bordjes terug gelijk (16-16 na 25 beurten). Vanaf nu werd het verschil nergens meer groter dan één punt (16-17 na 28 beurten, 19-18 na 29 beurten en 20-19 na 34 beurten), tot Marco uiteindelijk verdiend finishte met zijn vierde duootje van de avond (20-21 in 35 beurten). Uiteraard was onze ploegmakker weer niet tevreden met het resultaat (te veel beurten weetjewel), maar wij vonden het alvast toppie. Nah!
■ ERWIN Van Hoeck (23) – MARCEL (23)
In tegenstelling tot de eerste partij was het hier meteen met de vlam in de pijp. Geen getreuzel, geen gezever, meteen bam! Erwin met vier losse puntjes, een duo- en een triootje, en Marcel met een ononderbroken reeks van 1,1,4,1,1,2,1. Pas in beurt acht liet hij zijn eerste nulbeurt optekenen (9-11 na 8 beurten). Na de eerste dubbele nulbeurt in beurt tien pakte Erwin opnieuw uit met tweemaal twee stuks, waar Marcel dan weer een triootje tegenover zette (13-14 na 11 beurten). Een spetterend begin dus, maar zoals we allemaal weten blijft dit maar zelden duren. Tijdens de volgende beurten werd er nog nauwelijks gescoord en jammer genoeg was het vooral Marcel die hierin uitblonk met de ene nulbeurt na de andere (15-14 na 17 beurten). Tot dan viel de schadde voor Marcel eigenlijk nog best mee maar in de volgende beurt sloeg het onheil toe. Erwin scoorde een gelukstreffer en voegde er doodleuk nog vier punten aan toe (20-14 na 18 beurten). Onze ongelukkige ploegmakker had nog nauwelijks een tegenactie in huis en vier beurten later was zijn lot bezegeld (23-16 in 22 beurten). Het was voor Erwin zijn op één na beste match van het seizoen.
■ TIM Van Hoeck (32) – MARC (28)
Marc moest het opnemen tegen jeugdtalent Tim. Tim startte zijn adl-avontuur tijdens de coronacrisis (2019-21) aan 23 te spelen punten, maar kreeg dan vanaf de volledige seizoenen elk seizoen een artikel 13 aan zijn broek gesmeerd (25, 28, 32). Het huidige seizoen begon een beetje moeizaam voor hem (3 nederlagen op rij), maar nu lijkt hij toch al enkele matchen goed op dreef te zijn (winst in 30 en 26 beurten). Van bij de start kregen we bijna een copy-paste van de vorige match te zien. Tim met een reeks van 1,1,0,1,1,3,2,1,1 en Marc met een iets mindere 2,2,2,0,0,1,3,0,0 (11-10 na 9 beurten). So far so good voor onze ploegmakker maar ook hier sloeg het noodlot toe. Marc kreeg In beurt dertien (12-11) een niet te missen figuur aangeboden maar toucheerde de bal ongelukkig. Kan gebeuren zul je zeggen, maar het gevolg hiervan was dat hij aansluitend een triootje van Tim om de oren kreeg (15-11 na 14 beurten). Heel wat punten in de kering dus, en dat begon hoe langer hoe meer in zijn kopje te spelen. Het gevolg was dat hij er nog nauwelijks aan te pas kwam en dit terwijl zijn opponent nu serieus het gaspedaal indrukte. Met een reeks van 1,3,4,1,2,1,1,2,2 bezorgde Tim onze ploegmakker een mentale tik die nog lang nazinderde (32-14 in 24 punten). Dik verdiend… dat zeker, maar dergelijke vernedering verdiende hij zeker niet. Toch chapeau voor Tim met zijn beste van het seizoen.
■ ROGER Roefs (45) – NICK (32)
De tussenstand was nu 2-1 en om onze tweede nederlaag van het seizoen te vermijden moest Nick nu voorbij ene Roger Roefs. Ook niet de eerste de beste, want Ere klasser op de matchtafel in de Belgische competitie (60) en op de kleine tafel makkelijk spelend tussen de 1,200 en 1,350 moyenne. Roger liet meteen zijn skills bewonderen met een reeksje van 1,4,3 (8-2 na 3 beurten) maar Nick reageerde meteen tegen met een even sterke 2,4,2 (10-10 na 6 beurten). Hierna moest onze Nick tijdens een mindere periode Roger dan toch laten gaan (18-12 na 10 beurten en 20-13 na 13 beurten) maar kon dan even later toch weer wat achterstand goed maken met twee duootjes (21-17 na 16 beurten). Nu ja, achterstand was een groot woord want Roger diende wel een handicap van dertien punten goed te maken hé. Er was dus zeker nog geen vuiltje aan de lucht voor onze ploegmakker, maar dat werd het wel na een serie van vijf en een triootje van Roger (29-18 na 18 beurten). Op dat moment zag het er eerlijk gezegd niet al te best uit, maar Nick was mentaal sterk en wist zich daarna toch weer uit die benarde positie te redden met een knappe reeks van 2,1,3,3. Roger had tussentijds met vier en twee stuks ook wel niet stilgezeten, maar de situatie zag er nu toch al een pak beter uit (36-28 na 25 beurten). Roger kreeg het gat dus niet gedicht, maar na een los puntje en nog eens drie stuks kwam hij Nick nu toch serieus bedreigen (40-28 na 27 beurten). Het bleef dus razend spannend en missen kon nu voor één van hen het einde betekenen. Lang werden onze zenuwen niet op de proef gesteld want amper een beurtje later was het al over en out voor Roger. Nick had het dus weer klaargespeeld om met vier stuks te finishen (40-32 in 28 beurten), al was daar bij het derde punt wel wat geluk bij gemoeid. Maar onder het motto: het mag ook al eens meezitten werd onze ploegmakker dus voor de derde opeenvolgende keer dik verdiend ‘man van de match’. Artikel 13 loert stilaan om de hoek.
Hier hadden we er stiekem op gehoopt dat Marco Ludo Laureyssens zou getroffen hebben, maar het werd dus ene Gerit Denies, vorig seizoen in afdeling B nog vierde in het individuele klassement. Gerit speelde toen alle wedstrijden met een gemiddelde van maar liefst 6,35 punten en was daarmee dé puntenpakker bij de Electros. Dus, met alle respect, heel wat andere koek dan Ludo. Maar het was Gerits eerste match van het seizoen en blijkbaar was dat toch weer even wennen. Ludo scoorde wel van acquit maar voor de rest was het in de beginfase slappe kost. Maar hij was niet alleen. Ook Marco mistte zijn start compleet (1-0 na 7 beurten). Hierna kwam er dan toch wat schot in de zaak (4-5 na 11 beurten) maar het was eigenlijk toch wachten tot beurt veertien eer de match echt op gang geschoten werd. Gerit lukte een mooie reeks van 4,1,2,0,2 (13-7 na 18 beurten), onmiddellijk gevolgd (met wat hulp van een donkere Westmalle) door twee en vier stuks van Marco (13-13 na 20 beurten). Gerit kwam even later terug op voorsprong (16-13 na 22 beurten) maar drie beurten later stonden de bordjes terug gelijk (16-16 na 25 beurten). Vanaf nu werd het verschil nergens meer groter dan één punt (16-17 na 28 beurten, 19-18 na 29 beurten en 20-19 na 34 beurten), tot Marco uiteindelijk verdiend finishte met zijn vierde duootje van de avond (20-21 in 35 beurten). Uiteraard was onze ploegmakker weer niet tevreden met het resultaat (te veel beurten weetjewel), maar wij vonden het alvast toppie. Nah!
■ ERWIN Van Hoeck (23) – MARCEL (23)
In tegenstelling tot de eerste partij was het hier meteen met de vlam in de pijp. Geen getreuzel, geen gezever, meteen bam! Erwin met vier losse puntjes, een duo- en een triootje, en Marcel met een ononderbroken reeks van 1,1,4,1,1,2,1. Pas in beurt acht liet hij zijn eerste nulbeurt optekenen (9-11 na 8 beurten). Na de eerste dubbele nulbeurt in beurt tien pakte Erwin opnieuw uit met tweemaal twee stuks, waar Marcel dan weer een triootje tegenover zette (13-14 na 11 beurten). Een spetterend begin dus, maar zoals we allemaal weten blijft dit maar zelden duren. Tijdens de volgende beurten werd er nog nauwelijks gescoord en jammer genoeg was het vooral Marcel die hierin uitblonk met de ene nulbeurt na de andere (15-14 na 17 beurten). Tot dan viel de schadde voor Marcel eigenlijk nog best mee maar in de volgende beurt sloeg het onheil toe. Erwin scoorde een gelukstreffer en voegde er doodleuk nog vier punten aan toe (20-14 na 18 beurten). Onze ongelukkige ploegmakker had nog nauwelijks een tegenactie in huis en vier beurten later was zijn lot bezegeld (23-16 in 22 beurten). Het was voor Erwin zijn op één na beste match van het seizoen.
■ TIM Van Hoeck (32) – MARC (28)
Marc moest het opnemen tegen jeugdtalent Tim. Tim startte zijn adl-avontuur tijdens de coronacrisis (2019-21) aan 23 te spelen punten, maar kreeg dan vanaf de volledige seizoenen elk seizoen een artikel 13 aan zijn broek gesmeerd (25, 28, 32). Het huidige seizoen begon een beetje moeizaam voor hem (3 nederlagen op rij), maar nu lijkt hij toch al enkele matchen goed op dreef te zijn (winst in 30 en 26 beurten). Van bij de start kregen we bijna een copy-paste van de vorige match te zien. Tim met een reeks van 1,1,0,1,1,3,2,1,1 en Marc met een iets mindere 2,2,2,0,0,1,3,0,0 (11-10 na 9 beurten). So far so good voor onze ploegmakker maar ook hier sloeg het noodlot toe. Marc kreeg In beurt dertien (12-11) een niet te missen figuur aangeboden maar toucheerde de bal ongelukkig. Kan gebeuren zul je zeggen, maar het gevolg hiervan was dat hij aansluitend een triootje van Tim om de oren kreeg (15-11 na 14 beurten). Heel wat punten in de kering dus, en dat begon hoe langer hoe meer in zijn kopje te spelen. Het gevolg was dat hij er nog nauwelijks aan te pas kwam en dit terwijl zijn opponent nu serieus het gaspedaal indrukte. Met een reeks van 1,3,4,1,2,1,1,2,2 bezorgde Tim onze ploegmakker een mentale tik die nog lang nazinderde (32-14 in 24 punten). Dik verdiend… dat zeker, maar dergelijke vernedering verdiende hij zeker niet. Toch chapeau voor Tim met zijn beste van het seizoen.
■ ROGER Roefs (45) – NICK (32)
De tussenstand was nu 2-1 en om onze tweede nederlaag van het seizoen te vermijden moest Nick nu voorbij ene Roger Roefs. Ook niet de eerste de beste, want Ere klasser op de matchtafel in de Belgische competitie (60) en op de kleine tafel makkelijk spelend tussen de 1,200 en 1,350 moyenne. Roger liet meteen zijn skills bewonderen met een reeksje van 1,4,3 (8-2 na 3 beurten) maar Nick reageerde meteen tegen met een even sterke 2,4,2 (10-10 na 6 beurten). Hierna moest onze Nick tijdens een mindere periode Roger dan toch laten gaan (18-12 na 10 beurten en 20-13 na 13 beurten) maar kon dan even later toch weer wat achterstand goed maken met twee duootjes (21-17 na 16 beurten). Nu ja, achterstand was een groot woord want Roger diende wel een handicap van dertien punten goed te maken hé. Er was dus zeker nog geen vuiltje aan de lucht voor onze ploegmakker, maar dat werd het wel na een serie van vijf en een triootje van Roger (29-18 na 18 beurten). Op dat moment zag het er eerlijk gezegd niet al te best uit, maar Nick was mentaal sterk en wist zich daarna toch weer uit die benarde positie te redden met een knappe reeks van 2,1,3,3. Roger had tussentijds met vier en twee stuks ook wel niet stilgezeten, maar de situatie zag er nu toch al een pak beter uit (36-28 na 25 beurten). Roger kreeg het gat dus niet gedicht, maar na een los puntje en nog eens drie stuks kwam hij Nick nu toch serieus bedreigen (40-28 na 27 beurten). Het bleef dus razend spannend en missen kon nu voor één van hen het einde betekenen. Lang werden onze zenuwen niet op de proef gesteld want amper een beurtje later was het al over en out voor Roger. Nick had het dus weer klaargespeeld om met vier stuks te finishen (40-32 in 28 beurten), al was daar bij het derde punt wel wat geluk bij gemoeid. Maar onder het motto: het mag ook al eens meezitten werd onze ploegmakker dus voor de derde opeenvolgende keer dik verdiend ‘man van de match’. Artikel 13 loert stilaan om de hoek.
|
|
|
|
|
20/11/2024 © Joe Pilers
Vandaag stond er voor de tweede week op rij een topper op de affiche. Tegenstrevers waren de Kartuizers uit Lier, de runner-up van vorig seizoen. Tot onze grote verrassing waren de grote kanonnen niet mee afgereisd naar Berchem. Gommaar Mertens (28), Rudi Verelst (32) en Ronald Van den Vonder (40), allemaal gaven ze verstek. Hierdoor dienden twee Lierenaars naar geforceerde punten te spelen...
■ MARCO (21) – KAREL Symaes (19)
Marco was de enige bij ons die nog nooit verloor van een Kartuizer. Hij moest het opnemen tegen Karel, de verrassende individuele kampioen van het seizoen 2022-23. Marco startte van acquit, miste het punt voor de eerste keer dit seizoen, en wat volgde moet zowat zijn slechtste wedstrijdbegin aller tijden geweest zijn. Eén schamel puntje in elf beurten, daar wordt een mens niet vrolijk van (1-6). Maar Marco herpakte zich, scoorde een reeksje van 4,2,1, en pakte daarmee de leiding van Karel over (8-7 na 14 beurten). Onze ploegmakker was dus back in business en liet nu met de regelmaat van een klok punten aantekenen. Beetje bij beetje vergrote hij zijn voorsprong op Karel die gelijktijdig nog amper een punt gemaakt kreeg (11-7 na 18 beurten, 15-8 na 24 beurten en 19-9 na 26 beurten). De 1-0 is binnen denk je dan (we zouden er al onze spaarcenten op gezet hebben) maar wat dan volgde hadden we ook nog nooit meegemaakt. VIJFTIEN nulbeurten van onze captain volgden, wat er uiteindelijk voor zorgde dat de dan al lang dood en begraven Karel toch nog terug kwam in de match (19-18 na 41 beurten). ‘Het zal toch niet waar zijn’ dachten we. Maar jawel. Tijdens de volgende beurt kreeg onze ploegmakker, na ein-de-lijk nog eens een punt gescoord te hebben dé kans om alsnog te finishen, maar een foskeu besliste daar anders over. Karel liet de kans niet aan zich voorbij gaan en de rest is geschiedenis (20-19 in 42 beurten).
■ RONALD Onsia (21) – MARCEL (23)
0-1 achter daar waar het altijd 1-0 had moeten zijn, het deed pijn. Aan Marcel nu om onder druk het een en ander recht te zetten. Ook hij liet niet meteen het beste verhopen (4-0 in de 4de beurt) maar haalde dan verpletterend uit met een knappe serie van zeven, onmiddellijk gevolgd door een triootje (4-10 na 4 beurten). “So far, so good’, maar wie nu dacht dat Marcel in één klap Marco’s debacle zou rechtzetten kwam bedrogen uit. Marcel kwam nu in hetzelfde sukkelstraatje terecht als zijn illustere voorganger en scoorde tijdens de volgende zeventien beurten slechts twee keer. Je zou dan toch denken dat Ronny in die periode minstens wat achterstand zou hebben goedgemaakt, maar niets was minder waar. Ook hij kreeg in dezelfde periode amper een punt gemaakt (7-12 na 22 beurten). De stand was dan wel zo goed als ongewijzigd gebleven maar qua verwachte matchpunten leek het ook nu weer geen hoogvlieger te gaan worden. Hoog tijd om daar iets aan te doen dacht Marcel en vlamde in een opflakkering een mooi reeksje van 2,1,5 bijeen. Ronny had tussendoor zijn puntentotaal ook wel weten aan te dikken met een triootje, maar de kaarten leken nu toch wel definitief geschud en een mooi resultaat lag in het verschiet (10-20 na 25 beurten). Maar opnieuw liep het mis. Marcel breidde wederom een reeks van nulbeurten aan elkaar (1 punt in 13 beurten) en moest lijdzaam toezien hoe Ronny met onder meer een serie van vier en drie steeds maar dichter kwam in de stand (14-20 na 28 beurten en 18-20 na 32 beurten), ja zelfs tot op één punt van de overwinning (20-21 na 35 beurten). Voor de tweede keer deze avond waren we nu in een horrorverhaal terecht gekomen, maar gelukkig werd deze er dankzij Marcel wel eentje met een happy end (20-23 in 40 beurten). Oef!
■ FRANK Heremans (23) – KEVIN (28)
De vorige twee wedstrijden hadden voor een magere 8,31-8,31 tussenstand gezorgd, maar op voorwaarde dat er nu nog tweemaal gewonnen werd konden we met de daaraan verbonden drie punten nog heel wat goed maken. Onze ogen waren dus gericht op onze twee kopmannen, met om te beginnen onze Kev. Hij moest het opnemen tegen Frank, met voorsprong dé puntenpakker bij de Kartuizers, nog niet verloren en flirtend met promotie. Gene prutser dus. Dat hij deze keer naar geforceerde punten diende te spelen deerde hem blijkbaar niet want na amper vijf beurten stond er al een 9-2 voorsprong op het scorebord. Mathematisch had Kevin dus al twaalf punten goed te maken en we waren er nog maar juist aan begonnen. Maar ook onze ploegmakker verkeert dit seizoen in bloedvorm en dropte in beurt zeven een bommetje van vijf en aansluitend nog eens twee duootjes in drie beurten (10-11 na 10 beurten). Wat volgde was een tactisch steekspelletje met vaak hoogstaand biljartspel maar waar Kevin toch steeds een stapje te kort kwam om zijn handicap van vijf punten volledig goed te maken (13-15 na 16 beurten en 17-20 na 22 beurten). Wanneer hij een beurt later ook nog eens vier stuks om de oren kreeg restte hem nog maar weinig tijd om dit alsnog recht te zetten (21-20 na 23 beurten). Enkel een serie kon hem nu nog redden, maar drie beurtjes later was het over en out (23-24 in 26 beurten). Frank was zondermeer de verdiende winnaar, maar onze Kev had met een moyenne van 0,923 toch ook weer een meer dan verdienstelijke partij neergezet.
■ RAVIC Dennen (28) – NICK (32)
Bij vorige edities moest Nick steevast de keuen kruisen met Rudi Verelst, maar deze keer kreeg hij Ravic (25) tegenover zich die - door de afwezigheid van de drie kopmannen - nu naar geforceerde punten diende te spelen (28). Een absolute primeur voor de Lierse captain. Vorige week deed onze Nick er nog ene dood in 22 beurten, dus waren we benieuwd of hij nog steeds die vorm te pakken had. Het antwoord was duidelijk negatief, want het was niet Nick maar Ravic die in het wedstrijdbegin de lakens uitdeelde (6-3 na 5 beurten en 9-6 na 8 beurten). Nick had dus wat moeite om aanvankelijk punten op het scorebord te zetten, maar er was beterschap op komst. Te beginnen in beurt tien met een bommetje van zes (12-12) en twee beurten later gevolgd door een reeks van 2,1,4,2 (16-21 na 15 beurten). De eveneens sterk spelende Ravic kreeg het dus hard te verduren maar echt in de problemen komen deed hij niet. Integendeel. Want even later had hij de leiding van Nick alweer afgesnoept (19-22 na 19 beurten). Het kat-en-muis-spelletje tussen deze twee tenoren bleef dus maar duren, tot onze ploegmakker in beurt 22 plots verrassend uitpakte met een allesvernietigende serie van zeven (19-30 na 22 beurten). De schitterende tweestrijd was nu in zijn definitieve plooi gevallen en beurtje later was de dik verdiende 2-2 een feit (19-32 in 23 beurten). Dankzij Nick’s prestatie, die uiteraard dik verdiend bekroond werd met een ‘man van de match’ notering, behaalden we uiteindelijk nog een bevredigend eindresultaat (23,25 punten). Toppie!
Marco was de enige bij ons die nog nooit verloor van een Kartuizer. Hij moest het opnemen tegen Karel, de verrassende individuele kampioen van het seizoen 2022-23. Marco startte van acquit, miste het punt voor de eerste keer dit seizoen, en wat volgde moet zowat zijn slechtste wedstrijdbegin aller tijden geweest zijn. Eén schamel puntje in elf beurten, daar wordt een mens niet vrolijk van (1-6). Maar Marco herpakte zich, scoorde een reeksje van 4,2,1, en pakte daarmee de leiding van Karel over (8-7 na 14 beurten). Onze ploegmakker was dus back in business en liet nu met de regelmaat van een klok punten aantekenen. Beetje bij beetje vergrote hij zijn voorsprong op Karel die gelijktijdig nog amper een punt gemaakt kreeg (11-7 na 18 beurten, 15-8 na 24 beurten en 19-9 na 26 beurten). De 1-0 is binnen denk je dan (we zouden er al onze spaarcenten op gezet hebben) maar wat dan volgde hadden we ook nog nooit meegemaakt. VIJFTIEN nulbeurten van onze captain volgden, wat er uiteindelijk voor zorgde dat de dan al lang dood en begraven Karel toch nog terug kwam in de match (19-18 na 41 beurten). ‘Het zal toch niet waar zijn’ dachten we. Maar jawel. Tijdens de volgende beurt kreeg onze ploegmakker, na ein-de-lijk nog eens een punt gescoord te hebben dé kans om alsnog te finishen, maar een foskeu besliste daar anders over. Karel liet de kans niet aan zich voorbij gaan en de rest is geschiedenis (20-19 in 42 beurten).
■ RONALD Onsia (21) – MARCEL (23)
0-1 achter daar waar het altijd 1-0 had moeten zijn, het deed pijn. Aan Marcel nu om onder druk het een en ander recht te zetten. Ook hij liet niet meteen het beste verhopen (4-0 in de 4de beurt) maar haalde dan verpletterend uit met een knappe serie van zeven, onmiddellijk gevolgd door een triootje (4-10 na 4 beurten). “So far, so good’, maar wie nu dacht dat Marcel in één klap Marco’s debacle zou rechtzetten kwam bedrogen uit. Marcel kwam nu in hetzelfde sukkelstraatje terecht als zijn illustere voorganger en scoorde tijdens de volgende zeventien beurten slechts twee keer. Je zou dan toch denken dat Ronny in die periode minstens wat achterstand zou hebben goedgemaakt, maar niets was minder waar. Ook hij kreeg in dezelfde periode amper een punt gemaakt (7-12 na 22 beurten). De stand was dan wel zo goed als ongewijzigd gebleven maar qua verwachte matchpunten leek het ook nu weer geen hoogvlieger te gaan worden. Hoog tijd om daar iets aan te doen dacht Marcel en vlamde in een opflakkering een mooi reeksje van 2,1,5 bijeen. Ronny had tussendoor zijn puntentotaal ook wel weten aan te dikken met een triootje, maar de kaarten leken nu toch wel definitief geschud en een mooi resultaat lag in het verschiet (10-20 na 25 beurten). Maar opnieuw liep het mis. Marcel breidde wederom een reeks van nulbeurten aan elkaar (1 punt in 13 beurten) en moest lijdzaam toezien hoe Ronny met onder meer een serie van vier en drie steeds maar dichter kwam in de stand (14-20 na 28 beurten en 18-20 na 32 beurten), ja zelfs tot op één punt van de overwinning (20-21 na 35 beurten). Voor de tweede keer deze avond waren we nu in een horrorverhaal terecht gekomen, maar gelukkig werd deze er dankzij Marcel wel eentje met een happy end (20-23 in 40 beurten). Oef!
