TERUGRONDE
|
Datum
Dinsdag 14 januari 2025
Woensdag 22 januari 2025 Woensdag 5 februari 2025 Donderdag 13 februari 2025 Woensdag 26 februari 2025 Woensdag 5 maart 2025 Woensdag 19 maart 2025 Maandag 24 maart 2025 Woensdag 9 april 2025 Woensdag 16 april 2025 Donderdag 1 mei 2025 Dinsdag 6 mei 2025 Woensdag 21 mei 2025 Woensdag 28 mei 2025 Woensdag 4 juni 2025 |
Plaats
Heist op den Berg
Berchem Berchem Antwerpen Berchem Zoersel Berchem Aartselaar Berchem Berchem Kapellen Lier Berchem Wechelderzande Berchem |
Wedstrijd
KBC Kot Goor - JOE PILERS
JOE PILERS - Garage Vandoninck JOE PILERS AS Keukens Euro Enterprises - JOE PILERS JOE PILERS - Den Bonten Os 2014 De Willy's - JOE PILERS JOE PILERS - De Plezante Hoek 1 Billiard Promotion Team - JOE PILERS JOE PILERS - BC 't Zandhof 1 JOE PILERS - BC 't Zandhof 2 Starrenhof 1 - JOE PILERS De Plezante Hoek Kartuizers - JOE PILERS JOE PILERS - EG-Elec Electro Jacobs - JOE PILERS JOE PILERS - De Kolonie |
Uitslag
0,5 - 3,5
2 - 2 1 - 3 1 - 3 2 - 2 1,5 - 2,5 3 - 1 |
Wed.punten
15,58 -,26,90
23,96 - 22,69 21,79 - 26,63 15,62 - 24,30 27,87 - 24,81 22,24 - 29,38 28,66 - 16,48 |
19/03/2025 © Joe Pilers
Als je mede bovenaan het klassement staat is er elke wedstrijd wel wat druk op de ketel. De koploper (KBC Kot Goor) haalde gisteren nog een dertiger, dus was (in het slechtste geval) niet te veel terrein verliezen vandaag de opdracht. Tegenstrevers van dienst waren de mannen van De Plezante Hoek 1 uit Lier, een team waarvan we vorig seizoen thuis nog verloren (25,88 - 30,41)...
|
|
05/03/2025 © Joe Pilers
Vandaag waren we te gast in de Zoerselse biljarttempel van Danielle Le Bruyn, achtvoudig Belgisch kampioene bij de vrouwen. Blijkbaar voelen we ons daar goed thuis want tot onze eigen verbazing lieten we daar in het verleden nog nooit punten liggen (0-4, 0-4, 1-3, 1-3). De mannen van De Willy’s zijn nochtans geen prutsers want in het seizoen 2021-22 pakten ze nog de hoofdprijs en in het eerste coronajaar (2019-20) voerden ze na 22 wedstrijden (bij stopzetting van de competitie) ook al de tabel aan. De laatste seizoenen vergaat het hen wat minder (7de en 11de na de heenronde), maar nu zijn ze met voorsprong toch weer dé ploeg van de terugronde. Twee teams in de flow, dat moest knallen…
■ GERD Van Hoeydonck (17) – MARCO (21)
Onze captain is momenteel met een vier op vier en drie ‘man van de match’ noteringen (in totaal 7) aan een sterke terugronde bezig (0,7500 gemiddeld). Opponent van dienst was Gerd, een speler die vorige week nog won in 23 beurten en Marco in 2023 al eens klopte in 24 beurten (17-15). Gerd pakte van acquit meteen de leiding (2-1) en ook daarna bleef hij nog een tijdje de score aanvoeren (4-3 na 6 beurten). Maar eens de speeltijd voorbij was het Marco-time. Met twee series van vier nam hij in geen tijd resoluut de leiding over (6-11 na 8 beurten). Tijdens de volgende zes beurten liet onze ploegmakker het wat afweten en Gerd speelde nu op zijn beurt haasje-over (9-12 na 14 beurten). Zo konden we nog een tijdje doorgaan natuurlijk want na een trio- en duootje van Marco was hij weer aan het feest (10-17 na 16 beurten). Maar op een gegeven moment tikte Gerd uit frustratie niet al te hard met zijn keu tegen het vasttapijt, maar wel hard genoeg om het in twee stukken te doen breken. Dan maar verder met de reservestok - maar toeval of niet - Gerd haalde nergens meer het niveau van voordien. Dit had echter niet onmiddellijk gevolgen want ook Marco kende weer een mindere periode (11-18 na 22 beurten), maar in beurt 23 was het met zijn tweede triootje van de avond dan toch bingo (11-21). Andermaal goed voor een ‘man van de match’ notering, al moest hij die deze keer wel delen. Toppie!
■ MARC (28) – FRANK Vanderhallen (21)
Marc en Frank kwamen mekaar in het verleden al driemaal tegen en telkens waren het spannende maar wel uitgesponnen wedstrijden (37, 38 en 39 beurten). De teller stond op 2-1 in het voordeel van Frank en ook nu beloofde het weer een moeilijke klus te gaan worden. Maar onze ploegmakker verkeert sinds de jaarwisseling in supervorm en werkte zijn zes wedstrijden (beker inbegrepen) in 2025 af tegen een gemiddelde van 1,012. Marc startte van acquit met een triootje (3-0) maar vier beurtjes later stond Frank al terug op gelijke hoogte (4-4 na 5 beurten). Met een tweede triootje pakte Marc even later opnieuw de leiding (7-4 na 7 beurten) maar mathematisch was er voor Frank nog altijd niets aan de hand natuurlijk. Wel zorgwekkend werd het voor Frank wanneer Marc in beurt elf een serie van acht bijeen knalde (15-4 in de 11de beurt), maar Frank remonteerde onmiddellijk met een sterke reeks van 2,1,1,4,1. Marc had tussentijds ook nog wel een duootje laten optekenen maar onze ploegmakker was opnieuw op achtervolgen aangewezen (17-13 na 15 beurten). De eveneens goed spelende Frank bleef dus maar de wet dicteren en dat bleef zo nog een tijdje duren (19-14 na 21 beurten). Tot Marc nog eens verrassend uitpakte met een mooie serie van zes (25-14 na 22 beurten) en aansluitend Frank’s lot bezegelde met zijn derde triootje van de avond (28-14 in de 23ste beurt). Frank milderde in zijn nabeurt nog met drie stuks, maar meer dan een fait divers was dat niet (28-17 in 23 beurten). Twee flitsen bleken dus voldoende voor een gedeelde ‘man van de match’ notering. Toppie!
■ NICK (32) – GEERT Van Roy (28)
Onze Nick moest het nu voor de eerste keer opnemen tegen Geert, een speler die vooral vorig seizoen het mooie weer maakte. Geert werd toen tweede individueel en behaalde op 18 wedstrijden een waanzinnig hoog puntengemiddelde (7,05). Dat huzarenstukje kostte hem wel twee promoties (van 23 naar 28) en daar draagt hij dit seizoen de gevolgen van. Een zeer matige heenronde (0,661), maar net als onze Marc sinds de jaarwisseling goed bezig (0,903). Toch maar opletten dus. Nick zette er van acquit meteen de beuk in met een mooie reeks van 1,2,5,1,1,2 (12-6 na 6 beurten) maar maakte dan vijf nulbeurten op rij (12-7 na 11 beurten). Een kortstondig dipje want hierna pakte hij terug uit met twee en vier stuks (18-7 na 13 beurten). So far so good, maar ondanks die ruime voorsprong begon onze ploegmakker zich hoe langer hoe meer te ergeren aan gemiste kansen, en niet in het minst van waar hij moest gaan zitten. Hij vond zijn draai niet en besloot dan maar staand telkens zijn beurt af te wachten. Dat was het ook niet natuurlijk, maar ondanks al die opgestapelde irritatie bleef hij nog steeds de stand aanvoeren met ruim verschil (22-11 na 17 beurten en 24-14 na 21 beurten). Er was dus helemaal geen reden om zich druk te maken, tot Geert dan in beurt 22 plots verrassend uithaalde met een bommetje van zes (24-20). Dat gaf de burger moed natuurlijk want mathematisch stonden de bordjes nu gelijk, en al was er nog niets gebeurd, Nick kreeg wel een serieuze tik te verwerken. Veel tijd om te bekomen was hem echter niet gegund want twee beurten later stuntte Geert nog’ns met een tweede van zes (25-26 na 24 beurten). Een mokerslag te veel want twee beurtjes later lag onze topper na een duootje van Geert uitgeteld tegen het canvas (26-28 in 26 beurten). Een opdoffer die nog dagen nazinderde. Cheer up mate!
■ FLOR (45) – JURGEN Peeters (32)
Flor moest nu vol aan de bak om ons de drie punten te bezorgen, al leek dat op voorhand makkelijker gezegd dan gedaan. Hij moest het immers opnemen tegen Jurgen - nog zo’n coryfee bij de Zoerselse topclub (ze hebben er wel wat) - die zich in het kampioenenseizoen 2021-22 nog tot individueel kampioen kroonde. Onze celebrity heeft ook wel zijn strepen verdiend, maar vooral dan op de matchtafel. De switch van groot naar klein verloopt vooralsnog niet als gewenst, maar dat gaat toekomstgericht ongetwijfeld beteren. In Flor we trust! Wanneer ze er dan aan begonnen hadden beide kopmannen zich wellicht een heel ander wedstrijdbegin voorgesteld dan de magere 3-5 na 7 beurten. Maar vanaf beurt acht liet onze Flor met een reeks van 4,2,1,5 toch al wat van zijn kunnen bewonderen (15-6 na 11 beurten). Bij Jurgen hadden we dan al gezien dat de armen niet al te best waren vandaag, maar toch nog goed genoeg om daarna nog een tijdje mathematisch aan de leiding te blijven (17-8 na 15 beurten en 22-11 na 19 beurten). Flor was zeker ook niet top, maar met een mooie serie van 7 in beurt 20 leek hij toch al aardig op weg richting overwinning (29-13). Jurgen weerde zich kranig en liet af en toe ook wel wat van zijn skills bewonderen, maar veel te weinig om onze ploegmakker nog maar enigszins te bedreigen (32-14 na 24 beurten, 35-17 na 28 beurten en 40-22 na 32 beurten). Flor liep dus nog wat verder uit in de stand en op de Berchemse tribunes werden de feestelijkheden al half ingezet. Met een voorsprong van vijf punten en nog vijf caramboles te gaan zag het er inderdaad heel goed uit. Maar Flor’s motor begon wat te sputteren, en dit terwijl Jurgen nu vlotjes begon te scoren. Jurgen kwam nu mondjesmaat terug in de stand, tot er in beurt 39 een nagelbijtende 44-31 op het scorebord stond geprojecteerd. Tijdens de volgende beurt mistte Flor het laatst te maken punt op een haar, maar bij de herkansing in beurt 41 was het dan toch raak (45-31). Zoals verwacht finishte ook Jurgen nog in zijn nabeurt (45-32 in 41 beurten), maar dat kon de pret niet bederven want de drie punten waren dan al lang binnen. Thumbs up champ!
Onze captain is momenteel met een vier op vier en drie ‘man van de match’ noteringen (in totaal 7) aan een sterke terugronde bezig (0,7500 gemiddeld). Opponent van dienst was Gerd, een speler die vorige week nog won in 23 beurten en Marco in 2023 al eens klopte in 24 beurten (17-15). Gerd pakte van acquit meteen de leiding (2-1) en ook daarna bleef hij nog een tijdje de score aanvoeren (4-3 na 6 beurten). Maar eens de speeltijd voorbij was het Marco-time. Met twee series van vier nam hij in geen tijd resoluut de leiding over (6-11 na 8 beurten). Tijdens de volgende zes beurten liet onze ploegmakker het wat afweten en Gerd speelde nu op zijn beurt haasje-over (9-12 na 14 beurten). Zo konden we nog een tijdje doorgaan natuurlijk want na een trio- en duootje van Marco was hij weer aan het feest (10-17 na 16 beurten). Maar op een gegeven moment tikte Gerd uit frustratie niet al te hard met zijn keu tegen het vasttapijt, maar wel hard genoeg om het in twee stukken te doen breken. Dan maar verder met de reservestok - maar toeval of niet - Gerd haalde nergens meer het niveau van voordien. Dit had echter niet onmiddellijk gevolgen want ook Marco kende weer een mindere periode (11-18 na 22 beurten), maar in beurt 23 was het met zijn tweede triootje van de avond dan toch bingo (11-21). Andermaal goed voor een ‘man van de match’ notering, al moest hij die deze keer wel delen. Toppie!
■ MARC (28) – FRANK Vanderhallen (21)
Marc en Frank kwamen mekaar in het verleden al driemaal tegen en telkens waren het spannende maar wel uitgesponnen wedstrijden (37, 38 en 39 beurten). De teller stond op 2-1 in het voordeel van Frank en ook nu beloofde het weer een moeilijke klus te gaan worden. Maar onze ploegmakker verkeert sinds de jaarwisseling in supervorm en werkte zijn zes wedstrijden (beker inbegrepen) in 2025 af tegen een gemiddelde van 1,012. Marc startte van acquit met een triootje (3-0) maar vier beurtjes later stond Frank al terug op gelijke hoogte (4-4 na 5 beurten). Met een tweede triootje pakte Marc even later opnieuw de leiding (7-4 na 7 beurten) maar mathematisch was er voor Frank nog altijd niets aan de hand natuurlijk. Wel zorgwekkend werd het voor Frank wanneer Marc in beurt elf een serie van acht bijeen knalde (15-4 in de 11de beurt), maar Frank remonteerde onmiddellijk met een sterke reeks van 2,1,1,4,1. Marc had tussentijds ook nog wel een duootje laten optekenen maar onze ploegmakker was opnieuw op achtervolgen aangewezen (17-13 na 15 beurten). De eveneens goed spelende Frank bleef dus maar de wet dicteren en dat bleef zo nog een tijdje duren (19-14 na 21 beurten). Tot Marc nog eens verrassend uitpakte met een mooie serie van zes (25-14 na 22 beurten) en aansluitend Frank’s lot bezegelde met zijn derde triootje van de avond (28-14 in de 23ste beurt). Frank milderde in zijn nabeurt nog met drie stuks, maar meer dan een fait divers was dat niet (28-17 in 23 beurten). Twee flitsen bleken dus voldoende voor een gedeelde ‘man van de match’ notering. Toppie!
■ NICK (32) – GEERT Van Roy (28)
Onze Nick moest het nu voor de eerste keer opnemen tegen Geert, een speler die vooral vorig seizoen het mooie weer maakte. Geert werd toen tweede individueel en behaalde op 18 wedstrijden een waanzinnig hoog puntengemiddelde (7,05). Dat huzarenstukje kostte hem wel twee promoties (van 23 naar 28) en daar draagt hij dit seizoen de gevolgen van. Een zeer matige heenronde (0,661), maar net als onze Marc sinds de jaarwisseling goed bezig (0,903). Toch maar opletten dus. Nick zette er van acquit meteen de beuk in met een mooie reeks van 1,2,5,1,1,2 (12-6 na 6 beurten) maar maakte dan vijf nulbeurten op rij (12-7 na 11 beurten). Een kortstondig dipje want hierna pakte hij terug uit met twee en vier stuks (18-7 na 13 beurten). So far so good, maar ondanks die ruime voorsprong begon onze ploegmakker zich hoe langer hoe meer te ergeren aan gemiste kansen, en niet in het minst van waar hij moest gaan zitten. Hij vond zijn draai niet en besloot dan maar staand telkens zijn beurt af te wachten. Dat was het ook niet natuurlijk, maar ondanks al die opgestapelde irritatie bleef hij nog steeds de stand aanvoeren met ruim verschil (22-11 na 17 beurten en 24-14 na 21 beurten). Er was dus helemaal geen reden om zich druk te maken, tot Geert dan in beurt 22 plots verrassend uithaalde met een bommetje van zes (24-20). Dat gaf de burger moed natuurlijk want mathematisch stonden de bordjes nu gelijk, en al was er nog niets gebeurd, Nick kreeg wel een serieuze tik te verwerken. Veel tijd om te bekomen was hem echter niet gegund want twee beurten later stuntte Geert nog’ns met een tweede van zes (25-26 na 24 beurten). Een mokerslag te veel want twee beurtjes later lag onze topper na een duootje van Geert uitgeteld tegen het canvas (26-28 in 26 beurten). Een opdoffer die nog dagen nazinderde. Cheer up mate!
■ FLOR (45) – JURGEN Peeters (32)
Flor moest nu vol aan de bak om ons de drie punten te bezorgen, al leek dat op voorhand makkelijker gezegd dan gedaan. Hij moest het immers opnemen tegen Jurgen - nog zo’n coryfee bij de Zoerselse topclub (ze hebben er wel wat) - die zich in het kampioenenseizoen 2021-22 nog tot individueel kampioen kroonde. Onze celebrity heeft ook wel zijn strepen verdiend, maar vooral dan op de matchtafel. De switch van groot naar klein verloopt vooralsnog niet als gewenst, maar dat gaat toekomstgericht ongetwijfeld beteren. In Flor we trust! Wanneer ze er dan aan begonnen hadden beide kopmannen zich wellicht een heel ander wedstrijdbegin voorgesteld dan de magere 3-5 na 7 beurten. Maar vanaf beurt acht liet onze Flor met een reeks van 4,2,1,5 toch al wat van zijn kunnen bewonderen (15-6 na 11 beurten). Bij Jurgen hadden we dan al gezien dat de armen niet al te best waren vandaag, maar toch nog goed genoeg om daarna nog een tijdje mathematisch aan de leiding te blijven (17-8 na 15 beurten en 22-11 na 19 beurten). Flor was zeker ook niet top, maar met een mooie serie van 7 in beurt 20 leek hij toch al aardig op weg richting overwinning (29-13). Jurgen weerde zich kranig en liet af en toe ook wel wat van zijn skills bewonderen, maar veel te weinig om onze ploegmakker nog maar enigszins te bedreigen (32-14 na 24 beurten, 35-17 na 28 beurten en 40-22 na 32 beurten). Flor liep dus nog wat verder uit in de stand en op de Berchemse tribunes werden de feestelijkheden al half ingezet. Met een voorsprong van vijf punten en nog vijf caramboles te gaan zag het er inderdaad heel goed uit. Maar Flor’s motor begon wat te sputteren, en dit terwijl Jurgen nu vlotjes begon te scoren. Jurgen kwam nu mondjesmaat terug in de stand, tot er in beurt 39 een nagelbijtende 44-31 op het scorebord stond geprojecteerd. Tijdens de volgende beurt mistte Flor het laatst te maken punt op een haar, maar bij de herkansing in beurt 41 was het dan toch raak (45-31). Zoals verwacht finishte ook Jurgen nog in zijn nabeurt (45-32 in 41 beurten), maar dat kon de pret niet bederven want de drie punten waren dan al lang binnen. Thumbs up champ!
|
|
26/02/2025 © Joe Pilers
Na enkele topwedstrijden moesten we vandaag nog’ns tegen een ploeg uit de onderste regionen en dan weten we uit ervaring dat het dan altijd opletten is. Vorig seizoen wonnen we nog vlotjes met 3-1 (29,29-20,62) maar momenteel zijn de mannen uit Nijlen in hun tweede seizoen aan een sterke terugronde bezig. Voor ons was het dan weer de zoveelste poging om ein-de-lijk die derde plaats te pakken…
■ TONY Martinez (17) – GUY (19)
Na een dikke maand van inactiviteit stond onze kleine nog’ns in de basis. Tegenstrever van dienst was Tony, een nieuwe speler die na drie wedstrijden een gemiddelde van 0,4242 (13) bijeen speelde. Op papier een meer dan haalbare kaart dus. Maar hoe zat het eigenlijk met het vormpeil van onze ploegmakker want die hadden we al een tijdje niet meer in actie gezien. Niet zo goed bleek in de beginfase (1-0 na 4 beurten) en ook daarna kon hij ons lange tijd nauwelijks bekoren (7-4 na 12 beurten). Maar er was beterschap op komst. Hierna wist Guy ons toch enkele keren te charmeren met onder meer twee mooi gespeelde triootjes, maar het gat dichten op de naar geforceerde punten spelende Tony lukte telkens net niet (9-8 na 14 beurten en 12-11 na 17 beurten). Guy botste dus op een tegenstrever in een zeer begenadigende dag, en ook al blonk hij zoals steeds uit in een niet-aflatende strijdvaardigheid (14-11 na 19 beurten, 16-13 na 22 beurten en 16-15 na 25 beurten), hij kreeg het gat niet gedicht (17-16 in 27 beurten). Toch nog goed voor zeer verdienstelijke verliespunten (5,35). Goed voor een voorzichtige toppie!