■ FRANK Heremans (23) – KEVIN (28)
De vorige twee wedstrijden hadden voor een magere 8,31-8,31 tussenstand gezorgd, maar op voorwaarde dat er nu nog tweemaal gewonnen werd konden we met de daaraan verbonden drie punten nog heel wat goed maken. Onze ogen waren dus gericht op onze twee kopmannen, met om te beginnen onze Kev. Hij moest het opnemen tegen Frank, met voorsprong dé puntenpakker bij de Kartuizers, nog niet verloren en flirtend met promotie. Gene prutser dus. Dat hij deze keer naar geforceerde punten diende te spelen deerde hem blijkbaar niet want na amper vijf beurten stond er al een 9-2 voorsprong op het scorebord. Mathematisch had Kevin dus al twaalf punten goed te maken en we waren er nog maar juist aan begonnen. Maar ook onze ploegmakker verkeert dit seizoen in bloedvorm en dropte in beurt zeven een bommetje van vijf en aansluitend nog eens twee duootjes in drie beurten (10-11 na 10 beurten). Wat volgde was een tactisch steekspelletje met vaak hoogstaand biljartspel maar waar Kevin toch steeds een stapje te kort kwam om zijn handicap van vijf punten volledig goed te maken (13-15 na 16 beurten en 17-20 na 22 beurten). Wanneer hij een beurt later ook nog eens vier stuks om de oren kreeg restte hem nog maar weinig tijd om dit alsnog recht te zetten (21-20 na 23 beurten). Enkel een serie kon hem nu nog redden, maar drie beurtjes later was het over en out (23-24 in 26 beurten). Frank was zondermeer de verdiende winnaar, maar onze Kev had met een moyenne van 0,923 toch ook weer een meer dan verdienstelijke partij neergezet.
■ RAVIC Dennen (28) – NICK (32)
Bij vorige edities moest Nick steevast de keuen kruisen met Rudi Verelst, maar deze keer kreeg hij Ravic (25) tegenover zich die - door de afwezigheid van de drie kopmannen - nu naar geforceerde punten diende te spelen (28). Een absolute primeur voor de Lierse captain. Vorige week deed onze Nick er nog ene dood in 22 beurten, dus waren we benieuwd of hij nog steeds die vorm te pakken had. Het antwoord was duidelijk negatief, want het was niet Nick maar Ravic die in het wedstrijdbegin de lakens uitdeelde (6-3 na 5 beurten en 9-6 na 8 beurten). Nick had dus wat moeite om aanvankelijk punten op het scorebord te zetten, maar er was beterschap op komst. Te beginnen in beurt tien met een bommetje van zes (12-12) en twee beurten later gevolgd door een reeks van 2,1,4,2 (16-21 na 15 beurten). De eveneens sterk spelende Ravic kreeg het dus hard te verduren maar echt in de problemen komen deed hij niet. Integendeel. Want even later had hij de leiding van Nick alweer afgesnoept (19-22 na 19 beurten). Het kat-en-muis-spelletje tussen deze twee tenoren bleef dus maar duren, tot onze ploegmakker in beurt 22 plots verrassend uitpakte met een allesvernietigende serie van zeven (19-30 na 22 beurten). De schitterende tweestrijd was nu in zijn definitieve plooi gevallen en beurtje later was de dik verdiende 2-2 een feit (19-32 in 23 beurten). Dankzij Nick’s prestatie, die uiteraard dik verdiend bekroond werd met een ‘man van de match’ notering, behaalden we uiteindelijk nog een bevredigend eindresultaat (23,25 punten). Toppie!
|
|
13/11/2024 © Joe Pilers
Vandaag kregen we de kampioenen van het seizoen 2022-2023 over de vloer. Een sterk en niet te onderschatten team waartegen we het in het verleden nooit makkelijk hadden (1-3, 3-1 en 2-2). Marco geraakte terug fit, Marcel en Marc zaten op de bank. Benieuwd of we ons na het dubbele Bornemse debacle zouden herpakken…
■ JULIAAN Van Broeck (19) – GUY (19)
Onze ‘kleine’ moest het vandaag opnemen tegen Juliaan, een speler bij de Kapellenaars die voordien nog nooit won van een Joe Piler speler (0/4). We waren dus benieuwd of Guy na twee nederlagen op rij zich zou herpakken en er 0 op 5 van zou kunnen maken. De eerste beurten gaven alvast de indruk van niet (1-0 na 3 beurten), maar na een triootje van Juliaan in beurt vier stroopte onze ploegmakker zijn hemdsmouwen op en vlamde een reeks van 2,1,1,1,2,2,0,1,2,0,1 bijeen (6-13 na 14 beurten). Een knappe reeks die hem een enorme boost aan vertrouwen gaf en hem flink op weg zette om een knalprestatie neer te zetten. Doch, na een viertal missers op een haartje, bleken de zenuwen toch weer de kop op te steken. Het vervolg was een tsunami aan nulbeurten met hier en daar een los puntje, maar gelukkig deed Juliaan het al niet veel beter (10-16 na 29 beurten). Hierna maakte Juliaan het nog spannend met een mini-reeksje van 2,1,0,1 (14-17 na 33 beurten), maar een beurtje later haalde Guy met een mooi duootje dan toch ein-de-lijk de verdiende 1-0 binnen (14-19 in 34 beurten). Well done makker. Maar hoe Juliaan het weer klaarspeelde om een volledige wedstrijd te spelen zonder ook maar één gelaatspier te vetrekken blijft nog steeds een raadsel. Zelfs bij het hilarisch moment tijdens Nick’s match op het einde (video) vertrok de brave ziel geen spiertje. Raar toch?
■ RONNY Van Cothem (28) – MARCO (21)
Na drie weken rugproblemen was onze eigenste Bob de Bouwer weer van de partij. Niet toevallig wonnen we in die periode geen enkele wedstrijd, en als iemand voor de kentering kon zorgen, was hij het wel. Marco moest voor de eerste keer duelleren met Ronny, een solide speler die na zijn promotie van vorig seizoen toch wat problemen lijkt te hebben met zijn nieuwe te spelen punten. En inderdaad, dit was zeker niet de Ronny van vorig seizoen die we zien kregen. Toen legde hij onze Kev nog tweemaal over de knie (23 en 13 beurten). Maar vandaag had zelfs een minder goed spelende Marco totaal geen moeite om in zijn spoor te blijven (4-4 na 9 beurten en 8-8 na 16 beurten). Marco had dus duidelijk last om terug in zijn competitieritme te komen, maar kwam desondanks even later toch maar mooi op een mathematische voorsprong van tien punten (9-12 na 20 beurten). Volgens het wedstrijdbeeld leek dan de 2-0 zo goed als binnen, maar Ronny vond plots zijn armen van weleer terug. Beginnend met vier stuks en even later gevolgd door een reeks van 4,1,1,2,0,3 zorgde hij alsnog voor een onvoorspelbaar einde. Mathematisch stonden beide spelers nu op gelijke hoogte (24-16 na 28 beurten) zodat de laatste beurten toch nog cruciaal en spannend werden. Marco prikte op het juiste moment meteen tegen met een triootje (24-19 na 29 beurten), maar weinig later werd die inspanning door Ronny met één en twee stuks teniet gedaan (27-20 na 31 beurten). Na een dubbele nulbeurt finishte Ronny uiteindelijk na een sterke comeback (19 punten in 13 beurten), maar zoals verwacht was het voor onze captain een koud kunstje om in zijn nabeurt nog een gelijkspel te verzilveren (28-21 in 33 beurten).
■ DIRK Hermans (28) – KEVIN (28)
Ook Dirk en Kevin kwamen mekaar in het verleden nog nooit tegen in een ‘man tegen man’ match, maar wij hadden alvast het volste vertrouwen in onze bricole virtuoos. Om Dirk vandaag te kloppen diende hij wel top te zijn want Dirk is dit seizoen, samen met Luc Busschots en Walter Goossens, toch wel één van de smaakmakers bij de bezoekers. De met snookerhand spelende Dirk begon het best aan de wedstrijd en had na negen beurten al een mooie voorsprong bijeen gespeeld (10-4). Kevin speelde tot dan zeker niet slecht maar had regelmatig wat pech in de afwerking. Dat komt allemaal wel goed dachten we, maar de sterk spelende Dirk stak nog een tandje bij en kwam na twee duootjes nog wat steviger aan de leiding (14-6 na 13 beurten). Dirk leek onze ploegmakker nu in een wurggreep te hebben maar die dropte meteen een bommetje van vijf tegen (14-11 na 14 beurten). Nu is hij vertrokken dachten we, maar na een duootje en een serie van vijf van Dirk viel alles te herdoen (21-11 na 16 beurten). Dirk was tot dat moment duidelijk een maatje te sterk voor onze topper, maar begon hierna toch wat foutjes te maken (22-15 na 20 beurten). Zodanig veel zelfs dat onze ploegmakker na verloop van tijd en na een mooie serie van vier nog helemaal terug kwam in de stand (27-25 na 31 beurten). Maar het mocht niet zijn. Dirk finishte twee beurten later en Kevin strandde in zijn nabeurt op één punt van de gelijkmaker (28-27 in 33 beurten). Zijn knappe comeback leverde toch nog mooie verliespunten op (5,19).
■ NICK (32) – LUC Busschots (32)
De laatste match van de avond kondigde zich aan als de ‘Clash of the Titans’. Een strijd om de drie punten tussen twee zwaargewichten, zowel letterlijk als figuurlijk. Nick en Luc stonden in het verleden al vier keer tegenover elkaar en voorlopig stond de stand op 2-2. Luc speelde dit seizoen nog maar drie wedstrijden, maar zijn uitslagen (winst in 22, 29 en 26 beurten) illustreerden duidelijk dat zijn huidige vorm best wel ok is. Wellicht had zijn spectaculair gewichtsverlies (van 188kg naar 100kg) hiermee wel iets te maken. Nick was dus gewaarschuwd, maar het goede nieuws was dat hij er dan meestal twee waard is. Nick zette Luc van acquit meteen onder druk met vier stuks (4-0) maar amper een beurt later deed Luc al even goed (5-4 na 2 beurten). Beide spelers deden het nu enkele beurten kalmer aan (7-5 na 6 beurten), maar wat dan nog volgde was spektakel van de bovenste plank. Beide spelers etaleerden bij momenten oogstrelend biljartspel waarbij het ene punt nog mooier dan het andere werd gespeeld. Vooral Luc blonk hierin uit met punten die we in Berchem nog nooit gezien hadden. Als toeschouwer voelde we ons alvast als een kind in een snoepwinkel. Maar zoals we weten wordt een wedstrijd nog altijd gewonnen op kwantiteit en niet op kwaliteit. En daarin was onze ploegmakker duidelijk de sterkste. Wat Luc ook probeerde, nergens kreeg hij het gaatje nog gedicht (15-12 na 9 beurten, 18-17 na 12 beurten en 21-19 na 15 beurten). Hoe hard Nick ook onder druk kwam te staan, hij plooide niet. Integendeel, Hij vergrootte zijn voorsprong zelfs nog (28-21 na 18 beurten) en liet zich - ondanks nog een sterk slotoffensief van Luc - niet meer de kaas van het brood eten (32-28 in 22 beurten). Een sterke prestatie, oververdiend bekroond met zijn derde ‘man van de match’ notering. De stand is nu 3-2 in het voordeel van Nick, maar het boek tussen deze twee kleppers is zeker nog niet geschreven.
Onze ‘kleine’ moest het vandaag opnemen tegen Juliaan, een speler bij de Kapellenaars die voordien nog nooit won van een Joe Piler speler (0/4). We waren dus benieuwd of Guy na twee nederlagen op rij zich zou herpakken en er 0 op 5 van zou kunnen maken. De eerste beurten gaven alvast de indruk van niet (1-0 na 3 beurten), maar na een triootje van Juliaan in beurt vier stroopte onze ploegmakker zijn hemdsmouwen op en vlamde een reeks van 2,1,1,1,2,2,0,1,2,0,1 bijeen (6-13 na 14 beurten). Een knappe reeks die hem een enorme boost aan vertrouwen gaf en hem flink op weg zette om een knalprestatie neer te zetten. Doch, na een viertal missers op een haartje, bleken de zenuwen toch weer de kop op te steken. Het vervolg was een tsunami aan nulbeurten met hier en daar een los puntje, maar gelukkig deed Juliaan het al niet veel beter (10-16 na 29 beurten). Hierna maakte Juliaan het nog spannend met een mini-reeksje van 2,1,0,1 (14-17 na 33 beurten), maar een beurtje later haalde Guy met een mooi duootje dan toch ein-de-lijk de verdiende 1-0 binnen (14-19 in 34 beurten). Well done makker. Maar hoe Juliaan het weer klaarspeelde om een volledige wedstrijd te spelen zonder ook maar één gelaatspier te vetrekken blijft nog steeds een raadsel. Zelfs bij het hilarisch moment tijdens Nick’s match op het einde (video) vertrok de brave ziel geen spiertje. Raar toch?
■ RONNY Van Cothem (28) – MARCO (21)
Na drie weken rugproblemen was onze eigenste Bob de Bouwer weer van de partij. Niet toevallig wonnen we in die periode geen enkele wedstrijd, en als iemand voor de kentering kon zorgen, was hij het wel. Marco moest voor de eerste keer duelleren met Ronny, een solide speler die na zijn promotie van vorig seizoen toch wat problemen lijkt te hebben met zijn nieuwe te spelen punten. En inderdaad, dit was zeker niet de Ronny van vorig seizoen die we zien kregen. Toen legde hij onze Kev nog tweemaal over de knie (23 en 13 beurten). Maar vandaag had zelfs een minder goed spelende Marco totaal geen moeite om in zijn spoor te blijven (4-4 na 9 beurten en 8-8 na 16 beurten). Marco had dus duidelijk last om terug in zijn competitieritme te komen, maar kwam desondanks even later toch maar mooi op een mathematische voorsprong van tien punten (9-12 na 20 beurten). Volgens het wedstrijdbeeld leek dan de 2-0 zo goed als binnen, maar Ronny vond plots zijn armen van weleer terug. Beginnend met vier stuks en even later gevolgd door een reeks van 4,1,1,2,0,3 zorgde hij alsnog voor een onvoorspelbaar einde. Mathematisch stonden beide spelers nu op gelijke hoogte (24-16 na 28 beurten) zodat de laatste beurten toch nog cruciaal en spannend werden. Marco prikte op het juiste moment meteen tegen met een triootje (24-19 na 29 beurten), maar weinig later werd die inspanning door Ronny met één en twee stuks teniet gedaan (27-20 na 31 beurten). Na een dubbele nulbeurt finishte Ronny uiteindelijk na een sterke comeback (19 punten in 13 beurten), maar zoals verwacht was het voor onze captain een koud kunstje om in zijn nabeurt nog een gelijkspel te verzilveren (28-21 in 33 beurten).
■ DIRK Hermans (28) – KEVIN (28)
Ook Dirk en Kevin kwamen mekaar in het verleden nog nooit tegen in een ‘man tegen man’ match, maar wij hadden alvast het volste vertrouwen in onze bricole virtuoos. Om Dirk vandaag te kloppen diende hij wel top te zijn want Dirk is dit seizoen, samen met Luc Busschots en Walter Goossens, toch wel één van de smaakmakers bij de bezoekers. De met snookerhand spelende Dirk begon het best aan de wedstrijd en had na negen beurten al een mooie voorsprong bijeen gespeeld (10-4). Kevin speelde tot dan zeker niet slecht maar had regelmatig wat pech in de afwerking. Dat komt allemaal wel goed dachten we, maar de sterk spelende Dirk stak nog een tandje bij en kwam na twee duootjes nog wat steviger aan de leiding (14-6 na 13 beurten). Dirk leek onze ploegmakker nu in een wurggreep te hebben maar die dropte meteen een bommetje van vijf tegen (14-11 na 14 beurten). Nu is hij vertrokken dachten we, maar na een duootje en een serie van vijf van Dirk viel alles te herdoen (21-11 na 16 beurten). Dirk was tot dat moment duidelijk een maatje te sterk voor onze topper, maar begon hierna toch wat foutjes te maken (22-15 na 20 beurten). Zodanig veel zelfs dat onze ploegmakker na verloop van tijd en na een mooie serie van vier nog helemaal terug kwam in de stand (27-25 na 31 beurten). Maar het mocht niet zijn. Dirk finishte twee beurten later en Kevin strandde in zijn nabeurt op één punt van de gelijkmaker (28-27 in 33 beurten). Zijn knappe comeback leverde toch nog mooie verliespunten op (5,19).
■ NICK (32) – LUC Busschots (32)
De laatste match van de avond kondigde zich aan als de ‘Clash of the Titans’. Een strijd om de drie punten tussen twee zwaargewichten, zowel letterlijk als figuurlijk. Nick en Luc stonden in het verleden al vier keer tegenover elkaar en voorlopig stond de stand op 2-2. Luc speelde dit seizoen nog maar drie wedstrijden, maar zijn uitslagen (winst in 22, 29 en 26 beurten) illustreerden duidelijk dat zijn huidige vorm best wel ok is. Wellicht had zijn spectaculair gewichtsverlies (van 188kg naar 100kg) hiermee wel iets te maken. Nick was dus gewaarschuwd, maar het goede nieuws was dat hij er dan meestal twee waard is. Nick zette Luc van acquit meteen onder druk met vier stuks (4-0) maar amper een beurt later deed Luc al even goed (5-4 na 2 beurten). Beide spelers deden het nu enkele beurten kalmer aan (7-5 na 6 beurten), maar wat dan nog volgde was spektakel van de bovenste plank. Beide spelers etaleerden bij momenten oogstrelend biljartspel waarbij het ene punt nog mooier dan het andere werd gespeeld. Vooral Luc blonk hierin uit met punten die we in Berchem nog nooit gezien hadden. Als toeschouwer voelde we ons alvast als een kind in een snoepwinkel. Maar zoals we weten wordt een wedstrijd nog altijd gewonnen op kwantiteit en niet op kwaliteit. En daarin was onze ploegmakker duidelijk de sterkste. Wat Luc ook probeerde, nergens kreeg hij het gaatje nog gedicht (15-12 na 9 beurten, 18-17 na 12 beurten en 21-19 na 15 beurten). Hoe hard Nick ook onder druk kwam te staan, hij plooide niet. Integendeel, Hij vergrootte zijn voorsprong zelfs nog (28-21 na 18 beurten) en liet zich - ondanks nog een sterk slotoffensief van Luc - niet meer de kaas van het brood eten (32-28 in 22 beurten). Een sterke prestatie, oververdiend bekroond met zijn derde ‘man van de match’ notering. De stand is nu 3-2 in het voordeel van Nick, maar het boek tussen deze twee kleppers is zeker nog niet geschreven.
|
|
06/11/2024 © Joe Pilers
Voor de tweede week op rij trokken we naar Bornem om het deze keer op te nemen tegen het vroegere BC St. Margaretha 1. Net als tegen BC ’t Zandhof 2 verloren we ook tegen hen nog nooit in het verleden (1-3, 1,5-2,5, 0-4 en 1-3) maar een garantie tot succes bleek dat vorige week nu ook weer niet te zijn. Onze captain lag nog steeds in de lappenmand, Alex en Georgette waren dan weer terug van weggeweest…
■ CHRIS Vertongen (21) – MARCEL (23)
Marcel, dit seizoen toch wel één van de beteren bij ons, beet de spits af tegen de voor ons onbekende Chris. Op papier een hapklaar brokje want de Bornemnaar won dit seizoen op vijf matchen nog geen enkele keer, en zijn wedstrijdgemiddelde was nu ook niet bepaald bijzonder te noemen (0,5357). Op het eerste gezicht een makkelijke opgave dus. Marcel startte alvast veelbelovend (0-4 na 5 beurten) maar Chris antwoordde na vijf nulbeurten gevat met een triootje (3-5 na 6 beurten). Meteen was de trend voor een ganse wedstrijd gezet. Chris beduidend meer nulbeurten makend dan Marcel, maar wanneer hij scoorde ook wel met grotere getale. Wat volgde was zeker geen hoogstaande vertoning maar de constante spanning om winst of verlies maakte veel goed. Afwisselend hadden ze voordeel in de stand (5-7 na 11 beurten, 7-10 na 17 beurten, 11-10 na 22 beurten, 13-15 na 26 beurten en 17-18 na 32 beurten) tot beide tot op drie punten van overwinning kwamen (18-20 na 36 beurten). Drie dubbele nulbeurten volgden, maar het was uiteindelijk dan toch Chris die met een ultieme eindjump in twee tijden zijn puntenaantal vol maakte (21-20 in de 41ste beurt). Marcel had nog wel een nabeurt, maar verder dan het punt van acquit kwam hij niet meer (21-21 in 41 beurten). Dommage!
■ KEVIN (28) – MARK Hautman (25)
Mark en Kevin kruisten de degens vorig seizoen al eens in een match wat uiteindelijk Kevin’s slechtste partij van het seizoen zou worden (19 in 35 / 0,543 moy). Kevin had toen klaarblijkelijk een offday, maar met zijn huidige vorm (met een gemiddelde van 6,50 punten per wedstrijd) was hij vandaag toch weer favoriet om dit duel winnend af te ronden. Kevin nam meteen het heft in eigen handen (3-0 na 3 beurten) en kwam dan na een eerder matig vervolg (4-2 na 7 beurten) toch al vrij vlug afgetekend aan de leiding (10-2 na 9 beurten). Mark deed het tot dan wel beter dan zijn puntenaantal deed vermoeden, maar zijn vizier stond nog niet op scherp. Kevin begon nu op zijn beurt wat te sukkelen, maakte zes nulbeurten op rij, maar echt veel veranderde dat niet in de stand (10-4 na 15 beurten). Hierna herstelde onze ploegmakker de opgelopen (schade) met een reeksje van 2,0,2,1,2 (17-9 na 20 beurten) en even later nog eens met een bommetje van vier en drie losse puntjes (24-11 na 26 beurten). Met een mathematische achterstand van tien punten en voor Kevin nog maar vier puntjes te gaan houden de meeste tegenstrevers het dan al voor bekeken, maar niet Mark Hautman. Mark, een bijtertje pur sang, begon nu vlotjes te scoren, en kwam zich met een reeks van 1,3,1,2,0,2 terug mengen in de debatten (26-20 na 32 beurten). Op dat moment zag en voelde je gewoon dat hij nog in een stunt geloofde, wat helemaal niet onrealistisch was aangezien Kevin nu toch al een tijdje in een mindere periode vertoefde. Maar onze Kev, de koelste, de kalmste van heel de adl-competitie, deed twee beurtjes later met zijn vijfde duootje van de avond Marks droom alsnog uiteenspatten (28-22 in 34 beurten). Andermaal goed voor een ‘man van de match’ notering, zijn vierde al dit seizoen. Toppie makker!
■ MARC (28) – WILLY De Leeuw (25)
Marc is voorlopig aan één van zijn slechtste seizoenen ooit bezig qua moyenne, maar verrassend genoeg wint hij nog steeds meer matchen dan hij er verliest. Tegenstander Willy was zeker geen onbekende voor Marc want in de onderlinge duels stond de teller op 3-1 voor onze ploegmakker. Vorige week ging hij hier nog roemloos ten onder (22 in 34 beurten), dus waren we benieuwd of hij vandaag het tweeluik Bornem alsnog positief zou kunnen afsluiten. Marc kwam via acquit 1-0 voor, maakte dan vijf nulbeurten op rij, maar het goede nieuws was dat Willy zowaar nog slechter van start ging (1-0 na 6 beurten). Niet bepaald een tussenstand om vrolijk van te worden, maar in beurt zeven lukte Marc dan toch een serie van vier (5-1). Dat gaf de burger moed, maar dat goede gevoel was een kort leven beschoren. Willy antwoorde meteen met zes stuks en voegde er de beurt daarop nog eens een duootje aan toe (5-9 na 9 beurten). Marc kreeg het nu moeilijk, kreeg ook weinig maakbaar spel, maar lukte in beurt twaalf toch een triootje (8-9). Die drie mooi gemaakte punten hadden hem mentaal terug wat opgekrikt, maar opnieuw volgde een periode met te veel - al of niet moeilijke figuren - die slecht werden aangespeeld. In eerste instantie viel dat voor de stand nog mee (9-9 na 16 beurten), maar wanneer Willy een reeks lukte met onder meer vijf stuks werd de situatie toch wel penibel (10-17 na 20 beurten). Nee, het was overduidelijk, het zou weer Marc’s dagje niet worden. Marc vocht nog wel maar de kloof was definitief geslagen. Willy was in het algemeen misschien ook niet zo sterk vandaag, maar die twee series (6 en 5) maakten veel goed. Een dik verdiende overwinning in nog mooie beurten ook (16-25 in 31 beurten).