■ MARCO (21) – PATRICK De Maesschalck (21)
Marco had op papier de minst sterke tegenstrever tegenover zich, maar stond daarom zeker niet met minder respect tegenover Patrick, integendeel. Marco schoot als verwacht het best uit de startblokken in deze Battle of the captains (5-1 na 4 beurten) en had na amper acht beurten al een geruststellende 9-3 voorsprong bijeen gespeeld. Na een korte stagnatie in de score zette hij er pas echt de pees op met een schitterend gespeelde reeks van 2,0,3,2,2 (18-5 na 15 beurten). Alles klopte vandaag: tempo, plaatsing, verdediging. Een ware streling voor het oog. De immer sympathieke Patrick bood nog wat weerwerk met een bescheiden reeksje van 1,1,2 (20-9 na 18 beurten), maar een beurt later stonden de definitieve eindcijfers al op het scorebord (21-9 in 19 beurten). Wederom een knappe prestatie van onze captain, uiteraard dik verdiend bekroond met zin 8ste ‘man van de match’ notering. Bovendien stijgt hij door deze prestatie naar de zevende stek in het individueel klassement. De concurrentie is gewaarschuwd. Thumbs up!
■ GEERT Verreet (23) – MARCEL (23)
Marcel had veruit de beste speler van de bezoekers tegenover zich. Geert gaat op twee na momenteel alle spelers in afdeling A vooraf wat betreft gemiddeld behaalde wedstrijdpunten (6,48), en staat voorlopig op een tweede plaats in het individueel klassement. Vorig seizoen was hij nog derde… om maar te zeggen, gene pannenkoek! Maar ondanks Geert’s adelbrieven was onze Marcel zeker niet kansloos. Onze ploegmakker gaf vorige week nog een demonstratie in zijn bekerwedstrijd (23 in 18 beurten) en bovendien moest Geert (21) vandaag starten naar geforceerde punten. Dat laatste scheen hem aanvankelijk niet veel te deren want de Nijlse superster startte van acquit meteen met een bommetje van vier (4-1). Een blitzstart maar blijkbaar had hij zich toch een beetje vergaloppeerd. Acht nulbeurten volgden, en dit terwijl Marcel verder speelde op zijn elan van vorige week (4-9 na beurten). Den beer was dan nog wel niet geschoten, laat staan zijn vel verkocht, maar twee beurten later leek de buit toch al zo goed als binnen (5-13 na 11 beurten). Maar Geert kraakte niet en liet Marcel met een trio- en duootje verstaan dat hij nog wel degelijk meedeed voor de knikkers (10-15 na 14 beurten). Marcel was niet meteen onder de indruk, bleef tegen de moyenne verder acteren, maar van wat Geert daarna in vijf beurten uit zijn mouw schudde moest hij toch even slikken. 4,0,2,1,5 en Geert plots op één punt van de overwinning (22-20 na 21 beurten). Marcel kreeg daarna nog voldoende kansen (5) om de match alsnog in zijn voordeel te beslissen (zie video) maar hij was duidelijk het noorden kwijt. Het eindresultaat was uiteindelijk een opdoffer vanjewelste voor eenieder die Joe Pilers nauw aan het hart lag (23-20 in 27 beurten). Quel Dommage!
■ IVO Faes (28) – MARC (28)
Voor de laatste partij van de avond moest kopman ad interim Marc het opnemen tegen Ivo, een speler waarmee hij nog een rekening te vereffenen had. Ivo had namelijk vorig seizoen in drie beurten twee geldige punten van Marc niet gevalideerd en stond daardoor met stip op één van zijn bucketlist. Marc stond dus scherp, klaar om Ivo de pandoering van zijn leven te geven, maar dat verliep op z’n zachtst gezegd niet naar wens. Ivo startte van acquit met een triootje, scoorde dan om de twee beurten een duootje en een serie van vier, en dit terwijl onze ploegmakker amper een maakbaar punt had gezien (11-3 na 7 beurten). En ook tijdens de volgende tien beurten veranderde de situatie nauwelijks. Ivo kreeg veruit het beste spel, terwijl Marc nauwelijks oplossingen vond op de gepresenteerde figuren (13-4 na 12 beurten en 18-9 in de 18de beurt). We weten dan wel dan opgeven niet tot zijn vocabularium behoort, maar die aanhoudende situatie begon hem toch serieus te enerveren en moedeloosheid loerde om de hoek. Maar gelukkig was er maatje Nick die instinctief aanvoelde dat Marc nood had aan een babbel om zijn frustraties eens tegen iemand te uiten. Nick nestelde zich aan tafel bij onze ploegmakker en de match kantelde volledig. In geen tijd bracht Marc nu terug leven in de supportersmeute met een schitterende reeks van 3,6,1,1,1,2 (14 in 6 beurten) en pakte daarmee voor het eerst de leiding (22-24 na 22 beurten). Ivo was nu duidelijk aangeslagen en had verder nog maar weinig weerwerk te bieden. Toch koste het nog heel wat beurten, zweet, tranen en Jupiler alvorens hij met gebalde vuist kon zegevieren (24-28 in 31 beurten). Een deugddoende overwinning na een sterke comeback. Maar eerlijk is eerlijk, zonder mental coach Nick was het ‘m naar eigen zeggen niet gelukt. Toppie!
Na een dikke maand van inactiviteit stond onze kleine nog’ns in de basis. Tegenstrever van dienst was Tony, een nieuwe speler die na drie wedstrijden een gemiddelde van 0,4242 (13) bijeen speelde. Op papier een meer dan haalbare kaart dus. Maar hoe zat het eigenlijk met het vormpeil van onze ploegmakker want die hadden we al een tijdje niet meer in actie gezien. Niet zo goed bleek in de beginfase (1-0 na 4 beurten) en ook daarna kon hij ons lange tijd nauwelijks bekoren (7-4 na 12 beurten). Maar er was beterschap op komst. Hierna wist Guy ons toch enkele keren te charmeren met onder meer twee mooi gespeelde triootjes, maar het gat dichten op de naar geforceerde punten spelende Tony lukte telkens net niet (9-8 na 14 beurten en 12-11 na 17 beurten). Guy botste dus op een tegenstrever in een zeer begenadigende dag, en ook al blonk hij zoals steeds uit in een niet-aflatende strijdvaardigheid (14-11 na 19 beurten, 16-13 na 22 beurten en 16-15 na 25 beurten), hij kreeg het gat niet gedicht (17-16 in 27 beurten). Toch nog goed voor zeer verdienstelijke verliespunten (5,35). Goed voor een voorzichtige toppie!
■ MARCO (21) – PATRICK De Maesschalck (21)
Marco had op papier de minst sterke tegenstrever tegenover zich, maar stond daarom zeker niet met minder respect tegenover Patrick, integendeel. Marco schoot als verwacht het best uit de startblokken in deze Battle of the captains (5-1 na 4 beurten) en had na amper acht beurten al een geruststellende 9-3 voorsprong bijeen gespeeld. Na een korte stagnatie in de score zette hij er pas echt de pees op met een schitterend gespeelde reeks van 2,0,3,2,2 (18-5 na 15 beurten). Alles klopte vandaag: tempo, plaatsing, verdediging. Een ware streling voor het oog. De immer sympathieke Patrick bood nog wat weerwerk met een bescheiden reeksje van 1,1,2 (20-9 na 18 beurten), maar een beurt later stonden de definitieve eindcijfers al op het scorebord (21-9 in 19 beurten). Wederom een knappe prestatie van onze captain, uiteraard dik verdiend bekroond met zin 8ste ‘man van de match’ notering. Bovendien stijgt hij door deze prestatie naar de zevende stek in het individueel klassement. De concurrentie is gewaarschuwd. Thumbs up!
■ GEERT Verreet (23) – MARCEL (23)
Marcel had veruit de beste speler van de bezoekers tegenover zich. Geert gaat op twee na momenteel alle spelers in afdeling A vooraf wat betreft gemiddeld behaalde wedstrijdpunten (6,48), en staat voorlopig op een tweede plaats in het individueel klassement. Vorig seizoen was hij nog derde… om maar te zeggen, gene pannenkoek! Maar ondanks Geert’s adelbrieven was onze Marcel zeker niet kansloos. Onze ploegmakker gaf vorige week nog een demonstratie in zijn bekerwedstrijd (23 in 18 beurten) en bovendien moest Geert (21) vandaag starten naar geforceerde punten. Dat laatste scheen hem aanvankelijk niet veel te deren want de Nijlse superster startte van acquit meteen met een bommetje van vier (4-1). Een blitzstart maar blijkbaar had hij zich toch een beetje vergaloppeerd. Acht nulbeurten volgden, en dit terwijl Marcel verder speelde op zijn elan van vorige week (4-9 na beurten). Den beer was dan nog wel niet geschoten, laat staan zijn vel verkocht, maar twee beurten later leek de buit toch al zo goed als binnen (5-13 na 11 beurten). Maar Geert kraakte niet en liet Marcel met een trio- en duootje verstaan dat hij nog wel degelijk meedeed voor de knikkers (10-15 na 14 beurten). Marcel was niet meteen onder de indruk, bleef tegen de moyenne verder acteren, maar van wat Geert daarna in vijf beurten uit zijn mouw schudde moest hij toch even slikken. 4,0,2,1,5 en Geert plots op één punt van de overwinning (22-20 na 21 beurten). Marcel kreeg daarna nog voldoende kansen (5) om de match alsnog in zijn voordeel te beslissen (zie video) maar hij was duidelijk het noorden kwijt. Het eindresultaat was uiteindelijk een opdoffer vanjewelste voor eenieder die Joe Pilers nauw aan het hart lag (23-20 in 27 beurten). Quel Dommage!