■ NICK (32) – FRANCOIS Pauwels (36)
Na het verlies van Marc was een gelijkspel nu nog maar het hoogst haalbare en ook wat de wedstrijdpunten betrof zaten we nog maar aan een schamele 12,71 punten. Nick had dus weinig of niets om zich aan op te trekken, alleen dan misschien aan het feit dat hij Swa bij eerdere confrontaties meestal wel vlotjes kon vloeren (5-1). Maar ook Nick is bij ons één van die spelers die nog altijd op zoek is naar zijn beste vorm, en vandaag was dat niet anders. Hij begon nog wel behoorlijk van acquit (2-0) maar wat volgde was ver beneden alle verwachtingen. Tussenstanden van 3-10 na 9 beurten, 7-14 na 16 beurten en 15-23 na 27 beurten deden nu niet meteen het beste verhopen. Ok, net als bij Marc kreeg ook hij niet de makkelijkste figuren voorgeschoteld, maar toch. Het was gewoon ook niet goed. Maar wanneer de nood het hoogst is, is de redding in sommige gevallen nabij. Nick schudde in beurt 28 plots een serie van zes uit zijn mouwen (21-25) en de match kantelde. Enerzijds omdat hij nu toch iets frequenter begon te scoren, en anderzijds omdat Swa gelijktijdig amper nog een punt gemaakt kreeg. Swa’s voorsprong verdween nu snel als sneeuw voor de zon, zodat onze ploegmakker toch nog geheel onverwacht en vrij makkelijk de verdiende gelijkmaker binnenhaalde (32-28 in 42 beurten). Mooie beurten waren het wel niet, maar het deed toch deugd.
Marcel, dit seizoen toch wel één van de beteren bij ons, beet de spits af tegen de voor ons onbekende Chris. Op papier een hapklaar brokje want de Bornemnaar won dit seizoen op vijf matchen nog geen enkele keer, en zijn wedstrijdgemiddelde was nu ook niet bepaald bijzonder te noemen (0,5357). Op het eerste gezicht een makkelijke opgave dus. Marcel startte alvast veelbelovend (0-4 na 5 beurten) maar Chris antwoordde na vijf nulbeurten gevat met een triootje (3-5 na 6 beurten). Meteen was de trend voor een ganse wedstrijd gezet. Chris beduidend meer nulbeurten makend dan Marcel, maar wanneer hij scoorde ook wel met grotere getale. Wat volgde was zeker geen hoogstaande vertoning maar de constante spanning om winst of verlies maakte veel goed. Afwisselend hadden ze voordeel in de stand (5-7 na 11 beurten, 7-10 na 17 beurten, 11-10 na 22 beurten, 13-15 na 26 beurten en 17-18 na 32 beurten) tot beide tot op drie punten van overwinning kwamen (18-20 na 36 beurten). Drie dubbele nulbeurten volgden, maar het was uiteindelijk dan toch Chris die met een ultieme eindjump in twee tijden zijn puntenaantal vol maakte (21-20 in de 41ste beurt). Marcel had nog wel een nabeurt, maar verder dan het punt van acquit kwam hij niet meer (21-21 in 41 beurten). Dommage!
■ KEVIN (28) – MARK Hautman (25)
Mark en Kevin kruisten de degens vorig seizoen al eens in een match wat uiteindelijk Kevin’s slechtste partij van het seizoen zou worden (19 in 35 / 0,543 moy). Kevin had toen klaarblijkelijk een offday, maar met zijn huidige vorm (met een gemiddelde van 6,50 punten per wedstrijd) was hij vandaag toch weer favoriet om dit duel winnend af te ronden. Kevin nam meteen het heft in eigen handen (3-0 na 3 beurten) en kwam dan na een eerder matig vervolg (4-2 na 7 beurten) toch al vrij vlug afgetekend aan de leiding (10-2 na 9 beurten). Mark deed het tot dan wel beter dan zijn puntenaantal deed vermoeden, maar zijn vizier stond nog niet op scherp. Kevin begon nu op zijn beurt wat te sukkelen, maakte zes nulbeurten op rij, maar echt veel veranderde dat niet in de stand (10-4 na 15 beurten). Hierna herstelde onze ploegmakker de opgelopen (schade) met een reeksje van 2,0,2,1,2 (17-9 na 20 beurten) en even later nog eens met een bommetje van vier en drie losse puntjes (24-11 na 26 beurten). Met een mathematische achterstand van tien punten en voor Kevin nog maar vier puntjes te gaan houden de meeste tegenstrevers het dan al voor bekeken, maar niet Mark Hautman. Mark, een bijtertje pur sang, begon nu vlotjes te scoren, en kwam zich met een reeks van 1,3,1,2,0,2 terug mengen in de debatten (26-20 na 32 beurten). Op dat moment zag en voelde je gewoon dat hij nog in een stunt geloofde, wat helemaal niet onrealistisch was aangezien Kevin nu toch al een tijdje in een mindere periode vertoefde. Maar onze Kev, de koelste, de kalmste van heel de adl-competitie, deed twee beurtjes later met zijn vijfde duootje van de avond Marks droom alsnog uiteenspatten (28-22 in 34 beurten). Andermaal goed voor een ‘man van de match’ notering, zijn vierde al dit seizoen. Toppie makker!
■ MARC (28) – WILLY De Leeuw (25)
Marc is voorlopig aan één van zijn slechtste seizoenen ooit bezig qua moyenne, maar verrassend genoeg wint hij nog steeds meer matchen dan hij er verliest. Tegenstander Willy was zeker geen onbekende voor Marc want in de onderlinge duels stond de teller op 3-1 voor onze ploegmakker. Vorige week ging hij hier nog roemloos ten onder (22 in 34 beurten), dus waren we benieuwd of hij vandaag het tweeluik Bornem alsnog positief zou kunnen afsluiten. Marc kwam via acquit 1-0 voor, maakte dan vijf nulbeurten op rij, maar het goede nieuws was dat Willy zowaar nog slechter van start ging (1-0 na 6 beurten). Niet bepaald een tussenstand om vrolijk van te worden, maar in beurt zeven lukte Marc dan toch een serie van vier (5-1). Dat gaf de burger moed, maar dat goede gevoel was een kort leven beschoren. Willy antwoorde meteen met zes stuks en voegde er de beurt daarop nog eens een duootje aan toe (5-9 na 9 beurten). Marc kreeg het nu moeilijk, kreeg ook weinig maakbaar spel, maar lukte in beurt twaalf toch een triootje (8-9). Die drie mooi gemaakte punten hadden hem mentaal terug wat opgekrikt, maar opnieuw volgde een periode met te veel - al of niet moeilijke figuren - die slecht werden aangespeeld. In eerste instantie viel dat voor de stand nog mee (9-9 na 16 beurten), maar wanneer Willy een reeks lukte met onder meer vijf stuks werd de situatie toch wel penibel (10-17 na 20 beurten). Nee, het was overduidelijk, het zou weer Marc’s dagje niet worden. Marc vocht nog wel maar de kloof was definitief geslagen. Willy was in het algemeen misschien ook niet zo sterk vandaag, maar die twee series (6 en 5) maakten veel goed. Een dik verdiende overwinning in nog mooie beurten ook (16-25 in 31 beurten).
■ NICK (32) – FRANCOIS Pauwels (36)
Na het verlies van Marc was een gelijkspel nu nog maar het hoogst haalbare en ook wat de wedstrijdpunten betrof zaten we nog maar aan een schamele 12,71 punten. Nick had dus weinig of niets om zich aan op te trekken, alleen dan misschien aan het feit dat hij Swa bij eerdere confrontaties meestal wel vlotjes kon vloeren (5-1). Maar ook Nick is bij ons één van die spelers die nog altijd op zoek is naar zijn beste vorm, en vandaag was dat niet anders. Hij begon nog wel behoorlijk van acquit (2-0) maar wat volgde was ver beneden alle verwachtingen. Tussenstanden van 3-10 na 9 beurten, 7-14 na 16 beurten en 15-23 na 27 beurten deden nu niet meteen het beste verhopen. Ok, net als bij Marc kreeg ook hij niet de makkelijkste figuren voorgeschoteld, maar toch. Het was gewoon ook niet goed. Maar wanneer de nood het hoogst is, is de redding in sommige gevallen nabij. Nick schudde in beurt 28 plots een serie van zes uit zijn mouwen (21-25) en de match kantelde. Enerzijds omdat hij nu toch iets frequenter begon te scoren, en anderzijds omdat Swa gelijktijdig amper nog een punt gemaakt kreeg. Swa’s voorsprong verdween nu snel als sneeuw voor de zon, zodat onze ploegmakker toch nog geheel onverwacht en vrij makkelijk de verdiende gelijkmaker binnenhaalde (32-28 in 42 beurten). Mooie beurten waren het wel niet, maar het deed toch deugd.
|
|
30/10/2024 © Joe Pilers
Vandaag waren we voor het eerst te gast in café ’t Zandhof, de nieuwe thuishaven van de vroegere BC St. Margaretha ploegen. En het moet gezegd, het was een dikke meevaller. Een mooie gezellige locatie, vriendelijke bediening en gratis lekkere hapjes. Wat kan een mens nog meer verlangen? Toch viel er één klein minpuntje te noteren. Het gebeurde niet veel maar hier en daar ondervonden spelers toch wat hinder van een iets te krappe ruimte om af te stoten (Koen/muur), maar vooral Guy met zijn nu al legendarische spreidstand. Onze captain lag nog steeds in de lappenmand (was wel aanwezig), evenals Alex (herstel na operatie). Bij vorige edities waren wij telkens aan het feest (1-3, 1-3 en 1,5-2,5) en ook nu waren de vooruitzichten om de drie punten te pakken hoopgevend…
■ KEVIN (28) – MARK Lauwers (32)
Op vraag van de tegenstrevers begon Kevin voor ons als eerste man aan deze confrontatie. Kevin verloor in het verleden nog nooit van een Margaretha 2 speler. Kurt Van Baden, Koen Cools (2x), Patrick Pauwels en Willy Muskala, één voor één gingen ze eraan als derde of vierde man. Wanneer onze ploegmakker dan als eerste mag aantreden weten wij al half hoe laat het is. Kevin startte van acquit bescheiden met een puntje (1-0) maar pakte dan kort daarna achtereenvolgens uit met vier en drie stuks (8-2 na 4 beurten). Een leuke voorsprong die hij al even snel terug kwijtspeelde. Kevin lukte tijdens de volgende zes beurten slechts één puntje, terwijl Mark een reeks bijeen speelde met onder meer series van vijf, vier en twee duootjes (9-16 na 10 beurten). Zo snel kan het dus gaan. Lang kon Mark echter niet genieten van zijn voorsprong want Kevin herpakte zich uitstekend met twee bommetjes van vier (17-16 na 12 beurten). Met een triootje speelde Mark een beurtje later nog maar ‘ns haasje over (17-19 na 13 beurten) maar kwam dan daarna in het sukkelstraatje terecht. Mark kreeg nog nauwelijks een punt gemaakt (2 in 12 beurten) zodat onze ploegmakker na een spannende strijd uiteindelijk nog vrij makkelijk zijn vijfde overwinning van het seizoen binnenhaalde (28-21 in de 26ste beurt). Mark milderde in zijn nabeurt nog met drie stuks (28-24) maar meer dan een voetnoot was dat niet. Wederom goed voor een ‘man van de match’ notering voor onze topper.
■ GUY (19) – PATRICK Pauwels (23)
Guy speelde vorige week veruit zijn beste match van het lopende seizoen, zodat de verwachtingen voor vandaag toch wel redelijk hooggespannen waren. De tegenstrevers van Guy zijn voor hem allemaal nobele onbekenden natuurlijk, maar wij zochten en vonden in onze archieven dat Patrick nog nooit won van een Joe Piler. Kevin, Marcel en Danny legden hem eerder al eens over de knie. Guy startte van acquit veelbelovend met een triootje (3-1) en ook daarna oogde het de goede kant op te gaan (4-5 na 4 beurten). Maar… en u voelt hem al komen… het vat was rap leeg deze keer. Niet alleen Guy, maar ook Patrick hadden nu heel wat moeite om nog punten op het scorebord te zetten (5-6 na 11 beurten en 8-10 na 16 beurten). Patrick deed het wel iets beter, maar hij kreeg dan ook merendeels beter spel voorgeschoteld. In beurt 17 kwam Patrick met een triootje voor het eerst mathematisch aan de leiding (8-13), een minimale voorsprong die hij gaandeweg nog wat wist uit te breiden (10-17 na 25 beurten). Maar onze Guy was nog niet dood, laat staan begraven. Guy vocht terug met drie losse puntjes in vijf beurten en nestelde zich opnieuw in het spoor van zijn tegenstrever (13-18 na 30 beurten). Het bleef dus wel spannend, en mits een serietje waren goede punten nog altijd wel mogelijk. Maar dat was wishful thinking bleek veel later. Tien dubbele nulbeurten volgden, tot Patrick in beurt 41 plots zijn tweede triootje van de avond lukte (13-21). Veel tijd om dit alsnog recht te zetten kreeg onze ploegmakker niet meer want Patrick finishte aansluitend al met een duootje (13-23 in 42 beurten). Jammer, maar het was niet anders.
■ MARC De Munck (23) – MARCEL (23)
Onnodig te zeggen dat Marcel na zijn schitterende match van vorige week blakend van zelfvertrouwen aan de tafel verscheen. Hij moest het opnemen tegen Marc, een speler die het ooit klaarspeelde om tegen Nicky in de nabeurt nog een gelijkspel uit de brand te slepen met een serie van tien! Naar alle waarschijnlijkheid spreken ze daar in Bornem nu nog altijd over. Marc startte de partij van acquit en dropte in beurt twee al meteen een bommetje van vier (5-1). Bij Marcel gingen meteen alle alarmbellen af en weinig later was de scheve situatie al rechtgezet (6-8 na 8 beurten). De armen van onze ploegmakker waren dus nog altijd goed, maar ook die van Marc bleken dik inorde te zijn. Marc vocht zich terug aan de leiding met een reeks van 1,1,2,1,1 (12-11 na 13 beurten) maar Marcel zette meteen terug orde op zaken met een triootje (12-14 na 16 beurten). Beide kemphanen gaven mekaar dus geen duimbreed toe in deze spektakelmatch van de bovenste plank. Even leek het er op dat Marcel toch verder zou kunnen wegglippen (13-17 na 19 beurten) maar weinig later stonden de bordjes al terug in evenwicht (20-20 na 24 beurten). Met voor ieder nog maar drie puntjes te gaan was de spanning bij beide teams nu om te snijden natuurlijk. De verliezer kon de drie punten voor zijn team immers al vergeten, maar het duurde uiteindelijk nog tien el-le-lange beurten alvorens we het verdict kenden. Marcel kwam in beurt 28 het eerst op voorsprong (20-21) maar mistte dan enkele goed gespeelde figuren op een haartje (zie video). Ondertussen had Marc meer succes met twee losse puntjes en was daarmee tot op één punt van de overwinning gekomen (22-21 na 32 beurten). Maar na veel oooh’s en aaah’s lukte het onze ploegmakker dan toch om met zijn vierde duootje van de avond de dik verdiende 1-2 binnen te halen. Bien joué Marcel!
■ MARC (28) – KOEN Cools (40)
Dankzij Marcel kon Marc nu strijden voor de drie punten. Heel de dag had Marc zich mentaal voorbereid om voor de eerste keer in zijn (carrière) partij te leveren tegen Koen. Koen, toch wel een begenadigd en zeer gewaardeerd driebandspeler won echter nog nooit van een Joe Piler. Nick (3x) en Kevin (2x) deden hem telkens in het zand bijten. Of Marc deze zegereeks nu kon verderzetten was nog maar de vraag, maar hij had er alvast veel zin in. Koen won het trekken naar band, maar tot eenieders verrassing mocht onze ploegmakker vertrekken van acquit. Marc bedankte Koen met vier stuks (4-0) en deed dat twee beurten later nog’s over (8-3 na 3 beurten). Een sterk begin, maar het vervolg was heel wat minder. Het kostte Koen dan ook niet te veel moeite om al vrij vlug het een en ander recht te zetten (9-10 na 8 beurten). Marc verloor gaandeweg meer en meer de pedalen en wanneer Koen dan ook nog’s met regelmaat begon te scoren - ook al was het telkens maar met een duootje - raakte hij mentaal hoe langer hoe meer in de problemen. Mathematisch had hij altijd nog wel voordeel, maar die bonus werd steeds kleiner (12-21 na 15 beurten en 15-26 na 20 beurten). Marc spartelde nog fel tegen, won terug een beetje terrein (20-28 in de 25ste beurt), maar helaas het breekpunt was nabij. Na twaalf duootjes en wat losse punten scoorde Koen nu voor het eerst een serie die die naam waardig was (4) en voegde er aansluitend nog een triootje aan toe (20-35 na 26 beurten). Koen had uiteindelijk nog heel wat tijd nodig om de klus af te maken, maar Marc was niet meer bij machte om het tij nog te keren (22-40 in 34 beurten). Ok, onze ploegmakker had hier en daar wel wat malchance gekend, maar het was zeker niet goed vandaag.
Op vraag van de tegenstrevers begon Kevin voor ons als eerste man aan deze confrontatie. Kevin verloor in het verleden nog nooit van een Margaretha 2 speler. Kurt Van Baden, Koen Cools (2x), Patrick Pauwels en Willy Muskala, één voor één gingen ze eraan als derde of vierde man. Wanneer onze ploegmakker dan als eerste mag aantreden weten wij al half hoe laat het is. Kevin startte van acquit bescheiden met een puntje (1-0) maar pakte dan kort daarna achtereenvolgens uit met vier en drie stuks (8-2 na 4 beurten). Een leuke voorsprong die hij al even snel terug kwijtspeelde. Kevin lukte tijdens de volgende zes beurten slechts één puntje, terwijl Mark een reeks bijeen speelde met onder meer series van vijf, vier en twee duootjes (9-16 na 10 beurten). Zo snel kan het dus gaan. Lang kon Mark echter niet genieten van zijn voorsprong want Kevin herpakte zich uitstekend met twee bommetjes van vier (17-16 na 12 beurten). Met een triootje speelde Mark een beurtje later nog maar ‘ns haasje over (17-19 na 13 beurten) maar kwam dan daarna in het sukkelstraatje terecht. Mark kreeg nog nauwelijks een punt gemaakt (2 in 12 beurten) zodat onze ploegmakker na een spannende strijd uiteindelijk nog vrij makkelijk zijn vijfde overwinning van het seizoen binnenhaalde (28-21 in de 26ste beurt). Mark milderde in zijn nabeurt nog met drie stuks (28-24) maar meer dan een voetnoot was dat niet. Wederom goed voor een ‘man van de match’ notering voor onze topper.
■ GUY (19) – PATRICK Pauwels (23)
Guy speelde vorige week veruit zijn beste match van het lopende seizoen, zodat de verwachtingen voor vandaag toch wel redelijk hooggespannen waren. De tegenstrevers van Guy zijn voor hem allemaal nobele onbekenden natuurlijk, maar wij zochten en vonden in onze archieven dat Patrick nog nooit won van een Joe Piler. Kevin, Marcel en Danny legden hem eerder al eens over de knie. Guy startte van acquit veelbelovend met een triootje (3-1) en ook daarna oogde het de goede kant op te gaan (4-5 na 4 beurten). Maar… en u voelt hem al komen… het vat was rap leeg deze keer. Niet alleen Guy, maar ook Patrick hadden nu heel wat moeite om nog punten op het scorebord te zetten (5-6 na 11 beurten en 8-10 na 16 beurten). Patrick deed het wel iets beter, maar hij kreeg dan ook merendeels beter spel voorgeschoteld. In beurt 17 kwam Patrick met een triootje voor het eerst mathematisch aan de leiding (8-13), een minimale voorsprong die hij gaandeweg nog wat wist uit te breiden (10-17 na 25 beurten). Maar onze Guy was nog niet dood, laat staan begraven. Guy vocht terug met drie losse puntjes in vijf beurten en nestelde zich opnieuw in het spoor van zijn tegenstrever (13-18 na 30 beurten). Het bleef dus wel spannend, en mits een serietje waren goede punten nog altijd wel mogelijk. Maar dat was wishful thinking bleek veel later. Tien dubbele nulbeurten volgden, tot Patrick in beurt 41 plots zijn tweede triootje van de avond lukte (13-21). Veel tijd om dit alsnog recht te zetten kreeg onze ploegmakker niet meer want Patrick finishte aansluitend al met een duootje (13-23 in 42 beurten). Jammer, maar het was niet anders.
■ MARC De Munck (23) – MARCEL (23)
Onnodig te zeggen dat Marcel na zijn schitterende match van vorige week blakend van zelfvertrouwen aan de tafel verscheen. Hij moest het opnemen tegen Marc, een speler die het ooit klaarspeelde om tegen Nicky in de nabeurt nog een gelijkspel uit de brand te slepen met een serie van tien! Naar alle waarschijnlijkheid spreken ze daar in Bornem nu nog altijd over. Marc startte de partij van acquit en dropte in beurt twee al meteen een bommetje van vier (5-1). Bij Marcel gingen meteen alle alarmbellen af en weinig later was de scheve situatie al rechtgezet (6-8 na 8 beurten). De armen van onze ploegmakker waren dus nog altijd goed, maar ook die van Marc bleken dik inorde te zijn. Marc vocht zich terug aan de leiding met een reeks van 1,1,2,1,1 (12-11 na 13 beurten) maar Marcel zette meteen terug orde op zaken met een triootje (12-14 na 16 beurten). Beide kemphanen gaven mekaar dus geen duimbreed toe in deze spektakelmatch van de bovenste plank. Even leek het er op dat Marcel toch verder zou kunnen wegglippen (13-17 na 19 beurten) maar weinig later stonden de bordjes al terug in evenwicht (20-20 na 24 beurten). Met voor ieder nog maar drie puntjes te gaan was de spanning bij beide teams nu om te snijden natuurlijk. De verliezer kon de drie punten voor zijn team immers al vergeten, maar het duurde uiteindelijk nog tien el-le-lange beurten alvorens we het verdict kenden. Marcel kwam in beurt 28 het eerst op voorsprong (20-21) maar mistte dan enkele goed gespeelde figuren op een haartje (zie video). Ondertussen had Marc meer succes met twee losse puntjes en was daarmee tot op één punt van de overwinning gekomen (22-21 na 32 beurten). Maar na veel oooh’s en aaah’s lukte het onze ploegmakker dan toch om met zijn vierde duootje van de avond de dik verdiende 1-2 binnen te halen. Bien joué Marcel!