■ IVO Faes (28) – MARC (28)
Voor de laatste partij van de avond moest kopman ad interim Marc het opnemen tegen Ivo, een speler waarmee hij nog een rekening te vereffenen had. Ivo had namelijk vorig seizoen in drie beurten twee geldige punten van Marc niet gevalideerd en stond daardoor met stip op één van zijn bucketlist. Marc stond dus scherp, klaar om Ivo de pandoering van zijn leven te geven, maar dat verliep op z’n zachtst gezegd niet naar wens. Ivo startte van acquit met een triootje, scoorde dan om de twee beurten een duootje en een serie van vier, en dit terwijl onze ploegmakker amper een maakbaar punt had gezien (11-3 na 7 beurten). En ook tijdens de volgende tien beurten veranderde de situatie nauwelijks. Ivo kreeg veruit het beste spel, terwijl Marc nauwelijks oplossingen vond op de gepresenteerde figuren (13-4 na 12 beurten en 18-9 in de 18de beurt). We weten dan wel dan opgeven niet tot zijn vocabularium behoort, maar die aanhoudende situatie begon hem toch serieus te enerveren en moedeloosheid loerde om de hoek. Maar gelukkig was er maatje Nick die instinctief aanvoelde dat Marc nood had aan een babbel om zijn frustraties eens tegen iemand te uiten. Nick nestelde zich aan tafel bij onze ploegmakker en de match kantelde volledig. In geen tijd bracht Marc nu terug leven in de supportersmeute met een schitterende reeks van 3,6,1,1,1,2 (14 in 6 beurten) en pakte daarmee voor het eerst de leiding (22-24 na 22 beurten). Ivo was nu duidelijk aangeslagen en had verder nog maar weinig weerwerk te bieden. Toch koste het nog heel wat beurten, zweet, tranen en Jupiler alvorens hij met gebalde vuist kon zegevieren (24-28 in 31 beurten). Een deugddoende overwinning na een sterke comeback. Maar eerlijk is eerlijk, zonder mental coach Nick was het ‘m naar eigen zeggen niet gelukt. Toppie!
|
|
13/02/2025 © Joe Pilers
Vandaag waren we te gast in Taverne New Avenue waar we strijd moesten leveren tegen de nummer drie van het klassement, Euro Enterprises. Het verschil in punten bedroeg maar 4,76, zodat we na wekenlang achtervolgen weer eens een kans kregen om eindelijk die derde plaats eens te pakken. Onze doelstelling werd met 8,68 punten verschil ruimschoots bereikt, maar nu wipte Starrenhof 1 weer over ons met 0,02 punten door een sterk resultaat neer te zetten tegen de nummer twee, AS Keukens (30,10). Maar we blijven het proberen…
■ MARCO (21) – PIERRE Van Damme (23)
Voor de eerste wedstrijd van de avond was de vergelijking met de rit naar linkeroever, die vol horten en stoten verliep, nooit ver weg. We waren nochtans ruim op tijd vertrokken maar de nodige files zorgden ervoor dat we maar juist op tijd arriveerden zodat Marco quasi onmiddellijk na aankomst aan de bak moest. Het gevolg was dat onze nog naar adem happende ploegmakker voor de tweede week op rij zijn openingsstoot van acquit mistte (0-1) maar zich even later toch ook mooi herpakte met twee duootjes op rij (4-1 na 5 beurten). Maar we zeiden het al… horten en stoten. Onnoemelijk veel nulbeurten van zowel Marco als Pierre volgden elkaar snel op, wat na 20 beurten voor een weinig benijdenswaardige tussenstand van 7-9 zorgde. Aan dit tempo gingen we steevast richting 40 beurten en meer, en dat deed het ook. Marco scoorde hierna nog wel eens tweemaal twee stuks na elkaar (11-10 na 22 beurten) maar laten we dan gewoon verder poelen naar beurt 37 bij een 16-14 tussenstand. Vette punten konden beide spelers dan al lang vergeten, enkel winst kon de matige vertoning nu nog wat kleur geven. Met een voorsprong van vier punten leek Marco het te gaan halen maar dan knalde Pierre plots een reeksje van 1,1,1,2 bijeen. Pierre leidde nu de dans (18-19 na 41 beurten) maar onze cap had nog een cartouche op zak. Met zijn tweede triootje van de avond had hij een beurt later ein-de-lijk zijn 21 punten te pakken. Pierre had nog wel een nabeurt maar deed er uiteindelijk niets mee (21-19 in 42 beurten).
■ RAYMOND Peeters (25) – KEVIN (28)
Onze Kev die al een paar maanden op zoek is naar de vorm van weleer (zijn laatste overwinning dateert van 13 november 2024) moest het nu opnemen tegen Raymond, een speler die al vijf wedstrijden niet meer had verloren en waartegen hij in het verleden nog nooit won (2-0). Er was dus heel wat geld te verdienen bij de bookmakers, maar wij pasten wijselijk. De wedstrijd was grotendeels een copy paste van de vorige. Raymond mistte de openingsstoot van acquit, Kevin kwam 0-1 voor, en ook hier een bedroevende tussenstand na 20 beurten (7-10). En ja hoor, ook hier gingen we richting 40 beurten en meer. Doch slaapverwekkend werd het eigenlijk nooit want de spanning voor winst of verlies was alom aanwezig. Beide spelers kwamen nu continue afwisselend aan de leiding waarbij het verschil nooit groter was dan twee punten (13-14 na 26 beurten, 16-15 na 30 beurten, 17-15 na 33 beurten en 17-18 na 38 beurten). Raymond had mathematisch wel steeds de bovenhand, maar mits een sterke eindsprint van onze Kev bleef alles nog steeds mogelijk. Maar helaas, het mocht niet zijn. Het was uiteindelijk nog Raymond die verrassend uit de hoek kwam met een sterk sluitstuk (3,0,3,0,2) en alzo Kevin’s 6de nederlaag op rij aan zijn broek lapte (25-21 in 43 beurten).
■ DAVE Dupont (28) – MARC (28)
Dave speelt dit seizoen in zowel de adl- als de Belgische competitie zowat iedereen in de vernieling en is samen met onze Nick, Constant verhaegen en Toon Bollansee (beide AS Keukens) de absolute veelwinnaar in onze reeks met slechts 4 verliespartijen op 18 wedstrijden. Vorig seizoen werd Dave nog individueel kampioen en ook dit seizoen doet hij nog steeds mee voor de knikkers (3de). Geen makkelijke opdracht dus voor onze ploegmakker maar hij zag dat anders. Ten eerste omdat hij altijd goed speelt in de Antwerpse biljarttempel, en ten tweede omdat Dave in het verleden nog nooit won van hem (3-0). Aan vertrouwen dus geen gebrek maar dat uitte zich niet meteen in de cijfers (4-2 na 7 beurten). Marc had zijn start dan wel volledig gemist maar voelde aan dat het wel zou komen. En of het kwam. Eerst met een bommetje van vijf (5-7 na 8 beurten) en weinig later met een mooie reeks van 5,3,1,1 (12-17 na 16 beurten). Dave vocht zich meteen terug in de wedstrijd met een reeksje van 1,2,1 (16-18 na 19 beurten) maar Marc verwees diens inspanning meteen naar de prullenmand met een betere 1,4,1 (16-24 na 23 beurten). Dave kwam dus telkens een stapje te laat maar hij bleef zich weren als een duiveltje in een wijwatervat. Marc kreeg meteen een tweede van vier om de oren (20-24 na 24 beurten) maar antwoordde in de volgende beurt meteen tegen met een koekje van eigen deeg. Met een dito tweede van vier fusilleerde hij zijn tegenstrever meedogenloos, en zette daarmee uiteindelijk nog zeer significante eindcijfers op het scorebord (20-28 in 25 beurten). 4-0 en Joe Pilers op koers voor de drie punten. Een mooie prestatie, dik verdiend bekroond met de ‘man van de match’ notering.
■ RENE Van Der Sloten (28) – NICK (32)
Nick moest het nu opnemen tegen Rene waarvan hij in de heenronde nog verloor met één puntje, maar in de onderlinge confrontaties stond de teller op 1-1. Beide spelers begonnen met een los puntje en een duootje aan de partij (3-3 na 2 beurten) maar bleven verder lange tijd worstelen met de gepresenteerde figuren op de biljarttafel, wat zich duidelijk weerspiegelde in een zeer matige 4-5 na 12 beurten. Maar toeval of niet, pal in beurt dertien (een magisch getal voor onze ploegmakker) knalde Nick plots vijf stuks bijeen en voegde er even later fijntjes nog een triootje aan toe (6-13 na 15 beurten). Hierna volgde weer even een mindere periode (8-16 na 21 beurten) maar het was dan al vrij duidelijk geworden dat Rene op z’n zachts gezegd zijn dagje niet had. De weg naar de 1-3 lag dus wagenwijd open en zo geschiedde. Middernacht dan al ruim gepasseerd vond Nick plots zijn tweede adem terug, en met een zo goed als onafgebroken reeks van 1,3,1,1,1,3,2,0,3,1 (16 punten in 10 beurten) knalde hij zich in geen tijd naar een overduidelijke en dik verdiende overwinning (19-32 in 31 beurten).
De derde plaats pakken lukte dus net niet, maar dat is nog maar een kwestie van…
Is’t just of ni?
Voor de eerste wedstrijd van de avond was de vergelijking met de rit naar linkeroever, die vol horten en stoten verliep, nooit ver weg. We waren nochtans ruim op tijd vertrokken maar de nodige files zorgden ervoor dat we maar juist op tijd arriveerden zodat Marco quasi onmiddellijk na aankomst aan de bak moest. Het gevolg was dat onze nog naar adem happende ploegmakker voor de tweede week op rij zijn openingsstoot van acquit mistte (0-1) maar zich even later toch ook mooi herpakte met twee duootjes op rij (4-1 na 5 beurten). Maar we zeiden het al… horten en stoten. Onnoemelijk veel nulbeurten van zowel Marco als Pierre volgden elkaar snel op, wat na 20 beurten voor een weinig benijdenswaardige tussenstand van 7-9 zorgde. Aan dit tempo gingen we steevast richting 40 beurten en meer, en dat deed het ook. Marco scoorde hierna nog wel eens tweemaal twee stuks na elkaar (11-10 na 22 beurten) maar laten we dan gewoon verder poelen naar beurt 37 bij een 16-14 tussenstand. Vette punten konden beide spelers dan al lang vergeten, enkel winst kon de matige vertoning nu nog wat kleur geven. Met een voorsprong van vier punten leek Marco het te gaan halen maar dan knalde Pierre plots een reeksje van 1,1,1,2 bijeen. Pierre leidde nu de dans (18-19 na 41 beurten) maar onze cap had nog een cartouche op zak. Met zijn tweede triootje van de avond had hij een beurt later ein-de-lijk zijn 21 punten te pakken. Pierre had nog wel een nabeurt maar deed er uiteindelijk niets mee (21-19 in 42 beurten).
■ RAYMOND Peeters (25) – KEVIN (28)
Onze Kev die al een paar maanden op zoek is naar de vorm van weleer (zijn laatste overwinning dateert van 13 november 2024) moest het nu opnemen tegen Raymond, een speler die al vijf wedstrijden niet meer had verloren en waartegen hij in het verleden nog nooit won (2-0). Er was dus heel wat geld te verdienen bij de bookmakers, maar wij pasten wijselijk. De wedstrijd was grotendeels een copy paste van de vorige. Raymond mistte de openingsstoot van acquit, Kevin kwam 0-1 voor, en ook hier een bedroevende tussenstand na 20 beurten (7-10). En ja hoor, ook hier gingen we richting 40 beurten en meer. Doch slaapverwekkend werd het eigenlijk nooit want de spanning voor winst of verlies was alom aanwezig. Beide spelers kwamen nu continue afwisselend aan de leiding waarbij het verschil nooit groter was dan twee punten (13-14 na 26 beurten, 16-15 na 30 beurten, 17-15 na 33 beurten en 17-18 na 38 beurten). Raymond had mathematisch wel steeds de bovenhand, maar mits een sterke eindsprint van onze Kev bleef alles nog steeds mogelijk. Maar helaas, het mocht niet zijn. Het was uiteindelijk nog Raymond die verrassend uit de hoek kwam met een sterk sluitstuk (3,0,3,0,2) en alzo Kevin’s 6de nederlaag op rij aan zijn broek lapte (25-21 in 43 beurten).
■ DAVE Dupont (28) – MARC (28)
Dave speelt dit seizoen in zowel de adl- als de Belgische competitie zowat iedereen in de vernieling en is samen met onze Nick, Constant verhaegen en Toon Bollansee (beide AS Keukens) de absolute veelwinnaar in onze reeks met slechts 4 verliespartijen op 18 wedstrijden. Vorig seizoen werd Dave nog individueel kampioen en ook dit seizoen doet hij nog steeds mee voor de knikkers (3de). Geen makkelijke opdracht dus voor onze ploegmakker maar hij zag dat anders. Ten eerste omdat hij altijd goed speelt in de Antwerpse biljarttempel, en ten tweede omdat Dave in het verleden nog nooit won van hem (3-0). Aan vertrouwen dus geen gebrek maar dat uitte zich niet meteen in de cijfers (4-2 na 7 beurten). Marc had zijn start dan wel volledig gemist maar voelde aan dat het wel zou komen. En of het kwam. Eerst met een bommetje van vijf (5-7 na 8 beurten) en weinig later met een mooie reeks van 5,3,1,1 (12-17 na 16 beurten). Dave vocht zich meteen terug in de wedstrijd met een reeksje van 1,2,1 (16-18 na 19 beurten) maar Marc verwees diens inspanning meteen naar de prullenmand met een betere 1,4,1 (16-24 na 23 beurten). Dave kwam dus telkens een stapje te laat maar hij bleef zich weren als een duiveltje in een wijwatervat. Marc kreeg meteen een tweede van vier om de oren (20-24 na 24 beurten) maar antwoordde in de volgende beurt meteen tegen met een koekje van eigen deeg. Met een dito tweede van vier fusilleerde hij zijn tegenstrever meedogenloos, en zette daarmee uiteindelijk nog zeer significante eindcijfers op het scorebord (20-28 in 25 beurten). 4-0 en Joe Pilers op koers voor de drie punten. Een mooie prestatie, dik verdiend bekroond met de ‘man van de match’ notering.
■ RENE Van Der Sloten (28) – NICK (32)
Nick moest het nu opnemen tegen Rene waarvan hij in de heenronde nog verloor met één puntje, maar in de onderlinge confrontaties stond de teller op 1-1. Beide spelers begonnen met een los puntje en een duootje aan de partij (3-3 na 2 beurten) maar bleven verder lange tijd worstelen met de gepresenteerde figuren op de biljarttafel, wat zich duidelijk weerspiegelde in een zeer matige 4-5 na 12 beurten. Maar toeval of niet, pal in beurt dertien (een magisch getal voor onze ploegmakker) knalde Nick plots vijf stuks bijeen en voegde er even later fijntjes nog een triootje aan toe (6-13 na 15 beurten). Hierna volgde weer even een mindere periode (8-16 na 21 beurten) maar het was dan al vrij duidelijk geworden dat Rene op z’n zachts gezegd zijn dagje niet had. De weg naar de 1-3 lag dus wagenwijd open en zo geschiedde. Middernacht dan al ruim gepasseerd vond Nick plots zijn tweede adem terug, en met een zo goed als onafgebroken reeks van 1,3,1,1,1,3,2,0,3,1 (16 punten in 10 beurten) knalde hij zich in geen tijd naar een overduidelijke en dik verdiende overwinning (19-32 in 31 beurten).
De derde plaats pakken lukte dus net niet, maar dat is nog maar een kwestie van…
Is’t just of ni?
|
|
05/02/2025 © Joe Pilers
Voor deze topper van speelweek 18 moesten we vandaag de keuen kruisen met de kampioen van afdeling B vorig seizoen, AS Keukens. De Kempenaren vertoeven al sinds speeldag 1 continu mee aan de top van het klassement en hebben door het matige resultaat van hun rechtstreekse concurrent voor de titel KBC Kot Goor deze week (18,50 punten, red), dé kans om vandaag weer wat achterstand goed te maken. Maar ook bij ons is het geloof in de titel nog steeds aanwezig maar om dat te bewerkstelligen moest er vandaag al: 1) minstens gewonnen worden en 2) liefst met zoveel mogelijk verschil. De heenwedstrijd in Pulderbos eindigde onbeslist (2-2), maar wel met nipt verlies op punten (21,96 - 21,22). Dat moest vandaag dus beter…
■ MARCO (21) – LUDO Konings (19)
Na een moeizame start van beide spelers (2-3 na 8 beurten) kwam onze ploegmakker vanaf beurt 9 dan toch in zijn ritme. Met twee triootjes in drie beurten zorgde hij er voor dat de score in geen tijd snel opliep, en dit terwijl Ludo niets anders kon dan toekijken (8-3 na 11 beurten). Marco had nu bloed geroken en zette zijn zegentocht onverminderd voort. Eerst met een duootje (10-4 na 14 beurten) en weinig later met een mooie reeks van 2,3,1,2,1, met vaak prachtig gespeelde figuren. Ludo daarentegen bleef ondanks verwoede pogingen om zijn situatie te verbeteren constant worstelen met de op de tafel gepresenteerde figuren (19-4 na 21 beurten). Het verschil in spelkwaliteit was dus overduidelijk, maar zoals zo vaak wogen ook hier de laatste loodjes nog het zwaarst (21-8 na 27 beurten). Zonder meer een overtuigende overwinning, dik verdiend bekroond met zijn zesde ‘man van de match’ notering. Thumbs up mate!
■ CONSTANT Verhaegen (25) – MARCEL (23)
Marcel wint meestal het trekken naar band maar laat telkens de tegenstrever starten van acquit. Nu, ieder zijn ding en het kan voor Marcel een strategische beslissing zijn, maar wij blijven het een merkwaardige keuze vinden. Door de eerste beurt (waar je kan starten met een pruim) aan de tegenstander te geven kom je wellicht in een nadelige positie terecht, vooral als die dan goed vertrekt zoals vandaag (3-0 na 1 beurt en 4-0 na 2 beurten). Er zijn dan nog wel geen potten gebroken, maar het moest eens van onze lever want die staat al genoeg onder druk. Marcel maakte het even later wel goed met een mooie serie van vier (6-5 na 5 beurten) maar daarna was het lange tijd vaak huilen met de pet op. Akkoord, hier en daar kende hij ook wel wat pech, maar toch. De enige reden dat Marcel nog lang in de match bleef was omdat Constant het al niet veel beter deed (11-9 na 19 beurten). Maar die kreeg met Dame Fortuna een bondgenoot aan zijn kant en begon nu plots vlotjes te scoren (18-9 na 25 beurten). Marcel weerde zich nog wel knap (8 punten in 9 beurten) maar de kloof was geslagen (25-17 in 34 beurten). Zonder bitch Fortuna had er mogelijk meer ingezeten. Jammer!
■ RUDY Sysmans (25) – NICK (32)
Onze topper moest het nu opnemen tegen Rudy, een begenadigde vijventwintiger bij de bezoekers die in de heenwedstrijd onze Marcel nog vrij makkelijk over de knie legde in 24 beurten (25-14). Gene sukkelaar dus. Maar wat wij al lang weten, maar Rudy nog niet wist, is dat onze Nick ook gene koekenbakker is natuurlijk. Nick nam meteen de openingsfase voor zijn rekening met een reeks van 6,1,1,2 (4-10 na 4 beurten) en even later had hij zijn goed te maken handicap al volledig weggewerkt (7-14 na 8 beurten). Sterk begin dus en dan had hij zelfs nog verschillende goede mogelijkheden de nek omgewrongen. Erop en erover denk je dan maar vijf nulbeurten volgden. Rudy profiteerde optimaal van Nick’s appelflauwte en bracht met een reeksje van 5,1,1 de stand terug in evenwicht (14-14 na 13 beurten). Nick moest nu alles op alles zetten om weer terug in de wedstrijd te komen, wat in eerste instantie vrij aardig leek te gaan lukken met een reeksje van 1,2,1 (15-18 na 16 beurten), maar daarna volgden opnieuw vijf nulbeurten op rij (20-18 na 21 beurten). Door zijn aanvallende intenties verwaarloosde hij grotendeels zijn verdediging en dat brak hem uiteindelijk zuur op. Rudy kreeg kans na kans in cadeauverpakking aangeboden en vier beurtjes later stonden de verrassende eindcijfers op het bord (25-25 in 24 beurten). Maar dankzij Nick’s sterke eindsprint (3 en 4 stuks) toch nog goed voor 5,29 punten.
■ FLOR (45) – PAUL Lenaerts (28)
Om onze derde nederlaag van het seizoen te ontlopen moest Flor nu de maat nemen van Paul. De Kempische kopman was er in de heenwedstrijd niet bij, dus wisten we niet wat we er konden van verwachten. Niet veel bleek in de aanvangsfase, maar ook Flor voldeed op z’n zachtst gezegd niet aan de verwachtingen (7-5 na 11 beurten). Een voor kopmannen onwaardige tussenstand als je het ons vraagt, maar daarna ontbond Flor al zijn duivels. Met een reeks van 3,2,1,0,1,1,0,3,1,7 (19 punten in 10 beurten!) bewees hij de naam van kopman meer dan waard te zijn (26-11 na 21 beurten). Je zou dan denken dat de tot figurantenrol gedegradeerde Paul het mentaal zou begeven, maar die vocht zich met een ongeziene stoïcijnse zelfbeheersing terug in de wedstrijd met een al even indrukwekkende reeks van 1,1,2,2,5,2,1 (14 punten in 7 beurten!). Onze Flor had tussentijds met series van 4 en 5 ook wel niet stil gezeten, maar Paul had toch - met hier en daar wat meeval – wat van zijn achterstand afgeknabbeld en was nu nog maar 3 puntjes verwijderd van de overwinning (36-25 na 28 beurten). Flor gooide nu het spreekwoordelijke deurtje volledig dicht en kwam met onder meer 2 en 4 stuks voor het eerst mathematisch op gelijke hoogte (43-26 na 32 beurten). Tijdens de volgende beurt kreeg hij voor het laatst te maken punt eigenlijk een makkelijk figuur, maar mistte jammerlijk. De ballen kwamen voor Paul gunstig te liggen en die finishte tenslotte met zijn zesde duootje van de avond (44-28 in 33 beurten). Ontgoocheling alom natuurlijk, maar ook hier waren we nog best tevreden met de verliezende wedstrijdpunten (5,27).