■ MARC (28) – KOEN Cools (40)
Dankzij Marcel kon Marc nu strijden voor de drie punten. Heel de dag had Marc zich mentaal voorbereid om voor de eerste keer in zijn (carrière) partij te leveren tegen Koen. Koen, toch wel een begenadigd en zeer gewaardeerd driebandspeler won echter nog nooit van een Joe Piler. Nick (3x) en Kevin (2x) deden hem telkens in het zand bijten. Of Marc deze zegereeks nu kon verderzetten was nog maar de vraag, maar hij had er alvast veel zin in. Koen won het trekken naar band, maar tot eenieders verrassing mocht onze ploegmakker vertrekken van acquit. Marc bedankte Koen met vier stuks (4-0) en deed dat twee beurten later nog’s over (8-3 na 3 beurten). Een sterk begin, maar het vervolg was heel wat minder. Het kostte Koen dan ook niet te veel moeite om al vrij vlug het een en ander recht te zetten (9-10 na 8 beurten). Marc verloor gaandeweg meer en meer de pedalen en wanneer Koen dan ook nog’s met regelmaat begon te scoren - ook al was het telkens maar met een duootje - raakte hij mentaal hoe langer hoe meer in de problemen. Mathematisch had hij altijd nog wel voordeel, maar die bonus werd steeds kleiner (12-21 na 15 beurten en 15-26 na 20 beurten). Marc spartelde nog fel tegen, won terug een beetje terrein (20-28 in de 25ste beurt), maar helaas het breekpunt was nabij. Na twaalf duootjes en wat losse punten scoorde Koen nu voor het eerst een serie die die naam waardig was (4) en voegde er aansluitend nog een triootje aan toe (20-35 na 26 beurten). Koen had uiteindelijk nog heel wat tijd nodig om de klus af te maken, maar Marc was niet meer bij machte om het tij nog te keren (22-40 in 34 beurten). Ok, onze ploegmakker had hier en daar wel wat malchance gekend, maar het was zeker niet goed vandaag.
|
|
23/10/2024 © Joe Pilers
Vandaag kregen we de op één na laatst geklasseerde op bezoek. Dat de mannen van Billiard Promotion Team daar nu staan mag je gerust toch een verrassing noemen. Vorig seizoen eindigde de toenmalige promovendus immers nog op een mooie zesde plaats. Marco (rug) en Marc (herstel na operatie) lagen in de lappenmand…
■ GUY (19) – SVEND Olbrechts (21)
Svend had gevraagd om de wedstrijd vroeger te mogen starten dan gebruikelijk. Goedzakken als we zijn stemden we toe, en zodoende begonnen we er al aan om 18u30. Svend had zijn twee (kleine) kinderen bij en dat zorgde - vooral dan naar het einde toe - toch wel voor enige geluidshinder. Vooral Guy had hierdoor vaak moeite om zich ten volle te concentreren. Dit gezegd zijnde was het verder een zeer bekijkwaardige en vooral spannende wedstrijd die vanaf de start al helemaal ontplofte. Guy kwam van acquit 2-0 voor maar kreeg dan al vrij vlug een reeksje van 3,2,2 te slikken (3-7 na 4 beurten). Onze ploegmakker reageerde echter alert en nestelde zich weinig later mooi in het spoor van zijn tegenstander (9-11 na 9 beurten). Beide spelers stonden nu tegen 1 moyenne en meer te vlammen, maar tijdens de volgende zeven beurten kon alleen Guy zijn puntenaantal aandikken met een duootje (11-11 na 16 beurten). Vanaf beurt zeventien vonden beide kemphanen hun goede armen terug en werd er beurt na beurt minstens wel door één iemand gescoord. Dit zorgde voor een zeer spannend en zenuwslopend verloop waarbij het moeilijk te voorspellen was wie het uiteindelijk zou halen (11-13 na 18 beurten, 15-14 na 21 beurten en 16-18 na 24 beurten). In beurt 25 kwam Guy na een duootje tot op één puntje van de overwinning (18-18), terwijl de te maken figuur voor Svend mooi in verdediging kwam te liggen. Maar Svend lukte het punt toch en finishte uiteindelijk weinig later na een mooi triootje (18-21 in 25 beurten). Net niet dus, maar zijn beste match tot nog toe leverde wel nog zeer sterke punten op (6,11). Toppie!
■ EDDY Jeziorski (23) – MARCEL (23)
Marcel won met sprekend gemak het trekken naar band, maar tot Eddy’s grote verbazing mocht hij wel de match in gang trappen. Beide spelers stonden al vrij vlug tegen 1 moyenne of meer te spelen (3-3 na 3 beurten en 6-6 na 6 beurten) maar bij Eddy was al even snel het vet van de soep. Onze ploegmakker daarentegen had vandaag een zeer begenadigde dag en speelde bij wijlen oogstrelend biljartspel. Ok, hij kreeg veelal mooi spel aangeboden, maar je moet ze altijd nog wel maken natuurlijk. Blakend van speelplezier en vertrouwen kwam hij na een reeks van 2,4,0,1,2 afgetekend aan de leiding (7-15 na 11 beurten). Tussentijds was er een discussie tussen Eddy en scheids Kevin over een al dan niet gemaakt punt, maar onze Kev wist het goed op te lossen. Marcel liet het in ieder geval niet aan zijn hartje komen en zette zijn overwinningstocht onverstoord verder met onder andere zijn tweede van vier (10-21 na 15 beurten). Twee beurtjes later was zijn eerste ‘hall of fame’ waardige match voor de Joe Pilers een feit (11-23 in 17 beurten). Een uitzonderlijke prestatie, uiteraard dik verdiend bekroond met een ‘man van de match’ notering. Na de match kwam Eddy nog eens terug op het voorval met Kevin (…) maar opnieuw ving zijn argumentatie bot bij onze topper (video). Eddy-Kevin 0-2
■ KEVIN (28) – ALAIN Olislaegers (25)
Onze Kev had in de vorige match al wel een veldslag gewonnen, maar nu ging het om de knikkers. Beide protagonisten kwamen eerst nog bescheiden door de openingsbeurten (3-3 na 6 beurten) maar daarna sloeg de vlam dan toch in de pan. Eerst Alain met een bommetje van vier (3-7 na 7 beurten) onmiddellijk gevolgd (na een wissel van voorstuk) door een equivalent van Kevin (7-7 na 8 beurten). Een mooie gelijkopgaande strijd volgde en ook hier was het lange tijd moeilijk te voorspellen wie aan het langste eind zou trekken (13-11 na 12 beurten, 16-16 na 17 beurten en 19-17 na 20 beurten). Tot dan speelde onze ploegmakker een zeer bevredigende tot sterke wedstrijd tegen om en bij de 1 moyenne, maar er kwam sleet op zijn performance. Het begon nu allemaal iets minder te lopen, maar ook bij Alain liep het al een tijdje niet meer zo geolied. Met nu vooral veel nulbeurten, en hier en daar een los puntje, daalden de gemiddelden met rasse schreden (21-19 in de 26ste beurt). Het aanwezige publiek bleef qua spektakelwaarde dus op hun honger zitten, maar de spanning voor winst of verlies maakte dat ruimschoots goed. Tenminste tot Alain in diezelfde beurt 26 plots een triootje lukte (21-22). Om dit nog tot goed einde te brengen had onze ploegmakker dringend een stevig serietje nodig, maar dat was hem vandaag niet meer gegund. Het kruit was op, en dit terwijl Alain nog een tweede cartouche van drie op zak had (21-25 in 29 beurten).
■ NICK (32) – PETER Meersman (50)
Bij een 1-2 achterstand was de opdracht voor Nick eigenlijk simpel. Winnen om onze eerste ploegnederlaag van het seizoen te ontlopen. Gemakkelijker gezegd dan gedaan natuurlijk want hij moest het wel opnemen tegen Peter Meersman, een celebrity in biljartland. Nick was pas halfweg de match van Kevin het lokaal binnengestrompeld, en dit na een dag hard labeur bij de bekendste vervoermaatschappij van het land (we noemen geen namen maar ze staken graag). Helemaal opgefokt om tijdig aanwezig te zijn moest hij er nu aan beginnen. Zijn opwarming voor de match voorspelde eigenlijk al het ergste, al ging hij - na het trekken naar band te hebben gewonnen - wel het best van start (3-1 na 2 beurten). Maar dat was het dan. Wat Peter hierna op het Berchemse blauwe laken te toon spreidde was ongezien. Met een verschroeiende reeks van 3,3,1,4,6,2,2,2,5,4 (32 caramboles in 10 beurten!) speelde hij onze ploegmakker tegen hoog tempo compleet in de vernieling (10-33 na 12 beurten). Nick had het tot dan niet eens zo slecht gedaan (10 in 10 beurten) maar tegen dit geweld was niemand opgewassen. En nog was het niet gedaan. Met een tweede, weliswaar kortere, maar niet minder pijn doende reeks van 2,4,6,3 (15 caramboles in 4 beurten!) werd de totale afstraffing nu compleet (12-48 na 18 beurten). Een vernedering als dit verdiende onze topper zeker niet, maar er zat niets anders op dan de kelk tot op de bodem te ledigen (15-50 in 21 beurten). Een pijnlijke ervaring die hopelijk niet te lang zal nazinderen. (vingerknip) Ziezo, wij zijn het al vergeten. Toch nog een dikke proficiat voor Peter. We hebben er stiekem wel van genoten (al hadden we het wel liever anders gezien).
Ondanks onze eerste nederlaag van dit seizoen behaalden we toch nog zeer bevredigende punten. Is't just of ni?
Svend had gevraagd om de wedstrijd vroeger te mogen starten dan gebruikelijk. Goedzakken als we zijn stemden we toe, en zodoende begonnen we er al aan om 18u30. Svend had zijn twee (kleine) kinderen bij en dat zorgde - vooral dan naar het einde toe - toch wel voor enige geluidshinder. Vooral Guy had hierdoor vaak moeite om zich ten volle te concentreren. Dit gezegd zijnde was het verder een zeer bekijkwaardige en vooral spannende wedstrijd die vanaf de start al helemaal ontplofte. Guy kwam van acquit 2-0 voor maar kreeg dan al vrij vlug een reeksje van 3,2,2 te slikken (3-7 na 4 beurten). Onze ploegmakker reageerde echter alert en nestelde zich weinig later mooi in het spoor van zijn tegenstander (9-11 na 9 beurten). Beide spelers stonden nu tegen 1 moyenne en meer te vlammen, maar tijdens de volgende zeven beurten kon alleen Guy zijn puntenaantal aandikken met een duootje (11-11 na 16 beurten). Vanaf beurt zeventien vonden beide kemphanen hun goede armen terug en werd er beurt na beurt minstens wel door één iemand gescoord. Dit zorgde voor een zeer spannend en zenuwslopend verloop waarbij het moeilijk te voorspellen was wie het uiteindelijk zou halen (11-13 na 18 beurten, 15-14 na 21 beurten en 16-18 na 24 beurten). In beurt 25 kwam Guy na een duootje tot op één puntje van de overwinning (18-18), terwijl de te maken figuur voor Svend mooi in verdediging kwam te liggen. Maar Svend lukte het punt toch en finishte uiteindelijk weinig later na een mooi triootje (18-21 in 25 beurten). Net niet dus, maar zijn beste match tot nog toe leverde wel nog zeer sterke punten op (6,11). Toppie!
■ EDDY Jeziorski (23) – MARCEL (23)
Marcel won met sprekend gemak het trekken naar band, maar tot Eddy’s grote verbazing mocht hij wel de match in gang trappen. Beide spelers stonden al vrij vlug tegen 1 moyenne of meer te spelen (3-3 na 3 beurten en 6-6 na 6 beurten) maar bij Eddy was al even snel het vet van de soep. Onze ploegmakker daarentegen had vandaag een zeer begenadigde dag en speelde bij wijlen oogstrelend biljartspel. Ok, hij kreeg veelal mooi spel aangeboden, maar je moet ze altijd nog wel maken natuurlijk. Blakend van speelplezier en vertrouwen kwam hij na een reeks van 2,4,0,1,2 afgetekend aan de leiding (7-15 na 11 beurten). Tussentijds was er een discussie tussen Eddy en scheids Kevin over een al dan niet gemaakt punt, maar onze Kev wist het goed op te lossen. Marcel liet het in ieder geval niet aan zijn hartje komen en zette zijn overwinningstocht onverstoord verder met onder andere zijn tweede van vier (10-21 na 15 beurten). Twee beurtjes later was zijn eerste ‘hall of fame’ waardige match voor de Joe Pilers een feit (11-23 in 17 beurten). Een uitzonderlijke prestatie, uiteraard dik verdiend bekroond met een ‘man van de match’ notering. Na de match kwam Eddy nog eens terug op het voorval met Kevin (…) maar opnieuw ving zijn argumentatie bot bij onze topper (video). Eddy-Kevin 0-2
■ KEVIN (28) – ALAIN Olislaegers (25)
Onze Kev had in de vorige match al wel een veldslag gewonnen, maar nu ging het om de knikkers. Beide protagonisten kwamen eerst nog bescheiden door de openingsbeurten (3-3 na 6 beurten) maar daarna sloeg de vlam dan toch in de pan. Eerst Alain met een bommetje van vier (3-7 na 7 beurten) onmiddellijk gevolgd (na een wissel van voorstuk) door een equivalent van Kevin (7-7 na 8 beurten). Een mooie gelijkopgaande strijd volgde en ook hier was het lange tijd moeilijk te voorspellen wie aan het langste eind zou trekken (13-11 na 12 beurten, 16-16 na 17 beurten en 19-17 na 20 beurten). Tot dan speelde onze ploegmakker een zeer bevredigende tot sterke wedstrijd tegen om en bij de 1 moyenne, maar er kwam sleet op zijn performance. Het begon nu allemaal iets minder te lopen, maar ook bij Alain liep het al een tijdje niet meer zo geolied. Met nu vooral veel nulbeurten, en hier en daar een los puntje, daalden de gemiddelden met rasse schreden (21-19 in de 26ste beurt). Het aanwezige publiek bleef qua spektakelwaarde dus op hun honger zitten, maar de spanning voor winst of verlies maakte dat ruimschoots goed. Tenminste tot Alain in diezelfde beurt 26 plots een triootje lukte (21-22). Om dit nog tot goed einde te brengen had onze ploegmakker dringend een stevig serietje nodig, maar dat was hem vandaag niet meer gegund. Het kruit was op, en dit terwijl Alain nog een tweede cartouche van drie op zak had (21-25 in 29 beurten).
■ NICK (32) – PETER Meersman (50)
Bij een 1-2 achterstand was de opdracht voor Nick eigenlijk simpel. Winnen om onze eerste ploegnederlaag van het seizoen te ontlopen. Gemakkelijker gezegd dan gedaan natuurlijk want hij moest het wel opnemen tegen Peter Meersman, een celebrity in biljartland. Nick was pas halfweg de match van Kevin het lokaal binnengestrompeld, en dit na een dag hard labeur bij de bekendste vervoermaatschappij van het land (we noemen geen namen maar ze staken graag). Helemaal opgefokt om tijdig aanwezig te zijn moest hij er nu aan beginnen. Zijn opwarming voor de match voorspelde eigenlijk al het ergste, al ging hij - na het trekken naar band te hebben gewonnen - wel het best van start (3-1 na 2 beurten). Maar dat was het dan. Wat Peter hierna op het Berchemse blauwe laken te toon spreidde was ongezien. Met een verschroeiende reeks van 3,3,1,4,6,2,2,2,5,4 (32 caramboles in 10 beurten!) speelde hij onze ploegmakker tegen hoog tempo compleet in de vernieling (10-33 na 12 beurten). Nick had het tot dan niet eens zo slecht gedaan (10 in 10 beurten) maar tegen dit geweld was niemand opgewassen. En nog was het niet gedaan. Met een tweede, weliswaar kortere, maar niet minder pijn doende reeks van 2,4,6,3 (15 caramboles in 4 beurten!) werd de totale afstraffing nu compleet (12-48 na 18 beurten). Een vernedering als dit verdiende onze topper zeker niet, maar er zat niets anders op dan de kelk tot op de bodem te ledigen (15-50 in 21 beurten). Een pijnlijke ervaring die hopelijk niet te lang zal nazinderen. (vingerknip) Ziezo, wij zijn het al vergeten. Toch nog een dikke proficiat voor Peter. We hebben er stiekem wel van genoten (al hadden we het wel liever anders gezien).
Ondanks onze eerste nederlaag van dit seizoen behaalden we toch nog zeer bevredigende punten. Is't just of ni?
|
|
|
|
|
17/10/2024 © Joe Pilers
Vandaag trokken we naar Lierke plezierke waar we te gast waren in café De Plezante Hoek. Of het plezant zou worden moesten we nog afwachten, maar feit is wel dat we daar meestal wel een goed resultaat halen tegen De Plezante Hoek 1 (1x gelijk, 3x winst). Goede vooruitzichten dus, maar toch maar opletten. Wij waren op voorhand al dik tevreden met een gelijkspel en een vijfentwintigtal punten...
■ REGINALD Van Reeth (23) – MARCO (21)
Voortgaande op de tot nog toe geleverde prestaties van beide spelers dit seizoen, en het feit dat onze cap Regi in het verleden al eens over de knie legde, bombardeerde Marco meteen tot topfavoriet om dit duel winnend af te sluiten. Maar ondanks al die gunstige voortekenen is en blijft Regi toch een niet te onderschatten tegenstrever (vraag het maar eens aan Marc). Na een korte verkenningsronde (1-0 na 2 beurten) werd er al meteen voor spektakel gezorgd. Eerst Marco met een mooie serie van vijf (1-5 na 3 beurten), wat later gevolgd door een al even mooie vijf van Regi (8-7 na 7 beurten) tot er uiteindelijk een zand van tien op het scorebord pronkte (10-10 na 10 beurten). Er werd dus serieus gevlamd door deze twee kleppers maar zoals meestal bleef het feestje óók nu niet duren. Marco ging nog wel even door op zijn elan (10-14 na 15 beurten) maar kreeg daarna, net als Regi, een tijdlang geen punt meer gemaakt (10-14 na 20 beurten). Regi speelde nochtans niet slecht, was er vaak wel heel dicht bij, maar scoren… nee... dat lukte niet meer. In beurt 21 scoorde hij na elf nulbeurten dan toch nog eens een puntje, maar echt opvrolijken kon hem dat niet (11-14). Marco had nu bloed geroken en finishte weinig later - met onder andere drie duootjes - dik verdiend in een mooie 26 beurten (11-21). Een sterke opener van de avond, dik verdiend bekroond met zijn tweede ‘man van de match’ notering. Toppie captain!
■ KEVIN (28) – RONALD Ceulemans (28)
Ronald, nochtans een begenadigd speler bij de Lierenaars, won in het verleden nog nooit van een Joe Piler. Nick driemaal en Marc éénmaal waren zijn kwelgeesten bij eerdere confrontaties. We waren dus benieuwd wat het nu zou worden want beide spelers zijn aan een bijzonder sterk seizoen bezig. Beide spelen vlotjes hun moyenne en flirten met promotie. Het beloofde dan ook een strijd te gaan worden op het scherpst van de snede, wat het uiteindelijk ook werd. Kevin opende van acquit meteen met drie stuks en Ronald prikte à la minute tegen met een duootje (3-2 na 1 beurt). De toon voor een bitsig duel was meteen gezet, een strijd waarbij de eerste dubbele nulbeurt pas te noteren viel in de 20ste beurt! In de beginfase waren beide protagonisten een tijd mekaars evenknie (7-5 na 5 beurten en 8-10 na 7 beurten), maar vanaf beurt acht pakte onze ploegmakker plots uit met een knappe reeks van 3,3,2,0,2,3. Ronald kon daar weinig of niets tegenover zetten en de kloof leek geslagen (21-11 na 13 beurten). Onze Kev kende hierna een iets mindere periode. Nu ja wat heet minder, want het waren uiteindelijk maar vier beurten, maar meer had Ronald niet nodig om zich met een reeks van 1,1,5,1,1 terug in de match te vechten (22-20 na 18 beurten). Wat nog volgde was een thriller pur sang maar gelukkig was ons Georgette er niet bij vandaag. Kevin nam hierna onmiddellijk terug ruimere voorsprong (25-20 na 21 beurten) maar vijf nulbeurten later stond de nooit aflatende Ronald terug op gelijke hoogte (25-25 na 26 beurten). Het enige wat je nu nog hoorde waren de geluiden van die brave ziel aan de toog… tegen wie was die nu in godsnaam heel de tijd bezig zeg? Uiteindelijk viel het dubbeltje naar onze kant (28-25 in de 28ste beurt) maar Pitbull Ronald had nog een nabeurt natuurlijk. Met voor hem nog (maar) drie puntjes te gaan was een gelijkspel zeker niet ondenkbaar, maar hij strandde uiteindelijk op één punt van de gelijkmaker (28-27 in 28 beurten). De zoveelste topprestatie van onze ploegmakker, maar het had hem letterlijk veel zweet gekost. Respect mate!
■ BJORN Boels (32) – MARC (28)
Door de winst van Kevin kon Marc alvast met het beste gevoel aan de wedstrijd beginnen, en mits winst of gelijkspel al voor de drie punten zorgen. Marc ontmoette Bjorn al eens in de Belgische competitie (seizoen 2018-19) en beide spelers speelden toen naar 34 punten. Marc won in 36 beurten, Bjorn nipt in 37 beurten. Nu dus voor het eerst in de adl-competitie en deze keer wél met puntenverschil. Bjorn vertrok van acquit met twee stuks en zat meteen goed in de wedstrijd. Marc daarentegen geraakte maar niet op dreef en was al vrij vroeg op achtervolgen aangewezen (8-2 na 6 beurten). Er was nog geen man overboord natuurlijk, maar wanneer hij dan nog eens zeven beurten puntenloos bleef en Bjorn gelijktijdig een reeks van 1,1,2,4,0,2 bijeen speelde werd zijn situatie op z’n zachts gezegd toch wel uitzichtloos (18-2 in de 14de beurt). Maar in tegenstelling tot dan al menig tegenstander uitgeteld tegen het canvas zou liggen, vocht Marc zich in geen tijd knap terug in de match. Beginnend met een geluksbal knalde hij als bij toverslag plots een reeks van 4,3,1,4,0,4 bijeen (20-18 na 19 beurten). Met dit huzarenstukje had hij zijn ploegmakkers opnieuw tot leven gewekt, terwijl het nú aan de overkant bijzonder stil was. Bjorn was duidelijk aangeslagen (je zou voor minder) en kwam de mokerslag eigenlijk niet meer te boven. Twaalf nulbeurten op rij volgden, en dit terwijl Marc zijn zegetocht onverstoord verder zette (20-27 na 30 beurten). Bjorn scoorde daarna al spartelend nog wel een duootje en los puntje tegen, maar drie beurten later verloste Marc hem dan uit zijn lijden (23-28 in 33 beurten). RIP Bjorn en 0-3!
■ NOËL Aras (40) – NICK (32)
We hadden hier in het seizoen 2021-22 al eens gewonnen met 0-4 (19,59-33,40), dus waarom zouden we dat niet eens overdoen dacht onze Nick. Tegenstrever van dienst was de voor ons nobele onbekende Noël, een begenadigd excellentie speler op matchbiljart (42) in de Belgische NIDM-competitie. Noël liet al vrij vlug zijn skills zien en kwam van acquit met een reeksje van 3,1,3,2 meteen ruim op voorsprong (9-3 na 4 beurten). Bij Nick zat er iets te wringen en hij wisselde dan maar van voorstuk. Een goede zet bleek later want onze ploegmakker begon nu vlotjes te scoren. In eerste instantie nog bescheiden (11-6 na 6 beurten) maar wat daarna volgde was toch weer een momentum in de match om u tegen te zeggen. Of wat dacht u van een reeks van 4,0,6,0,1,5,4? 20 caramboles in 7 beurten, het kon tellen (18-26 na 14 beurten). Met nog maar 6 punten te gaan leek er nu een monsterscore in de maak. Maar zoals vaak bij onze Nick ging het ook nu weer plots de verkeerde richting uit. Is het nu nonchalance, concentratieverlies of wat dan ook… wie zal het zeggen. Het is toch opmerkelijk dat wanneer hij een grote voorsprong heeft dat het vaak gebeurd dat hij daarna zo goed als compleet stil valt. Van Noël hoefde hij dan wel niets meer te vrezen, die had ondertussen al lang de handdoek in de ring gegooid, maar met 6 punten in 13 beurten was een mogelijke uitzonderlijke puntenwinst nu herleid tot een doordeweekse (28-32 in 27 beurten). Nog altijd bijzonder sterk natuurlijk, maar de ontgoocheling bij Nick achteraf verraadde toch ook dat hij vond dat er veel meer in zat vandaag.
Voortgaande op de tot nog toe geleverde prestaties van beide spelers dit seizoen, en het feit dat onze cap Regi in het verleden al eens over de knie legde, bombardeerde Marco meteen tot topfavoriet om dit duel winnend af te sluiten. Maar ondanks al die gunstige voortekenen is en blijft Regi toch een niet te onderschatten tegenstrever (vraag het maar eens aan Marc). Na een korte verkenningsronde (1-0 na 2 beurten) werd er al meteen voor spektakel gezorgd. Eerst Marco met een mooie serie van vijf (1-5 na 3 beurten), wat later gevolgd door een al even mooie vijf van Regi (8-7 na 7 beurten) tot er uiteindelijk een zand van tien op het scorebord pronkte (10-10 na 10 beurten). Er werd dus serieus gevlamd door deze twee kleppers maar zoals meestal bleef het feestje óók nu niet duren. Marco ging nog wel even door op zijn elan (10-14 na 15 beurten) maar kreeg daarna, net als Regi, een tijdlang geen punt meer gemaakt (10-14 na 20 beurten). Regi speelde nochtans niet slecht, was er vaak wel heel dicht bij, maar scoren… nee... dat lukte niet meer. In beurt 21 scoorde hij na elf nulbeurten dan toch nog eens een puntje, maar echt opvrolijken kon hem dat niet (11-14). Marco had nu bloed geroken en finishte weinig later - met onder andere drie duootjes - dik verdiend in een mooie 26 beurten (11-21). Een sterke opener van de avond, dik verdiend bekroond met zijn tweede ‘man van de match’ notering. Toppie captain!