Na een moeizame start van beide spelers (2-3 na 8 beurten) kwam onze ploegmakker vanaf beurt 9 dan toch in zijn ritme. Met twee triootjes in drie beurten zorgde hij er voor dat de score in geen tijd snel opliep, en dit terwijl Ludo niets anders kon dan toekijken (8-3 na 11 beurten). Marco had nu bloed geroken en zette zijn zegentocht onverminderd voort. Eerst met een duootje (10-4 na 14 beurten) en weinig later met een mooie reeks van 2,3,1,2,1, met vaak prachtig gespeelde figuren. Ludo daarentegen bleef ondanks verwoede pogingen om zijn situatie te verbeteren constant worstelen met de op de tafel gepresenteerde figuren (19-4 na 21 beurten). Het verschil in spelkwaliteit was dus overduidelijk, maar zoals zo vaak wogen ook hier de laatste loodjes nog het zwaarst (21-8 na 27 beurten). Zonder meer een overtuigende overwinning, dik verdiend bekroond met zijn zesde ‘man van de match’ notering. Thumbs up mate!
■ CONSTANT Verhaegen (25) – MARCEL (23)
Marcel wint meestal het trekken naar band maar laat telkens de tegenstrever starten van acquit. Nu, ieder zijn ding en het kan voor Marcel een strategische beslissing zijn, maar wij blijven het een merkwaardige keuze vinden. Door de eerste beurt (waar je kan starten met een pruim) aan de tegenstander te geven kom je wellicht in een nadelige positie terecht, vooral als die dan goed vertrekt zoals vandaag (3-0 na 1 beurt en 4-0 na 2 beurten). Er zijn dan nog wel geen potten gebroken, maar het moest eens van onze lever want die staat al genoeg onder druk. Marcel maakte het even later wel goed met een mooie serie van vier (6-5 na 5 beurten) maar daarna was het lange tijd vaak huilen met de pet op. Akkoord, hier en daar kende hij ook wel wat pech, maar toch. De enige reden dat Marcel nog lang in de match bleef was omdat Constant het al niet veel beter deed (11-9 na 19 beurten). Maar die kreeg met Dame Fortuna een bondgenoot aan zijn kant en begon nu plots vlotjes te scoren (18-9 na 25 beurten). Marcel weerde zich nog wel knap (8 punten in 9 beurten) maar de kloof was geslagen (25-17 in 34 beurten). Zonder bitch Fortuna had er mogelijk meer ingezeten. Jammer!
■ RUDY Sysmans (25) – NICK (32)
Onze topper moest het nu opnemen tegen Rudy, een begenadigde vijventwintiger bij de bezoekers die in de heenwedstrijd onze Marcel nog vrij makkelijk over de knie legde in 24 beurten (25-14). Gene sukkelaar dus. Maar wat wij al lang weten, maar Rudy nog niet wist, is dat onze Nick ook gene koekenbakker is natuurlijk. Nick nam meteen de openingsfase voor zijn rekening met een reeks van 6,1,1,2 (4-10 na 4 beurten) en even later had hij zijn goed te maken handicap al volledig weggewerkt (7-14 na 8 beurten). Sterk begin dus en dan had hij zelfs nog verschillende goede mogelijkheden de nek omgewrongen. Erop en erover denk je dan maar vijf nulbeurten volgden. Rudy profiteerde optimaal van Nick’s appelflauwte en bracht met een reeksje van 5,1,1 de stand terug in evenwicht (14-14 na 13 beurten). Nick moest nu alles op alles zetten om weer terug in de wedstrijd te komen, wat in eerste instantie vrij aardig leek te gaan lukken met een reeksje van 1,2,1 (15-18 na 16 beurten), maar daarna volgden opnieuw vijf nulbeurten op rij (20-18 na 21 beurten). Door zijn aanvallende intenties verwaarloosde hij grotendeels zijn verdediging en dat brak hem uiteindelijk zuur op. Rudy kreeg kans na kans in cadeauverpakking aangeboden en vier beurtjes later stonden de verrassende eindcijfers op het bord (25-25 in 24 beurten). Maar dankzij Nick’s sterke eindsprint (3 en 4 stuks) toch nog goed voor 5,29 punten.
■ FLOR (45) – PAUL Lenaerts (28)
Om onze derde nederlaag van het seizoen te ontlopen moest Flor nu de maat nemen van Paul. De Kempische kopman was er in de heenwedstrijd niet bij, dus wisten we niet wat we er konden van verwachten. Niet veel bleek in de aanvangsfase, maar ook Flor voldeed op z’n zachtst gezegd niet aan de verwachtingen (7-5 na 11 beurten). Een voor kopmannen onwaardige tussenstand als je het ons vraagt, maar daarna ontbond Flor al zijn duivels. Met een reeks van 3,2,1,0,1,1,0,3,1,7 (19 punten in 10 beurten!) bewees hij de naam van kopman meer dan waard te zijn (26-11 na 21 beurten). Je zou dan denken dat de tot figurantenrol gedegradeerde Paul het mentaal zou begeven, maar die vocht zich met een ongeziene stoïcijnse zelfbeheersing terug in de wedstrijd met een al even indrukwekkende reeks van 1,1,2,2,5,2,1 (14 punten in 7 beurten!). Onze Flor had tussentijds met series van 4 en 5 ook wel niet stil gezeten, maar Paul had toch - met hier en daar wat meeval – wat van zijn achterstand afgeknabbeld en was nu nog maar 3 puntjes verwijderd van de overwinning (36-25 na 28 beurten). Flor gooide nu het spreekwoordelijke deurtje volledig dicht en kwam met onder meer 2 en 4 stuks voor het eerst mathematisch op gelijke hoogte (43-26 na 32 beurten). Tijdens de volgende beurt kreeg hij voor het laatst te maken punt eigenlijk een makkelijk figuur, maar mistte jammerlijk. De ballen kwamen voor Paul gunstig te liggen en die finishte tenslotte met zijn zesde duootje van de avond (44-28 in 33 beurten). Ontgoocheling alom natuurlijk, maar ook hier waren we nog best tevreden met de verliezende wedstrijdpunten (5,27).
|
|
22/01/2025 © Joe Pilers
Vandaag moesten we voor onze eerste thuiswedstrijd van 2025 de keuen kruisen tegen Garage Vandoninck. De toppers uit Pulderbos doen het niet zo best dit seizoen (derde laatste), maar vorig seizoen behaalden ze nog wel hun zoveelste titel. Met andere woorden: het is en blijft nog altijd een topploeg die op een begenadigde dag van iedereen kan winnen. De heenwedstrijd wonnen we nog vlotjes met 19,66 - 30,90, maar dat zegt niet altijd iets natuurlijk…
■ FRANCOIS Langmans (23) – MARCO (21)
Francois schoot voor de bezoekers de wedstrijd op gang (2-0 na 3 beurten) maar uitgezonderd triootjes van Francois in beurt zeven, en Marco in beurt negen, viel er tijdens het eerste half uur qua uitblinkmomenten maar bitter weinig positiefs te noteren (6-8 na 19 beurten). Onze ploegmakker had dan al enkele keren laten horen “ik voel het niet vandaag” maar er was beterschap op komst. Vanaf beurt 20 vond Marco plots de juiste looplijnen terug en begon hij vlotjes te scoren. Niet met grote getale (meestal 1 puntje), maar wel met regelmaat. Francois wist in eerste instantie nog meer dan goed aan te klampen (10-13 na 22 beurten, 14-14 na 25 beurten en 16-17 na 30 beurten) maar moest na een lange sprint uiteindelijk toch zijn meerdere herkennen (17-21 in 36 beurten). In de onderlinge stand is het nu 2-1 voor onze cap.
■ MARC (28) – GUIDO Bellens (25)
Marc startte voor de tweede keer dit seizoen op plek twee en pakte meteen uit met een reeksje van 3,2,1 (6-2 na 3 beurten). Guido nestelde zich even later terug in het zog van onze ploegmakker (6-5 na 7 beurten) maar die plaatste daar meteen één en vier stuks tegenover (11-5 na 9 beurten). Marc dus ruim aan de leiding maar Guido gaf niet op. Ondanks een tweede triootje van Marc in beurt elf wist Guido met een mooie reeks van 1,2,1,3 toch de achterstand te verkleinen (14-12 na 13 beurten). Wat nog volgde was een nek-aan-nek-race waarbij het moeilijk te voorspellen viel wie het uiteindelijk zou halen. Marc leek kwalitatief de beste kaarten in huis te hebben maar Guido bleef hem het leven zuur maken. De verschillen waren wel steeds miniem maar mathematisch meestal wel in het voordeel van Guido (16-13 na 15 beurten, 17-17 na 18 beurten, 19-20 na 21 beurten en 22-22 na 24 beurten). Alles bleef nog steeds mogelijk, maar wanneer Marc door overconcentratie met de foute kleur speelde (en het punt maakte) was de teerling geworpen. Guido scoorde aansluitend een duootje en twee beurtjes later was onze onfortuinlijke ploegmakker eraan voor de moeite (23-25 in 27 beurten). De mannen uit Pulderbos hadden het voorval met de verkeerde bal allemaal zien aankomen, maar besloten één voor één om niet te reageren. Pfffff!
■ EDDY Bollansee (32) – NICK (32)
Nick moest het nu opnemen tegen Eddy, een tegenstrever die hem blijkbaar niet zo goed ligt want in de onderlinge duels stond het immers 3-1 voor Eddy. Maar Nick verkeert momenteel in bloedvorm en bovendien kon hij vandaag ook nog eens rekenen op zijn diehard fans Pierre en Manu. Beide spelers gaven er vanaf beurt één meteen een petat op. Eddy met een reeks van 2,2,0,2,3 en Nick met een drieluik van 4,2,2 (9-8 na 5 beurten). Ook aansluitend bleven beide protagonisten vlotjes scoren tegen meer dan één moyenne en gaven ze mekaar geen duimbreed toe (12-13 na 9 beurten, 13-14 na 12 beurten en 15-15 na 14 beurten). Net zoals in de vorige partij zag het er hier ook naar uit dat het een spannende strijd zou worden tot het bittere eind, maar dan verkocht Nick Eddy een eerste tik met een bommetje van vijf (15-20 na 15 beurten). Eddy prikte onmiddellijk een duootje tegen (17-20) maar bleef dan zeven beurten puntenloos. Ondertussen had Nick zijn tegenstrever met onder meer een triootje al serieus aan het wankelen gebracht (17-25 na 20 beurten) maar dan moest het ergste voor Eddy nog komen. Nick mepte hem even later definitief tegen de touwen met een serie van zes (18-31 na 24 beurten) en een beurt later was de KO een feit (18-32 in 25 beurten). RIP Eddy! Een knappe overwinning, dik verdiend bekroond met zijn zevende ‘man van de match’ notering, en met deze schitterende prestatie duikelt hij ook nog’ns de top drie binnen van het individuele klassement. Toppie!