■ KEVIN (28) – RONALD Ceulemans (28)
Ronald, nochtans een begenadigd speler bij de Lierenaars, won in het verleden nog nooit van een Joe Piler. Nick driemaal en Marc éénmaal waren zijn kwelgeesten bij eerdere confrontaties. We waren dus benieuwd wat het nu zou worden want beide spelers zijn aan een bijzonder sterk seizoen bezig. Beide spelen vlotjes hun moyenne en flirten met promotie. Het beloofde dan ook een strijd te gaan worden op het scherpst van de snede, wat het uiteindelijk ook werd. Kevin opende van acquit meteen met drie stuks en Ronald prikte à la minute tegen met een duootje (3-2 na 1 beurt). De toon voor een bitsig duel was meteen gezet, een strijd waarbij de eerste dubbele nulbeurt pas te noteren viel in de 20ste beurt! In de beginfase waren beide protagonisten een tijd mekaars evenknie (7-5 na 5 beurten en 8-10 na 7 beurten), maar vanaf beurt acht pakte onze ploegmakker plots uit met een knappe reeks van 3,3,2,0,2,3. Ronald kon daar weinig of niets tegenover zetten en de kloof leek geslagen (21-11 na 13 beurten). Onze Kev kende hierna een iets mindere periode. Nu ja wat heet minder, want het waren uiteindelijk maar vier beurten, maar meer had Ronald niet nodig om zich met een reeks van 1,1,5,1,1 terug in de match te vechten (22-20 na 18 beurten). Wat nog volgde was een thriller pur sang maar gelukkig was ons Georgette er niet bij vandaag. Kevin nam hierna onmiddellijk terug ruimere voorsprong (25-20 na 21 beurten) maar vijf nulbeurten later stond de nooit aflatende Ronald terug op gelijke hoogte (25-25 na 26 beurten). Het enige wat je nu nog hoorde waren de geluiden van die brave ziel aan de toog… tegen wie was die nu in godsnaam heel de tijd bezig zeg? Uiteindelijk viel het dubbeltje naar onze kant (28-25 in de 28ste beurt) maar Pitbull Ronald had nog een nabeurt natuurlijk. Met voor hem nog (maar) drie puntjes te gaan was een gelijkspel zeker niet ondenkbaar, maar hij strandde uiteindelijk op één punt van de gelijkmaker (28-27 in 28 beurten). De zoveelste topprestatie van onze ploegmakker, maar het had hem letterlijk veel zweet gekost. Respect mate!
■ BJORN Boels (32) – MARC (28)
Door de winst van Kevin kon Marc alvast met het beste gevoel aan de wedstrijd beginnen, en mits winst of gelijkspel al voor de drie punten zorgen. Marc ontmoette Bjorn al eens in de Belgische competitie (seizoen 2018-19) en beide spelers speelden toen naar 34 punten. Marc won in 36 beurten, Bjorn nipt in 37 beurten. Nu dus voor het eerst in de adl-competitie en deze keer wél met puntenverschil. Bjorn vertrok van acquit met twee stuks en zat meteen goed in de wedstrijd. Marc daarentegen geraakte maar niet op dreef en was al vrij vroeg op achtervolgen aangewezen (8-2 na 6 beurten). Er was nog geen man overboord natuurlijk, maar wanneer hij dan nog eens zeven beurten puntenloos bleef en Bjorn gelijktijdig een reeks van 1,1,2,4,0,2 bijeen speelde werd zijn situatie op z’n zachts gezegd toch wel uitzichtloos (18-2 in de 14de beurt). Maar in tegenstelling tot dan al menig tegenstander uitgeteld tegen het canvas zou liggen, vocht Marc zich in geen tijd knap terug in de match. Beginnend met een geluksbal knalde hij als bij toverslag plots een reeks van 4,3,1,4,0,4 bijeen (20-18 na 19 beurten). Met dit huzarenstukje had hij zijn ploegmakkers opnieuw tot leven gewekt, terwijl het nú aan de overkant bijzonder stil was. Bjorn was duidelijk aangeslagen (je zou voor minder) en kwam de mokerslag eigenlijk niet meer te boven. Twaalf nulbeurten op rij volgden, en dit terwijl Marc zijn zegetocht onverstoord verder zette (20-27 na 30 beurten). Bjorn scoorde daarna al spartelend nog wel een duootje en los puntje tegen, maar drie beurten later verloste Marc hem dan uit zijn lijden (23-28 in 33 beurten). RIP Bjorn en 0-3!
■ NOËL Aras (40) – NICK (32)
We hadden hier in het seizoen 2021-22 al eens gewonnen met 0-4 (19,59-33,40), dus waarom zouden we dat niet eens overdoen dacht onze Nick. Tegenstrever van dienst was de voor ons nobele onbekende Noël, een begenadigd excellentie speler op matchbiljart (42) in de Belgische NIDM-competitie. Noël liet al vrij vlug zijn skills zien en kwam van acquit met een reeksje van 3,1,3,2 meteen ruim op voorsprong (9-3 na 4 beurten). Bij Nick zat er iets te wringen en hij wisselde dan maar van voorstuk. Een goede zet bleek later want onze ploegmakker begon nu vlotjes te scoren. In eerste instantie nog bescheiden (11-6 na 6 beurten) maar wat daarna volgde was toch weer een momentum in de match om u tegen te zeggen. Of wat dacht u van een reeks van 4,0,6,0,1,5,4? 20 caramboles in 7 beurten, het kon tellen (18-26 na 14 beurten). Met nog maar 6 punten te gaan leek er nu een monsterscore in de maak. Maar zoals vaak bij onze Nick ging het ook nu weer plots de verkeerde richting uit. Is het nu nonchalance, concentratieverlies of wat dan ook… wie zal het zeggen. Het is toch opmerkelijk dat wanneer hij een grote voorsprong heeft dat het vaak gebeurd dat hij daarna zo goed als compleet stil valt. Van Noël hoefde hij dan wel niets meer te vrezen, die had ondertussen al lang de handdoek in de ring gegooid, maar met 6 punten in 13 beurten was een mogelijke uitzonderlijke puntenwinst nu herleid tot een doordeweekse (28-32 in 27 beurten). Nog altijd bijzonder sterk natuurlijk, maar de ontgoocheling bij Nick achteraf verraadde toch ook dat hij vond dat er veel meer in zat vandaag.
|
|
|
|
|
09/10/2024 © Joe Pilers
Vandaag kregen we de boys van De Willy’s over de vloer, een tof team waarvan we vorig seizoen verloren met… 0-4 (15,60-30,00). Door die smadelijke nederlaag werden we helemaal onderaan het klassement getorpedeerd en kwamen we met z’n allen een half seizoen in een zware depressie terecht. Het kwam uiteindelijk nog (allemaal) goed, maar redenen genoeg dus om vandaag het een en ander recht te zetten…
■ GERD Van Hoeydonck (17) – GUY (19)
Hier stonden twee spelers tegenover mekaar die dit seizoen nog niet hadden verloren. Gerd kon duidelijk de beste cijfers voorleggen met tweemaal winst (21 en 16 beurten) en een gemiddelde van 0,919 - tegenover Guy die het moest doen met winst in 31 beurten en twee gelijke spelen (38 en 54 beurten) met een gemiddelde van slechts 0,463… de helft zeg maar. Gerd was dus topfavoriet bij de bookmakers, maar het was wel onze Guy die het best aan de wedstrijd begon. En hoe. Beginnend met vijf stuks in beurt drie (1-5), wat later gevolgd door een los puntje en een duootje (3-8 na 7 beurten) en nog wat later met zijn tweede serie van vijf, leken de kaarten nu al definitief geschud (4-13 na 13 beurten) . Geen haar op het hoofd van één van de aanwezigen die er nog maar aan dacht dat dit voor Gerd nog goed ging komen. Maar het gebeurde wel. Niet dat Gerd nu plots de pannen van’t dak ging spelen, zeker niet, maar simpelweg omdat onze tot dan 1 moyenne spelende ploegmakker nog nauwelijks een punt scoorde (1 punt in 12 beurten). Guy bleef tot dan nog altijd wel ruim aan de leiding (8-14 na 24 beurten), maar een beurtje later zag hij Gerd met vier stuks dan toch mathematisch op gelijke hoogte komen (12-14 na 25 beurten). Weg voorsprong, maar het had hem toch wakker geschud. Schoorvoetend kwam hij nu iets beter voor de dag maar spectaculair was het geenszins. Doch omdat Gerd het nu opnieuw liet afweten (1 punt in 9 beurten) kwam Guy in beurt 33 tot op één punt van de overwinning (13-18). De zegebloemen lagen nu voor het grijpen maar daar stak Gerd nog geheel onverwacht een stokje voor. Met een tweede cartouche van vier vloerde hij alsnog verrassend onze Guy (17-18). Ontgoocheling alom in onze rangen, maar Guy wist toch nog gelijk te maken in zijn nabeurt (17-19 in 35 beurten). Toch jammer want er zat (veel) meer in.
■ GEERT Van Roy (28) – KEVIN (28)
Kevin is met drie overwinningen binnen de beurten voorlopig veruit de betere Joe Piler op dit moment, terwijl Geert vooral vorig seizoen schitterde met onder meer een tweede plek in het individuele klassement, en een uitzonderlijk hoog wedstrijdgemiddelde van 7,05 punten! Vorig seizoen won Kevin nog overtuigend in de Zoerselse biljarttempel (8-28 in 21 beurten), maar het ene jaar is het andere niet natuurlijk. Vermoedelijk was Geert nu op zoek naar eerherstel, en bijgevolg waren we benieuwd wat het zou gaan worden. Geert was in de beginfase veruit de efficiëntste en betere speler (7-2 na 4 beurten), maar desondanks wist Kevin de schade toch nog geruime tijd te beperken (10-7 na 10 beurten). Iets zorgwekkender werd het na Geert’s duo- en triootje (15-8 na 12 beurten) en helemaal na diens tweede reeksje van 3,2,1 (22-12 na 20 beurten). We weten dan wel uit ervaring dat onze ploegmakker ten allen tijde kan terugkeren uit een benarde situatie, maar deze keer zag het er niet zo naar uit. Vooral dan omdat hij wel degelijk mogelijkheden kreeg om Geert bij te benen, maar vaak onbenut liet. Neen, dit was niet de Kev van de voorbij wedstrijden. Niettemin ploeterde hij zich veel later toch nog in de wedstrijd met onder andere een reeksje van 1,2,3 (24-22 na 30 beurten), maar dat had dan vooral toch met een tijdelijke inzinking van Geert te maken (2 punten in 11 beurten). Geert kwam hierna min of meer terug op toerental, en vier losse puntjes later was de verdiende winst een feit (28-22). Kevin had nog wel een nabeurt, maar zes stuks scoren zat er vandaag echt niet in (28-23 in 35 beurten). Ook kampioenen hebben al eens een minderde dag.
■ JURGEN Peeters (32) – MARC (28)
Voor deze confrontatie met De Willy’s hadden we gehoopt (niet verwacht) om ergens rond de dertig punten te halen, wat echt wel nodig was om voeling met de top in stand te houden. Met nog maar 9,43 punten op de teller - en met onze twee minst in vorm zijnde spelers nog aan zet - leek dat er niet meer in te zitten. Maar heel soms kan een uitdagende situatie vaak leiden tot onverwachte prestaties.. Dit kon zowel voor Marc als Jurgen, al was er één probleempje. Beide spelers waren niet al te best aan het seizoen begonnen en zijn nog altijd op zoek naar de vorm van betere dagen. In de onderlinge ontmoetingen stond het 1-0 voor Marc, maar veelzeggend was dat niet. In vorm of niet, het beloofde alvast een bitsige strijd te gaan worden en beide supportersclans werden op hun wenken bediend. Jurgen opende de score van acquit (1-0) maar kreeg dan van Marc meteen vier stuks om de oren, waarvan de eerste twee caramboles meer met geluk dan kunde te maken hadden (1-4 na 1 beurt). Onder het mom van ‘het mag al eens meezitten’ was Marc nu meteen gelanceerd en mede dankzij Jurgen ontstond er een bijzonder attractief kijkspel. Marc had in de beginfase steeds de bovenhand (4-7 na 4 beurten, 9-7 na 5 beurten, 10-10 na 7 beurten en 11-13 na 9 beurten) tot Jurgen in beurt 10 een mooie serie van acht uit zijn mouwen schudde (19-13). Hierna werden er - uitgezonderd een duootje van Jurgen en een tweede van vier van Marc - hoofdzakelijk enkel losse punten en nulbeurten genoteerd, maar beide protagonisten bleven wel steeds boven hun moyenne acteren (20-14 na 14 beurten, 23-19 na 17 beurten en 26-21 na 21 beurten). Het kon nu echt nog alle kanten uit en de spanning steeg met de minuut. Iedereen leek nu op het puntje van zijn stoel te zitten, de adem inhoudend van wat nog zou komen. Eigenlijk verdiende geen van beide om deze partij verliezend af te sluiten, maar wat drie beurtjes later volgde voor één van hen, was een enorme koude douche. Het was uiteindelijk Marc die onder het toeziend oog van de talrijk aanwezige thuisaanhang vrij verrassend ineens zeven stuks bijeen knalde (26-28 in 24 beurten). Sneu voor Jurgen, maar onze ploegmakker was door de stuwende kracht van de supporters net iets productiever. Marc is back!
■ BART Tuerlinckx (45) – NICK (32)
Bij de twee vorige mogelijkheden lukte het niet, maar Nick kon nu al voor de derde keer dit seizoen (mits winst) voor de drie punten zorgen. Voortgaande op eerdere confrontaties tegen Bart waren de kansen op papier fifty-fifty (1 gewonnen, 1 gelijk, 1 verloren) maar ook hier (net als in de vorige wedstrijd) kenden deze twee kleppers een bijzonder zwakke seizoenstart. Bart startte van acquit met een duootje (2-0) maar voor het eerste punt van Nick was het nog even wachten. Wat dan volgde hadden we al een tijdje niet meer gezien. Beginnend met een bom van 7, gevolgd door nog eens 2,1 en 5 stuks, verwees hij Bart in geen tijd tot figurant in dit verhaal (4-15 na 6 beurten). Derde keer goeie keer dan maar? Met deze verpletterende start leek dat alvast een reële mogelijkheid te gaan worden. Nick speelde nu duidelijk zichtbaar met vertrouwen, terwijl Bart alleen maar kon toezien hoe zijn belager steeds maar verder wegliep (6-20 na 9 beurten). Met een achtsterstand van maar liefst 27 punten (handicap meegerekend) stond Bart nu voor de quasi onmogelijke opdracht om dit alsnog recht te zetten. Zelfs na dipje van onze ploegmakker (2 punten in 7 beurten) lukte het hem nauwelijks om wat achterstand goed te maken (9-22 na 16 beurten). De aanwezige meute vroeg zich dan ook terecht af: “Is dit die fameuze vijfenveertiger?”, maar wij wisten wel beter natuurlijk. Bart had gewoon een offday vandaag, maar vanaf beurt 17 kregen we met series van 6 en 5 dan toch de echte Bart te zien (20-23 na 18 beurten). En het klinkt nu misschien een beetje raar, maar ondanks Nick’s voorsprong van nog altijd 16 punten, begonnen we ons toch al licht zorgen te maken. Je voelde gewoon dat de match aan het kantelen was. Nick had namelijk al beurtenlang nauwelijks gescoord, zat mentaal in een dipje, in tegenstelling tot Bart wiens vertrouwen je met elke baltoets zag groeien. Maar gelukkig wist Nick zich tijdig te herpakken, en het was nodig. Bart zat nu in de flow, scoorde aansluitend een serie van 4 en 3, maar onze topper deed zowaar nog beter met 5 en 4 stuks. Een indrukwekkend sluitstuk waarmee hij zich dik verdiend tot ‘man van de match’ kroonde (27-32 in 21 beurten). Dat weekje verlof in Salou had hem klaarblijkelijk deugd gedaan. Hij had voor deze wederopstanding dan ook keihard getraind in de plaatselijke fitness (klik hier voor het onomstotelijk bewijs).Thumbs up mate!
Ook onze talrijk aanwezige supporters (Peter, Nicky, Manu, Georgette, Alex, Frank, Willy, Marco, Marc e.a.) zagen dat het meer dan goed was. Achteraf volgde nog de gebruikelijke afterparty tot in de late uurtjes, en dit zoals altijd met de ‘usual suspects’.
Hier stonden twee spelers tegenover mekaar die dit seizoen nog niet hadden verloren. Gerd kon duidelijk de beste cijfers voorleggen met tweemaal winst (21 en 16 beurten) en een gemiddelde van 0,919 - tegenover Guy die het moest doen met winst in 31 beurten en twee gelijke spelen (38 en 54 beurten) met een gemiddelde van slechts 0,463… de helft zeg maar. Gerd was dus topfavoriet bij de bookmakers, maar het was wel onze Guy die het best aan de wedstrijd begon. En hoe. Beginnend met vijf stuks in beurt drie (1-5), wat later gevolgd door een los puntje en een duootje (3-8 na 7 beurten) en nog wat later met zijn tweede serie van vijf, leken de kaarten nu al definitief geschud (4-13 na 13 beurten) . Geen haar op het hoofd van één van de aanwezigen die er nog maar aan dacht dat dit voor Gerd nog goed ging komen. Maar het gebeurde wel. Niet dat Gerd nu plots de pannen van’t dak ging spelen, zeker niet, maar simpelweg omdat onze tot dan 1 moyenne spelende ploegmakker nog nauwelijks een punt scoorde (1 punt in 12 beurten). Guy bleef tot dan nog altijd wel ruim aan de leiding (8-14 na 24 beurten), maar een beurtje later zag hij Gerd met vier stuks dan toch mathematisch op gelijke hoogte komen (12-14 na 25 beurten). Weg voorsprong, maar het had hem toch wakker geschud. Schoorvoetend kwam hij nu iets beter voor de dag maar spectaculair was het geenszins. Doch omdat Gerd het nu opnieuw liet afweten (1 punt in 9 beurten) kwam Guy in beurt 33 tot op één punt van de overwinning (13-18). De zegebloemen lagen nu voor het grijpen maar daar stak Gerd nog geheel onverwacht een stokje voor. Met een tweede cartouche van vier vloerde hij alsnog verrassend onze Guy (17-18). Ontgoocheling alom in onze rangen, maar Guy wist toch nog gelijk te maken in zijn nabeurt (17-19 in 35 beurten). Toch jammer want er zat (veel) meer in.
■ GEERT Van Roy (28) – KEVIN (28)
Kevin is met drie overwinningen binnen de beurten voorlopig veruit de betere Joe Piler op dit moment, terwijl Geert vooral vorig seizoen schitterde met onder meer een tweede plek in het individuele klassement, en een uitzonderlijk hoog wedstrijdgemiddelde van 7,05 punten! Vorig seizoen won Kevin nog overtuigend in de Zoerselse biljarttempel (8-28 in 21 beurten), maar het ene jaar is het andere niet natuurlijk. Vermoedelijk was Geert nu op zoek naar eerherstel, en bijgevolg waren we benieuwd wat het zou gaan worden. Geert was in de beginfase veruit de efficiëntste en betere speler (7-2 na 4 beurten), maar desondanks wist Kevin de schade toch nog geruime tijd te beperken (10-7 na 10 beurten). Iets zorgwekkender werd het na Geert’s duo- en triootje (15-8 na 12 beurten) en helemaal na diens tweede reeksje van 3,2,1 (22-12 na 20 beurten). We weten dan wel uit ervaring dat onze ploegmakker ten allen tijde kan terugkeren uit een benarde situatie, maar deze keer zag het er niet zo naar uit. Vooral dan omdat hij wel degelijk mogelijkheden kreeg om Geert bij te benen, maar vaak onbenut liet. Neen, dit was niet de Kev van de voorbij wedstrijden. Niettemin ploeterde hij zich veel later toch nog in de wedstrijd met onder andere een reeksje van 1,2,3 (24-22 na 30 beurten), maar dat had dan vooral toch met een tijdelijke inzinking van Geert te maken (2 punten in 11 beurten). Geert kwam hierna min of meer terug op toerental, en vier losse puntjes later was de verdiende winst een feit (28-22). Kevin had nog wel een nabeurt, maar zes stuks scoren zat er vandaag echt niet in (28-23 in 35 beurten). Ook kampioenen hebben al eens een minderde dag.
■ JURGEN Peeters (32) – MARC (28)
Voor deze confrontatie met De Willy’s hadden we gehoopt (niet verwacht) om ergens rond de dertig punten te halen, wat echt wel nodig was om voeling met de top in stand te houden. Met nog maar 9,43 punten op de teller - en met onze twee minst in vorm zijnde spelers nog aan zet - leek dat er niet meer in te zitten. Maar heel soms kan een uitdagende situatie vaak leiden tot onverwachte prestaties.. Dit kon zowel voor Marc als Jurgen, al was er één probleempje. Beide spelers waren niet al te best aan het seizoen begonnen en zijn nog altijd op zoek naar de vorm van betere dagen. In de onderlinge ontmoetingen stond het 1-0 voor Marc, maar veelzeggend was dat niet. In vorm of niet, het beloofde alvast een bitsige strijd te gaan worden en beide supportersclans werden op hun wenken bediend. Jurgen opende de score van acquit (1-0) maar kreeg dan van Marc meteen vier stuks om de oren, waarvan de eerste twee caramboles meer met geluk dan kunde te maken hadden (1-4 na 1 beurt). Onder het mom van ‘het mag al eens meezitten’ was Marc nu meteen gelanceerd en mede dankzij Jurgen ontstond er een bijzonder attractief kijkspel. Marc had in de beginfase steeds de bovenhand (4-7 na 4 beurten, 9-7 na 5 beurten, 10-10 na 7 beurten en 11-13 na 9 beurten) tot Jurgen in beurt 10 een mooie serie van acht uit zijn mouwen schudde (19-13). Hierna werden er - uitgezonderd een duootje van Jurgen en een tweede van vier van Marc - hoofdzakelijk enkel losse punten en nulbeurten genoteerd, maar beide protagonisten bleven wel steeds boven hun moyenne acteren (20-14 na 14 beurten, 23-19 na 17 beurten en 26-21 na 21 beurten). Het kon nu echt nog alle kanten uit en de spanning steeg met de minuut. Iedereen leek nu op het puntje van zijn stoel te zitten, de adem inhoudend van wat nog zou komen. Eigenlijk verdiende geen van beide om deze partij verliezend af te sluiten, maar wat drie beurtjes later volgde voor één van hen, was een enorme koude douche. Het was uiteindelijk Marc die onder het toeziend oog van de talrijk aanwezige thuisaanhang vrij verrassend ineens zeven stuks bijeen knalde (26-28 in 24 beurten). Sneu voor Jurgen, maar onze ploegmakker was door de stuwende kracht van de supporters net iets productiever. Marc is back!
■ BART Tuerlinckx (45) – NICK (32)
Bij de twee vorige mogelijkheden lukte het niet, maar Nick kon nu al voor de derde keer dit seizoen (mits winst) voor de drie punten zorgen. Voortgaande op eerdere confrontaties tegen Bart waren de kansen op papier fifty-fifty (1 gewonnen, 1 gelijk, 1 verloren) maar ook hier (net als in de vorige wedstrijd) kenden deze twee kleppers een bijzonder zwakke seizoenstart. Bart startte van acquit met een duootje (2-0) maar voor het eerste punt van Nick was het nog even wachten. Wat dan volgde hadden we al een tijdje niet meer gezien. Beginnend met een bom van 7, gevolgd door nog eens 2,1 en 5 stuks, verwees hij Bart in geen tijd tot figurant in dit verhaal (4-15 na 6 beurten). Derde keer goeie keer dan maar? Met deze verpletterende start leek dat alvast een reële mogelijkheid te gaan worden. Nick speelde nu duidelijk zichtbaar met vertrouwen, terwijl Bart alleen maar kon toezien hoe zijn belager steeds maar verder wegliep (6-20 na 9 beurten). Met een achtsterstand van maar liefst 27 punten (handicap meegerekend) stond Bart nu voor de quasi onmogelijke opdracht om dit alsnog recht te zetten. Zelfs na dipje van onze ploegmakker (2 punten in 7 beurten) lukte het hem nauwelijks om wat achterstand goed te maken (9-22 na 16 beurten). De aanwezige meute vroeg zich dan ook terecht af: “Is dit die fameuze vijfenveertiger?”, maar wij wisten wel beter natuurlijk. Bart had gewoon een offday vandaag, maar vanaf beurt 17 kregen we met series van 6 en 5 dan toch de echte Bart te zien (20-23 na 18 beurten). En het klinkt nu misschien een beetje raar, maar ondanks Nick’s voorsprong van nog altijd 16 punten, begonnen we ons toch al licht zorgen te maken. Je voelde gewoon dat de match aan het kantelen was. Nick had namelijk al beurtenlang nauwelijks gescoord, zat mentaal in een dipje, in tegenstelling tot Bart wiens vertrouwen je met elke baltoets zag groeien. Maar gelukkig wist Nick zich tijdig te herpakken, en het was nodig. Bart zat nu in de flow, scoorde aansluitend een serie van 4 en 3, maar onze topper deed zowaar nog beter met 5 en 4 stuks. Een indrukwekkend sluitstuk waarmee hij zich dik verdiend tot ‘man van de match’ kroonde (27-32 in 21 beurten). Dat weekje verlof in Salou had hem klaarblijkelijk deugd gedaan. Hij had voor deze wederopstanding dan ook keihard getraind in de plaatselijke fitness (klik hier voor het onomstotelijk bewijs).Thumbs up mate!