■ FRANK Daemen (32) – FLOR (45)
Flor had nu de mogelijkheid om ons voor het eerst door zijn toedoen de drie punten te bezorgen. Tegenstrever van dienst was Frank die vorig seizoen nog vlotjes 28 speelde en op het eind van het seizoen een promotie aan zijn broek kreeg door met slechts 0,022 over te spelen. Nu dus naar 32, en ondanks dat hij nog steeds een veelwinnaar is bij de Kempenaars, lijkt hij met zijn nieuwe punten toch moeilijkheden te hebben (0,8431). Daartegenover stond natuurlijk dat onze Flor sowieso een handicap van dertien punten goed te maken had, wat op zich al geen sinecure is, en zeker niet wanneer je zowat een ganse wedstrijd amper een maakbaar figuur gepresenteerd krijgt. Vooral de eerste tien beurten waren tekenend (11-5). Na een moeizame achtervolging kreeg hij met een reeks van 3,3,2 het geslagen gat dan toch gedicht (12-13 na 15 beurten), en na een tweede reeks van 2,3,2 zag het er plots al heel wat beter uit (15-22 na 21 beurten). Flor leek nu de wedstrijd in handen te nemen, maar nadat het eerst nog 18-25 was geworden kwam Frank met vier stuks terug dichter in de stand (22-26 na 25 beurten). En wanneer Frank even later ook nog eens zijn tweede en derde van vier scoorde waren de kaarten definitief geschud (32-31 in 31 beurten). Het resultaat van onze topper oogt op papier misschien niet zo fraai, maar dat was het - gezien het verkregen spel - zeker wel.
Francois schoot voor de bezoekers de wedstrijd op gang (2-0 na 3 beurten) maar uitgezonderd triootjes van Francois in beurt zeven, en Marco in beurt negen, viel er tijdens het eerste half uur qua uitblinkmomenten maar bitter weinig positiefs te noteren (6-8 na 19 beurten). Onze ploegmakker had dan al enkele keren laten horen “ik voel het niet vandaag” maar er was beterschap op komst. Vanaf beurt 20 vond Marco plots de juiste looplijnen terug en begon hij vlotjes te scoren. Niet met grote getale (meestal 1 puntje), maar wel met regelmaat. Francois wist in eerste instantie nog meer dan goed aan te klampen (10-13 na 22 beurten, 14-14 na 25 beurten en 16-17 na 30 beurten) maar moest na een lange sprint uiteindelijk toch zijn meerdere herkennen (17-21 in 36 beurten). In de onderlinge stand is het nu 2-1 voor onze cap.
■ MARC (28) – GUIDO Bellens (25)
Marc startte voor de tweede keer dit seizoen op plek twee en pakte meteen uit met een reeksje van 3,2,1 (6-2 na 3 beurten). Guido nestelde zich even later terug in het zog van onze ploegmakker (6-5 na 7 beurten) maar die plaatste daar meteen één en vier stuks tegenover (11-5 na 9 beurten). Marc dus ruim aan de leiding maar Guido gaf niet op. Ondanks een tweede triootje van Marc in beurt elf wist Guido met een mooie reeks van 1,2,1,3 toch de achterstand te verkleinen (14-12 na 13 beurten). Wat nog volgde was een nek-aan-nek-race waarbij het moeilijk te voorspellen viel wie het uiteindelijk zou halen. Marc leek kwalitatief de beste kaarten in huis te hebben maar Guido bleef hem het leven zuur maken. De verschillen waren wel steeds miniem maar mathematisch meestal wel in het voordeel van Guido (16-13 na 15 beurten, 17-17 na 18 beurten, 19-20 na 21 beurten en 22-22 na 24 beurten). Alles bleef nog steeds mogelijk, maar wanneer Marc door overconcentratie met de foute kleur speelde (en het punt maakte) was de teerling geworpen. Guido scoorde aansluitend een duootje en twee beurtjes later was onze onfortuinlijke ploegmakker eraan voor de moeite (23-25 in 27 beurten). De mannen uit Pulderbos hadden het voorval met de verkeerde bal allemaal zien aankomen, maar besloten één voor één om niet te reageren. Pfffff!
■ EDDY Bollansee (32) – NICK (32)
Nick moest het nu opnemen tegen Eddy, een tegenstrever die hem blijkbaar niet zo goed ligt want in de onderlinge duels stond het immers 3-1 voor Eddy. Maar Nick verkeert momenteel in bloedvorm en bovendien kon hij vandaag ook nog eens rekenen op zijn diehard fans Pierre en Manu. Beide spelers gaven er vanaf beurt één meteen een petat op. Eddy met een reeks van 2,2,0,2,3 en Nick met een drieluik van 4,2,2 (9-8 na 5 beurten). Ook aansluitend bleven beide protagonisten vlotjes scoren tegen meer dan één moyenne en gaven ze mekaar geen duimbreed toe (12-13 na 9 beurten, 13-14 na 12 beurten en 15-15 na 14 beurten). Net zoals in de vorige partij zag het er hier ook naar uit dat het een spannende strijd zou worden tot het bittere eind, maar dan verkocht Nick Eddy een eerste tik met een bommetje van vijf (15-20 na 15 beurten). Eddy prikte onmiddellijk een duootje tegen (17-20) maar bleef dan zeven beurten puntenloos. Ondertussen had Nick zijn tegenstrever met onder meer een triootje al serieus aan het wankelen gebracht (17-25 na 20 beurten) maar dan moest het ergste voor Eddy nog komen. Nick mepte hem even later definitief tegen de touwen met een serie van zes (18-31 na 24 beurten) en een beurt later was de KO een feit (18-32 in 25 beurten). RIP Eddy! Een knappe overwinning, dik verdiend bekroond met zijn zevende ‘man van de match’ notering, en met deze schitterende prestatie duikelt hij ook nog’ns de top drie binnen van het individuele klassement. Toppie!
■ FRANK Daemen (32) – FLOR (45)
Flor had nu de mogelijkheid om ons voor het eerst door zijn toedoen de drie punten te bezorgen. Tegenstrever van dienst was Frank die vorig seizoen nog vlotjes 28 speelde en op het eind van het seizoen een promotie aan zijn broek kreeg door met slechts 0,022 over te spelen. Nu dus naar 32, en ondanks dat hij nog steeds een veelwinnaar is bij de Kempenaars, lijkt hij met zijn nieuwe punten toch moeilijkheden te hebben (0,8431). Daartegenover stond natuurlijk dat onze Flor sowieso een handicap van dertien punten goed te maken had, wat op zich al geen sinecure is, en zeker niet wanneer je zowat een ganse wedstrijd amper een maakbaar figuur gepresenteerd krijgt. Vooral de eerste tien beurten waren tekenend (11-5). Na een moeizame achtervolging kreeg hij met een reeks van 3,3,2 het geslagen gat dan toch gedicht (12-13 na 15 beurten), en na een tweede reeks van 2,3,2 zag het er plots al heel wat beter uit (15-22 na 21 beurten). Flor leek nu de wedstrijd in handen te nemen, maar nadat het eerst nog 18-25 was geworden kwam Frank met vier stuks terug dichter in de stand (22-26 na 25 beurten). En wanneer Frank even later ook nog eens zijn tweede en derde van vier scoorde waren de kaarten definitief geschud (32-31 in 31 beurten). Het resultaat van onze topper oogt op papier misschien niet zo fraai, maar dat was het - gezien het verkregen spel - zeker wel.
|
|
14/01/2025 © Joe Pilers
Vandaag waren we te gast bij de absolute nummer 1 uit onze competitie, KBC Kot Goor. De mannen uit Heist-op-den-Berg staan al sinds de zesde speeldag aan de leiding, maar geen kat die toen geloofde dat ze dit zouden volhouden. Ondertussen moeten we toch concluderen dat zij met een gemiddelde van 27,22 punten per wedstrijd en een voorsprong van 22,13 punten op de nummer twee (AS Keukens) torenhoog favoriet zijn om het kampioenschap binnen te halen. Vorig seizoen klopten we hen nog met 0-4 cijfers (15,03-29,80) maar vandaag waren we al best tevreden met een gelijkspel. Benieuwd of onze nieuwe aanwinst Flor zijn steentje al zou kunnen bijdragen…
■ MARCO (21) – MARC Schellens (19)
In de onderlinge stand tussen deze twee was het 2-0 in het voordeel van onze ploegmakker. Marco startte deze topper van acquit, mistte zijn shot volledig, maar dankzij een klosje was het toch nog raak (1-0). Meteen was de trend gezet want onze cap zou in totaal vijf lucky shots voor zijn rekening nemen. In beurt vier kwam Marc met een triootje aan de leiding (2-4), maar vanaf beurt zes kwam Marco dan toch beter en beter in de wedstrijd. Met verschillende mooi gespeelde figuren en een reeks van 2,2,0,1,2,1,0,1 had hij halfweg al een mooie voorsprong vergaard (11-6 na 13 beurten). Een mindere periode volgde zodat de spanning er (handicap meegerekend) toch wel steeds inbleef (11-8 na 14 beurten en 14-10 na 19 beurten). In beurt 21 aangekomen viel voor onze cap dan varken nummer vier uit de kast, wat hem op weg zette naar een mooie serie van zeven waarvan het laatste punt ook een... u raad het al was (21-10 in 21 beurten). Het had hem dus flink meegezeten maar desondanks speelde hij ook wel een sterke partij, dik verdiend bekroond met zijn vijfde ‘man van de match’ notering. Thumbs up!
■ MARC (28) – FRANK Fabri (21)
Marc was niet erg gerust in zijn tegenstrever maar bij die 0-1 voorsprong lag er toch al iets minder druk op zijn schouders. Frank verloor na tien matchen immers nog maar twee keer en ontpopte zich dit seizoen met een gemiddelde van 6,58 punten per wedstrijd tot dé puntenpakker van zijn team. Bovendien had Marc bij een vorige ontmoeting ook al eens een serieus pak rammel gekregen. Geen al te beste vooruitzichten dus, maar dat viel uiteindelijk best mee. Onze ploegmakker startte van acquit met een mooie reeks van 2,0,2,1,3,2 en had dan al zijn handicap tegenover Frank goedgemaakt (10-3 na 6 beurten). Hierna volgden vijf puntenloze beurten (10-4 na 11 beurten) gevolgd door een reeksje van 1,1,4 (16-4 in de 14de beurt). Frank had tot dan nog niet veel in de pap te brokken gehad maar pakte in diezelfde beurt plots verrassend uit met een mooie serie van vijf (16-9 na 14 beurten). Opnieuw stonden de bordjes dus mathematisch gelijk en wat nog volgde was letterlijk een kat en muisspelletje met vooral opvallend meer nulbeurten voor Marc. Hij kwam na acht puntenloze beurten van Frank nog wel terug aan de leiding (21-10 na 23 beurten) maar was dat voordeel een tijdje later weer evengoed kwijt (23-16 na 29 beurten). Marc bleef daarna wel non-stop de strijd aanvoeren, maar het verschil (handicap meegerekend) was eigenlijk steeds verwaarloosbaar (26-16 na 33 beurten). Met nog maar twee puntjes te gaan begon winst toch meer en meer te lonken, maar hij verzaakte het af te maken door een bricole iets te stil te spelen (27-19 na 36 beurten). In de volgende beurt was het dan toch bingo maar Frank stelde met een duootje in zijn nabeurt nog gelijk (28-21 in 37 beurten).
NICK (32) – JEFF Cle (25)
Beide ploegen hadden nu nog steeds kans om de drie punten te pakken maar met nog maar twee matchen te gaan hadden wij genoeg aan één overwinning. Onze topper was na zijn flauwe partij van de beker op zoek naar eerherstel en moest het nu opnemen tegen die andere puntenpakker bij de tegenstrevers, Jeff Cle. Jeff startte in 2022 in de A-reeks nog aan 17 te spelen punten, maar moest na enkele promoties de afgelopen seizoenen nu voor het eerst naar 25 punten. Onze Nick startte vrij goed en veruit het best (9-5 na 9 beurten) maar na 17 beurten stond er toch maar een platte 12-10 op het scorebord. Niet meteen een tussenstand die je verwacht tussen deze twee kleppers. Jeff diende zich nog niet direct zorgen te maken, maar onze Nick mocht nu stilaan wel de mouwen gaan opstropen vonden we. Meteen werden we op onze wenken bediend met een knappe reeks van 2,2,6,1 (23-11 na 21 beurten). Dat zag er meteen al wat beter uit, maar ook Jeff kwam hierna beter in de match en kon wat van zijn achterstand wegwerken (26-17 na 25 beurten). Alles bleef nog steeds mogelijk, maar uiteindelijk gaf Nick - na een zenuwslopend slot - zijn minieme voorsprong van twee punten niet meer uit handen (32-22 in 31 beurten). Meer moest dat niet zijn. Toppie!
■ FLOR (45) – DANNY De Rijck (28)
De drie punten waren dus al binnen en dan was het nu tijd voor le moment suprême… het langverwachte debuut van onze nieuwste aanwinst en sterspeler… (tromgeroffel)… Florent Wau(w)mans. De verwachtingen waren dus hooggespannen, en hij (Flor voor de vrienden) moest het in zijn debuut bij de Joe Pilers opnemen tegen Danny De Rijck. Danny kreeg na berekening van een sterke heenronde ook een promotie aan zijn broek, waardoor de winstkansen voor Flor bij de bookmakers prompt de hoogte inschoten. Wij al ons geld op Flor natuurlijk, maar dat werd nog een zenuwslopende bedoening. Flor haalde de zege wel binnen (waarvoor dank voor onze lieve centjes) maar dat liep eerlijk gezegd toch minder makkelijk dan verwacht. Niet dat Danny zo goed was, dat zeker niet, maar onze ploegmakker had 1) een mindere dag en 2) problemen met het (op goed geluk) nagelaten spel van zijn tegenstrever. Maar ook Danny was uitgezonderd het wedstrijdbegin (2-6 na 2 beurten en 9-12 na 14 beurten) op z’n zachts gezegd niet in zijn dagje. Onnoemelijk veel losse bandstootmissers en klosballen deden hem na een lange rit uiteindelijk de das om. Flor haalde de overwinning tenslotte toch binnen dankzij 1) een ijzersterke verdediging tijdens het wedstrijdeinde, en 2) sterke eindsprint van 3 en 6 punten (45-24 in 49 beurten). Well done mate!
In de onderlinge stand tussen deze twee was het 2-0 in het voordeel van onze ploegmakker. Marco startte deze topper van acquit, mistte zijn shot volledig, maar dankzij een klosje was het toch nog raak (1-0). Meteen was de trend gezet want onze cap zou in totaal vijf lucky shots voor zijn rekening nemen. In beurt vier kwam Marc met een triootje aan de leiding (2-4), maar vanaf beurt zes kwam Marco dan toch beter en beter in de wedstrijd. Met verschillende mooi gespeelde figuren en een reeks van 2,2,0,1,2,1,0,1 had hij halfweg al een mooie voorsprong vergaard (11-6 na 13 beurten). Een mindere periode volgde zodat de spanning er (handicap meegerekend) toch wel steeds inbleef (11-8 na 14 beurten en 14-10 na 19 beurten). In beurt 21 aangekomen viel voor onze cap dan varken nummer vier uit de kast, wat hem op weg zette naar een mooie serie van zeven waarvan het laatste punt ook een... u raad het al was (21-10 in 21 beurten). Het had hem dus flink meegezeten maar desondanks speelde hij ook wel een sterke partij, dik verdiend bekroond met zijn vijfde ‘man van de match’ notering. Thumbs up!
■ MARC (28) – FRANK Fabri (21)
Marc was niet erg gerust in zijn tegenstrever maar bij die 0-1 voorsprong lag er toch al iets minder druk op zijn schouders. Frank verloor na tien matchen immers nog maar twee keer en ontpopte zich dit seizoen met een gemiddelde van 6,58 punten per wedstrijd tot dé puntenpakker van zijn team. Bovendien had Marc bij een vorige ontmoeting ook al eens een serieus pak rammel gekregen. Geen al te beste vooruitzichten dus, maar dat viel uiteindelijk best mee. Onze ploegmakker startte van acquit met een mooie reeks van 2,0,2,1,3,2 en had dan al zijn handicap tegenover Frank goedgemaakt (10-3 na 6 beurten). Hierna volgden vijf puntenloze beurten (10-4 na 11 beurten) gevolgd door een reeksje van 1,1,4 (16-4 in de 14de beurt). Frank had tot dan nog niet veel in de pap te brokken gehad maar pakte in diezelfde beurt plots verrassend uit met een mooie serie van vijf (16-9 na 14 beurten). Opnieuw stonden de bordjes dus mathematisch gelijk en wat nog volgde was letterlijk een kat en muisspelletje met vooral opvallend meer nulbeurten voor Marc. Hij kwam na acht puntenloze beurten van Frank nog wel terug aan de leiding (21-10 na 23 beurten) maar was dat voordeel een tijdje later weer evengoed kwijt (23-16 na 29 beurten). Marc bleef daarna wel non-stop de strijd aanvoeren, maar het verschil (handicap meegerekend) was eigenlijk steeds verwaarloosbaar (26-16 na 33 beurten). Met nog maar twee puntjes te gaan begon winst toch meer en meer te lonken, maar hij verzaakte het af te maken door een bricole iets te stil te spelen (27-19 na 36 beurten). In de volgende beurt was het dan toch bingo maar Frank stelde met een duootje in zijn nabeurt nog gelijk (28-21 in 37 beurten).
NICK (32) – JEFF Cle (25)
Beide ploegen hadden nu nog steeds kans om de drie punten te pakken maar met nog maar twee matchen te gaan hadden wij genoeg aan één overwinning. Onze topper was na zijn flauwe partij van de beker op zoek naar eerherstel en moest het nu opnemen tegen die andere puntenpakker bij de tegenstrevers, Jeff Cle. Jeff startte in 2022 in de A-reeks nog aan 17 te spelen punten, maar moest na enkele promoties de afgelopen seizoenen nu voor het eerst naar 25 punten. Onze Nick startte vrij goed en veruit het best (9-5 na 9 beurten) maar na 17 beurten stond er toch maar een platte 12-10 op het scorebord. Niet meteen een tussenstand die je verwacht tussen deze twee kleppers. Jeff diende zich nog niet direct zorgen te maken, maar onze Nick mocht nu stilaan wel de mouwen gaan opstropen vonden we. Meteen werden we op onze wenken bediend met een knappe reeks van 2,2,6,1 (23-11 na 21 beurten). Dat zag er meteen al wat beter uit, maar ook Jeff kwam hierna beter in de match en kon wat van zijn achterstand wegwerken (26-17 na 25 beurten). Alles bleef nog steeds mogelijk, maar uiteindelijk gaf Nick - na een zenuwslopend slot - zijn minieme voorsprong van twee punten niet meer uit handen (32-22 in 31 beurten). Meer moest dat niet zijn. Toppie!
■ FLOR (45) – DANNY De Rijck (28)
De drie punten waren dus al binnen en dan was het nu tijd voor le moment suprême… het langverwachte debuut van onze nieuwste aanwinst en sterspeler… (tromgeroffel)… Florent Wau(w)mans. De verwachtingen waren dus hooggespannen, en hij (Flor voor de vrienden) moest het in zijn debuut bij de Joe Pilers opnemen tegen Danny De Rijck. Danny kreeg na berekening van een sterke heenronde ook een promotie aan zijn broek, waardoor de winstkansen voor Flor bij de bookmakers prompt de hoogte inschoten. Wij al ons geld op Flor natuurlijk, maar dat werd nog een zenuwslopende bedoening. Flor haalde de zege wel binnen (waarvoor dank voor onze lieve centjes) maar dat liep eerlijk gezegd toch minder makkelijk dan verwacht. Niet dat Danny zo goed was, dat zeker niet, maar onze ploegmakker had 1) een mindere dag en 2) problemen met het (op goed geluk) nagelaten spel van zijn tegenstrever. Maar ook Danny was uitgezonderd het wedstrijdbegin (2-6 na 2 beurten en 9-12 na 14 beurten) op z’n zachts gezegd niet in zijn dagje. Onnoemelijk veel losse bandstootmissers en klosballen deden hem na een lange rit uiteindelijk de das om. Flor haalde de overwinning tenslotte toch binnen dankzij 1) een ijzersterke verdediging tijdens het wedstrijdeinde, en 2) sterke eindsprint van 3 en 6 punten (45-24 in 49 beurten). Well done mate!
|
|