Ook onze talrijk aanwezige supporters (Peter, Nicky, Manu, Georgette, Alex, Frank, Willy, Marco, Marc e.a.) zagen dat het meer dan goed was. Achteraf volgde nog de gebruikelijke afterparty tot in de late uurtjes, en dit zoals altijd met de ‘usual suspects’.
|
|
01/10/2024 © Joe Pilers
Vandaag waren we te gast bij het team van Den Bonten Os, die - al dan niet voorlopig - hun thuiswedstrijden afwerken in de cafetaria van één van de twee plaatselijke sporthallen. Een leuke locatie met zeer uitgebreide keuken- en drankenkaart… kortom, spek voor onzen bek. Maar er moest ook nog gebiljart worden natuurlijk. De thuisploeg mag (voorlopig) toch één van de zwakkere broertjes uit onze reeks genoemd worden, en bijgevolg was voor ons niets minder goed dan de drie punten mee naar ‘Ons Huis’ te nemen. Uiteindelijk vloerden we Den Os wel, maar dat ging toch iets moeizamer dan verwacht…
■ PATRICK De Maesschalck (21) – GUY (19)
Patrick promoveerde vorig seizoen van 19 naar 21 punten en het ziet er naar uit dat hij daar momenteel met 0 op 3 en een gemiddelde van 0,491 toch wat problemen mee heeft. Het voorspelde dus een makkie te gaan worden voor onze ‘kleine’, maar dat werd het niet. Integendeel. In eerste instantie was dat zo goed als alleen te wijten aan het erbarmelijke spel dat hij beur-ten-lang voorgeschoteld kreeg, maar na een beurt of dertig zagen we toch ook dat er af en toe verkeerde keuzes gemaakt werden, en de armen niet zo goed waren vandaag. Het spel van Patrick was zeker niet beter - want een moeilijke figuur zagen we hem ook niet maken - maar hij kreeg dan wel met regelmaat een ‘aanduwerke’ zoals ze zeggen. Het resultaat was dat Patrick vanaf begin de wedstrijd domineerde en zijn voorsprong na verloop van tijd steeds verder uitbreidde (6-1 na 8 beurten, 7-6 na 16 beurten, 11-8 na 24 beurten, 15-9 na 30 beurten en 19-11 na 36 beurten). Met op dat moment voor Patrick nog maar twee puntjes te gaan leek Guy’s lot bezegeld, maar desondanks was het toch bewonderingswaardig dat onze Guy steeds met de nodige grinta bleef verder spelen. Dat loonde uiteindelijk nog, want doordat Patrick de nulbeurten nu echt begon op te stapelen kwam onze ploegmakker nog geheel onverwacht terug uit een hopeloze positie (20-13 na 45 beurten en 20-17 na 49 beurten). Winnen deed hij tenslotte wel niet, maar nadat Patrick eindelijk dan toch dat laatste puntje had gescoord wist hij in zijn nabeurt toch nog een gelijkspel te verzilveren (21-19 in… slik… 54 beurten). Goed was het niet, maar deze ervaring zal hem wellicht helpen om sterker terug te komen.
■ MARCO (21) – GEERT Verreet (21)
Met Geert had Marco op papier veruit de moeilijkste thuisspeler te bekampen. Ook Geert promoveerde van 19 naar 21 punten en won tot nu toe 3 van de 4 wedstrijden tegen een moyenne in totaal van 0,700. Gene prutser dus, maar dat is onze captain ook niet. Verre van zelfs. Na een aftastend en aarzelend begin van beide protagonisten (2-2 na 6 beurten) was het Marco die de lont in het kruitvat stak met onder andere een serie van vier (7-2 na 8 beurten). Nadat het in de elfde beurt nog eerst 9-2 was geworden voor onze ploegmakker liet ook Geert zich daarna voor het eerst opmerken met een reeksje van 2,1,1 (10-6 na 14 beurten). Maar meer dan een prikje was dat niet. Marco deed weinig later evengoed (1,2,1) en vergrootte daarmee zelfs zijn voorsprong (14-8 na 20 beurten). Marco had de match nu volledig in handen en was vastberaden om zich niet meer de kaas van het brood te laten eten. Geert wou wel, maar was vandaag niet bij machte om het tij te keren. Zelfs wanneer Marco een reeks van zes nulbeurten liet noteren kwam hij nauwelijks dichter in de stand (14-10 na 26 beurten). Niettemin werd het voor onze cap nu wel hoog tijd om er aan te beginnen want vette punten leken het bepaald niet te gaan worden. En of hij eraan begon! Met cartouches van drie en vier finishte hij alsnog zeer sterk in 29 beurten (21-10). Tja, ge zijt dan ook kapitein voor iets hé. Toppie!
■ DRÉ Van Den Schoor (25) – MARCEL (23)
Dré was vorig seizoen de enige speler bij de thuisploeg die meer matchen won dan verloor. Voorlopig is de balans negatief maar hij ontpopte zich vandaag zeer zeker tot de betere thuisspeler. Beginnend met een reeksje van 2,1,1,1,1 en wat later gevolgd met een triootje, maakte hij aan Marcel meteen duidelijk dat het voor laatstgenoemde geen makkelijke avond zou worden (9-3 na 8 beurten). Dré zette zijn zegetocht onverminderd voort (11-4 na 12 beurten) en het leek er sterk op dat onze ploegmakker een vogel voor de spreekwoordelijke kat zou gaan worden. Maar als de nood het hoogst is, is de redding af en toe nabij. Marcel scoorde nu in vijf beurten plots drie triootjes, maar het moet gezegd dat hij daarbij serieus wat hulp kreeg van de biljartgoden (15-16 na 21 beurten). Onze kassa had nu een viertal keer snel opeenvolgend gerinkeld en dat veroorzaakte bij ons natuurlijk de ene lachsalvo na de andere. Maar al dat hoongelach schoot bij onze ploegmakker in het verkeerde keelgat en hij maakte zich boos (…). Nog steeds boos speelde Marcel hierna een tweetal beurten de bal ongericht weg, maar gelukkig herpakte hij zich daarna snel. Ondertussen was het wel zo stil geworden dat je de stilte als het ware horen kon. In beurt 24 kwamen de bordjes dan even in evenwicht (18-18), maar onze Marcel riep Dré even later meteen tot de orde met zijn vierde triootje van de avond (18-21 na 27 beurten). Marcel had nu duidelijk de beste kaarten in handen, maar Dré vocht zich mooi terug in de match met een reeks van 1,0,2,3 (24-22 na 33 beurten). Dubbele matchbal dus en dat zorgde nog voor bijzonder spannende momenten. Marcel was in beurt 35 nog het dichtst bij de overwinning maar hij miste jammerlijk op een haartje (klik hier voor video met reactie van Georgette). Dré finishte de beurt daarna al (25-22) maar Marcel maakte nog dik verdiend gelijk in zijn nabeurt (25-23 in 36 beurten). Chapeau copain!
■ JOHAN Van Den Wouwer (28) – KEVIN (28)
Door het gelijkspel van Marcel moest onze Kev nu minstens een gelijkspel behalen om de drie punten mee naar Berchem te nemen. Bij de bezoekers was Johan nog altijd op zoek naar zijn eerste overwinning (0 op 3), terwijl Kevin met zijn 2 op 2 een veel beter rapport kon voorleggen. Toch was er enige bezorgdheid over onze ploegmakker omdat hij niet op zijn geliefkoosde 2de of 3de plek kon starten. Een geeuwlawine tijdens Marcel’s wedstrijd voorspelde eigenlijk niet veel goeds, en bij het trekken naar band geraakte hij amper in de helft van de biljarttafel. In het prille begin kon hij nog wel gelijke tred houden met Johan (3-3 na 2 beurten) maar daarna geraakte hij maar niet in zijn ritme (9-4 na 11 beurten). Maar onze ploegmakker bleef zoals altijd olympisch kalm, en laat dát nu juist een eigenschap zijn bij hem die ons nooit doet panikeren. Vroeg of laat komt de klik er toch en dan kan hij tekeer gaan als een pletwals. Zoals ook deze keer. Met een reeks van maar liefst vijf duootjes en een los puntje liet hij Johan al een eerste keer voelen wie de baas was (13-15 na 17 beurten). Begrijpelijk dat hij hierna even op adem moest komen, maar wanneer Johan enkele beurten later nog eens een tik uitdeelde met een triootje (17-15) reageerde onze ploegmakker onmiddellijk tegen met een bommetje van vijf (17-20 na 22 beurten). Enkele beurten later volgde dan een tweede triootje van Johan (20-21), maar opnieuw deed Kevin beter met vier stuks (20-25 na 25 beurten). Kevin zat nu in de laatste rechte lijn, en een beurtje later was het met drie stuks al meteen bingo (20-28 in 26 beurten). Met de ogen halfdicht ‘man van de match’ worden… het is maar weinigen gegeven. Respect mate!
Patrick promoveerde vorig seizoen van 19 naar 21 punten en het ziet er naar uit dat hij daar momenteel met 0 op 3 en een gemiddelde van 0,491 toch wat problemen mee heeft. Het voorspelde dus een makkie te gaan worden voor onze ‘kleine’, maar dat werd het niet. Integendeel. In eerste instantie was dat zo goed als alleen te wijten aan het erbarmelijke spel dat hij beur-ten-lang voorgeschoteld kreeg, maar na een beurt of dertig zagen we toch ook dat er af en toe verkeerde keuzes gemaakt werden, en de armen niet zo goed waren vandaag. Het spel van Patrick was zeker niet beter - want een moeilijke figuur zagen we hem ook niet maken - maar hij kreeg dan wel met regelmaat een ‘aanduwerke’ zoals ze zeggen. Het resultaat was dat Patrick vanaf begin de wedstrijd domineerde en zijn voorsprong na verloop van tijd steeds verder uitbreidde (6-1 na 8 beurten, 7-6 na 16 beurten, 11-8 na 24 beurten, 15-9 na 30 beurten en 19-11 na 36 beurten). Met op dat moment voor Patrick nog maar twee puntjes te gaan leek Guy’s lot bezegeld, maar desondanks was het toch bewonderingswaardig dat onze Guy steeds met de nodige grinta bleef verder spelen. Dat loonde uiteindelijk nog, want doordat Patrick de nulbeurten nu echt begon op te stapelen kwam onze ploegmakker nog geheel onverwacht terug uit een hopeloze positie (20-13 na 45 beurten en 20-17 na 49 beurten). Winnen deed hij tenslotte wel niet, maar nadat Patrick eindelijk dan toch dat laatste puntje had gescoord wist hij in zijn nabeurt toch nog een gelijkspel te verzilveren (21-19 in… slik… 54 beurten). Goed was het niet, maar deze ervaring zal hem wellicht helpen om sterker terug te komen.
■ MARCO (21) – GEERT Verreet (21)
Met Geert had Marco op papier veruit de moeilijkste thuisspeler te bekampen. Ook Geert promoveerde van 19 naar 21 punten en won tot nu toe 3 van de 4 wedstrijden tegen een moyenne in totaal van 0,700. Gene prutser dus, maar dat is onze captain ook niet. Verre van zelfs. Na een aftastend en aarzelend begin van beide protagonisten (2-2 na 6 beurten) was het Marco die de lont in het kruitvat stak met onder andere een serie van vier (7-2 na 8 beurten). Nadat het in de elfde beurt nog eerst 9-2 was geworden voor onze ploegmakker liet ook Geert zich daarna voor het eerst opmerken met een reeksje van 2,1,1 (10-6 na 14 beurten). Maar meer dan een prikje was dat niet. Marco deed weinig later evengoed (1,2,1) en vergrootte daarmee zelfs zijn voorsprong (14-8 na 20 beurten). Marco had de match nu volledig in handen en was vastberaden om zich niet meer de kaas van het brood te laten eten. Geert wou wel, maar was vandaag niet bij machte om het tij te keren. Zelfs wanneer Marco een reeks van zes nulbeurten liet noteren kwam hij nauwelijks dichter in de stand (14-10 na 26 beurten). Niettemin werd het voor onze cap nu wel hoog tijd om er aan te beginnen want vette punten leken het bepaald niet te gaan worden. En of hij eraan begon! Met cartouches van drie en vier finishte hij alsnog zeer sterk in 29 beurten (21-10). Tja, ge zijt dan ook kapitein voor iets hé. Toppie!
■ DRÉ Van Den Schoor (25) – MARCEL (23)
Dré was vorig seizoen de enige speler bij de thuisploeg die meer matchen won dan verloor. Voorlopig is de balans negatief maar hij ontpopte zich vandaag zeer zeker tot de betere thuisspeler. Beginnend met een reeksje van 2,1,1,1,1 en wat later gevolgd met een triootje, maakte hij aan Marcel meteen duidelijk dat het voor laatstgenoemde geen makkelijke avond zou worden (9-3 na 8 beurten). Dré zette zijn zegetocht onverminderd voort (11-4 na 12 beurten) en het leek er sterk op dat onze ploegmakker een vogel voor de spreekwoordelijke kat zou gaan worden. Maar als de nood het hoogst is, is de redding af en toe nabij. Marcel scoorde nu in vijf beurten plots drie triootjes, maar het moet gezegd dat hij daarbij serieus wat hulp kreeg van de biljartgoden (15-16 na 21 beurten). Onze kassa had nu een viertal keer snel opeenvolgend gerinkeld en dat veroorzaakte bij ons natuurlijk de ene lachsalvo na de andere. Maar al dat hoongelach schoot bij onze ploegmakker in het verkeerde keelgat en hij maakte zich boos (…). Nog steeds boos speelde Marcel hierna een tweetal beurten de bal ongericht weg, maar gelukkig herpakte hij zich daarna snel. Ondertussen was het wel zo stil geworden dat je de stilte als het ware horen kon. In beurt 24 kwamen de bordjes dan even in evenwicht (18-18), maar onze Marcel riep Dré even later meteen tot de orde met zijn vierde triootje van de avond (18-21 na 27 beurten). Marcel had nu duidelijk de beste kaarten in handen, maar Dré vocht zich mooi terug in de match met een reeks van 1,0,2,3 (24-22 na 33 beurten). Dubbele matchbal dus en dat zorgde nog voor bijzonder spannende momenten. Marcel was in beurt 35 nog het dichtst bij de overwinning maar hij miste jammerlijk op een haartje (klik hier voor video met reactie van Georgette). Dré finishte de beurt daarna al (25-22) maar Marcel maakte nog dik verdiend gelijk in zijn nabeurt (25-23 in 36 beurten). Chapeau copain!
■ JOHAN Van Den Wouwer (28) – KEVIN (28)
Door het gelijkspel van Marcel moest onze Kev nu minstens een gelijkspel behalen om de drie punten mee naar Berchem te nemen. Bij de bezoekers was Johan nog altijd op zoek naar zijn eerste overwinning (0 op 3), terwijl Kevin met zijn 2 op 2 een veel beter rapport kon voorleggen. Toch was er enige bezorgdheid over onze ploegmakker omdat hij niet op zijn geliefkoosde 2de of 3de plek kon starten. Een geeuwlawine tijdens Marcel’s wedstrijd voorspelde eigenlijk niet veel goeds, en bij het trekken naar band geraakte hij amper in de helft van de biljarttafel. In het prille begin kon hij nog wel gelijke tred houden met Johan (3-3 na 2 beurten) maar daarna geraakte hij maar niet in zijn ritme (9-4 na 11 beurten). Maar onze ploegmakker bleef zoals altijd olympisch kalm, en laat dát nu juist een eigenschap zijn bij hem die ons nooit doet panikeren. Vroeg of laat komt de klik er toch en dan kan hij tekeer gaan als een pletwals. Zoals ook deze keer. Met een reeks van maar liefst vijf duootjes en een los puntje liet hij Johan al een eerste keer voelen wie de baas was (13-15 na 17 beurten). Begrijpelijk dat hij hierna even op adem moest komen, maar wanneer Johan enkele beurten later nog eens een tik uitdeelde met een triootje (17-15) reageerde onze ploegmakker onmiddellijk tegen met een bommetje van vijf (17-20 na 22 beurten). Enkele beurten later volgde dan een tweede triootje van Johan (20-21), maar opnieuw deed Kevin beter met vier stuks (20-25 na 25 beurten). Kevin zat nu in de laatste rechte lijn, en een beurtje later was het met drie stuks al meteen bingo (20-28 in 26 beurten). Met de ogen halfdicht ‘man van de match’ worden… het is maar weinigen gegeven. Respect mate!
|
|
25/09/2024 © Joe Pilers
Vandaag kregen we Euro Enterprises op bezoek, een team dat sinds mensenheugenis in de adl-competitie speelt. Mannen met tonnen ervaring dus, en één voor één spelers (uitgezonderd Dave Dupont) die ooit minstens twee categorieën meer speelden dan hun huidige te spelen punten (Jacques Dillen 28, Pierre Van Damme 28, Raymond Peeters 32 en Rene Van Der Sloten 36). Na een hardbevochten strijd tot in de late uurtjes (01u00) werd het uiteindelijk voor de vierde keer een gelijkspel. Wij wonnen op punten, de mannen van Linkeroever met de varkens…
■ GUY (19) – PIERRE Van Damme (23)
Volledig hersteld van het boomincident mocht Guy voor ons opnieuw de spits afbijten en hij deed dat met veel bravoure. In eerste instantie wel met een misser van acquit (een schoonheidsfoutje) maar dan legde hij er meteen de pees op met een zeer mooi gespeeld reeksje van 1,3,3 (7-5 na 4 beurten). Een veelbelovende start dus, maar het feestje bleef niet duren. Beurtenlang kreeg onze ploegmakker nu nog nauwelijks een punt gemaakt, maar gelukkig kon Pierre daar niet echt van profiteren zodat de schade nog beperkt bleef (8-10 na 15 beurten). Let op! Guy was niet slecht aan’t spelen hé, maar het ontbrak hem met regelmaat aan wat geluk om de wedstrijd al heel vlug in zijn voordeel te beslissen. Vanaf beurt 16 kreeg hij dan toch eindelijk loon naar werken met een reeksje van 2,1,2 (13-10 na 18 beurten), maar helaas, meer dan een opflakkering was dat niet. Opnieuw werden de nulbeurten om diverse redenen opgestapeld, maar Guy bleef mathematisch altijd wel aan de winnende hand (13-13 na 20 beurten, 16-17 na 27 beurten en 16-17 na 30 beurten). In beurt 32 kwam hij dan tot op één puntje van de zege (18-17), maar met de overwinning binnen handbereik kreeg hij daarna beurt na beurt de matchbal niet gemaakt. Pierre daarentegen scoorde nu beurt om beurt telkens één puntje en plots stonden de bordjes - handicap meegerekend - gelijk (18-22 na 36 beurten). De druk bij beide spelers was nu immens, maar gelukkig wist onze ploegmakker de koelte te bewaren en finishte hij twee beurtjes later dik verdiend (19-22). Pierre had nog een nabeurt en liet de kans voor de gelijkmaker uiteraard niet aan zich voorbij gaan (19-23 in 38 beurten). Thumbs up!
■ MARCO (21) – DAVE Dupont (25)
Onze captain moest het nu opnemen tegen de nummer één van het individuele klassement van vorig seizoen. Op papier wellicht de moeilijkste tegenstrever van de avond, want ook dit seizoen nog steeds ongeslagen én leider individueel. Niettemin wist Marco hem vorig seizoen - bij hun enige confrontatie tot nog toe - wel overtuigend te kloppen met 21-15 in 26 beurten. Het voorspelde dus een interessant duel te gaan worden en zo geschiedde. Beide spelers gingen meteen sterk van start, maar het was toch vooral Marco die zich het meest liet opmerken in de beginfase (6-4 na 5 beurten en 9-6 na 8 beurten). Daarna lieten beide spelers het wat afweten, maar erg was dat niet want Marco bleef ruim aan de leiding (10-8 na 14 beurten). Heel even nog want Dave begon daarna met regelmaat te scoren terwijl onze ploegmakker in hetzelfde bedje ziek bleef. Het was dus een tijdlang bijna all Dave wat de klok sloeg (1,2,0,4,0,2,2,0,1) maar het moet gezegd dat hij daarbij heel wat hulp kreeg van de biljartgoden. Met tot dan al vijf of zes gelukballen op zijn actief (we zijn onderweg de tel kwijtgeraakt) leken de kaarten nu wel definitief geschud (13-20 na 23 beurten). Maar met onze cap heb je nooit gedaan weet nu ook Dave. Marco herpakte zich, scoorde een bommetje van vijf (18-21) en voegde er aansluitend nog drie losse puntjes aan toe (21-23 in de 28ste beurt). Toch wel bewonderenswaardig na al die mentale klappen die Dave had uitgedeeld met zijn varkens. Dave had nog wel een nabeurt en ook hij liet die kans voor een gelijkspel niet liggen (21-25 in 28 beurten). Marco’s sterke eindresultaat bleek later ruim voldoende voor de ‘man van de match’ notering. Toppie!
■ RAYMOND Peeters (25) – MARC (28)
Marc moest nu de biljartkeus kruisen met Raymond, een begenadigd speler waartegen hij het in het verleden steeds moeilijk had en meestal het onderspit moest delven (1-2). Het belang van deze wedstrijd viel niet te onderschatten, want wie hier won had na twee gelijke spelen nog uitzicht voor de drie wedstrijdpunten. Wanneer de belangen dan zo groot zijn krijg je vaak een gesloten wedstrijd, en al zeker als beide spelers niet in hun beste periode verkeren. Het verdedigend werk krijgt dan de bovenhand en dat komt het scoreverloop niet ten goede natuurlijk. Ter illustratie: een zeer matige 8-8 tussenstand na 17 beurten. Daarna kwam Marc toch al iets beter uit de verf met een reeks van 3,1,0,2,2 en ook bij Raymond leek er beterschap op komst met 2 losse puntjes en een duootje (12-16 na 23 beurten). Raymond was nu voor het eerst mathematisch op achterstand gekomen, maar dat had hij dan toch vooral aan zichzelf te danken door enkele goede mogelijkheden de nek om te wringen. Marc daarentegen was veel efficiënter en dat maakte uiteindelijk het verschil. Tot zijn grote ergernis meestal wel maar met een puntje of hier of daar een duootje, maar het zorgde er wel voor dat hij steeds verder afstand nam van zijn rivaal (13-19 na 27 beurten en 18-26 na 36 beurten). Onze ploegmakker kon de zegebloemen nu al ruiken, maar het kostte hem nog heel wat moeite en frustrerende momenten alvorens hij zijn 28 caramboles te pakken had (20-28 in 41 beurten). Geen overwinning om van de daken te schreeuwen, maar wel een heel belangrijke.
■ NICK (32) – RENÉ Van Der Sloten (28)
Door de winst van Marc kon Nick nu voluit zijn kans gaan om de drie punten te pakken. Alleen dan konden we bij een 16,60-15,40 tussenstand nog een goed resultaat behalen. In de onderlinge confrontaties leidde Rene met 1-0, maar toch lagen de kaarten niet ongunstig daar Rene tot nog toe 0 op 3 partijen had gewonnen. Nick had het ook nog niet zo denderend gedaan, maar we hoopten erop dat hij vandaag uit zijn as zou herrijzen als een feniks. Helaas… het werd een straatmus. Misschien zat hij in gedachten al in Salou, we weten het niet, maar wat hij vandaag op het blauwe laken ten toon spreidde deed bij momenten pijn aan de ogen. Opponent René deed het in de beginfase nog vrij aardig (6-10 na 12 beurten) maar ook daarna deelde hij mee in Nick’s malaise. De moyennes daalden met rasse schreden, met uitschieters tussen de 0,500 en 0,600 gemiddeld. Aanbeland bij een 15-18 tussenstand na 26 beurten kwam er dan toch eindelijk schot in de zaak. Eerst Nick met een mooie en deugddoende reeks van 3,1,4,1,1, wat later gevolgd door een reeksje van René met 2,3,1 (25-24 na 32 beurten). René genoot altijd nog wel voordeel, maar Nick had nu toch wat vertrouwen kunnen tanken. Het kon nu echt nog alle kanten uit, en naarmate de wedstrijd vorderde werd het alleen maar spannender (31-27 na 37 beurten). Beide spelers waren nu nog maar één puntje verwijderd van de zege, en wat nog volgde was een nagelbijter pur sang. Noem de beste thriller die je ooit gezien hebt, wel, hij komt nog niet in de buurt. Even dachten we dat ons Georgette het niet meer zou redden, maar gelukkig kwam het niet zo ver. Beurt na beurt mistten beide spelers het laatste puntje op een millimeter, maar uiteindelijk was het dan toch René die het haalde met een… varken (31-28 in 40 beurten). Jammer voor Nick die met 16 punten in de laatste 11 beurten nog een sterke comeback verwezenlijkte. 2-2 dus, en daar mochten vooral de bezoekers bijzonder blij mee zijn.
Volledig hersteld van het boomincident mocht Guy voor ons opnieuw de spits afbijten en hij deed dat met veel bravoure. In eerste instantie wel met een misser van acquit (een schoonheidsfoutje) maar dan legde hij er meteen de pees op met een zeer mooi gespeeld reeksje van 1,3,3 (7-5 na 4 beurten). Een veelbelovende start dus, maar het feestje bleef niet duren. Beurtenlang kreeg onze ploegmakker nu nog nauwelijks een punt gemaakt, maar gelukkig kon Pierre daar niet echt van profiteren zodat de schade nog beperkt bleef (8-10 na 15 beurten). Let op! Guy was niet slecht aan’t spelen hé, maar het ontbrak hem met regelmaat aan wat geluk om de wedstrijd al heel vlug in zijn voordeel te beslissen. Vanaf beurt 16 kreeg hij dan toch eindelijk loon naar werken met een reeksje van 2,1,2 (13-10 na 18 beurten), maar helaas, meer dan een opflakkering was dat niet. Opnieuw werden de nulbeurten om diverse redenen opgestapeld, maar Guy bleef mathematisch altijd wel aan de winnende hand (13-13 na 20 beurten, 16-17 na 27 beurten en 16-17 na 30 beurten). In beurt 32 kwam hij dan tot op één puntje van de zege (18-17), maar met de overwinning binnen handbereik kreeg hij daarna beurt na beurt de matchbal niet gemaakt. Pierre daarentegen scoorde nu beurt om beurt telkens één puntje en plots stonden de bordjes - handicap meegerekend - gelijk (18-22 na 36 beurten). De druk bij beide spelers was nu immens, maar gelukkig wist onze ploegmakker de koelte te bewaren en finishte hij twee beurtjes later dik verdiend (19-22). Pierre had nog een nabeurt en liet de kans voor de gelijkmaker uiteraard niet aan zich voorbij gaan (19-23 in 38 beurten). Thumbs up!
■ MARCO (21) – DAVE Dupont (25)
Onze captain moest het nu opnemen tegen de nummer één van het individuele klassement van vorig seizoen. Op papier wellicht de moeilijkste tegenstrever van de avond, want ook dit seizoen nog steeds ongeslagen én leider individueel. Niettemin wist Marco hem vorig seizoen - bij hun enige confrontatie tot nog toe - wel overtuigend te kloppen met 21-15 in 26 beurten. Het voorspelde dus een interessant duel te gaan worden en zo geschiedde. Beide spelers gingen meteen sterk van start, maar het was toch vooral Marco die zich het meest liet opmerken in de beginfase (6-4 na 5 beurten en 9-6 na 8 beurten). Daarna lieten beide spelers het wat afweten, maar erg was dat niet want Marco bleef ruim aan de leiding (10-8 na 14 beurten). Heel even nog want Dave begon daarna met regelmaat te scoren terwijl onze ploegmakker in hetzelfde bedje ziek bleef. Het was dus een tijdlang bijna all Dave wat de klok sloeg (1,2,0,4,0,2,2,0,1) maar het moet gezegd dat hij daarbij heel wat hulp kreeg van de biljartgoden. Met tot dan al vijf of zes gelukballen op zijn actief (we zijn onderweg de tel kwijtgeraakt) leken de kaarten nu wel definitief geschud (13-20 na 23 beurten). Maar met onze cap heb je nooit gedaan weet nu ook Dave. Marco herpakte zich, scoorde een bommetje van vijf (18-21) en voegde er aansluitend nog drie losse puntjes aan toe (21-23 in de 28ste beurt). Toch wel bewonderenswaardig na al die mentale klappen die Dave had uitgedeeld met zijn varkens. Dave had nog wel een nabeurt en ook hij liet die kans voor een gelijkspel niet liggen (21-25 in 28 beurten). Marco’s sterke eindresultaat bleek later ruim voldoende voor de ‘man van de match’ notering. Toppie!
■ RAYMOND Peeters (25) – MARC (28)
Marc moest nu de biljartkeus kruisen met Raymond, een begenadigd speler waartegen hij het in het verleden steeds moeilijk had en meestal het onderspit moest delven (1-2). Het belang van deze wedstrijd viel niet te onderschatten, want wie hier won had na twee gelijke spelen nog uitzicht voor de drie wedstrijdpunten. Wanneer de belangen dan zo groot zijn krijg je vaak een gesloten wedstrijd, en al zeker als beide spelers niet in hun beste periode verkeren. Het verdedigend werk krijgt dan de bovenhand en dat komt het scoreverloop niet ten goede natuurlijk. Ter illustratie: een zeer matige 8-8 tussenstand na 17 beurten. Daarna kwam Marc toch al iets beter uit de verf met een reeks van 3,1,0,2,2 en ook bij Raymond leek er beterschap op komst met 2 losse puntjes en een duootje (12-16 na 23 beurten). Raymond was nu voor het eerst mathematisch op achterstand gekomen, maar dat had hij dan toch vooral aan zichzelf te danken door enkele goede mogelijkheden de nek om te wringen. Marc daarentegen was veel efficiënter en dat maakte uiteindelijk het verschil. Tot zijn grote ergernis meestal wel maar met een puntje of hier of daar een duootje, maar het zorgde er wel voor dat hij steeds verder afstand nam van zijn rivaal (13-19 na 27 beurten en 18-26 na 36 beurten). Onze ploegmakker kon de zegebloemen nu al ruiken, maar het kostte hem nog heel wat moeite en frustrerende momenten alvorens hij zijn 28 caramboles te pakken had (20-28 in 41 beurten). Geen overwinning om van de daken te schreeuwen, maar wel een heel belangrijke.
■ NICK (32) – RENÉ Van Der Sloten (28)
Door de winst van Marc kon Nick nu voluit zijn kans gaan om de drie punten te pakken. Alleen dan konden we bij een 16,60-15,40 tussenstand nog een goed resultaat behalen. In de onderlinge confrontaties leidde Rene met 1-0, maar toch lagen de kaarten niet ongunstig daar Rene tot nog toe 0 op 3 partijen had gewonnen. Nick had het ook nog niet zo denderend gedaan, maar we hoopten erop dat hij vandaag uit zijn as zou herrijzen als een feniks. Helaas… het werd een straatmus. Misschien zat hij in gedachten al in Salou, we weten het niet, maar wat hij vandaag op het blauwe laken ten toon spreidde deed bij momenten pijn aan de ogen. Opponent René deed het in de beginfase nog vrij aardig (6-10 na 12 beurten) maar ook daarna deelde hij mee in Nick’s malaise. De moyennes daalden met rasse schreden, met uitschieters tussen de 0,500 en 0,600 gemiddeld. Aanbeland bij een 15-18 tussenstand na 26 beurten kwam er dan toch eindelijk schot in de zaak. Eerst Nick met een mooie en deugddoende reeks van 3,1,4,1,1, wat later gevolgd door een reeksje van René met 2,3,1 (25-24 na 32 beurten). René genoot altijd nog wel voordeel, maar Nick had nu toch wat vertrouwen kunnen tanken. Het kon nu echt nog alle kanten uit, en naarmate de wedstrijd vorderde werd het alleen maar spannender (31-27 na 37 beurten). Beide spelers waren nu nog maar één puntje verwijderd van de zege, en wat nog volgde was een nagelbijter pur sang. Noem de beste thriller die je ooit gezien hebt, wel, hij komt nog niet in de buurt. Even dachten we dat ons Georgette het niet meer zou redden, maar gelukkig kwam het niet zo ver. Beurt na beurt mistten beide spelers het laatste puntje op een millimeter, maar uiteindelijk was het dan toch René die het haalde met een… varken (31-28 in 40 beurten). Jammer voor Nick die met 16 punten in de laatste 11 beurten nog een sterke comeback verwezenlijkte. 2-2 dus, en daar mochten vooral de bezoekers bijzonder blij mee zijn.
|
|
21/09/2024 © Joe Pilers
Voor de tweede zaterdag op rij waren we te gast in café Vogelzang waar we deze keer strijd moesten leveren tegen de kampioenen van afdeling B van vorig seizoen. Het is altijd een uitdaging voor teams die naar een hogere afdeling stijgen, maar het lijkt er op dat het team van opkomend talent en Belgisch kampioen bij de U19 Toon Bollansee de druk goed kan weerstaan. Want ook nu stonden ze na twee speeldagen al bovenaan de tabel. Meer aan motivatie om ons vel duur te verkopen hadden wij niet nodig…
■ HERMAN Wijns (25) – MARCO (21)
Normaal was voorzien dat hier niet Marco maar Guy zou spelen, maar om een lang verhaal kort te houden was er vorige zaterdag iets met bier… véél bier… ne Chinees… gin tonic, wijn, Ïtalian coffee, meer wijn, cognac, en tenslotte… nen boom. Kortom, Guy lag zondag in de lappenmand met schouderprobleem én hersenschudding (…). Van dat laatste was hij naar eigen zeggen al wel hersteld, maar om te spelen was het nog net iets te vroeg.
Marco dus aan zet en die deed het in de aanvangsfase behoorlijk goed (2-5 na 6 beurten). Maar wat volgde (met o.a. 11 nulbeurten op rij) was op z’n zachtst gezegd niet denderend te noemen. Gelukkig deed Herman het al niet veel beter, wat na 24 beurten voor een schamele 12-8 tussenstand zorgde. Vette wedstrijdpunten leken er voor beide heren dan al niet meer in te zitten, maar vanaf beurt 27 kwam er dan toch schot in de zaak. Beginnend bij Marco met een mooie reeks van 2,2,1,0,2,1,1,1 en quasi gelijktijdig beantwoordt door Herman met een reeks van 1,3,1,2,1 stond er na 34 beurten een toch al meer positievere stand op het scorebord (20-19). Maar helaas. Tijdens de volgende zeven beurten viel er opnieuw weinig of niets te noteren, uitgezonderd dan een prachtig gespeelde renversé van onze ploegmakker (21-20 na 41 beurten). Marco had nu duidelijk de beste papieren (met nog een nabeurt op zak) om deze partij al zeker niet verliezend af te sluiten, maar het werd nog bijzonder spannend. In beurt 43 kwam ook Herman tot op één punt van winst of gelijkspel (24-20), maar het was dan toch onze cap die met een prachtig gespeeld punt nog in dezelfde beurt de zege binnen haalde (24-21 in 43 beurten). Well done mate!
■ RUDY Sijsmans (25) – MARCEL (23)
Rudy zette met een triootje van acquit Marcel meteen onder druk (3-0) maar onze ploegmakker gaf geen krimp en wist lange tijd goed weerwerk te bieden tegen een wedstrijdgemiddelde van om en bij de 1 moyenne (8-5 na 4 beurten, 10-7 na 7 beurten en 11-9 na 9 beurten). Sterk begin dus van beide protagonisten maar het feestje bleef niet duren. Tijdens de volgende zeven beurten werd er langs beide kanten nog amper een punt genoteerd (13-10 na 16 beurten) maar vanaf beurt 17 startte Rudy een offensief met een reeks van 2,1,1,3. Marcel had niet meteen een pasklaar antwoord en moest lijdzaam toezien dat de spreekwoordelijke vogel was gaan vliegen (20-11 na 20 beurten). Enkel een appelflauwte van Rudy kon Marcel nu nog redden, maar die kwam er jammer genoeg niet. Integendeel. Marcel wist hierna nog wel wat puntjes te vergaren, maar het was Rudy die weinig later de wedstrijd verdiend besliste met een duo van 3 en 2 punten (25-14 in 24 beurten). De strijd om de drie wedstrijdpunten lag hiermee weer helemaal open.
■ CONSTANT Verhaegen (25) – KEVIN (28)
Aan Kevin nu om ons terug op het goede spoor te zetten, maar het duurde enige tijd voordat onze ploegmakker uit weekendmodus geraakte. Constant daarentegen mistte zijn start niet en kwam met onder meer drie duootjes al heel vroeg in de match ruim op voorsprong (7-1 na 6 beurten). Maar eens de armen van onze maestro voldoende opgewarmd waren begon ook hij frequent te scoren. Eerst met een duootje van twee en vier stuks (7-7 na 9 beurten) en later met een reeksje van 1,1,2,1 (9-13 na 16 beurten). Constant gaf zich niet zomaar gewonnen natuurlijk (11-13 na 17 beurten en 13-16 in de 21ste beurt), maar na een serie van acht van onze Kev ging bij hem het licht toch wel uit (13-24 na 21 beurten). Hij lag dan nog wel niet tegen het canvas, maar deze uppercut liet wel zijn sporen na. De kempenaar was nu volledig het noorden kwijt maar Kevin kon de klus niet meteen afmaken. Het kostte hem uiteindelijk nog negen ellelange beurten alvorens hij de dik verdiende overwinning in alsnog sterke beurten kon binnenhalen (15-28 in 30 beurten). Ruim voldoende voor zijn eerste (maar zeker niet laatste) ‘man van de match’ notering. Toppie!
■ MARC (28) – TOON Bollansee (40)
Voor deze match zou je normaal Nick verwachten, maar die had er voor gekozen om op het Kiel Beerschot naar hun eerste overwinning te schreeuwen. Hoe dat is afgelopen weten we ondertussen en zodoende was Marc - ook een Kielse rat trouwens - nu de (uitverkorene) om het op te nemen tegen het plaatselijk supertalent.
Tijdens de opwarming hadden we al opgemerkt dat Marc meer dan ok was vandaag en dat gaf hem dan ook meteen het nodige vertrouwen. Een extra opstekertje volgde nog door het trekken naar band te winnen, maar het was wel Toon die in de openingsbeurten het best uit de verf kwam (2-5 na 2 beurten). Maar Marc was goed gefocust en zijn vertrouwen groeide beurt na beurt. In die mate zelfs dat hij - tot eenieders verbazing - lange tijd de evenknie van Toon was en de match zowaar domineerde (7-5 na 5 beurten, 7-7 na 10 beurten, 12-9 na 15 beurten en 13-12 na 20 beurten). Geen spectaculaire tussenstanden maar dat had dan vooral met het verdedigend werk van beide spelers te maken. ‘So far so good’, maar met kleppers als Toon kan je vroeg of laat wel iets verwachten natuurlijk, en zo geschiedde. Beginnend met een serie van 9 en gevolgd door nog eens 2,3,2 en 4 stuks deed hij Marc toch wankelen. 20 caramboles in 5 beurten… begin daar maar eens aan. Maar Marc brak niet en speelde gelijktijdig ook een dikke moyenne bijeen (3,1,2,0,1). Desondanks was onze ploegmakker nu wel op achtervolgen aangewezen (20-32 na 26 beurten) en dan weet je dat het bijzonder moeilijk word. Zeker wanneer je even later nog eens vijf stuks om de oren krijgt (22-38 na 30 beurten). Toon was nu nog maar een zucht van de 2-2 verwijderd, maar Marc wist ondanks de toenemende druk het hoofd toch koel te houden. Met een triootje deed hij het bezoekersvak terug heropleven en dreef hij de spanning in het volgelopen lokaal ten top (25-38 na 32 beurten). Een gelijkspel was voor ons immers genoeg om alsnog met de drie punten naar huis te gaan, maar helaas, het mocht niet zijn. Het was Toon die even later de fel bevochten overwinning met gebalde vuist mocht vieren (26-40 in 35 beurten). Jammer, maar het was niet anders. Opmerkelijk feit was nog dan Marc minder nulbeurten liet optekenen dan Toon (54% tegenover 60%).
Normaal was voorzien dat hier niet Marco maar Guy zou spelen, maar om een lang verhaal kort te houden was er vorige zaterdag iets met bier… véél bier… ne Chinees… gin tonic, wijn, Ïtalian coffee, meer wijn, cognac, en tenslotte… nen boom. Kortom, Guy lag zondag in de lappenmand met schouderprobleem én hersenschudding (…). Van dat laatste was hij naar eigen zeggen al wel hersteld, maar om te spelen was het nog net iets te vroeg.
Marco dus aan zet en die deed het in de aanvangsfase behoorlijk goed (2-5 na 6 beurten). Maar wat volgde (met o.a. 11 nulbeurten op rij) was op z’n zachtst gezegd niet denderend te noemen. Gelukkig deed Herman het al niet veel beter, wat na 24 beurten voor een schamele 12-8 tussenstand zorgde. Vette wedstrijdpunten leken er voor beide heren dan al niet meer in te zitten, maar vanaf beurt 27 kwam er dan toch schot in de zaak. Beginnend bij Marco met een mooie reeks van 2,2,1,0,2,1,1,1 en quasi gelijktijdig beantwoordt door Herman met een reeks van 1,3,1,2,1 stond er na 34 beurten een toch al meer positievere stand op het scorebord (20-19). Maar helaas. Tijdens de volgende zeven beurten viel er opnieuw weinig of niets te noteren, uitgezonderd dan een prachtig gespeelde renversé van onze ploegmakker (21-20 na 41 beurten). Marco had nu duidelijk de beste papieren (met nog een nabeurt op zak) om deze partij al zeker niet verliezend af te sluiten, maar het werd nog bijzonder spannend. In beurt 43 kwam ook Herman tot op één punt van winst of gelijkspel (24-20), maar het was dan toch onze cap die met een prachtig gespeeld punt nog in dezelfde beurt de zege binnen haalde (24-21 in 43 beurten). Well done mate!
■ RUDY Sijsmans (25) – MARCEL (23)
Rudy zette met een triootje van acquit Marcel meteen onder druk (3-0) maar onze ploegmakker gaf geen krimp en wist lange tijd goed weerwerk te bieden tegen een wedstrijdgemiddelde van om en bij de 1 moyenne (8-5 na 4 beurten, 10-7 na 7 beurten en 11-9 na 9 beurten). Sterk begin dus van beide protagonisten maar het feestje bleef niet duren. Tijdens de volgende zeven beurten werd er langs beide kanten nog amper een punt genoteerd (13-10 na 16 beurten) maar vanaf beurt 17 startte Rudy een offensief met een reeks van 2,1,1,3. Marcel had niet meteen een pasklaar antwoord en moest lijdzaam toezien dat de spreekwoordelijke vogel was gaan vliegen (20-11 na 20 beurten). Enkel een appelflauwte van Rudy kon Marcel nu nog redden, maar die kwam er jammer genoeg niet. Integendeel. Marcel wist hierna nog wel wat puntjes te vergaren, maar het was Rudy die weinig later de wedstrijd verdiend besliste met een duo van 3 en 2 punten (25-14 in 24 beurten). De strijd om de drie wedstrijdpunten lag hiermee weer helemaal open.
■ CONSTANT Verhaegen (25) – KEVIN (28)
Aan Kevin nu om ons terug op het goede spoor te zetten, maar het duurde enige tijd voordat onze ploegmakker uit weekendmodus geraakte. Constant daarentegen mistte zijn start niet en kwam met onder meer drie duootjes al heel vroeg in de match ruim op voorsprong (7-1 na 6 beurten). Maar eens de armen van onze maestro voldoende opgewarmd waren begon ook hij frequent te scoren. Eerst met een duootje van twee en vier stuks (7-7 na 9 beurten) en later met een reeksje van 1,1,2,1 (9-13 na 16 beurten). Constant gaf zich niet zomaar gewonnen natuurlijk (11-13 na 17 beurten en 13-16 in de 21ste beurt), maar na een serie van acht van onze Kev ging bij hem het licht toch wel uit (13-24 na 21 beurten). Hij lag dan nog wel niet tegen het canvas, maar deze uppercut liet wel zijn sporen na. De kempenaar was nu volledig het noorden kwijt maar Kevin kon de klus niet meteen afmaken. Het kostte hem uiteindelijk nog negen ellelange beurten alvorens hij de dik verdiende overwinning in alsnog sterke beurten kon binnenhalen (15-28 in 30 beurten). Ruim voldoende voor zijn eerste (maar zeker niet laatste) ‘man van de match’ notering. Toppie!
■ MARC (28) – TOON Bollansee (40)
Voor deze match zou je normaal Nick verwachten, maar die had er voor gekozen om op het Kiel Beerschot naar hun eerste overwinning te schreeuwen. Hoe dat is afgelopen weten we ondertussen en zodoende was Marc - ook een Kielse rat trouwens - nu de (uitverkorene) om het op te nemen tegen het plaatselijk supertalent.
Tijdens de opwarming hadden we al opgemerkt dat Marc meer dan ok was vandaag en dat gaf hem dan ook meteen het nodige vertrouwen. Een extra opstekertje volgde nog door het trekken naar band te winnen, maar het was wel Toon die in de openingsbeurten het best uit de verf kwam (2-5 na 2 beurten). Maar Marc was goed gefocust en zijn vertrouwen groeide beurt na beurt. In die mate zelfs dat hij - tot eenieders verbazing - lange tijd de evenknie van Toon was en de match zowaar domineerde (7-5 na 5 beurten, 7-7 na 10 beurten, 12-9 na 15 beurten en 13-12 na 20 beurten). Geen spectaculaire tussenstanden maar dat had dan vooral met het verdedigend werk van beide spelers te maken. ‘So far so good’, maar met kleppers als Toon kan je vroeg of laat wel iets verwachten natuurlijk, en zo geschiedde. Beginnend met een serie van 9 en gevolgd door nog eens 2,3,2 en 4 stuks deed hij Marc toch wankelen. 20 caramboles in 5 beurten… begin daar maar eens aan. Maar Marc brak niet en speelde gelijktijdig ook een dikke moyenne bijeen (3,1,2,0,1). Desondanks was onze ploegmakker nu wel op achtervolgen aangewezen (20-32 na 26 beurten) en dan weet je dat het bijzonder moeilijk word. Zeker wanneer je even later nog eens vijf stuks om de oren krijgt (22-38 na 30 beurten). Toon was nu nog maar een zucht van de 2-2 verwijderd, maar Marc wist ondanks de toenemende druk het hoofd toch koel te houden. Met een triootje deed hij het bezoekersvak terug heropleven en dreef hij de spanning in het volgelopen lokaal ten top (25-38 na 32 beurten). Een gelijkspel was voor ons immers genoeg om alsnog met de drie punten naar huis te gaan, maar helaas, het mocht niet zijn. Het was Toon die even later de fel bevochten overwinning met gebalde vuist mocht vieren (26-40 in 35 beurten). Jammer, maar het was niet anders. Opmerkelijk feit was nog dan Marc minder nulbeurten liet optekenen dan Toon (54% tegenover 60%).
|
|
|
|
|
14/09/2024 © Joe Pilers
Vandaag trokken we richting Kempen om strijd te leveren tegen de titelverdediger. De mannen uit Pulderbos hadden vorige week - net als wij - geen al te beste beurt gemaakt (19,20) en hadden dus iets recht te zetten tegenover hun supportersschare. Maar ook bij ons hadden er twee iets goed te maken…
■ MARCO (21) – GEERT De Pooter (17)
Marco moest het opnemen tegen een nieuweling en dat is in het begin van de competitie altijd lastig. Dergelijke spelers worden vaak naar minder te spelen punten ingeschreven dan ze werkelijk waard zijn, maar dat kon van Geert in zijn debuut met 8 punten in 33 beurten zeker niet gezegd worden. Niettemin werd toch vrij vlug duidelijk dat Geert zijn ingeschreven punten zeker waard is. Onze cap had het al vanaf het begin knap lastig (1-3 na 1 beurt, 5-5 na 7 beurten en 8-6 na 10 beurten) en kreeg het naarmate de wedstrijd vorderde alleen maar moeilijker (8-10 na 14 beurten en 9-11 na 20 beurten). Voor Marco op dat moment geen denderende cijfers, maar dat had dan vooral te maken met het erbarmelijke spel dat hij voortdurend voorgeschoteld kreeg, en in die context had hij het dus zeker niet slecht gedaan. Integendeel. Maar vanaf beurt 21 werd zijn nooit aflatende vechtlust dan toch beloond met een mooi reeksje van 3,2,2 (16-13 na 23 beurten). Een deugddoend kantelmomentje dat Geert al even vlug ongedaan maakte (16-16 na 26 beurten). Met voor Geert nu nog maar een puntje te gaan leek Marco’s lot bezegeld, maar onze cap had nog een sterke eindsprint in huis. Met een duootje van 3 en 2 punten finishte hij alsnog in zeer mooie beurten (21-16). Geert stelde nog wel gelijk in zijn nabeurt (21-17 in 28 beurten) maar voor ons voelde Marco’s gelijkspel toch aan als een (morele) overwinning. Thumbs up!
■ FRANCOIS Langmans (23) – MARCEL (23)
Francois had met een vooruitgeschoven match al twee nederlagen achter zijn naam staan en was er dus vermoedelijk op gebrand om deze negatieve trend een halt toe te roepen. Dat leek alvast te gaan lukken want met onder meer twee triootjes bracht hij onze Marcel al vrij vlug in de problemen (7-0 na 4 beurten). Gelukkig blies Francois daarna wat stoom af zodat Marcel na verloop van tijd zich terug in zijn buurt kon nestelen (9-7 na 14 beurten). Tot dan had onze ploegmakker eigenlijk nog niet veel laten zien, maar wat hij daarna in drie dolle beurten op het Kempische blauwe laken toverde was ongezien. Met werkelijk oogstrelend biljartspel en fluwelen baltoetsen knalde hij achtereenvolgens een serie van 3,4 en 5 bijeen waarvan het ene punt nóg mooier was dan het andere (10-19 na 17 beurten). De 0-2 leek nu zo goed als binnen want wie zou Marcel nu nog tegenhouden? De feestelijkheden werden al half ingezet maar van het ene op het andere moment lukte bij Marcel totaal niets meer. Elf nulbeurten volgden, en beetje bij beetje werden we met z’n allen wat stiller en bleker omdat Francois gelijktijdig een mooie reeks van 1,0,1,1,2,1,1,3 lukte (20-19 na 27 beurten). Francois had nu duidelijk mentaal voordeel maar schoot zich uiteindelijk nog zelf in de voet door twee torenhoge pruimen (driehoekjes) de nek om te wringen. Marcel was net op tijd toch nog eens succesvol met twee stuks (20-21 na 29 beurten), om twee beurtjes later te finishen met zijn vijfde duootje van de match (20-23 in 31 beurten). Eind goed, al goed.
■ KEVIN (28) – GUIDO Bellens (25)
Kevin kon ons nu al de drie punten bezorgen maar daarvoor diende hij wel Guido te kloppen, een begenadigd speler die al menig Joe Piler scalp aan zijn broeksriem heeft hangen en waarvan hijzelf overigens nog nooit van won (1x gelijk, 1x verlies). Het voorspelde dus geen gemakkelijke klus te gaan worden, maar Guido had vandaag niet de armen om het onze Kev ook maar even moeilijk te maken. Niet dat Kevin zó superieur was, dat nu ook niet, maar hij speelde wel continu vlotjes tegen zijn moyenne (4-2 na 5 beurten en 8-4 na 10 beurten). Tot dan was er nog niets gezegd natuurlijk (dat is het eigenlijk nooit), maar vanaf beurt 13 ontstond er een kloof van 8 punten (12-4), een kloof die Guido nergens meer gedicht kreeg (16-8 na 15 beurten, 18-11 na 20 beurten, 20-11 na 25 beurten en tenslotte 28-17 in 30 beurten). Veel meer valt er over deze wedstrijd eigenlijk niet te zeggen, behalve dan… ‘Well done champ!’
■ EDDY Bollansee (32) – NICK (32)
Vierde confrontatie al tussen deze twee tenoren, die in vorige edities telkens door Eddy werden gewonnen. Nick’s ‘zwart beest’ zeg maar. Een smet op zijn rijkgevuld palmares dat hij zo vlug mogelijk wou wegwerken. Maar alle goede bedoelingen ten spijt was het wel Eddy die het best uit de startblokken schoot (5-1 na 2 beurten). Voor zover Eddy’s ‘moment de gloire’, want voor de rest was het eigenlijk al Nick wat de klok sloeg. Beginnend met een bommetje van vijf (5-6 na 4 beurten) en met wat later eentje met een kernkop (8) kon hij na amper negen beurten de zegebloemen al bijna ruiken (8-15). Oké, Eddy kan dat ook, maar het was dan toch al min of meer duidelijk dat het – net als bij Guido - ook Eddy’s dagje niet was. Onze ploegmakker liet voor zijn kunnen ook wel veel nulbeurten noteren (59% tegenover 55% voor Eddy) maar hij compenseerde dat dan regelmatig met een serietje. Op die manier ging het ook wel vooruit natuurlijk (11-21 na 15 beurten), 12-23 na 20 beurten en 15-28 na 25 beurten) en zodoende plaatste onze Nick nog vrij makkelijk de dik verdiende kers op de taart (19-32 in 29 beurten). Juist voldoende voor zijn eerste ‘man van de match’ notering. Toppie!
Marco moest het opnemen tegen een nieuweling en dat is in het begin van de competitie altijd lastig. Dergelijke spelers worden vaak naar minder te spelen punten ingeschreven dan ze werkelijk waard zijn, maar dat kon van Geert in zijn debuut met 8 punten in 33 beurten zeker niet gezegd worden. Niettemin werd toch vrij vlug duidelijk dat Geert zijn ingeschreven punten zeker waard is. Onze cap had het al vanaf het begin knap lastig (1-3 na 1 beurt, 5-5 na 7 beurten en 8-6 na 10 beurten) en kreeg het naarmate de wedstrijd vorderde alleen maar moeilijker (8-10 na 14 beurten en 9-11 na 20 beurten). Voor Marco op dat moment geen denderende cijfers, maar dat had dan vooral te maken met het erbarmelijke spel dat hij voortdurend voorgeschoteld kreeg, en in die context had hij het dus zeker niet slecht gedaan. Integendeel. Maar vanaf beurt 21 werd zijn nooit aflatende vechtlust dan toch beloond met een mooi reeksje van 3,2,2 (16-13 na 23 beurten). Een deugddoend kantelmomentje dat Geert al even vlug ongedaan maakte (16-16 na 26 beurten). Met voor Geert nu nog maar een puntje te gaan leek Marco’s lot bezegeld, maar onze cap had nog een sterke eindsprint in huis. Met een duootje van 3 en 2 punten finishte hij alsnog in zeer mooie beurten (21-16). Geert stelde nog wel gelijk in zijn nabeurt (21-17 in 28 beurten) maar voor ons voelde Marco’s gelijkspel toch aan als een (morele) overwinning. Thumbs up!
■ FRANCOIS Langmans (23) – MARCEL (23)
Francois had met een vooruitgeschoven match al twee nederlagen achter zijn naam staan en was er dus vermoedelijk op gebrand om deze negatieve trend een halt toe te roepen. Dat leek alvast te gaan lukken want met onder meer twee triootjes bracht hij onze Marcel al vrij vlug in de problemen (7-0 na 4 beurten). Gelukkig blies Francois daarna wat stoom af zodat Marcel na verloop van tijd zich terug in zijn buurt kon nestelen (9-7 na 14 beurten). Tot dan had onze ploegmakker eigenlijk nog niet veel laten zien, maar wat hij daarna in drie dolle beurten op het Kempische blauwe laken toverde was ongezien. Met werkelijk oogstrelend biljartspel en fluwelen baltoetsen knalde hij achtereenvolgens een serie van 3,4 en 5 bijeen waarvan het ene punt nóg mooier was dan het andere (10-19 na 17 beurten). De 0-2 leek nu zo goed als binnen want wie zou Marcel nu nog tegenhouden? De feestelijkheden werden al half ingezet maar van het ene op het andere moment lukte bij Marcel totaal niets meer. Elf nulbeurten volgden, en beetje bij beetje werden we met z’n allen wat stiller en bleker omdat Francois gelijktijdig een mooie reeks van 1,0,1,1,2,1,1,3 lukte (20-19 na 27 beurten). Francois had nu duidelijk mentaal voordeel maar schoot zich uiteindelijk nog zelf in de voet door twee torenhoge pruimen (driehoekjes) de nek om te wringen. Marcel was net op tijd toch nog eens succesvol met twee stuks (20-21 na 29 beurten), om twee beurtjes later te finishen met zijn vijfde duootje van de match (20-23 in 31 beurten). Eind goed, al goed.
■ KEVIN (28) – GUIDO Bellens (25)
Kevin kon ons nu al de drie punten bezorgen maar daarvoor diende hij wel Guido te kloppen, een begenadigd speler die al menig Joe Piler scalp aan zijn broeksriem heeft hangen en waarvan hijzelf overigens nog nooit van won (1x gelijk, 1x verlies). Het voorspelde dus geen gemakkelijke klus te gaan worden, maar Guido had vandaag niet de armen om het onze Kev ook maar even moeilijk te maken. Niet dat Kevin zó superieur was, dat nu ook niet, maar hij speelde wel continu vlotjes tegen zijn moyenne (4-2 na 5 beurten en 8-4 na 10 beurten). Tot dan was er nog niets gezegd natuurlijk (dat is het eigenlijk nooit), maar vanaf beurt 13 ontstond er een kloof van 8 punten (12-4), een kloof die Guido nergens meer gedicht kreeg (16-8 na 15 beurten, 18-11 na 20 beurten, 20-11 na 25 beurten en tenslotte 28-17 in 30 beurten). Veel meer valt er over deze wedstrijd eigenlijk niet te zeggen, behalve dan… ‘Well done champ!’
■ EDDY Bollansee (32) – NICK (32)
Vierde confrontatie al tussen deze twee tenoren, die in vorige edities telkens door Eddy werden gewonnen. Nick’s ‘zwart beest’ zeg maar. Een smet op zijn rijkgevuld palmares dat hij zo vlug mogelijk wou wegwerken. Maar alle goede bedoelingen ten spijt was het wel Eddy die het best uit de startblokken schoot (5-1 na 2 beurten). Voor zover Eddy’s ‘moment de gloire’, want voor de rest was het eigenlijk al Nick wat de klok sloeg. Beginnend met een bommetje van vijf (5-6 na 4 beurten) en met wat later eentje met een kernkop (8) kon hij na amper negen beurten de zegebloemen al bijna ruiken (8-15). Oké, Eddy kan dat ook, maar het was dan toch al min of meer duidelijk dat het – net als bij Guido - ook Eddy’s dagje niet was. Onze ploegmakker liet voor zijn kunnen ook wel veel nulbeurten noteren (59% tegenover 55% voor Eddy) maar hij compenseerde dat dan regelmatig met een serietje. Op die manier ging het ook wel vooruit natuurlijk (11-21 na 15 beurten), 12-23 na 20 beurten en 15-28 na 25 beurten) en zodoende plaatste onze Nick nog vrij makkelijk de dik verdiende kers op de taart (19-32 in 29 beurten). Juist voldoende voor zijn eerste ‘man van de match’ notering. Toppie!
|
|
|
|
|
4/09/2024 © Joe Pilers
Na maanden van intensieve trainingen konden we ein-de-lijk beginnen aan de nieuwe adl-competitie. Voor het tweede seizoen op rij moesten we thuis de spits afbijten tegen de mannen uit Heist-op-den-Berg. Een niet te onderschatten tegenstrever want vorig seizoen moesten we na een gelijkspel nog de duimen leggen op punten (24,13-24,73) en het seizoen daarvoor gingen we zelfs fors onderuit tegen de toenmalige promovendus (17,09-34,00). We waren dus gewaarschuwd. Maar waar we vooral toch benieuwd naar waren was het debuut van onze nieuwste aanwinst die voor ons het seizoen (het 14de al, red) in gang mocht schieten...
■ GUY (19) - MARC Schellens (19)
Guy had zich de voorbije weken/maanden zonder zin voor enige overdrijving te pletter getraind en dat wierp meteen zijn vruchten af. Onze rookie opende van acquit meteen met een triootje (3-0), en ook daarna zagen we tot onze grote vreugde dat zijn armen meer dan goed waren (8-2 na 7 beurten). Een sterk begin dus, maar hierna volgden een vier a vijftal missers op een haartje. Negen nulbeurten volgden en dit in een periode waarin Marc nu op zijn beurt sterk begon te spelen. De match kantelde (8-9 na 16 beurten) maar Guy wist wel steeds de rust te bewaren en dat loonde uiteindelijk. Onze ploegmakker belande vanaf beurt 21 terug in een productieve periode (2,0,2,1,0,2,1) en dat terwijl Marc nu een tijdlang geen punt meer kreeg gemaakt (11 brossen op rij). Onze vogel was nu definitief gaan vliegen (18-11 na 27 beurten) en vier beurtjes later was zijn eerste 'man van de match' overwinning in lichtblauwe outfit een feit (21-15 in 31 beurten). Toppie!
Guy had zich de voorbije weken/maanden zonder zin voor enige overdrijving te pletter getraind en dat wierp meteen zijn vruchten af. Onze rookie opende van acquit meteen met een triootje (3-0), en ook daarna zagen we tot onze grote vreugde dat zijn armen meer dan goed waren (8-2 na 7 beurten). Een sterk begin dus, maar hierna volgden een vier a vijftal missers op een haartje. Negen nulbeurten volgden en dit in een periode waarin Marc nu op zijn beurt sterk begon te spelen. De match kantelde (8-9 na 16 beurten) maar Guy wist wel steeds de rust te bewaren en dat loonde uiteindelijk. Onze ploegmakker belande vanaf beurt 21 terug in een productieve periode (2,0,2,1,0,2,1) en dat terwijl Marc nu een tijdlang geen punt meer kreeg gemaakt (11 brossen op rij). Onze vogel was nu definitief gaan vliegen (18-11 na 27 beurten) en vier beurtjes later was zijn eerste 'man van de match' overwinning in lichtblauwe outfit een feit (21-15 in 31 beurten). Toppie!
■ FRANK Fabri (21) – MARCO (21)
Onze puntenpakker van vorig seizoen moest het nu opnemen tegen Frank, een speler die bij vorige ontmoetingen Marc (27 brt.) en Marcel (13 brt.) al over de knie legde. Een kwaaie klant dus. Frank kwam van acquit 1-0 voor, maar het was toch Marco dit met een reeksje van 1,3,1,1,1 de beginfase voor zijn rekening nam (4-7 na 7 beurten). Tijdens de volgende vijf beurten veranderde er maar bitter weinig aan de score (4-8 na 12 beurten) maar vanaf beurt 13 ontbond Frank al zijn duivels. Met een reeks van 5,0,3,2,2,1 speelde hij Marco in geen tijd compleet in de vernieling (17-9 na 18 beurten). Met de moed der wanhoop begon onze ploegmakker nog aan een sterk tegenoffensief (17-14 na 23 beurten en 18-16 na 25 beurten), maar een beurtje later besliste Frank met een triootje dan toch de strijd in zijn voordeel (21-17 in 26 beurten). Net geen zoveelste stunt voor onze cap, maar wel nog sterke verliespunten (5,26). Thumbs up!
■ MARC (28) – JEFF Cle (23)
Deze twee kleppers vochten in het seizoen 2022-23 nog een hevige strijd uit in het individuele klassement. Jeff werd tweede, Marc derde. Ook vorig seizoen speelde Jeff bijzonder sterk, wat uiteindelijk resulteerde in een promotie. Nu dus voor het eerst tegenover elkaar en na een niet zo beste start (0-1 na 3 beurten) lukte Marc dan toch een mooi reeksje van 2,3,1,1 (7-3 na 7 beurten). Maar naarmate de match vorderde werd toch meer en meer duidelijk dat hij niet in beste doen was. Ook Jeff kon niet echt overtuigen maar bleef wel steeds (handicap meegerekend) de strijd aanvoeren (10-6 na 13 beurten, 11-7 na 18 beurten en 13-9 na 23 beurten). Doch in beurt 24 schudde Marc een serie van acht uit zijn mouwen (21-10) en bouwde zijn voorsprong verder nog gestaag uit (25-11 na 28 beurten en 27-12 na 32 beurten). De 2-1 leek nu zo goed als binnen maar hij kreeg het laatste punt maar niet gemaakt. Tot overmaat van ramp vond Jeff nu ook nog’s zijn tweede adem, vlamde een serie van zes bijeen, en plots hadden we terug een match (27-19 na 35 beurten). Dat gaf de burger moed natuurlijk en even later kwam ook hij zeer dicht bij de overwinning (27-21 na 37 beurten). Marc zag de bui al hangen maar haalde uiteindelijk toch de streep met een ongelooflijke geluksbal (28-21). Jeff had in zijn nabeurt nog de mogelijkheid om de (verdiende) gelijkmaker te scoren maar hij mistte onbegrijpelijk (28-22 in 39 beurten). Zo kon Marc toch nog opgelucht adem halen... al had hij dat vooral aan die van hierboven te danken. Halleluja!
■ IVAN Van Der Auwera (32) – NICK (32)
Nick, nog zo’n trainingsbeest bij ons, had nu de mogelijkheid om ons team nog eens de drie punten te bezorgen in een seizoenopeningswedstrijd. Dat was toch al geleden van 2020, dus hoog tijd om daar verandering in te brengen dachten we. Maar dan moest hij wel voorbij Ivan natuurlijk en dat leek vandaag makkelijker gezegd dan gedaan. Nick begon ondermaats aan de wedstrijd en keek na acht beurten al op een aanzienlijke achterstand aan (8-1). Hierna herpakte hij zich wel, kwam mondjesmaat terug in de match (9-6 na 12 beurten en 12-9 na 15 beurten), om dan weer stil te vallen terwijl Ivan het gaspedaal weer indrukte (22-10 na 22 beurten). Het was bij de meesten onder ons dan al duidelijk dat de drie punten nog niet voor dit seizoen zou zijn. Ivan diende zelfs nog niet top te zijn om zijn verworven voorsprong steeds te behouden (26-14 na 27 beurten en 27-16 na 31 beurten). Maar Nick zou Nick niet zijn mocht hij geen verrassing meer in petto gehad hebben. Plots dropte hij een bommetje van vijf, voegde er aansluitend nog eens een reeksje van 2,1,2 aan toe, en de volledige Berchemse tribune zat nu op het puntje van zijn stoel over en weer te wiebelen (29-26 na 35 beurten). Onze ploegmakker had nu ook extra aandacht voor de verdediging, maar het lukte Ivan uiteindelijk toch om twee beurtjes later een moeilijke losse bandstoot te scoren en even later te finishen (32-26). Nick had nog een waterkansje om in zijn nabeurt nog een gelijkspel uit de brand te slepen, maar verder dan het punt van acquit kwam hij niet (32-27 in 37 beurten).
Onze puntenpakker van vorig seizoen moest het nu opnemen tegen Frank, een speler die bij vorige ontmoetingen Marc (27 brt.) en Marcel (13 brt.) al over de knie legde. Een kwaaie klant dus. Frank kwam van acquit 1-0 voor, maar het was toch Marco dit met een reeksje van 1,3,1,1,1 de beginfase voor zijn rekening nam (4-7 na 7 beurten). Tijdens de volgende vijf beurten veranderde er maar bitter weinig aan de score (4-8 na 12 beurten) maar vanaf beurt 13 ontbond Frank al zijn duivels. Met een reeks van 5,0,3,2,2,1 speelde hij Marco in geen tijd compleet in de vernieling (17-9 na 18 beurten). Met de moed der wanhoop begon onze ploegmakker nog aan een sterk tegenoffensief (17-14 na 23 beurten en 18-16 na 25 beurten), maar een beurtje later besliste Frank met een triootje dan toch de strijd in zijn voordeel (21-17 in 26 beurten). Net geen zoveelste stunt voor onze cap, maar wel nog sterke verliespunten (5,26). Thumbs up!
■ MARC (28) – JEFF Cle (23)
Deze twee kleppers vochten in het seizoen 2022-23 nog een hevige strijd uit in het individuele klassement. Jeff werd tweede, Marc derde. Ook vorig seizoen speelde Jeff bijzonder sterk, wat uiteindelijk resulteerde in een promotie. Nu dus voor het eerst tegenover elkaar en na een niet zo beste start (0-1 na 3 beurten) lukte Marc dan toch een mooi reeksje van 2,3,1,1 (7-3 na 7 beurten). Maar naarmate de match vorderde werd toch meer en meer duidelijk dat hij niet in beste doen was. Ook Jeff kon niet echt overtuigen maar bleef wel steeds (handicap meegerekend) de strijd aanvoeren (10-6 na 13 beurten, 11-7 na 18 beurten en 13-9 na 23 beurten). Doch in beurt 24 schudde Marc een serie van acht uit zijn mouwen (21-10) en bouwde zijn voorsprong verder nog gestaag uit (25-11 na 28 beurten en 27-12 na 32 beurten). De 2-1 leek nu zo goed als binnen maar hij kreeg het laatste punt maar niet gemaakt. Tot overmaat van ramp vond Jeff nu ook nog’s zijn tweede adem, vlamde een serie van zes bijeen, en plots hadden we terug een match (27-19 na 35 beurten). Dat gaf de burger moed natuurlijk en even later kwam ook hij zeer dicht bij de overwinning (27-21 na 37 beurten). Marc zag de bui al hangen maar haalde uiteindelijk toch de streep met een ongelooflijke geluksbal (28-21). Jeff had in zijn nabeurt nog de mogelijkheid om de (verdiende) gelijkmaker te scoren maar hij mistte onbegrijpelijk (28-22 in 39 beurten). Zo kon Marc toch nog opgelucht adem halen... al had hij dat vooral aan die van hierboven te danken. Halleluja!
■ IVAN Van Der Auwera (32) – NICK (32)
Nick, nog zo’n trainingsbeest bij ons, had nu de mogelijkheid om ons team nog eens de drie punten te bezorgen in een seizoenopeningswedstrijd. Dat was toch al geleden van 2020, dus hoog tijd om daar verandering in te brengen dachten we. Maar dan moest hij wel voorbij Ivan natuurlijk en dat leek vandaag makkelijker gezegd dan gedaan. Nick begon ondermaats aan de wedstrijd en keek na acht beurten al op een aanzienlijke achterstand aan (8-1). Hierna herpakte hij zich wel, kwam mondjesmaat terug in de match (9-6 na 12 beurten en 12-9 na 15 beurten), om dan weer stil te vallen terwijl Ivan het gaspedaal weer indrukte (22-10 na 22 beurten). Het was bij de meesten onder ons dan al duidelijk dat de drie punten nog niet voor dit seizoen zou zijn. Ivan diende zelfs nog niet top te zijn om zijn verworven voorsprong steeds te behouden (26-14 na 27 beurten en 27-16 na 31 beurten). Maar Nick zou Nick niet zijn mocht hij geen verrassing meer in petto gehad hebben. Plots dropte hij een bommetje van vijf, voegde er aansluitend nog eens een reeksje van 2,1,2 aan toe, en de volledige Berchemse tribune zat nu op het puntje van zijn stoel over en weer te wiebelen (29-26 na 35 beurten). Onze ploegmakker had nu ook extra aandacht voor de verdediging, maar het lukte Ivan uiteindelijk toch om twee beurtjes later een moeilijke losse bandstoot te scoren en even later te finishen (32-26). Nick had nog een waterkansje om in zijn nabeurt nog een gelijkspel uit de brand te slepen, maar verder dan het punt van acquit kwam hij niet (32-27 in 37 beurten).
|
|
